آقامنیر - شاید سخن حق

سفارش تبلیغ

این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!

مجلس دانش، باغ بهشت است . [امام علی علیه السلام]

تازه‌نوشته‌ها

آخرین فعالیت‌ها

مجموعه‌نوشته‌ها

فرزندانم

نمونه اقتصاد اسلامی

دروغ ِ تکثّرگرایی

به بهانه غزّه

خانه داری یا نداری

اتحادیه مستقل خبرنگاران

حلقه میانی چیست؟

فقه هوش مصنوعی

فهرست فصوص و فتوحات

ما چند روح داریم؟

دبیرستان سرای ایرانی

ایده پرتقالی

اگر خواننده بازگردد

رأی ِ مخفی

دستاورد تحصیلی

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
اصالت ربط +	چهارشنبه 98 مرداد 23 - 1:31 عصر
نوارها و جزوات در بایگانی دفتر فرهنگستان علوم اسلامی از فروردین 1357 تا پیش از سال 1362 بیشتر مباحث دوره‌ای و منظّم در موضوع «اقتصاد» راهی برای اسلامی کردن آن اما از خرداد این سال همان 1362 بحث‌ها روی مبانی فلسفی متمرکز مبانی‌ای که تا آنها تغییر نکنند نمی‌شود اقتصاد اسلامی را پایه‌ریزی کرد با ریاضیات آغاز شده به اصالت ربط منتهی مطالعه 131 جلسه از این دوره خلاصه کردم نموداری عنوان فقط این شد: مقدمه و روند بحث مبنای شناخت انکارناپذیر به جای بدیهی تغایر فی الجمله تغییر فی الجمله هماهنگی فی الجمله اصالت ربط ثبات قانون نفی بساطت تکیه بر منطق ریاضی عبارت‌ها عبارت‌های استاد است استاد حسینی الهاشمی (ره) کلمات همان سعی کردم با استفاده از همان واژگان خلاصه کنم چیزی اضافه نکردم می‌گذارم برای استفاده عموم متخصصان هم: [نمودار کامل] در تلاش هستم اصالت تعلّق را هم خلاصه کنم گامی که بعد از اصالت ربط طیّ می‌شود توکل بر خدا... برچسب‌های مرتبط با این نوشته: سند 31 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نقد نقض طرح +	پنج شنبه 98 تیر 27 - 5:0 صبح
گویا رهبر فرموده اند که برای اجرای سند تحول 1 ساعت هم دیر است. بعضی دوستان در این راستا، خواستار نوسازی محتوای کتب درسی در سطح خیلی اساسی بودند... نظر شما چیست؟ بسیار عالی‌ست اگر بنده نیز چنین فرصت و امکانی داشتم قطعاً تأخیر نمی‌کردم اقدام می‌کردم إن‌شاءالله کار به خوبی انجام شود باید بشود باید شروع کرد البته خوب است واقعاً از پتانسیل‌های کشور استفاده شود نیروهای انسانی خوبی دور هم جمع شوند از نظرات کارشناسان باتقوا و متدیّن که کم هم نیستند قطعاً خداوند یاری خواهد کرد کسی را که برای یاری دین او اقدام کند چند سال پیش سند تحوّل آموزش و پرورش را خواندم و به صورت نمودار در آوردم از این لینک می‌توان دانلود کرد: http://www.movashah.ir/fa/index.php?w=work&x=848 شاید به کار شما بیاید چند مسئله وجود داره: - حجم کار بسیار زیاد است. تغییر محتوای این همه کتاب درسی از ابتدایی تا آخر متوسطه با مبانی اسلامی آن هم در طی دو سال، کار عجله ای و سرهم کاری می شود. - فرض کنیم که انجام شد. تا معلمان همراهی نکنند و سبک و شیوه ی سنتی خود را کنار نگذارند چنین کاری اثربخش نخواهد بود. کما اینکه در کتب راهنمای معلم که برای هر کتاب درسی چاپ شده است تاکید زیاد بر روی امثال کار گروهی بچه ها و روشهای جدید تدریس شده است ولی بیش از 90درصد معلمان اصلا به کتاب راهنمای معلم توجهی نمی کنند. کلاس های ضمن خدمت هم که اجباری برای معلمان می گذارند تاثیری که باید داشته باشد ندارد. - تحول در آموزش و پرورش نیاز به تحول در دیگر ساختار های کلان جامعه نیز دارد. چیزی نیست که به صورت تکی و جدا از دیگر نظام ها بتوان دید. مثلا اینکه بگوییم حالا فعلا تحول در آموزش و پرورش ایجاد شود، بعد از آن سراغ دیگر نهاد ها رفت ممکن نیست. نظرتان چیست؟ احسنت دقیقاً همین است مثال: کارخانه پژو مدل 405 تولید کرده است 30 سال پیش بعد خواسته 408 تولید کند چند سال بعد سایز چرخ‌ها را می‌خواهد عوض کند نوع دنده را تغییر بدهد موتور را قدرتمندتر می‌کند حالا این وسط آیا شاسی 405 تحمّل این همه تغییر را دارد؟ ندارد به خاطر همین ناچار است شاسی را نیز دوباره طراحی کند سیستم این طور است نظریه سیستمی هم همین است یک تغییر در یک نقطه اگر بزرگ باشد در بسیاری دیگر از زیرسیستم‌ها نیز تغییر می‌طلبد معمولاً در روش سنّتی ما دو مرحله برای تغییر داریم نقد طرح مثلاً موس کامپیوتر ایراد دارد سرعت کافی ندارد خوب کار نمی‌کند این می‌شود نقد تصمیم می‌گیریم موس جدید طراحی کنیم می‌رویم سراغ طرح سیستم داخلی موس را تغییر می‌دهیم موس جدیدی طراحی می‌کنیم این در نظریه سیستمی غلط است استاد حسینی (ره) یک گزینه جدید اضافه کرده است نقض او می‌گوید که برای اصلاح هر زیرسیستم به سه گام نیاز داریم نه دو گام نقد نقض طرح در بخش نقد همان کار قبلی را انجام می‌دهیم موس کارآمد نیست و باید تغییر کند در بخش نقض تمام زیرسیستم‌های مرتبط با موس را تحلیل می‌کنیم این‌که تغییر در موس چه تغییری در آن‌ها الزام می‌کند یعنی کدام بخش‌های مرتبط نقض می‌شود کارشان وضعیت فعلی‌شان و بعد در آخرین مرحله سراغ طرح می‌رویم ولی نه این‌که فقط موس جدید طراحی کنیم هم موس را طراحی می‌کنیم و هم طرح قطعاتی که با آن در ارتباط هستند مثل درگاه جدیدی که باید بتواند موس جدید را بشناسد به جای پورت یو اس بی وقتی ما بخواهیم آموزش و پرورش را متحوّل کنیم باید آموزش عالی را هم متحوّل کنیم باید رسانه را هم متحوّل کنیم باید فرهنگ خانواده‌ها را هم متحوّل کنیم شیوه آموزش معلم‌ها و فرهنگ کاری آن‌ها را هم و خیلی دیگر حتی نحوه تخصیص بودجه در سازمان برنامه را و گرنه بودجه کافی برای مدارس جدید فراهم نمی‌شود فرمایش شما صحیح است ولی این‌ها نمی‌شود امروز نمی‌شود زیرا هیچ‌کسی به این حرکت جامع با این گستره اعتقاد ندارد یا باید دست روی دست گذاشت و نابودی کودکان را مشاهده کرد و یا پارتیزانی و چریکی عمل کرد همین کاری که دوستان شما می‌خواهند انجام دهند کار خوب امروز بهتر از کار بهتر فرداست چون معلوم نیست فردا اصلاً وقتی برای کار کردن باقی مانده باشد! ولی همین امروز برای این‌که کار خوب باشد باید آدم‌های خوب و کارشناس را جمع کرد نظر همه را شنید نوشت خلاصه کرد جمع‌بندی کرد به بهترین راه‌حل‌های ضربتی رسید در پناه خدا برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
فقدان لوله گذار +	چهارشنبه 98 تیر 19 - 5:0 صبح
اگر یک واجب کفایی روی زمین مانده باشه، بر هر فرد مسلمان واجب است آن را انجام دهد. حال در مسئله ی به این مهمی همچون ربا در نظام اقتصادی، بر همگان تکلیف وارد است. ولی حد آن را چگونه تشخیص دهم. آیا صرف آگاه سازی اطرافیان کفایت می کند، یا اینکه کار پژوهشی عمیق و آگاه سازی سطح نخبگان اقتصادی جامعه در دانشگاه های کشور نیز بر امثال بنده واجب است؟ سؤال خوبی‌ست تکلیف چیست؟ قبل‌ترها که با نظریه سیستمی آشنا نبودم تصوّرم این بود که اصل انجام تکلیف کافی‌ست کاری هم به دیگران ندارد مثلاً من موظفم مردم را نسبت به مطلب الف آگاه کنم شخص دیگری هم وظیفه دارد برای مردم امکان عمل به الف را فراهم کند حالا شخص دیگر عمل به تکلیف نمی‌کند به من چه؟ من تکلیف خود را عمل می‌کنم مگر اسلام جز این است؟ این اسلام فردی‌ست این را بعد فهمیدم این چنین اسلامی اجتماعی نمی‌شود اسلام اجتماعی نظام‌مند است سیستم دارد روابط اجزاء مهم است همکاری و همراهی آن‌ها در چنین اسلامی اگر فرد دیگر عمل به تکلیف نکرد نه تنها تکلیف از من ساقط است که اصلاً چه بسا گاهی «نباید» آن کار را انجام دهم مثال معروف دو نفر مشغول کار بودند یکی می‌کَند و دیگری پُر می‌کرد پرسیدند، گفتند: ما سه نفر بودیم، یکی هم لوله می‌گذاشت امروز نیامده ما مشغول انجام تکلیف خود هستیم! فرض بفرمایید که حضرت امیر (ع) وظیفه به قیام داشت مقابل غاصبین خلافت به چهل نفر اعلام کرد و خبر داد آن‌ها نیامدند فرض که بدون حضور آن‌ها قیام می‌کرد آیا این عمل ایشان عمل به تکلیف بوده یا خروج از تکلیف و خیانت به اسلام و مسلمین؟ بعضی احکام در نظام این طورند در حقیقت تمام احکام اجتماعی فرض بفرمایید من وظیفه دارم مردم را آگاه کنم نسبت به ربای در بانک به نحوی که دیگر در بانک سرمایه‌گذاری نکنند و پول خود را نگذارند خب اصل اسکناس که خودش سرمایه‌گذاری در بانک مرکزی‌ست پس باید اصل اسکناس را رها کنند با چه معامله کنند با طلا و نقره؟ آیا سازوکار آن در نظام دیده شده است؟ این می‌شود مردم‌آزاری مانند این طب سنتی‌هایی که اخیراً باب شده مدام مردم را از این خوردنی و آن خوردنی می‌ترسانند اما بعد جامعه پر است از کارخانه‌ها و محصولات این‌چنینی مردم باید زجر بکشند یعنی؟ سابقاً نان جو ارزان بود و نان گندم گران حالا برعکس شده با تبلیغ این‌ها نان جو گران‌تر از نان گندم این می‌شود؟ این خودش مکیدن پول مردم توسط فرصت‌طلبان گیاه‌فروش است! ما یک مجموعه هستیم من و شما و دولت اسلامی باید با هم همکاری کنیم تا به یک هدف برسیم اگر دولت تخلف می‌کند نمی‌فهمد یا نمی‌خواهد که بفهمد نمی‌شود که من بکَنَم و شما پُر کنی دولت هم لوله نگذارد! بحث ربا در نظام اسلامی با دولت اسلامی حل می‌شود حالا اگر دولت نکرد راه چیست؟ آیا راه این است که مردم را به خیابان بکشیم؟ تحت فشار تبلیغی قرار دهیم زندگی آن‌ها را مختل کنیم؟ بگوییم از فردا خرید و فروش نکنید زیرا پولی که در دست دارید پیوسته در حال رباست؟! اصلاً اسکناس یک ابزار ربوی‌ست؟! این را به مردم بگوییم چه می‌شود؟ مردمی که تا دیروز ناآگاهانه درگیر ربا بودند امروز که نمی‌توانند درگیر ربا نباشند پس از امروز آگاهانه درگیر ربا خواهند بود! آقای نصیری مصاحبه‌ای کرده بود مهدی نصیری همو که ماهنامه صبح را داشت وقتی ما نوجوان بودیم فساد دستگاه‌های دولتی را درج می‌کرد پخش می‌کرد و در جامعه موج می‌ساخت پرسیدند: چرا متوقف کردی؟ پاسخ داد: دیدم هر چه فسادها را لو می‌‌دهم هیچ دستگاهی اقدام نمی‌کند وزارتخانه علیه من شکایت کرده دادگاه رأی داده که حق با من است خب که چه؟ یعنی وزارتخانه واقعاً دزدی کرده ولی برای مقابله با این دزدی کاری نمی‌کند ایشان با خود اندیشیده خود ِ این، اشاعه فحشا و ظلم است دست برداشته این‌که دزدی‌ها را لو بدهد و بعد مردم ببینند که دستگاه قضا با دزدی مقابله نمی‌کند! من نمی‌دانم تکلیف شما چیست ولی یقین دارم که فردی نیست تنهایی یعنی باید گروه شوید جمع شوید با کسانی که ارتباطات ییشتری دارند جمع نخبگانی می‌خواهد افراد تأثیرگذار مثلاً آقای [...] در این زمینه فعال است سایت و گروهی هم دارند برای مقابله با ربا شاید اگر با آن‌ها مرتبط شوید با هم به نقشه‌ای برسید که بشود خواص جامعه را بیدار کرد خواص اهل حق را این شاید جواب بدهد باید بررسی کرد و آزمود موفق باشید و در پناه خدا این دغدغه شما خیلی مبارک و مهم است خداوند پشت و پناهتان باشد در دو روز اخیر تمامی پست های "چه کنیم" از شما را خواندم. برای بنده بسیار مفید بود. از اینکه آن ها را در وبلاگ قرار داده بودید سپاسگزارم. اگر امکان جواب گویی به این سوال دارید ممنون می شوم بفرمایید که شما تکلیف خود را به طور کلی(اعم از حوزه اقتصادی و اندیشه های علامه حسینی و غیره) چه چیزی تشخیص داده اید؟ اگر چه تکلیف هر شخصی متناسب با خود اوست،‌ ولی پاسخ شما ممکن است به بنده نیز کمک کند. حقیر نیز روی موضوع تکلیف خیلی فکر کرده‌ام جامعه یک امر سازمانی است گروهی اتفاق‌ها می‌افتد فردی نیست مثال معروف: یکی زمین را می‌کَند و دیگری پُر می‌کرد چه می‌کنید؟ ما سه نفر بودیم یکی می‌کِند و دیگری لوله می‌گذاشت و آخری پُر می‌کرد نفر وسط امروز نیامده است! جامعه این‌طور است اولی اگر حرکت کند دومی اگر نباشد اولی کار عبثی کرده است نه فقط عبث که اشتباه چون قاعده بازی را بر هم زده و فرصت را از دیگران گرفته در زمان‌های بعد یعنی من حقیقت این است که منتظرم منتظر حوادثی اتفاقاتی که می‌افتد و بن‌بست‌هایی که فشار می‌آورد مدعی‌هایی که کنار می‌کشند وقتی ادعایشان به دیوار می‌خورد و ناکارآمدی‌اش جلوه‌گر می‌شود فتنه‌هایی که جامعه ما امروز آبستن آن است شاید کمی دردناک ولی تا تشنگی نباشد کسی آب نمی‌نوشد کسی به دنبال راه می‌گردد که قصد حرکت داشته باشد امروز نخبگان ما دچار روزمرگی‌اند غیر از اندکی من شخصاً در حال مطالعه هستم تا شرایط مناسبی را ببینم وقتی که یک بزرگی پرچمی را بلند کند قیامی را آغاز کند مثل حضرت امام (ره) در انقلاب سیاسی تا من هم بروم زیر آن پرچم همراهی کنم إن‌شاءالله شما راه دیگری در نظرتان هست؟ بفرمایید استفاده می‌کنم قبول دارم که فتنه 88 در نهایت به نفع نظام تمام شد، ولی اگر بخواهیم صبر کنیم تا فتنه ای آغاز شود تا خواص بیدار شوند،‌ چه بسا ممکن است به خاطر فتنه ها وضعیت آنقدر وخیم شود که تا خواص بخواهند بیدار شوند و دنبال راهکار بگردند،‌ به جامعه ضربات سهمگین و جبران ناپذیری وارد آید. چنین تشبیهی به نظرم می رسد: اگر بدن انسان را مشابه با جامعه در نظر بگیریم فتنه مشابه با واکسن می ماند که بدن را وادار به تولید پادتن برای مقابله با آن می کند و سیستم ایمنی را تقویت می کند. ولی کسی که مریض شده است، واکسن چه سودی برای او دارد؟ حال او را بدتر نمی کند؟ واکسن را به بدن سالم می زنند نه مریض. جامعه ی ما نیز مریض اقتصادی و فرهنگی و .... است. بیم آن دارم که اگر خواص هرچه زودتر بیدار نشوند و نسخه های علوم اسلامی تولید نگردد، فتنه ها جامعه ی مان را در چاهی بیندازد که بیرون آمدن آن بسیار سخت باشد. در مورد فیزیک اسلامی، بنده بدین باورم که اگر پایه های اولیه ی آن ریخته شود، در تبیین پدیده ها و رفع مشکلات زیاد موجود در نظریات فعلی، زیبایی آن به قدری زیاد است که بسیاری از اساتید فیزیک(خواص) جامعه را جذب خود می کند، مگر اساتیدی که واقعا معاند باشند. حتی نمود عینی آن نیز با ساخت وسایلی که نتوان با فیزیک فعلی توضیحشان داد بروز می کند. (مثلا ابزاری که در ساخت آن، نوع جدیدی از نیرو به کار رفته باشد.) آن زمان است که با بیداری این خواص، حرکت در جهت تولید فیزیک اسلامی توسط آن ها شکل خواهد گرفت. چه بسا علوم انسانی نیز به خاطر پایه های فلسفی فیزیک اسلامی تاثیر زیاد خواهند پذیرفت. اما در مورد علوم اقتصادی به نظرتان چنین چیزی ممکن است؟ واقعا اگر مبانی اقتصاد، اسلامی شود بحث های پایه ای اقتصاد نظیر مالکیت، کار، ارزش و ... اسلامی گردد، ولو در حد اولیه،‌ در حدی که فطرت ها را بیدار سازد. آنگاه زیبایی اقتصاد اصیل برای خواص جامعه حیرت انگیز نخواهد بود؟ آن ها را به حرکت در جهت تولید اقتصاد اسلامی وا نمی دارد؟ مشکل تحوّل در علوم این است که تا به عمل نرسند زیبایی خود را نشان نمی‌دهند طبق فرمایش شما تا فیزیک نظری نیروهای جدید را در عمل به کار نگیرد آن را توهّم می‌پندارند نمی‌پذیرند صرف چند معادله خیالی در اقتصاد هم همین است شهید صدر نظریات جدید دارد در کتاب اقتصادنا فصل آخر را که بخوانید درباره ملکیت زمین حرف تازه دارد خیلی هم خوب است اما چهل سال است به آن توجه نشده هیچ توجهی چرا؟ زیرا به عمل نرسیده و کسی باور نمی‌کند باور نمی‌کنند که عملی باشد از سوی دیگر هم تا باور نکنند قبول نمی‌کنند که در جامعه پیاده شود صبر کنید به یک دور باطل می‌رسیم تا باور نکنند اجازه نمی‌دهند اجرا شود تا اجرا هم نشود باور پدید نمی‌آید که عملی‌ست این‌جاست که کار سخت می‌شود مسائلی از این دست هم مسائل حکومتی «بخشی» که نمی‌شود عمل کرد نمی‌شود مثلاً فقط در یک شهر اتفاق بیافتد بحث پول است بحث رباست باید بانک مرکزی متحوّل شود تمام بانک‌ها تغییر کنند روال اجرایی‌شان متحوّل شود این‌ها که با یک تصمیم ساده ممکن نیست یعنی اقتصاد، اسلامی نمی‌شود مگر همه‌اش بشود یا همه یا هیچ است نمی‌شود اسکناس که اساس آن بر رباست وجود داشته باشد ولی مثلاً در کنارش ما صندوق قرض‌الحسنه بزنیم آن هم با پول کار می‌کند پول وقتی ربوی شد از اساس... یعنی جایگزینی طلا و نقره با پول از ابتدا ربوی بوده معادلات بانک مرکزی برای نشر اسکناس ربوی بوده بانک‌ها با خلق پول اختراع شده نمی‌شود بخشی عمل کرد که نمی‌شود یواش‌یواش اسلامی کرد یا همه یا هیچ است یا همه کشور باید اقتصاد جدید را بپذیرد یا همچنان کاپیتالیزم بتازد پس آن دور باطل مشکل‌ساز می‌شود حتی در مسئولین متدین ما انسان‌های خوب ما هم قبول نمی‌کنند خواص اهل حق یعنی می‌ترسند به نسخه جدید عمل کنند زیرا آن را باور ندارند زیرا کارآمدی آن را که ندیده‌اند خب چه کنیم که ببینند؟ باید عمل کنیم دیگر عمل هم که معلّق است به باور آن‌ها شما چه راهی را پیشنهاد می‌کنید برای خروج از این لوپ از این حلقه باطل از این دوران امری که پایان ندارد؟ چطور آن را بشکنیم؟ نیروهای جدید(در سطح کوانتوم) را به عنوان مثالی عرض نمودم. فیزیک اسلامی چارچوب های رایج را می شکند. حتی در همان سطح فیزیک نیوتونی که نمود عملی آن خیلی خیلی مشهود تر است. اگر به خواص فیزیک بگوییم که مثلا انرژی جنبشی به تعریفی که رایج کرده اند اصلا قادر نخواهد بود فلان و فلان پدیده ها را توضیح دهد! و یا اصلا اگر به درستی بیندیشیم با تعاریف رایج از فلان و فلان مفهوم فیزیک در تعارض است و سازگاری درونی ندارد. آنگاه به اندیشه فرو نمی روند؟ آیا بت فیزیک نیوتونی برایشان شکسته نمی شود؟ خصوصا اگر تک تک مفاهیم فیزیک نیوتونی به چالش کشیده شود و در موضع راهکار، بگوییم که اگر مفاهیم را این گونه ی جدید تعریف کنیم نه تنها این مشکلاتی که بر شمردیم ندارد بلکه چقدر تصویر روشن تری ارائه می دهد. به نظرتان در این صورت خواص بیدار نمی شوند؟ پذیرش اینکه باید دست روی دست گذاشت و منتظر بحران های اقتصادی برای بیداری خواص بود، برایم سخت است. پاسخی که از از گروه [...] دریافت کردم چنین است: سلام رویکرد ما رویکرد امام خمینی هست. ایشون با توده مردم انقلاب کردن. امیدی به خواص جامعه خصوصا اقتصاددانهانیست اونها سیستم بانکی کشور رو صرفا بهش نقد دارن اونها هژمونی بانک رو قبول دارن و به دنبال حذف بانک و الگوی جایگزین نیستن لذا امیدی خیلی به اقتصاددانها نیست. ما باید کار رو با عموم مردم جلو ببریم نمی‌دانم یعنی مطلب برای خود من هم چندان مشخص نیست این‌که باید دست روی دست بگذاریم؟ یا اقدامی کنیم؟ چه اقدامی؟ مسأله این است ما چه اقدامی باید انجام دهیم؟ چه در فیزیک چه در اقتصاد چه در خیلی از علوم دیگر واقعاً چکار می‌توانیم بکنیم؟ این سؤالی‌ست که من هنوز هم درگیر آن هستم شاید به همین خاطر است که منتظرم تا یک کسی یک کاری بکند من هم بیافتم دنبالش چه کسی؟ نمی‌دانم... :( انشاالله که خداوند ما را در یافتن صراط مستقیم راهنمایی نماید. در اقتصاد شاید تکلیف این باشد که ما نیز جزئی از خواص شویم تا هم دولت و هم دیگر خواص، حرف ما را بشنوند و خریدار داشته باشد. به خاطر دارم که طبق فرمایش شما زمانی که استاد زنده بود سعی داشتید که بین ایشان و استاد مصباح مباحثه صورت گیرد. حال که این امر صورت نگرفت، به طور خاص در زمینه ی اصالت ربط، آیا تاکنون شده است که با یکی از اصالت وجودی ها مباحثه کنید و با دلایل استاد حسینی دیدگاهشان را نقد کنید؟ در هر حال در زمینه های فلسفه ی اسلامی خواص اهل حق کم نیستند و بیداریشان نسبت به مباحث استاد حسینی راحت تر. بله در زمینه فلسفه بحث کردم اصالت ربط را ارائه کردم با اصالت وجودی‌ها چند دوره بحث داشتم آخرین دوره همین یک ماه پیش پیش از ماه مبارک رمضان با یکی از اساتید مؤسسات قم بحثی را شروع کردیم قرار شد بعد از ماه مبارک ادامه پیدا کند متأسفانه نمی‌توانم نتیجه این بحث‌ها را مثبت تلقی کنم البته که برای خود حقیر تجربه خوبی بود ولی این‌که توانسته باشم طرف مقابل را متقاعد سازم این اتفاق نیافتاد که قطعاً و بی‌تردید ناشی از ضعف و کاستی‌های حقیر است و نیاز به مطالعه و تحقیق و دقت بیشتر دارم آن روزی که تلاش کردم جلسه مناظره‌ای بین دو استاد برگزار کنم استاد مصباح و استاد حسینی زیرا گمان می‌کردم آقای مصباح بی‌اطلاع است از آن چه آن سید می‌گوید ولی بعدتر خبردار شدم که آقای میرباقری جلسه داشته است و به عرض آقای مصباح رسیده مباحث استاد حسینی (ره) و حتی در مراسم ختم استاد حسینی در مسجد محمدیه خودم بودم خودم دیدم آقای مصباح هم تشریف آوردند یعنی به عنوان یک حوزوی احترام قائل بودند برای مرحوم آسیدمنیرالدین ولی از نظر مباحث علمی نپذیرفته بودند در پناه خدا برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
دزدان قانونی +	جمعه 97 شهریور 23 - 5:0 صبح
قبلاً گفته بودم درباره کلاه گشادی که سر ما گذاشتند بانک‌دارها اصلاً مگر دزدی از این آشکارتر هم می‌شود؟! با خَلق پول با ربا این دیگر چه مصیبتی‌ست که گریبان ما را گرفته؟! اول انقلاب بود خُب نمی‌دانستیم متوجه نبودند انقلابیون بانک را نمی‌شناختند ساختار درونی آن را و کارکرد بیرونی‌اش ... [دانلود فیلم] امروز اما اکنون که آشکار شده سکوت چرا؟! مگر می‌شود؟! مگر داریم؟! مگر علما و فضلای ما... درس خارج فقه آیةالله نوری همدانی درس بیع بحث بانک طرح می‌شود نوارش را گوش می‌کردم خدا خیرشان بدهد چقدر صریح موضع گرفته‌اند و روشن این‌که معاملات امروزی بانک‌ها ربا و حرام است! چندی پیش با یکی از دوستان طلبه حضوری خدمت ایشان رسیدیم بحث اقتصاد و بانک درد است این‌که یک مرجع شیعه در حوزه علمیه قم این‌طور بفرماید آن‌چه خودم از زبان ایشان شنیدم را می‌نویسم: «صدای ما که به جایی نرسیده است، بلکه شما بتوانید کاری بکنید!» یک جلد از کتاب‌شان را هم هدیه‌مان کردند آن‌چه درباره ربا نوشته‌اند دست‌های سرمایه‌داران رباخوار مگر چقدر قدرتمند است که نظرات صریح مراجع را نمی‌گذارد به تحقق برسد بله ساختمان‌های مرتفع و پول‌های کثیف و ملیّت کانادایی و ... این‌ها اقتصاد ما را فاسد کرده است پول نجس و حرامی که در جامعه‌مان گردش دارد! در مجلس خبرگان قانون اساسی استاد حسینی (ره) خاطره‌ای نقل می‌کنند درباره «قانون بانک‌داری بدون ربا» با دکتر عضدی شنیدنی‌ست: ... [دانلود فیلم] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: روحانیت 20 - اقتصاد 141 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تفاوت انتخاب و اختیار +	یکشنبه 97 فروردین 26 - 7:0 صبح
معمولاً با هم اشتباه می‌شود بیشتر اوقات به جای هم اصلاً مگر فرقی هم می‌کند؛ انتخاب با اختیار؟! منابع زیادی را مطالعه کردم برای یافتن پاسخ پاسخی به شبهه جبر و اختیار روزهایی که وارد حوزه شدم سال 1376 در یک نمایشگاه کتاب «جبر و اختیار» نامی را دیدم نوشته یکی از بزرگان معروف فوری خریدم و خواندم تا مدتی خیال کردم پاسخ را یافته‌ام اما... در بیشتر این منابع اختیار به «انتخاب یکی از گزینه‌های پیش رو» تعریف شده است این تعریف رایج‌تر حتی میان اصولیّون فقهای ما وقتی درس اصول فقه می‌دهند معمولاً از «اختیار» بحث می‌کنند به تبع مرحوم آخوند صاحب کفایه جایی که قلم ایشان شکست در پایان یکی از صفحات کفایة الأصول! اما اختیار غیر از انتخاب است انتخاب، گزینش راه‌های موجود اما اختیار... در جزوات استاد حسینی ره این را دیدم این‌که اختیار «تولید راه» است نه «انتخاب راه» جایی که اراده «خلق» می‌کند چیزی را می‌سازد چیزی که پیش از آن وجود نداشته است داشتم مطالعه می‌کردم چند وقت پیش بچه‌ها را که می‌برم پارک تبلتی معمولاً در دست دارم صدها کتابی که در صف خواندن هستند جالب که همه در یک دستگاه کوچک جمع شده انتظار مرور مرا می‌کشند به این کتاب رسیدم عبارتی شگفت دیدم شباهت داشت با آن‌چه از نظریات استاد حسینی ره خوانده بودم: البته که نمی‌شود گفت حرف هر دو یکی‌ست این‌جا سارتر بیشتر شاعرانه سخن گفته است زیربنای فلسفی و معرفت‌شناسی ندارد در مقامش نبوده یعنی شعر گفتن که خرج ندارد مجبور هم نیستی لوازم حرف خود را پی بگیری و تمام تناقضاتش را توضیح دهی اما استاد حسینی ره همین بحث «خلق» را باز کرده است در زیربنای فلسفی جایی که در تبیین «اصالت تعلّق» است جایی در مباحث فلسفی خود جایی که اختیار را محور فلسفه توصیف می‌نماید به جای علیّت به جای قانون ثابت به جای ثبات وقتی دنیای استاتیک را داینامیک می‌نماید امکان حرکت را پدید می‌آورد یعنی! روبات می‌تواند «انتخاب» کند حتی اگر یک روز خیلی هم هوشمند شود هرگز انسان نمی‌شود زیرا «اختیار» ندارد و نخواهد داشت قدرت بر خلق روابط جدید! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فلسفه 73 - کتاب 9 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پول در بانک 8 +	یکشنبه 96 تیر 4 - 5:0 عصر
البته یادمان نرود ما «جمهوری اسلامی» داریم این هم نکته مهمی‌ست این را من می‌خواهم از شما که توضیح بفرمایید چه شد که نظام ما «جمهوری» شد در حالی‌که می‌دانیم و می‌دانید آن‌چه در اسلام می‌شناسیم در فقه آن «حکومت اسلامی» بوده است وقتی نظام شد جمهوری یعنی قوانین را وکلایی از سوی مردم تعیین می‌کنند همین‌طور قانون بانک را و تعدادی از فقهای مورد تأیید رهبر رهبری که آن را نیز خبرگان منتخب مردم به وکالت از آن‌ها معیّن نموده‌اند حداقل ما هم اگر مدعی شویم منصوب است و نه منتخب به نصب عامّ ظاهر ِ جمهوریّت آن که دلالت دارد بر انتخاب روندی که صورت می‌پذیرد این فقها و آن حقوق‌دان‌ها دوازده‌نفری مصوّبه وکلای مردم را بررسی می‌کنند اگر این‌ها گفتند مخالف شرع و آن‌ها مخالف قانون اساسی که آن را نیز مردم در رفراندوم رأی داده‌اند اگر گفتند که نیست می‌شود قانون معتبر یعنی هم اعتبار شرعی و هم اعتبار قانونی دقت فرمودید چقدر رأی مردم حاضر شد در تصمیمات نظام اسلامی این شد جمهوریّت حالا این جمهوری اسلامی با این ساختار اگر آمد و قانون گذراند که این بانک صحیح است خودش و تمام عقودش حالا ما به مردم چه می‌توانیم بگوییم؟! اگر بگوییم باطل است آیا نباید پاسخ بدهیم به نقد آن‌ها به بطلان تمام ساختار حاکمیت؟! آیا نزده‌ایم زیر میزی که خودمان چیده‌ایم؟! آیا جامعه را دچار تحیّر و سرگشتگی نکرده‌ایم؟! همه معادلات را بر هم نزده‌ایم؟! قید جمهوری قید ساده‌ای نیست به نظر شما چرا ما این قید را در ابتدای انقلاب ضمیمه اسلام کردیم؟ اگر چه بنده طلبه حوزه امام زمان (عج) هستم و هیچ تعهّدی نسبت به منتسکیو ندارم اتفاقاً از استادی شنیدم که به جای قوای سه‌گانه ما پنج قوّه باید برای نظام اسلامی در نظر بگیریم اما در هر صورت امروز سه قوّه داریم رئیس جمهور هم داریم پس لازم است به نکته‌ای که عرض کردم توجه کنیم استاد حسینی (ره) معتقد است مشکل ما در تأثیر منطق ارسطویی بر مطالعات فقهی ماست روزی که فقهای ما تلاش کردند بر استدلالی بودن تفقه بیافزایند از منطق مرسوم در عصر خود بهره بردند و نفوذ آن را در علم اصول و فقه افزایش دادند طوری که سالیان سال خواندن منطق یکی از مقدّمات ورود به حوزه علمیه بود ببینید در جامع‌المقدمات که جامع تمامی دانش‌های لازم برای ورود به اولیّات فقه و اصول است پنجمین کتاب آن الکبری فی المنطق و هنوز هست و البته امروزه چند دهه است که این را کافی نمی‌دانند دو منطق خوانده می‌شود نخست آشنایی با منطق که فارسی‌ست و دیگری منطق مظفّر یا همان «المنطق» به زبان عربی این منطق جزئی‌نگر است در مواجهه با موضوعات پیچیده آن را به حیثیاتی تجزیه می‌کند و سپس تلاش می‌نماید حکم هر حیثیت را علی‌حدّه و به صورت مستقل تعیین کند نمی‌تواند این منطق یعنی قادر نیست اصلاً که یک کلّ واحد را تحلیل نموده سهم اجزاء در منتجّه و محصول را سنجیده ارزیابی نماید و حکم واحدی را برای آن کلّ صادر کند یک روز ما فلسفه و علم و دین را از هم تفکیک کردیم و مستقل از هم: عده زیادی می‌گفتند حوزه فلسفه علی‌حدّه و حوزه علم علی‌حدّه و حوزه دین علی‌حدّه کاری به هم ندارند بخش علم را بسپارید به کارشناس موضوع‌شناس آن‌ها ضرورت‌ها را معیّن می‌کنند ما فقها هم بر حسب وجود ضرورت امضاء می‌کنیم علم هم با ارزش کاری ندارد ما ارزش را معیّن می‌کنیم عواقب این نگرش را اکنون مشاهده می‌کنید! [لینک فیلم] ... موفق باشید منبع استفتائات مضاربه این‌جاست: http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=166 برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - اقتصاد 141 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پول در بانک 6 +	شنبه 96 تیر 3 - 12:0 عصر
[پرسش حذف شد] موافق صریح بودنم اصلاً مگر در بحث علمی می‌شود صریح نبود؟! تعارف که ندارد تازه آن هم علمی که به حکم شرعی متکّی‌ست و قرار است وضعیت انسان در سرای جاویدان را مشخّص سازد من این صراحت را می‌ستایم الگوریتم همیشه جواب می‌دهد زیرا نظم می‌بخشد و نظم درک را می‌افزاید و قدرت قضاوت و استدلال را دسته‌بندی بسیار خوبی بود محظوظ شدم با گزینه دوم موافقم از سه گزینه؛ 1. خود مرجع تقلید 2. سازمان یا نهادهای نظارتی 3. شخص مقلّد این‌هایی که خارج از کشور زندگی می‌کنند در بلاد غربی معمولاً خبرهایی که می‌دهند می‌گویند برای مصرف گوشت دچار مشکل هستند سوق مسلمین که ندارند گوشت حلال دستشان نیست همین مشکل را یهودی‌ها نیز ظاهراً دارند برای این‌که گوشت کوشر گیرشان بیاید با ذبح شرعی یعنی ایرانی‌ها دور هم جمع می‌شوند و برای خود گوسفند می‌خرند و ذبح می‌کنند یا اگر نمی‌توانند کلّی تحقیق و بررسی تا مغازه‌ای بیابند که راست بگوید و ذبحش اسلامی باشد آیا همین مردم در بلاد اسلامی نیز باید چنین وضعیتی داشته باشند؟! در کل یعنی آیا تکلیف انسان‌ها در شهرهای اسلامی مانند همان است که در شهرهای کفّار؟! متون شرعی ما چنین نگفته‌اند نه این‌که خودم شخصاً رفته باشم و اجتهاد کرده باشم بلکه اساتید ما هر کدام را که به خاطر دارم بحث سوق مسلمین که می‌شود اصرار داشتند که در ادله ما تسامح فراوان است حتی فردی که آمده و در پنیری شک کرده در گوشتی شک کرده معصوم (ع) تأکید نموده مصرف کند حتی روایاتی هست که معصوم (ع) خود مصرف کرده تا شک و شبهه برطرف شود تا جامعه اسلامی ثبات یابد و احساس امنیت غذایی و روانی پایدار گردد از این رو وقتی سازمان داریم که مسئول نظارت بر بانک است و رهبر که ناظر بر تمام این نهاها مشروعیت تمام حاکمیت را که به ولی فقیه می‌دانیم حضرت ایشان وقتی صحّه گذاشته‌اند بر ساختار حاکمیت و شخص رؤسای دولت و مجلس و دستگاه قضاوت تنفیذی که می‌نمایند فی‌الجمله تمام دستگاه حاکم را مشروع می‌نماید اسلامی یعنی و «لزوم تحقیق» را از عهده مکلّف بر می‌دارد این چیزی‌ست که به ما گفته‌اند از فقه بیرون می‌آید البته اگر مرجع تقلید «اگری» سخن گفته ممکن است مسأله موردی شود فرض بفرمایید بدون تحقیق و بررسی و تجسّس برخورد کردم با یک مورد خاص خودم دیدم که گوسفندی مرده بود قصاب همسایه دزدکی شبانه شقّه کرد در مغازه گذاشته که بفروشد این‌جا اگر چه از یک سو وظیفه دارم به نهادهای نظارتی گزارش نمایم ولی خودم نیز دیگر نمی‌توانم به اصل رجوع و بر اساس تسامح سوق مسلمین با این گوشت مردار عمل کنم لذا اگر به دنبال فلسفه آن «اگر»ها باشیم به نظر می‌رسد این باشد و گرنه چه رسمی‌ست که مرجع بگوید قول مسئول کافی‌ست و بعد «اگر» را هم مقدمه حکم نماید؟! غرض این‌که مراجع مذکور در قید حیات‌اند دفتر هم دارند خوب است این را استفتاء بفرمایید این‌که اگر فرموده‌اید قول مسئول کفایت می‌کند آیا بر مکلّف است تا تحقیق نماید تا محرز شود بر او که «دلیل بر خلاف» ندارد؟! در علم اصول فقه می‌گویند اصطلاحاً «فحص از مخصّص» یعنی فقیه ملزم است تا تحقیق کند آن‌قدر تا مأیوس شود در تشخیص حکم اما آیا مکلّف نیز چنین وظیفه‌ای دارد در تشخیص مصداق در هنگامی که قصد افتتاح حساب در بانک داشته باشد؟! اما فارغ از بحث اول وقتی دنبال تحلیل عقود بانک باشیم حداقل دو دسته از معاملات وجود دارد تفکیک کنیم تا اشتباه نشود معاملاتی که مربوط است به سپرده‌گذاری وقتی که ما پول به بانک می‌دهیم تا بیشترش را بگیریم و معاملاتی که مربوط است به اخذ وام وقتی بانک به ما پول می‌دهد تا بیشترش را بازپس دهیم بله من یک بار دیدم در سایت یک بانکی رفته بودم داشتم گزارش حساب را نگاه می‌کردم چندین سال پیش یادم هست یک گزاره عجیب دیدم فکر کنم در حدود دو سه هزار تومان به حساب ریخته بودند نوشته‌ای با این مضمون: مابه‌التفاوت سود سالیانه سپرده‌گذاری این را به خاطر دارم چون خیلی برایم عجیب بود این‌که بانک آمده و علاوه بر سود علی‌الحساب چیزی اضافه کرده! شاید این کار را کرده بودند فقط برای این‌که معامله‌شان را حلال کرده باشند یا مثلاً قانون را رعایت! :) وقتی ما به بانک پول می‌دهیم نوع قرارداد وکالت است ما مضاربه به بانک نمی‌دهیم چون بانک «عامل» نیست اساساً در علم اقتصاد قرار نیست تا بانک رأساً بنگاه اقتصادی گردد تولید کالا یا خدمات کند و سود را با سرمایه‌گذار تقسیم بانک وکیل است ما بانک را وکیل می‌کنیم تا هر جا که بیشترین بهره را تأمین می‌کند از طرف ما مضاربه کند بنابراین وقتی علی‌الحساب تعیین می‌کند بانک یعنی تضمین می‌دهد آن‌قدر باهوش و زرنگ هست :) که می‌تواند جایی سرمایه‌گذاری نماید که حداقل این مقدار سود بدهد و اگر بیشتر بود متعهد می‌شود تا آن را نیز با ما تقسیم کند تا این‌جای کار که مشکلی نیست عقدی شرعی‌ست نه مضاربه که وکالت اما در سوی دیگر بانک خودش نباید عامل باشد لذا به ما وام می‌دهد مایی که این‌بار تولیدکننده‌ایم تولید کالا یا خدمات مای تولیدکننده می‌شویم عامل می‌خواهیم از بانک پول بگیریم تا کار کنیم و سود را با بانک شریک شویم به عنوان وکیل سپرده‌گذاران تا بانک نیز سود را تقسیم کند مقداری برای خود به عنوان کارمزد و باقی برای سرمایه‌گذار در این مضاربه وکالتی این‌جاست که بانک سراغ «جعاله» می‌رود وقتی «مضاربه» در سود و زیان شریک می‌کند بانک را هم وکیل و هم موکّل بانک‌ها که هرگز «وام» نمی‌دهند زیرا وام که نمی‌تواند سود اجباری داشته باشد بانک عقد «جعاله» با من می‌بندد مثلاً وقتی که بخواهم خانه بسازم چطور؟ وقتی می‌گویم: آقای وکیل! بانک منظور است من می‌خواهم خانه‌ای بسازم با من مشارکت می‌کنی؟! بانک می‌گوید: خیر! من با کسی در ساخت خانه شریک نمی‌شوم! هرگز! ولی حاضرم یک خانه برایم بسازی پول خانه را می‌دهم وقتی برایم ساختی برای من این مقدار به تو پول می‌دهم به عنوان اجرت جعاله به خاطر زحمتی که برای من کشیده‌ای و برای موکّلینم پس وقتی ساختی و تمام شد البته خانه را به تو می‌فروشم به این قیمت! گرفتید؟! شد دو قرارداد که هر دو شرعی‌ست بانک بیست میلیون تومان به من اجرت می‌دهد من می‌شوم عامل نه در مضاربه بلکه در جعاله من خانه را می‌سازم و سند به نام بانک است اصلاً‌ خانه مال بانک است وقتی تمام شد بانک می‌گوید من این خانه را به تو می‌فروشم سی میلیون تومان البته چون نقد نداری قسطی از من بخر! چی؟! بخر! دقت فرمودید این‌جا اصلاً‌ بحث بازپرداخت که نیست تا ربا جا داشته باشد خانه خودش است حق دارد به هر قیمتی که خواست بفروشد حالا مردانگی کرده و از روز اول از روزی که هنوز ساختن آغاز نشده قیمت داده و گفته که وقتی ساخته شد سی میلیون تومان می‌خرد! بنابراین هم مشکل دنیاپرستی بانک حل می‌شود هم مخالفت قطعیه آن با شرع برطرف می‌گردد استاد حسینی (ره) نحوه قدرت یافتن کفار را این طور تحلیل می‌نماید این‌که امروز آن‌ها قدرت «موضوع‌سازی» پیدا کرده‌اند اما فقه ما چون گذشته همچنان پاسخگوی به مسائل مستحدثه است [لینک فیلم] ... یک زمانی موضوعات تطوّری طبیعی داشتند کفّار تلاش می‌کردند از آن‌ها بهره ببرند و فقها هم تلاش می‌کردند وظیفه مسلمانان را نسبت به این موضوعات مشخص سازند مثلاً بیع مثلاً نکاح اما وقتی رنسانس اتفاق افتاد و کفّار قدرت یافتند موضوع بسازند بیمه را اختراع کردند بانک را اختراع کردند امروزه قادر شده‌اند طوری موضوع بسازند که فتوای مورد نظر خود را از فقها بگیرند می‌بینیم عقود بانک را طوری طراحی می‌نمایند که فقه ما چاره‌ای جز این ندارد که آن را شرعی بداند اما برای دستیابی به فقه محدِث حادثه ما نیازمند فقه حکومتی هستیم به قول آقای اراکی فقه کلان یا فقه نظام و به قول آقای اکبرنژاد فقه کلان‌نگر [نگاه ماهواره‌ای] یا به قول منتسب به شهید صدر (ره) فقه نظامات اجتماعی ما با فقه موجود فقهی که موضوعات را مستقل از هم مورد ملاحظه قرار می‌دهد وقتی به سراغ تحلیل عقود بانکی برویم بانکرها می‌دانند چطور عقدها را تبدیل کنند تا فتوای حلیّت بگیرند! پ.ن. اما درباره با مضاربه اصطلاح «وام مضاربه» اصلاً غلط است وام که نه مضاربه‌ای می‌شود و نه جعاله‌ای و نه شکلی دیگر لذا در قراردادها می‌نویسند «تسهیلات» نه «وام» این استفتاء‌ از مقام معظم رهبری‌ست: سؤال 1923: آیا بهره‏اى که بانکهاى جمهورى اسلامى از مردم در برابر وامهایى که به آنان براى امورى مانند خرید مسکن و دامدارى و کشاورزى و غیره مى‏دهند، مطالبه مى‏کنند، حلال است؟ پاسخ: اگر این مطلب صحیح باشد که آنچه که بانکها براى ساخت یا خرید مسکن و امور دیگر به مردم مى‏دهند به عنوان قرض است، شکى نیست که گرفتن بهره در برابر آن شرعاً حرام است و بانک حق مطالبه آن را ندارد، ولى ظاهر این است که بانکها آن را به عنوان قرض نمى‏دهند بلکه عملیّات بانکى از باب معامله تحت عنوان یکى از عقود معاملى حلال مثل مضاربه یا شرکت یا جعاله یا اجاره و مانند آن است. به‌طور مثال بانک با پرداخت قسمتى از هزینه ساخت خانه در ملک آن شریک مى‏شود و سپس سهم خود را با اقساط مثلاً بیست ماهه به شریک خود مى‏فروشد و یا آن را براى مدت معیّنى و به مبلغ خاصى به او اجاره مى‏دهد در نتیجه این کار و سودى که بانک از این قبیل معاملات بدست مى‏آورد، اشکال ندارد و این نوع معاملات ارتباطى با قرض و بهره آن ندارند. و این را ببینید: سؤال 1932: کسى که سرمایه‏اى را از بانک براى تجارت گرفته است، به این شرط که بانک در سود با او شریک باشد، اگر این فرد در کار خود زیان کند، آیا بانک هم با او در خسارت شریک است؟ پاسخ: خسارت در مضاربه بر سرمایه و مالک آن وارد مى‏شود و از محل سود جبران مى‏گردد ولى اشکال ندارد که شرط کنند که عامل، ضامن تمام یا قسمتى از آن باشد. همین! بانک در قرارداد مضاربه عامل را ضامن سرمایه و سود قرار می‌دهد! منبع: http://farsi.khamenei.ir/treatise-content?id=167&pid=167&tid=-1 [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - اقتصاد 141 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پول در بانک 5 +	جمعه 96 تیر 2 - 9:0 عصر
[پرسش حذف شد] وقتی ما می‌گوییم: منظور بنده از مشروط بودن حکم مراجع این نبود که مشروط به شرعی بودن عقود باشد آن را که بر روی کاغذ درست کرده اند ظاهر کلام این است که قراردادهای بانکی از نظر شرعی اصلاح شده است روی کاغذ یعنی قرارداد آن‌ها قرارداد سالمی است از نظر شرعی و منطبق با قوانین موضوعه نظام اسلامی وقتی می‌گوییم: حالا سوال من این است آیا سپرده گذار موظف نیست که بداند آیا بانک واقعا با آن فعالیت تجاری حلال انجام میدهد یا نه ؟ مرجع تقلید در مورد این قسمت که به مقلد اطمینان نداده است که حتما اینگونه است . فقط حکم شرع را گفته است کلام‌مان ظهور در چه دارد؟! در این‌که اگر چه مرجع گفته که بر عهده مکلف نیست تا تحقیق نماید ولی من تردید دارم در این کلام ایشان و نمی‌پذیرم و معتقدم که باید سپرده‌گذار تحقیق نماید نحوه پرسش و علامت سؤالی که در پایان عبارت دیده می‌شود این را به خواننده القاء نمود وقتی فتاوایی وجود دارد که صراحت در همین دارد در این‌که تحقیق بر عهده مکلف نیست و قول مدیران و مسئولان کفایت می‌نماید وقتی مرجع می‌گوید ظاهر در این است که اشکالی ندارد و من بگویم: آنچه در عمل اتفاق می افتد قطعا فعالیت ربوی است و بعد هم معترض باشم به مراجع: بالاخره مردم چه تکلیفی دارند در برابر این غیرشفاف بودن فعالیت بانکها و اینگونه پاسخ هایی که مراجع میدهند وقتی ما این‌طور مطالب را در کنار هم بچینیم مخاطب احتمالاً این‌طور متوجه خواهد شد: «مراجع دارند ضد و نقیض سخن می‌گویند یا در پرده ابهام یک‌طور، هم دارند به نعل می‌زنند و هم به میخ» و این اعتراض در مخاطب شکل می‌گیرد: «چرا مراجع با الفاظ بازی می‌کنند چرا ما را می‌پیچانند چرا صریح و روشن نمی‌گویند که چه کنیم؟ چرا فقط حکم شرعی را می‌گویند و مصداق را تعیین نمی‌کنند چرا به مقلّد اطمینان نمی‌دهند بالاخره یا رومی ِ روم یا زنگی ِ زنگ هردوانه که نمی‌شود!» وقتی ما بیاییم و بگوییم: اینگونه پاسخهای مراجع به نظر بنده بهانه لازم را به این افراد میدهد و این شیوه را درست نمیدانم روشن است که شیوه بیان مراجع را صحیح نمی‌دانیم مراجع را دارای این مخاطب‌آگاهی نمی‌دانیم که به شیوه‌ای حکم را بیان نمایند تا بهانه دست وی ندهد البته حقیر در مقام دفاع از مراجع محترم نیستم ایشان خود باید از کلام خود دفاع نمایند و از مخاطب‌شناسی خود و از شیوه بیان احکام قطعاً بنده نیز می‌پذیرم که سبک بیان فقهای ما کاملاً فقهی‌ست اصطلاحاتی که در پاسخ استفتائات بیان می‌نمایند علمی‌ست و مترجم می‌خواهد تا دست مردم را بگیرد مردم عادی وقتی متن رساله را بخوانند طبیعی‌ست که گیج می‌شوند وقتی تفاوت احتیاط بعد از فتوا و بدون فتوا را نمی‌دانند احتیاط واجب و مستحب را مردم طبیعی‌ست که کلام تخصصی مراجع را نفهمند و مبلّغ لازم باشد تا تبیین کند به زبان قوم ترجمه وقتی ما در کلام‌مان این عبارت را به کار می‌بریم: متاسفانه بحث هایی که در محافل حوزوی یا دانشگاهی میشود مربوط به همان بخش روی کاغذ است ولی مشکل اصلی در اجرای واقعی عملیات بانکی است . چه برداشتی از آن منطقی‌ست؟! یعنی ما به دانشگاه و حوزه معترضیم که اگر حکم به حلیّت و اباحه می‌دهند اگر قائل به قانونی بودن و صحیح بودن می‌شوند چون به ظاهر امر توجه دارند و آن بازی با الفاظی که در نوشته‌های کاغذی در قراردادهای صوری بانک به کار بسته می‌شود در حالی که ما خود ِ ما تحلیل کرده‌ایم و تجربه و دانسته‌ایم که «واقعیت» جز این است واقعیتی که حوزه و دانشگاه و مراجع ما توجهی به آن نداشته‌اند و به آن‌چه روی کاغذ آمده بسنده نموده یک جور فریب خورده‌اند انگار فریب تزویر حقوقی حقوقدانان ِ کارکشته را ما وقتی این همه عبارات روشن را در کلام خود به کار می‌بندیم روشن است که از «نزد خود» چیزی بر نظر مراجع افزوده‌ایم آن‌ها به «ظاهر امر این است» اکتفا می‌نمودند و مکلّف را تکلیف نمی‌کردند تا در کُنه امر تحقیق و بررسی نماید اما ما با این استدلال که: اگر وظیفه مرجع تقلید نیست و وظیفه سپرده گذار هم نیست ، یا به قول شما توان تحقیق را ندارد پس چه کسی مسئول است ؟ اگر سازمان نظارتی که شما فرمودید وجود ندارد و یا وجود دارد و درست کار نمیکند آیا دیگر سپرده گذار تکلیفی ندارد و با خیال راحت باید سود بگیرد ؟ آیا در مضاربه عادی بین دو شخص حقیقی سپرده گذار نباید بداند که طرف قرارداد پول او را در چه تجارتی به کار میبرد ؟ مخاطب را به این سو می‌کشیم که پس خود سپرده‌گذار مکلّف است از نظر ما یا از نظر خودش که باید برود و عملیات بانکی را بررسی نماید پیش از سپرده‌گذاری و اگر «واقعاً» شرعی نبود عقد نبندد با بانک! البته به قول طلبه‌ها «مصنّف زنده است» و تمام آن‌چه برداشت حقیر بوده همه را به کناری می‌نهیم وقتی می‌فرمایید از نزد خود چیزی بر نظر مراجع نمی‌افزایید می‌پذیریم شاید در فهم کلام شما اشتباه کرده باشم که آن طور قضاوت نموده‌ام از این بابت پوزش می‌طلبم اما این‌که مراجع می‌گویند سپرده‌گذاری در بانک‌ها مانعی ندارد در مطالب قبلی متن فتوا را با نشانی آوردم البته نه همه مراجع را ولی نظر بعضی دیگر از مراجع هم در این سایت معتبر دیده می‌شود: http://www.isna.ir/news/92121409189 و برای سایر نظرات نیاز به تحقیق و بررسی بیشتر ولی حقیر به حسب حشر و نشری که با دفاتر مراجع داشته‌ام با آدم‌هایی که آن‌جا آمد و شد دارند و حضور در کلاس درس اساتید اگر چه سال‌هاست حدود پنج شش سال که به صورت فیزیکی از حضور معذورم و محروم و بیشتر نوار درس‌ها را گوش می‌کنم فی‌الجمله می‌دانم که سایر مراجع نیز با مسامحه فتوا می‌دهند بالجمله نه البته اما در هر صورت مکلّف باید به فتوای صریح مرجع تقلید خود مراجعه نماید و گمان می‌کنم نباید مکلّف را به چیزی ورای آن‌چه در متن فتوا آمده دعوت کنیم به نحوی که در اصل فتوا به شک افتد و این خیال را در ذهن او بیاندازیم این وهم را که مرجع، نظر ظاهری‌اش با نظر واقعی‌اش فرق دارد و مکلّف را به حرج اندازیم که حالا چطور نظر واقعی مرجع را از نظر ظاهری وی تشخیص دهد! این سدّ می‌کند ارتباط مردم با مرجعیّت را غیرقابل اعتماد یا دشوار و پیچیده به زعم حقیر البته که بعید نیست در اشتباه باشم که ما هیچ‌وقت از اشتباه و خطا مصون نیستیم بلکه با تضارب آراء و شنیدن نقدهای دوستان‌مان آگاه شویم و از اشتباه خلاصی یابیم حالا از همه این بحث‌ها گذشته که البته بحث بسیار نشاط‌آوری بود و حظّ وافری بردم از این هم‌کلامی این‌جا بحث مکلّف بود و وظیفه او اما در اصل ماجرا بنده با شما موافقم در انحرافاتی که به واسطه بانک‌ها ایجاد می‌شود و آثار وسیعی که در جامعه اسلامی دارد بنده سخنرانی‌های آقای حسن عباسی را هم پیوسته پی‌گیری می‌کنم تحت عنوان کلبه کرامت مدام فیلم‌های ایشان را دانلود می‌کنم و می‌بینم و ایشان را فرد دقیقی یافتم در تحلیل بانک و اقتصاد سرمایه‌داری و کدهایی که از خود غربی‌ها می‌دهند واقعاً روشنگر است و حتی بنده مقداری فراتر از شما که معتقدید می‌شود «بانک خوب» داشت جایی که فرمودید: و این در حالی است که اعلام حرام بودن سود بانکی و نگرفتن آن از فردا به کار اصلی بانک که گردش نقدینگی است لطمه ای نمیزند که این موضوع البته مفصل است و جای بحث دارد . با شما اختلاف نظر دارم سخت‌تر می‌اندیشم و از وقتی کتاب ثروت ملل آدام اسمیت را خوانده‌ام و کتاب سرمایه (کپتال) مارکس را به شدّت معتقد شده‌ام که بانک قابل اصلاح نیست و اصلاً بر پایه ربا طراحی شده ربا نباشد بانک نیست اگر چه ما می‌توانیم چیز دیگری طراحی کنیم نوعی دیگر از نهاد اجتماعی که بتواند انباشت سرمایه ایجاد کند ولی آن دیگر بانک نیست و معادلات بانک بر آن تطبیق نمی‌کند آن دیگر اسکناس ندارد حواله و چک و سفته و برات و تراول و این قبیل چیزها آن باید طور دیگری باشد و ما امروز شدیداً نیاز داریم به تأسیس به جای خیلی از بحث‌های دیگر که ثمری جز افزایش التهاب روانی و نارضایتی اجتماعی ندارد استاد حسینی (ره) بر ضرورت طراحی اقتصاد اسلامی تأکید داشت: حوزویان و دانشگاهیان باید دنبال تأسیس علوم انسانی جدید باشند البته تأسیس سخت است، ولی سرنوشت محتوم است! [لینک فیلم] ... اگر تأسیس نکرده باشیم اگر راه جدید نساخته باشیم اگر قادر نباشیم امروز نسخه‌ای برای اداره صحیح‌تر جامعه ارائه کنیم به هم ریختن ساختار موجود معلوم نیست حجیّت داشته باشد و مجوّز شرعی: ما اگر نمی‌توانیم جامعه را ارگانیزه بکنیم نباید متشتّت‌کننده باشیم یا باید دست بکشید از کار جامعه یا مدعی هستید که می‌توانید سعادت بشر را اداره کنید اداره سعادت بشر که شوخی و بازی نیست [لینک فیلم] ... خدایش رحمت کناد مرا از نقطه‌نظرات ارزشمند خود محروم نفرمایید هر غلط و اشتباهی نیز در کلامم یافتید بی‌دریغ بفرمایید سپاسگزارتان خواهم بود دوچندان! در پناه حق [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - اقتصاد 141 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پول در بانک 2 +	چهارشنبه 96 خرداد 31 - 4:37 صبح
[پرسش حذف شد] از این که حقیر را شایسته دانستید تا دیدگاه ارزشمند خود را بیان و او را از دستاوردهای خویش بهره‌مند فرمایید جداً سپاسگزارم بنده نیز با شما موافق هستم در این‌که عقودی که در بانک‌ها صورت می‌گیرد «در حقیقت» رباست سه اتفاق جالب نیز در زندگی‌ام افتاده که در حاشیه مطلب عرض می‌نمایم نخست آن‌چه از دانشمندی شنیدم؛ استاد حسینی (ره) می‌فرمود دکتر عضدی که از شهدای حزب بود پیش‌نویس بانکداری اسلامی را به ایشان ارائه کرد استاد نگرفت و پرسید: اگر مدل آن کینز است غیر اسلامی‌ست نیاز به بررسی هم ندارد دکتر عضدی ناراحت می‌شود و می‌گوید: چند ماه وقت صرف کردم و با تحریرالوسیله امام (ره) تطبیق نمودم استاد پاسخ داد: مدل گزینش شما از تحریرالوسیله مدل کینز بوده است یعنی با یک مدل نادرست سراغ گزینش احکام رفته‌اید! [لینک فیلم] ... خودم هم یک‌بار که با پدرم برای خواستگاری رفته بودم دختر یکی از اساتید خارج از اساتید به نام پرسیدند: چه می‌کنی؟ گفتم: در فلان مؤسسه هستم پرسیدند: استاد حسینی (ره) هنوز همان حرف‌های سابق را می‌زنند؟! در جواب ایشان شمّه‌ای از ربا بودن معاملات در بانک گفتم این‌که وام را تبدیل به دو عقد مستقل می‌کنند جعاله و بیع که ربای آن را توجیه نمایند ایشان مخالفت کرد و بحث به درازا کشید و درگیری بالا گرفت ایشان می‌فرمود: حلّل بکلمة حرّم بکلمة به یک کلمه حلال می‌شود و به یک کلمه حرام شما درست فقه نخوانده‌ای که این‌طور می‌گویی پدرم هم مدام برای رفع درگیری می‌گفت: آقازاده منظورش این نیست، منظورش آن نیست... در نهایت صاحب‌خانه عصبانی گفت: هندوانه بخورید! خوردیم و رفتیم و دختر هم ندادند! خاطره سوم این‌که یکی از دوستان معروف امروز مؤسسه‌ای برای خود دارد و آمد و شدی و گاهی در تلویزیون تماس گرفت و گفت از دفتر آیت‌الله نوری همدانی وقت گرفته گفت: بیا برویم و با ایشان درباره بانک بحث کنیم دو نفری رفتیم مستقیم هم خدمت خود آقای نوری همدانی رسیدیم درباره ربا در بانک‌ها انتقادهایی مطرح کردیم و حضرت ایشان بدتر از آن‌چه که ما گفته بودیم محکم و راسخ فرمودند: من چند سال پیش آقای نوربخش را خواستم با ایشان صحبت کردم و از وضع بانک‌ها شکایت کردم ایشان هم یکی از کارشناسان را فرستاد و ما صندلی گذاشتیم مدتی در درس فقه ما شرکت می‌کرد و پاسخ سؤالات ما را جلوی طلاب می‌داد که نتوانست پاسخ قانع‌کننده بدهد آیت‌الله نوری همدانی هم به شدّت اعتقاد به ربوی بودن معاملات داشت ولی در مقام فتوا ایشان اگر چه یک کتابچه کوچک نوشته بود و به ما هدیه کرد در موضوع ربا ولی فتوایی که به مکلفین می‌داد این‌طور محکم نبود به قول شما مشروط بود به نوع عقد شرعی و قراردادی که منعقد می‌گردد خلاصه فرمایش شما درست است صحیح و مورد قبول این بحث‌ها وقتی‌ست که در قلمرو پژوهش با بزرگان به سخن درآییم اما وقتی مکلف تلفن می‌کند به دفتر مرجع که همین تلفن کردن در دسترس‌ترین نوع استفتاء است که تکلیف خود را بپرسد وقتی شما رادیو معارف را روشن می‌کنید نزدیک به ظهر که احکام شرعی را بیان می‌نماید سؤالات را که می‌شنوید و پاسخ‌ها را آن‌جا مردم به چه پاسخی می‌رسند؟! این را ببینید، استفتاء از مقام معظم رهبری‌ست: - آیا بهره ای که بانکهای جمهوری اسلامی از مردم در برابر وامهایی که به آنان برای اموری مانند خرید مسکن و دامداری و کشاورزی و غیره می دهند، مطالبه می کنند، حلال است؟ اگر این مطلب صحیح باشد که آنچه که بانکها برای ساخت یا خرید مسکن و امور دیگر به مردم می دهند به عنوان قرض است، شکی نیست که گرفتن بهره در برابر آن شرعا ً حرام است و بانک حق مطالبه آن را ندارد، ولی ظاهر این است که بانکها آن را به عنوان قرض نمی دهند بلکه عملیات بانکی از باب معامله تحت عنوان یکی از عقود معاملی حلال مثل مضاربه یا شرکت یا جعاله یا اجاره و مانند آن است. بطور مثال بانک با پرداخت قسمتی از هزینه ساخت خانه در ملک آن شریک می شود و سپس سهم خود را با اقساط مثلا ً 20 ماهه به شریک خود می فروشد و یا آن را برای مدت معینی و به مبلغ خاصی به او اجاره می دهد در نتیجه این کار و سودی که بانک از این قبیل معاملات بدست می آورد، اشکال ندارد و این نوع معاملات ارتباطی با قرض و بهره آن ندارند. - بانک مسکن جمهوری اسلامی وامهایی را برای خرید یا ساخت و یا تعمیر خانه به مردم می دهد و بعد از پایان خرید یا ساخت یا تعمیر خانه، وام را به صورت اقساط پس می گیرد، ولی مجموع قسطهای دریافتی بیشتر از مبلغی است که به وام گیرنده داده شده است، آیا این مبلغ اضافی وجه شرعی دارد یا خیر؟ پولهایی که بانک مسکن به منظور خرید یا ساخت خانه می دهد، عنوان قرض ندارد بلکه آن را طبق یکی از عقود صحیح شرعی مانند شرکت یا جعاله یا اجاره و امثال آن پرداخت می کنند که اگر شرایط شرعی آن عقود را رعایت نمایند، اشکالی در صحت آن نیست. - سپرده های دراز مدت که درصدی سود به آنها تعلق می گیرد چه حکمی دارند؟ سپرده گذاری نزد بانکها به قصد بکارگیری آن در یکی از معاملات حلال و همچنین سود حاصل از آن اشکال ندارد. [مطالعه استفتائات در سایت مقام معظّم رهبری] دقت بفرمایید که گفته شده: «ظاهر این است» واقعاً هم همین‌طور است بنده شخصاً تا کنون هر بار قراردادی بانکی را دیده‌ام این ظهور در آن بوده یعنی طوری قرارداد را می‌نویسند که با قوانین مصوّب مجلس سازگار باشد بانک با آن همه حقوقدانی که در اختیار دارد می‌داند چطور قرارداد را بنویسد که خلاف قانون در نیاید ضمن این‌که شناختن این موضوع آیا آن‌قدر ساده هست که به مکلّف واگذار شود؟! یعنی با توجه به تخصصی بودن موضوع مردم عادی چطور می‌توانند خودشان تشخیص دهند که مثلاً فلان بانک آیا قرادادش سازگار با قوانین مجلس هست یا خیر در سوق مسلمین در کشور اسلامی فرض اولیه این است که تمامی نهادهای دارای مجوّز که بانک هم جزئی از آن‌هاست طبق قوانین عمل می‌نمایند و این را نمی‌شود بر عهده مکلّف گذاشت که برود و این را در تک‌تک معاملات خود بررسی نماید بله باید نهادی برای بازرسی وجود داشته باشد که اگر بانکی قرارداد بر خلاف قوانین نوشت متوقّف و رسوا گردد که البته چنین نهادهایی هم وجود دارد و اگر چه ممکن است من و شما معتقد باشیم صوری هستند و درست عمل نمی‌کنند ولی وجاهت قانونی دارند و تکلیف ظاهری مکلّف را مشخص می‌نمایند حقیر قطعاً مجتهد نمی‌باشم و هر چه می‌دانم از اساتید فرا گرفته شخصاً حق دادن فتوا ندارم در میانه تحصیل بودم که متوقف شده و به نتیجه نرسیده این‌که فرمودید در فتوا دقّت شود متوجّه مجتهدین است و آن‌چه عرض کردم مطالبی بوده که اساتید ما بیان فرموده‌اند این را فراموش نکنیم اگر قرار است بانک اصلاح شود بر عهده بزرگان حوزه است که راه حل دهند و بر عهده مسئولین تا اصلاح نمایند نمی‌شود مردم را در هول و ولا انداخت زندگی‌شان را بی‌ثبات نمود اولیات امنیت و آرامش را از آن‌ها گرفت که چه؟! که حکم واقعی عقود بانکی در حال حاضر چیست مردم مکلّف به احکام ظاهریه هستند و در جامعه اسلامی تا زمانی‌که بانک مورد تأیید نهادهای نظام است اسلامی محسوب می‌گردد ظاهراً همین مناط در اقلام خوراکی هم مطرح می‌شود «این» گوشتی که الآن من و شما از «این» قصابی می‌خریم محکوم به حلیّت است اگر چه به صورت قطعی نمی‌دانیم ذبح شرعی داشته یا خیر زیرا سوق مسلمین است و نهادهایی متولّی نظارت بر کشتارگاه‌ها هستند! اگر ایرادی در عرایض بنده هست لطفاً مثل گذشته با صراحت بفرمایید سپاسگزار شما خواهم بود بیش از پیش. در پناه حق [ادامه دارد...] پول در بانک 8 پول در بانک 7 پول در بانک 6 پول در بانک 5 پول در بانک 4 پول در بانک 3 برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 - اقتصاد 141 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تحوّلات ِ غذایی +	چهارشنبه 96 خرداد 24 - 8:25 عصر
تأثیر گرسنگی‌ست* می‌دانم می‌گویند حتی خرید هم نرود آدم گرسنه چه برسد به تنظیم برنامه غذایی! این برنامه را سال 1393 اولین بار رایانه‌ای کردم: قبل از آن هم برنامه بود همین برنامه تقریباً ولی نه روی کاغذ ذهنی حساب می‌کردم یک روز هم که مریم روی میزکار رایانه‌ام دید ناگزیر پرینت گرفتم و زدم به دیوار آشپزخانه این‌جا خاطره‌اش هست ولی همین‌طور نماند و تغییر کرد هر از چند گاهی چیزهایی اضافه کردم و روی تجربه جابه‌جایی‌هایی صورت دادم: و بعدتر: و سپس: و اما امروز عصرهنگام وقتی گرسنگی غلبه کرده رنگ و رو سفید شده حال و احوال متغیّر به سرم زد باز هم تحوّلی بنا نهم و برنامه غذایی را توسعه... غذاهای ایرانی بیشتری در آن گنجاندم غذاهایی که به ترتیب معمولاً پخته می‌شوند هر هفته یکی از برنامه‌های آن روز: بچه‌ها هم خوشحال بودند و امروز که برنامه را دیدند خوشحال‌تر: مریم فوری گرفت و برد و گفت خودم می‌چسبانم زد جای برنامه قبلی روی دیوار و پرسش‌هایش آغاز شد خیلی از غذاها را تا به حال نخورده حتی اسمشان را نشنیده قرار است بعد از ماه مبارک کم‌کم با آن‌ها آشنا شود! و من بلافاصله احساس کردم نباید هنگام گرسنگی تحوّلی در برنامه غذایی ایجاد می‌کردم! :) یاد حرفی از استاد حسینی (ره) افتادم وقتی بدحجابی و فحشا را تحلیل می‌کرد با این مضمون: وقتی متدیّنین سیر نباشند دست و دلشان نمی‌رود که نهی از منکر کنند سکوت می‌کنند و در دلشان رضایت دارند از وضعی که پیش آمده این می‌شود که می‌بینید بنیان ازدواج موقّت و دائم باید درست شود تا این وضع اصلاح شود! [صحیح، مسند] مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَى عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ کَانَ عَلِیٌّ ع یَقُولُ: «لَوْ لَا مَا سَبَقَنِی بِهِ بُنَیّ الْخَطَّابِ مَا زَنَى إِلَّا شَقِی‏» (کافی، ج5، ص448) از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: حضرت علی (علیه السلام) فرمود: اگر پسرک خطاب، متعه را حرام نکرده بود، هیچ‌کس زنا نمی‌کرد، مگر انسان شقی! [توضیح بیشتر] *این مطلب در ماه مبارک رمضان نوشته شده است لحظات آخر روزه دقایقی تا افطار باقی مانده! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: خانواده 57 - سند 31 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< 1 2 3 4 5 >> >

یکشنبه 103 آذر 4

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

آقامنیر - شاید سخن حق

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

[پیام‌رسان]

[شناسـنامه]

[سایت شخصی]

[نشانی الکترونیکی]

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید

X

کارت بازی ماشین پویا

X