نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

بسیار خوب.
‌‌‌‌در مورد این اختلاف استنباط ها چه؟ استاد برای آن هم راه حلی به ذهن ‌‌‌‌مبارکشان رسیده است؟
‌‌‌‌منظورم همان مدل تفاهم است.
‌‌‌‌چرا که در حیطه امسائل فردی میگوییم هر کس از مرجع خودش و لی در مسائل ‌‌‌‌اجتماعی این کار آفات فراوانی دارد.
‌‌‌‌به نظر میرسد این مسئله تا کنون با راه حل سیاسی حل شده است.
‌‌‌‌یعنی اطاعت از ولی فقیه
‌‌‌‌موفق باشید
‌‌‌‌
اجازه دهید یک مطلبی را بی‌‌‌‌پرده عرض کنم
صریح و رک
در جلسه 40 بحث مبادی اصول
سال 1374
استاد حسینی (ره) مشکلات موجود در اختلاف فتاوا را
به «پیش‌‌‌‌فرض‌‌‌‌ها» باز می‌‌‌‌گردانند
ایشان صریحاً می‌‌‌‌فرمایند:
«یقین، وحدت ترکیبی تمامی اوصاف روحی انسان است»
و منظورشان این است که تمامی اطلاعات و حالات انسان
در پیدایش یقین برای وی حضور دارند
و لذا این یقین نمی‌‌‌‌تواند حجّت باشد
زیرا انتزاع آن از خصوصیات فردی ممکن نیست
لذا در جلسه 42 راهی را پیشنهاد می‌‌‌‌فرمایند
به عنوان تنها راه
انحصار در دستیابی به حجیّت
و آن «تفاهم اجتماعی» است

نسخه‌‌‌‌ای که ایشان برای علم اصول فقه می‌‌‌‌پیچد این است
که با توجه به مقدمات ذیل:
1. پیش‌‌‌‌فرض‌‌‌‌ها قابل انفکاک از فرد نیستند
2. پیش‌‌‌‌فرض‌‌‌‌ها دارای حجیّت نیستند
3. افراد هم‌‌‌‌جهت، دارای نگاه و منظر یکسان نیستند
باید حجیّت را در نهایت ِ یک کار گروهی تحصیل نمود
معتقدند یعنی
که هر پیش‌‌‌‌فرضی یک وزن و قوتی دارد
اگر مجتهدین با هم مباحثه داشته باشند
هر نظر جدیدی را به بحث و تحلیل علمی بگذارند
پیش‌‌‌‌فرض‌‌‌‌هایی که نزدیک‌‌‌‌تر به نظام حساسیت‌‌‌‌های شارع باشند
برجستگی خود را نشان خواهند داد
و پس از «تفاهم اجتماعی متخصصین» است که «بذل جُهد» محقق شده است
و می‌‌‌‌شود به آن گفت: اجتهاد!

البته اگر به گذشته نیز بنگریم
به غیر از دوران فترتی که پس از شیخ طوسی بود تا برآمدن ابن ادریس
و دورانی که پس از تأسیس حوزه علمیه قم پدید آمد
در سایر دوران‌‌‌‌های اجتهادی شیعه
مناظره و مباحثه بین علما کاملاً امری عادی بود
و این تحقق همان «تفاهم اجتماعی» خواصّ بود

آن‌‌‌‌چه می‌‌‌‌خواستم صریح و رک عرض نمایم همین است
که استاد حسینی (ره) نیز چون پاره‌‌‌‌ای فلاسفه تجربه‌‌‌‌گرا
به زعم بنده البته
این حقیقت را که با عنوان «نسبیّت علم» مطرح می‌‌‌‌شود
پذیرفته بودند
مشابه همان نسبیّتی که در پیشینه فقه اجتهادی شیعه بوده
و با عنوان «حکم ظاهری» خود را نشان می‌‌‌‌داده است
ایشان اما دستیابی به حکم ظاهریه را امروز دشوارتر می‌‌‌‌داند
زیرا توانمندی امروز ارتقاء یافته
موضوعات پیچیده‌‌‌‌تر شده
و نمی‌‌‌‌تواند مجتهد به پیش‌‌‌‌فرض‌‌‌‌های خود تکیه کند
و باید به صورتی سازمان‌‌‌‌یافته
این پیش‌‌‌‌فرض‌‌‌‌ها که حضور در فتاوا پیدا می‌‌‌‌کنند
روبه‌‌‌‌روی هم قرار گرفته
و به محک هم زده شوند

استاد حسینی (ره) رفتار گذشته را که اجتهاد فردی معنا می‌‌‌‌شود
نقض نمی‌‌‌‌کند
آن را لازمه دورانی می‌‌‌‌دانست که این درک فعلی برای شیعیان حاصل نشده بود
درک قدرت تعامل اجتماعی
و دستیابی به قدرتی برتر از طریق کار جمعی
به زعم ایشان اگر در گذشته یک مجتهد بنفسه کار می‌‌‌‌کرد
و در نهایت می‌‌‌‌گفتند که بذل جهد واقع شده
مقتضای عصر خود بوده
و امروز همان دلیلی که بذل جهد را ایجاب می‌‌‌‌نمود
امروز حکم به عدم کفایت اجتهاد فردی می‌‌‌‌نماید
امروز بذل جهد به شرطی واقع می‌‌‌‌شود
که «تفاهم اجتماعی مجتهدین» تحقق یابد
لذا می‌‌‌‌فرمایند که ما نیازمند شبکه تحقیقات هستیم
تا تمامی آراء و نظریات به صورتی نظام‌‌‌‌مند تجمیع گردند
و در مسیری ضابطه‌‌‌‌مند
برترین نظریه که قطعاً نزدیک‌‌‌‌ترین به «مراد متکلم» است شناخته شود
و این همان «حکم ظاهری»‌‌‌‌ خواهد بود
که «انقیاد» و «طاعت» به آن واقع می‌‌‌‌شود

جمعه 103 آذر 2

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید