سفارش تبلیغ
صبا ویژن
این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!
   

افسردگی، برادری را تباه می کند . [امام علی علیه السلام]

تازه‌نوشته‌هاآخرین فعالیت‌هامجموعه‌نوشته‌هافرزندانم

[بیشتر]

[بیشتر]

[بیشتر]

[بیشتر]

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
صبحانه پارکی + چهارشنبه 97 خرداد 30 - 5:15 عصر

صبح زود بیدارشان کردم
خیلی زود
تا هوا خنک بود

تابستان است
هوا گرم
بچه‌ها در خانه
نیاز به فعالیت

چای دم کردم و در فلاسک
پنیر و نان
گوجه و خیار
همین کافیست
مگر برای یک صبحانه خوشمزه در پارک بیشتر از این لازم است؟!



امروز رفتیم
تا 9 هم برگشتیم
دو ساعتی بازی کردند
راضی بودند
خوشحال

با کمترین هزینه
می‌توان کودکان را شاد کرد
فقط وقت لازم است
وقت نیاز
وقتی که متأسفانه خیلی از والدین ندارند
آن‌قدر که خود را مشغول امور بی‌فایده می‌کنند

سرگرمی در شبکه‌های مجازی
فرصت با بچه‌ها بودن را می‌گیرد
کودکان نیاز به توجه دارند
و توجه
خرج زیادی ندارد!


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
اول ِ صف + جمعه 97 خرداد 18 - 2:57 عصر

یک کمی زودتر رسیدیم
در مسیر
افتادیم اول راهپیمایی
از پل آهنچی رفتیم سمت میدان مطهری
ناگهان سیل جمعیت به سمت ما راه افتاد
چند نظامی اول صف طبل می‌زدند
پشت سر آن‌ها راه افتادیم
و هزاران نفر
بلکه میلیون
پشت سر ِ ما...

اولین بار بود که این‌طور اول راهپیمایی قرار می‌گرفتیم
بچه‌ها خیلی خوش‌شان آمد

اول بودن همیشه جذّاب است
در خیرات و مبرّات
سبقت باید
آخر بودن در خوبی‌ها جالب نیست!

«وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـکِن لِّیَبْلُوَکُمْ فِی مَا آتَاکُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَیْرَاتِ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ» (مائده:48)
و اگر خدا می خواست همه شما را امت واحدی قرار می داد، ولی می خواهد شما را در آنچه به شما داده امتحان کند؛ پس به سوی کارهای نیک بر یکدیگر پیشی گیرید. بازگشت همه شما به سوی خداست؛ پس شما را به آنچه همواره درباره آن اختلاف می کردید، آگاه می کند. (ترجمه انصاریان)

پ.ن
سال‌های قبل‌مان
مروری بر گذشته + و +



برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
نان ِ برنجی + چهارشنبه 97 خرداد 16 - 5:0 صبح

«اومدیم دو دقیقه خودتونو ببینیم
همه‌ش تو آشپزخونه‌اید»


این تعارف معروف فارسی
شده حال و روز این روزهای مریم

به گمانم از گرسنگی‌ست
آدم گرسنه بیشتر از پخت و پز لذّت می‌برد
انگار
کار با خوردنی‌ها
برای روزه‌داری که نمی‌تواند بخورد

هر روز یک چیزی درست می‌کند
امروز نان برنجی
برای اولین بار



تا دیدم پرسیدم: زیاد زرد نشده‌؟!
تا شنید پاسخ داد:
«سیداحمد کل زعفرون رو خالی کرد توش»

اشکالی ندارد
سخت نمی‌گیرم
کار بکند
یاد بگیرد
فعلاً این مهم است
جرأت پیدا کند
جسارت بر کار ِ خانه
خانه‌داری
تخصصی که برای آتیه خود نیاز دارد

نیاز، دلبسته می‌کند
احساس ِ نیاز
می‌کِشَد انسان را
احساس گرسنگی به آشپزخانه
به پخت و پز
و احساس ِ نداری
فقر
بیچارگی
به سوی خالق بی‌نیاز
انسان اگر حسّ‌ کند چقدر محتاج است
در اصل وجود خود
و تمامی نَفَس‌هایی که می‌کشد
اگر توجه پیدا شود
از دعا و نماز هم لذّت می‌برد
می‌خواهد همه‌اش در سجاده باشد
قرآن دستش باشد

اگر لذّت نمی‌بریم
از عبادت
احساس نیاز نمی‌کنیم
دچار غفلتیم
فراموشی
حالی‌مان نیست
خدا کند حالی‌مان بشود
قبل از این‌که دیرمان بشود!

«وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ ... لَّقَدْ کُنتَ فِی غَفْلَةٍ مِّنْ هَـذَا فَکَشَفْنَا عَنکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ» (ق:19و22)
و سکرات و بیهوشی مرگ، حق را [که همه واقعیات جهان پس از مرگ است] می آورد [و به محتضر می گویند:] این همان چیزی است که از آن می گریختی ... [به او می گویند:] تو از این روز بزرگ در بی خبری و غفلت بودی، پس ما پرده بی خبری را از دیده [بصیرت] ات کنار زدیم در نتیجه دیده ات امروز بسیار تیزبین است. (ترجمه انصاریان)


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
آموزش دفاع از حرم + سه شنبه 97 خرداد 15 - 5:0 صبح

با بچه‌ها رفتیم
قطعه مخصوص
جایی برای مدافعان حرم
چند قسمت
هر بخش پرچمی متفاوت
احتمالاً گردان‌های مختلفی بوده

فاتحه خواندیم
برای شهدای مدافع حرم
همه با هم

ارزش‌ها را نمی‌شود یاد داد
کودک باید فرا بگیرد
خودش
آموزشی نیست
آموختنی‌ست
چگونه؟!

کودک اولویت‌ها را فرا می‌گیرد
وقتی رفتار والدین را ببیند
چه چیز برایشان مهم است
چه چیز غیرمهم

برایشان گفتم:
«اگر می‌توانستم می‌رفتم!»
این‌که بدانند پدرشان هم مشتاق بوده
اگر نتوانسته
امکانش را نداشته
ایثار را یاد بگیرند
اصلاً زیارت قبور شهدا برای همین است
یا لیتنی کنتُ معهم را
تا فأفوز فوزاً عظیما*



دستشان درد نکند
کنار این قطعه
تانک و توپ و نفربر و ضدهوایی هم گذاشته‌اند
بچه‌ها خیلی دوست داشتند
ساعتی را صرف بازی با آن‌ها

آیا جنگ خوب است؟!
آموزش جنگ؟!
تحریک کودکان به آن؟!

قطعاً خیر
ما مسلمانیم
انسان
از جنگ بیزار
اما دشمن هست
دشمن تابع ابلیس است
همیشه دشمن وجود دارد
تا ابلیس هست

وقتی جنگ همیشگی‌ست
آمادگی نیز
نمی‌شود کودکان را جنگجو بار نیاوریم
ارزش‌های دفاعی را
مبارزه برای احقاق حق بشریّت
اگر نیاموزد
انسانیّت به خطر می‌افتد!

* «وَإِنَّ مِنکُمْ لَمَن لَّیُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْکُم مُّصِیبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَیَّ إِذْ لَمْ أَکُن مَّعَهُمْ شَهِیدًا، وَلَئِنْ أَصَابَکُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللَّـهِ لَیَقُولَنَّ کَأَن لَّمْ تَکُن بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُ مَوَدَّةٌ یَا لَیْتَنِی کُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا» (نساء:72-73)
یقیناً از شما کسی است که [از رفتن به سوی جنگ] درنگ و کُندی می کند، پس اگر به شما [رزمندگانی که به جنگ رفته اید] آسیبی رسد، گوید: خدا بر من محبت و لطف داشت که با آنان [در میدان جنگ] حاضر نبودم. و اگر بخشش و فضلی از سوی خدا به شما رسد چنان که گویی میان شما و او هرگز دوستی و مودّتی نبوده، [و از جنگ شما با دشمن آگاهی نداشته، و برای اینکه از پیروزی و غنیمت سهمی نبرده، آه سردی می کشد و] می گوید: ای کاش من هم با آنان بودم، پس به کامیابی بزرگی دست می یافتم. (ترجمه انصاریان)


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - فرهنگ 89 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
غربال ِ دغل + شنبه 97 خرداد 12 - 5:0 صبح

چرا آخه؟!
پول‌پرستی تا به کجا؟!
حدّ ندارد؟!
نهایت؟!
دنیاپرستی بعضی دنیاپرستان!

آری چنین است
چاه ویل
رفتن به قهقرا
عشق ِ ثروت
بر سرعت سقوط می‌افزاید
هر چه که پیش‌تر می‌رود

نامه‌ای از مدرسه
تحت عنوان غربال‌گری
گفتند پاهای کودکان شما را بررسی می‌کنیم
کج نباشد
دستگاهی
مشابه همان‌چه که یک روزی در خندوانه دیده بودم
ظاهری شبیه به ترازوی دیجیتال
صافی و درستی اسکلت بدن
رضایتنامه
همراه ده هزار تومان
نوشته بود: اگر بیرون ببرید 80 هزار تومان باید بدهید!

جواب را که آورد
برگه‌ای پرینت شده
اعلام خطر:
پاهای فرزند شما X است
یعنی زانوها به سمت داخل
برعکس زانوهای پرانتزی!

نگاه کردم
این‌جور به نظر نمی‌رسید
نگرانی‌ام زمانی برطرف شد
که کارت ویزیت را دیدم
نشانی دکتری در صفائیه
پیشنهاد:
در اولین فرصت به این مطب مراجعه کنید!

من می‌فهمم
ولی کودک چه
او که این تجربه را ندارد
از کلاّشی و حقه‌بازی بی‌خبر
او نمی‌داند
و توضیحش هم سخت
مریم اصرار کرد که برویم
او نگران شده بود
وقتی جواب آزمایش را خواند
برای ویزیت

چقدر وقت گرفت؟!
پیش دکتر که رفتیم؟!
نه بیش از سی ثانیه
پاهایش را جفت کرد
نگاهی از دور
گفت: هیچ موردی ندارد
نه در ستون فقرات
و نه در زانوها
کاملاً راست و درست
- پس گزارش دستگاه چه؟!
این‌طور جواب داد:
این دستگاه ما کمی ایراد دارد
گاهی جواب نادرست می‌دهد!



حرصش تمام شد؟!
به دنیا؟!
به پول؟!
خیر...
ادامه داد:
ایشان مقداری اضافه وزن دارد
ممکن است در بزرگسالی کف پایش صاف شود
کفی طبی بنویسم؟
همین‌جا می‌سازیم برایش!
پرسیدم: چند؟
- صدهزار تومان!
عجب...
نپذیرفتم
به جای آن
خواهشی کردم
مؤدبانه:
- حالا که خدمت شما رسیدیم
یک نگاهی هم به پاهای این دو پسرم بیاندازید
مشکلی نداشته باشند

چه شد؟!
چه می‌شد؟!
اگر یک نگاهی هم به پای آن دو می‌انداخت
نفری سی ثانیه زمان
همه کار ما دو دقیقه هم نمی‌شد

چه پاسخ داد؟
پذیرفت؟
قبول کرد آن‌ها هم پایشان را جفت کنند و یک نظر کارشناسانه بیاندازد؟!
ارتوپد است دیگر
تخصص دارد
نگاهش با نگاه ما متفاوت

حاشا و کلاّ
خداوند انسان را از حرص حفظ کند
خداوند ما را در امان بدارد
پناه بر خدا از دنیاپرستی
مِنّ و مِنّی کرد:
آن‌ها را در یک فرصت دیگر معاینه می‌کنم!

بله
درست است
دلش نمی‌آمد
می‌خواست برای هر کدام سی هزار تومان بگیرد
سی هزار تومانی که داده بودیم
فقط برای مریم بود
برای سی ثانیه
ثانیه‌های بیشتر
یعنی پول بیشتر!

هیچ نگفتم
خارج شدیم
آدمی که ده تومان در مدرسه
سی تومان در مطب
یک برگه هم جدا کرده بود از دفترچه
یعنی یک تعرفه‌ای هم از بیمه می‌گرفت
صد تومان هم برای کفی...
این آخری را زیر بار نرفتم البته

گفتم: دخترم!
نگران نباش
خودمان کفی خوب می‌خریم
رفتیم خیابان امام خمینی (ره)
روبه‌روی پمپ بنزین
آن‌جاها پر است از فروشگاه‌های لوازم پزشکی
دمپایی طبی خریدم
در خانه بپوشد
برای بیرون هم
کفی طبی
داخل کفش ورزشی
کفش رسمی‌اش را هم
امسال از کفش ملّی که خریدیم
طبی انتخاب کرد

این ماجرا گذشت
کف پای دختر من صاف نیست
پاهای او نیز
نه ایکس است و نه پرانتزی
از این بابت خدا را شاکرم
اما...
از بابت حرص پزشکان جامعه‌ام
به خدا پناه می‌برم
خدا نکند انسان بیمار شود و کارش به این طایفه بیافتد
خوب کم دارند
من که فعلاً خاطر ندارم دیده باشم
خوبش به تور ما نخورده است
هر چه دیده‌ام همین‌طور!

در هر صورت
این رفتارها آخر و عاقبت ندارد
بهشت و جهنم وجود دارد
این را باید باور کنیم!

قال امیرالمؤمنین (ع): «حُبُّ المالِ یُوهِنُ الدِّینَ و یُفْسِدُ الیَقینَ» (غررالحکم، ح4876)
مال دوستى، دین را سست و یقین را تباه مى‌کند.

پ.ن.
این قصه تمام
ولی مدتی پیش رفته بودم بیمارستان امام رضا (ع)
یکی از مسئولین پذیرش صحبت‌مان شد
کمی که نقد کردم
قفل زبانش گشود:
با طرح تحوّل ... زده‌اند
دکتر متخصص قبلاً ماهی 20 میلیون تومان درآمد داشت
حالا به 200 میلیون تومان رسیده!
- ماهی؟!
بله!
او این‌طور می‌گفت
و فردی که کارش با متخصصین است
به نظر نمی‌رسد ناآگاه باشد
و حرف ناروا...


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - فرهنگ 89 - سیده مریم 281 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
اعتماد ِ مُدَلّل + پنج شنبه 97 خرداد 10 - 5:0 صبح

ساده نیست
تنها گذاشتن کودکان در آشپزخانه
با آن‌همه وسایل خطرناک

اجازه خواست بامیه بپزد
کودک 11 ساله
خدا خیر بدهد بروبچه‌های تبیان را
یک بخش مفصل آشپزی
فیلم‌های خوبی هم
چند تا گرفتم و ریختم در کول‌دیسک
تحویلش دادم
چند ساعت بعد...



از پسرها هم البته کمک گرفت
دستیاری‌اش را کردند
و از خود من
تنها برای استفاده از روغن داغ
مرحله‌ای که نیاز بود شخصاً حاضر باشم
اما سایر مراحل
از اندازه‌گیری مواد اولیه
تا همزن و مخلوط کردن و تهیه خمیر مربوطه

اعتمادم را کسب کرده
اما نه الکی
زحمت کشیده
بارها شیرینی تهیه کرده
اوایل البته نمونه‌های ساده



به او فرصت دادم
بالای سرش نشستم و کارش را دیدم
دقتش را آزمودم
یادش دادم
نکات امنیتی را
و امروز
دیگر نگران نیستم
بالای سرش هم نمی‌ایستم
آزاد است که استفاده کند
از تمام وسایلی که در آشپزخانه هست
با توجه به این نکته
که این اعتماد بدون دلیل نیست

کودکان را برای فردا اگر تربیت می‌کنیم
امروز باید فرصت اعتمادسازی بهشان بدهیم
فرصت که توانایی خود را نشان‌مان دهند
قدرت‌شان را
وقتی بزرگ شوند و بخواهند مستقل باشند
تجربه‌های مستقل یعنی
نترسیم و نگرانشان نباشیم
نه فقط در آشپزی
که در تمامی مهارت‌های اجتماعی
دوست‌یابی
خرید
سخن گفتن
کار گروهی
اردو رفتن
هر چه برای یک زندگی سالم بدان نیاز دارند

دیر می‌شود
و روزی که می‌خواهند مستقل بشوند
مدام پدر و مادر مضطرب
چون قبلاً نیازموده‌اند که فرزندشان چقدر قدرت مدیریت شرایط را دارد
اگر کودکی طولانی‌ست
برای همین
تا فرصت آموزش برای خانواده فراهم گردد
این فرصت را باید قدر بدانیم
بچه را تحویل مدرسه بدهیم چیزی از آن در نمی‌آید
آموزش اصلی در خانه است
دست والدین!


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آشپزی 93 - آموزش 28 - سیده مریم 281 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
نقاشی در جلسه + چهارشنبه 97 خرداد 9 - 5:0 عصر

جلسه است دیگر
اداری
برای بچه‌ها نباید جذّاب باشد
ولی هست
خیلی دوست دارند
و اصرار
با خود می‌برمشان



درس می‌خوانند
مشق می‌نویسند
و بیشتر اوقات
نقاشی هم می‌کشند



سیدمرتضی کشیده است
اخیراً
در یک جلسه علمی
وقتی که ما مشغول مباحثه سختی بودیم
بحثی پژوهشی

خوشم آمد
طرح زیبایی داشت
قالب‌بندی جالبی
بعدتر پرسیدم
گفت جایی دیده است
ایده اصلی از خودش نبود
ولی خوب طراحی کرد
لذّت بردم
و عکس گرفتم
و تشویقش کردم

بچه‌ها دوست دارند کنار بزرگ‌ترها باشند
در کارهای بزرگ
احساس بزرگ بودن می‌کنند
وقتی در محیط اداری حضور می‌یابند
شاید زودتر هم بزرگ شوند
از نظر عقلی و درکی و اجتماعی!


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
پیوند ِ خوب + یکشنبه 97 خرداد 6 - 5:0 عصر

«پیوند خوب است یا بد؟!»
مریم پرسید
تحت تأثیر پایتخت
فصل دوم
همین‌که این روزها پخش می‌کند
شبکه آی‌فیلم
- خوب است!

تمام نشد
انگار چالشی در ذهنش بود
سؤالش را این‌طور ادامه داد:
«پس چرا مادری می‌گوید بد است؟!»
مادرم را می‌گفت
مادر بزرگ خودش



باید توضیح می‌دادم:
- این مثال رو دقت کن
یه نفر داره می‌ره زیر ماشین
تو می‌بینی
اگر ماشین بهش بزنه می‌میره
ولی اگر تو بپری سمتش
دیگه نمی‌میره
تو هم نمی‌میری
فقط زخمی می‌شید
شاید دست و پات بشکنه
حالا کدوم کار رو خدا بیشتر دوست داره؟!
عقلت چی بهت می‌گه؟
اجازه بدی بمیره
یا دست و پای تو بشکنه و اون زنده بمونه؟

جوابش از قبل معلوم بود
با قطعیّت گزینه دوم را انتخاب کرد

- پیوند اعضای بدن هم همین‌طور است
دو تا کلیه داری
البته که خداوند حکیم است و هر دو را که به تو داده
یعنی به هر دو نیاز داری
ولی
اگر با یکی هم بتوانی زنده بمانی
اما دیگری
فردی که هر دو کلیه را از دست داده
یکی را به او بدهی
هر دو با یک کلیه زندگی کنید
آیا خداوند این را بیشتر دوست ندارد؟!

گفتم: پیوند خوب است
ولی از خودگذشتگی می‌خواهد
از هر انسانی بر نمی‌آید
و ادامه دادم:
تازه این فقط مربوط به زنده‌ها نیست
انسان مرده هم گاهی می‌تواند

تعجب کرده بود
باز هم مثال زدم:
با ماشین خودت می‌روی تا فرودگاه
با هواپیما به مسافرت می‌روی
ماشین را چه می‌کنی؟
در پارکینگ فرودگاه
تا کی؟!
اگر قرار باشد دیگر باز نگردی
اگر بگویند در مقصد ماشین و خانه و همه‌چیز داری
حالا چه؟!
ماشین را می‌گذاری تا بپوسد و خراب و ضایع شود در باد و باران؟!
آدم عاقل
سوئیچ را می‌دهد دست رفیقش:
ماشین را ببر استفاده کن
نخواستی بده به کسی که لازمش داره
به یه آدم خوب!

رفتم سراغ قبا و از جیبش این کارت را بیرون آوردم
دادم دستش
کارتی که همیشه همراه دارم



برایش توضیح دادم:
انسان اگر بتواند به دیگران زندگی ببخشد
به «مؤمنین»
به انسان‌هایی که خداوند را عبادت می‌کنند
این محبوب خداوند متعال نیست؟!
انسان در عبادت آن‌ها سهیم و شریک نمی‌شود؟!

کودکان مثال را بهتر می‌فهمند
ما هم
ما هم با مثال بهتر می‌فهمیم
خداوند هم پیوسته برای ما مثال می‌زند:
«إِنَّ اللَّـهَ لَا یَسْتَحْیِی أَن یَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا» (بقره:26)
بی تردید خدا [برای فهماندن مطلبی به مردم] از اینکه به پشه و فراتر از آن [در کوچکی] مَثَل بزند، شرم نمی کند (ترجمه انصاریان)


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
بحران ِ همکاری + چهارشنبه 97 اردیبهشت 12 - 5:0 صبح

بحران؟!
مگر همکاری بحران‌زاست؟!
گاهی هست
وقتی به بیکاری منجر شود!

چند ماه پیش بود
رفته بودیم مدرسه مریم
من و سیداحمد
جلسه اولیاء و این‌جور چیزها
چشمم به دیوار افتاد
چند هلال ماه
و عکس‌های کودکان
نوعی تشویق
در ازای تلاش
در ذهنم جرّقه زد
از سیداحمد پرسیدم:
«می‌خوای یه همچین چیزی درست کنیم تو خونه؟»
با شدّت قبول کرد
نه فقط قبول
که پی‌گیری...

یکی دو ماهی گذشت
اراده جدّی نداشتم برای آن
ولی اصرار سیداحمد
تا روزی که آن صورتک‌ها را درست کرد
و بچه‌ها رنگ‌آمیزی



- بچه‌ها موافقید برای هر کار خوب یک امتیاز بچسبونیم روی صورتک‌ها؟!
«جایزه هم دارد؟!»
سیدمرتضی پرسید
و پاسخ دادم: خب معلومه، بدون جایزه که نمی‌شه!

حالا استقبال از هر سه
مصرّ بودند
رقابت
رقابت انرژی می‌دهد
قدرت بر حرکت
موتور محرّکه کودکان است
تلاش برای
خودبرترسازی!

فقط چهار روز
یا پنج
بیشتر نتوانستم تحمّل کنم
از گرفتاری حاصل از این پروژه! :(

دیگر داشت دعوا می‌شد
یکی لباس را ماشین می‌ریخت
دیگری آویزان
دیگری جمع
جاروبرقی هر روز
یکی شیشه ماشین را
دیگری آینه
دیگری اسباب‌بازی‌ها را مرتّب
سفره را پهن می‌کردند
ظرف‌ها را با زور می‌شستند
مجبور بودند قرعه‌کشی کنند
از بس هر سه مشتاق کار

نشد
اجازه ندادم
متوقف کردم
یک هفته بود هیچ کار نکرده بودم
جز پخت غذا
همه کار را آن‌ها می‌کردند
داشتم تنبل می‌شدم
تنبل
و چاق‌تر
و این خطرناک است
کمکاری
کمکاری ناشی از همکاری!

بحران را درک کردم
یاد مادر بزرگم افتادم
هشت فرزند داشت
خب کارها را آن‌ها می‌کردند
زمان قدیم این‌طور بود
بیشتر کارها با فرزندان
بنده خدا زمین‌گیر شده بود
همیشه نشسته و دستور به این و آن

انسان تنبل می‌شود
زود عادت می‌کند
من از نفس خودم ترسیدم
از این‌که چهار پنج روز بیکار مانده‌ام

«بچه‌ها این دوره تمام شد، برویم جوایز را بخریم!»
خوشحال
رفتیم لوازم‌التحریری
برای هر کدام یک دفتر خاطرات زیبا
قفل‌دار
در رنگ‌های مختلف
با قیمت‌های متفاوت
نفر اول سیدمرتضی بود
بیشتر از همه برچسب گرفته
واقعاً بیشتر کار کرده
باورم نمی‌شد
چقدر ظرف شست این کودک سوم دبستانی من!



دوم سیداحمد
و نفر آخر...
خب معلوم است دیگر
کمکارترین فرد خانواده! :)

از دوره بعد که پرسیدند
گفتم کمی استراحت کنید
خیلی خسته شدید این هفته
همین شد و گذشت
فراموش کردند
نسیان ِ مرور زمان
و فعلاً قصد ندارم دوره دوم «همکاری» را شروع کنم
خیلی خطرناک است
هم برای جسمم و هم برای جیبم! :)


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - کار 38 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید:  نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب - 
شلختگی ِ هنر + سه شنبه 97 اردیبهشت 11 - 6:0 صبح

هنر اساساً نظم است
حتی اگر بی‌نظم به نظر برسد
پیکاسو هم در کنه تمام زشت‌کاری‌هایش
نظمی منظور داشت
که اگر نداشت
به مذاق بعضی زیبا نمی‌رسید

و در ورای این نظم
بی‌نظمی رخ می‌دهد
نمی‌شود که ندهد
مثل آشپزی
مثل نقاشی
مثل هر کارخانه‌ای

بیرون و درون متفاوت
غذا هر چه زیباتر
دلنشین و لذیذ
آشپزخانه به هم ریخته‌تر
جز این نمی‌شود اصلاً
یا داخل کارخانه
باور کردنش سخت است
کالایی به این زیبایی
در محیطی این‌قدر شلوغ و به هم ریخته و ظاهراً نامرتّب
کارگاه هر نقاشی را که ببینی
همین‌طور



مقوایی برای طرح جابر گرفته بود
یکی از هم‌کلاسی‌های مریم
خواست تا کمکش نماید
خودش نتوانسته
گروه شدند
باز هم کم‌کاری
مقوا بر جای ماند
مدتی کناری افتاده
وقتی بیکار شد
رنگ دادم تا نقاشی کند
در حیاط
پس از اتمام کارش
صحنه‌ای را دیدم که در تصویر فوق مشاهده فرمودید!

شلختگی ِ هنر را همه‌جا می‌شود دید
یک‌سو زیبایی
دیگرسو به هم ریختگی
مثل کولر گازی می‌ماند هنر
یخچال و فریزر هم همین‌طورند
گرما را از یک طرف گرفته
سمت دیگر رها می‌کند
اگر یک طرف گرم است
طرف دیگر سرد
مثل قانون بقای ماده و انرژی
نظم از جایی به جای دیگری منتقل می‌شود
از محیط
به محصول کار هنرمند!

پس نه بر نظم جهان می‌افزاید
و نه از نظم آن می‌کاهد
پس هنر واقعاً چه چیزی به جهان اضافه می‌کند؟!


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - هنر 24 - سیده مریم 281 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

<   <<   16   17   18   19   20   >>   >

چهارشنبه 103 آذر 7

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها
فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق
آشنایی
سیده مریم - شاید سخن حق
السلام علیک
یا أباعبدالله
سید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!
فهرست

[خـانه]

 RSS     Atom 

[پیام‌رسان]

[شناسـنامه]

[سایت شخصی]

[نشانی الکترونیکی]

 

شناسنامه
نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182
آرشیو
بیشترین نظرات
بیشترین دانلود
طراح قالب
خودم
آری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید

Xکارت بازی ماشین پویا X