سیده مریم - شاید سخن حق

سفارش تبلیغ

این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!

قدرت دانش، زوال ندارد . [امام علی علیه السلام]

تازه‌نوشته‌ها

آخرین فعالیت‌ها

مجموعه‌نوشته‌ها

فرزندانم

نمونه اقتصاد اسلامی

دروغ ِ تکثّرگرایی

به بهانه غزّه

خانه داری یا نداری

اتحادیه مستقل خبرنگاران

حلقه میانی چیست؟

فقه هوش مصنوعی

فهرست فصوص و فتوحات

ما چند روح داریم؟

دبیرستان سرای ایرانی

ایده پرتقالی

اگر خواننده بازگردد

رأی ِ مخفی

دستاورد تحصیلی

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نقد ِ یلدا +	دوشنبه 97 دی 3 - 6:20 صبح
معلّم خواسته بود انشا درباره شب یلدا نوشت و به مدرسه برد خوشحال به خانه بازگشت در کلاس خوانده معلّم لذّت برده زنگ تفریح به دفتر معلّمان فراخوانده می‌گفت یک بار هم در حضور تمام معلّم‌ها و مدیر و مسئولین مدرسه قرائت کرده این انشا را: خیلی خوشحال بود احساس غرور می‌کرد تأثیرگذار توصیف کرد نقدی پر جرأت و با جسارت من این را دوست دارم این‌که انسانی بتواند بر حق ایستادگی کند نترسد و ملاحظه نکند اگر فهمید راه درست چیست بی‌پروا آن را بیان نماید خدا را شکر کردم از این‌که توانستم فرزندم را منتقد تربیت کنم! قال امیرالمؤمنین (ع): «أَیُّهَا النَّاسُ، لَا تَسْتَوْحِشُوا فِی طَرِیقِ الْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ، فَإِنَّ النَّاسَ قَدِ اجْتَمَعُوا عَلَى مَائِدَةٍ شِبَعُهَا قَصِیرٌ وَ جُوعُهَا طَوِیلٌ.» (نهج‌البلاغه، خ201) اى مردم، در راه هدایت از کمى اهل آن وحشت نکنید، که مردم بر سر سفره اى گرد آمده اند که زمان سیرى آن اندک، و مدّت گرسنگى آن طولانى است. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - انشا 12 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
یلدای تاریخ گذشته +	پنج شنبه 97 آذر 29 - 5:0 صبح
اول سید احمد بعد سیده مریم هر کدام همین سؤال: «فردا مدرسه جشن یلدا داریم، چی ببریم؟» اول برای سید احمد بعد هم برای مریم هر کدام حدود نیم ساعت توضیح دادم و حرف زدم من یه سؤال دارم: ما چرا جشن می‌گیریم؟ نه ما فقط همه دنیا مردم اصلاً انسان‌ها چرا جشن می‌گیرند جشن برای چیست؟ خوش باشند؟! اگر برای خوش‌گذرانی‌ست خب چرا یک روز خاص چرا هر وقت که دلشان می‌خواهد نه؟! خوب گوش کن! همه انسان‌ها همه تمدن‌ها همه جوامع جشن می‌گیرند تا ارزش‌های خود را منتقل کنند چیزهایی را که برای‌شان مهم است یعنی چی؟! فکر کن من کشاورز بودم صدها سال پیش قبل از این که تقویم باشد و محاسبات نجومی امروزی می‌خواستم دانه بکارم و باید در بهار این کار را می‌کردم امسال چه بکارم؟ پنج تا کاسه بر می‌داشتم در یکی عدس در یکی نخود در یکی لوبیا در یکی گندم مثلاً در آخری هم جو می‌ریختم یکی دو هفته بماند کدام بیشتر سبز شده و بهتر رشد کرده؟ آها، عدس پس آب و هوای امسال با عدس سازگارتر است امسال عدس می‌کارم خب باید این امر مهم را به فرزندانم یاد دهم که به موقع بکارند که بهترین را بکارند که بیشترین محصول را به دست آورند تو اسم هم‌کلاسی‌های اول دبستانت یادت هست؟! نیست انسان فراموش می‌کند بچه‌های من هم فراموش می‌کنند به موقع بکارند وقت کاشت را پس چه کنم؟ طعم زیبایی به آن می‌دهم خاطره می‌سازم خاطره‌هایی لذّت‌بخش طعمی به یاد ماندنی عید نوروز پدید آمد پول می‌دهم تا حالش را ببری لذّتی که یادت نمی‌رود هر سال که می‌شود منتظری کی نوروز می‌شود تا سبزی پلو و ماهی بخوری عیدی بگیری مهمانی بروی آجیل و هزار جور شیرینی جذّاب چرا؟! از ذهنت نرود! جشن، ابزار هدایت است هدایت اجتماعی جامعه این‌طور امتداد خود را مشخص می‌کند مسیری که می‌خواهد برود را روشن می‌کند و پیشاپیش ترسیم می‌نماید جشن در همه اقوام و ملل بوده حتی در تاریک‌ترین اعماق جنگل‌های آمازون اما این را این ابزار را برای انتقال ارزش‌های مهم به کار می‌گرفتند جایی که بقای‌شان به آن وابسته بوده حالا می‌بینی که هر سال ما تولّد پیامبر (ص) را جشن می‌گیریم کیک هم می‌خریم چرا؟! انسانی که 1400 سال پیش به دنیا آمده 63 سال بعد هم از دنیا رفته امروز چرا؟! زیرا به زندگی ما بسته است به حیات و ممات‌مان اگر یادمان برود گمراه می‌شویم خدا را فراموش می‌کنیم احکام هدایت و رستگاری را بدبخت می‌شویم و پس از مرگ بیچاره دست‌مان خالی اگر یادمان باشد، امیدی هست که ابدی در بهشت بمانیم زیرا ما فانی نیستیم ما جاودانه و ابدی خلق شده‌ایم اما یلدا ما بلندترین روز سال را جشن نگرفتیم اول تیر اول تابستان بلایی هم سرمان نیامد حالا بلندترین شب سال را بگیریم؟! چه منفعتی برای‌مان دارد؟! در گذشته داشته پیرمردی بوده بزرگ دهکده کشاورز و دامدار اول زمستان مهم است پیغام فرستاده: همه روستا را جمع کنید برای این‌که بیایند هم حسابی دستور داده پذیرایی کنند دور هم تا جمع شوند: ببینید فرزندان من! امشب طولانی‌ترین شب سال است سرما می‌آید برف بوران دام‌ها در خطر هستند از فردا صبح شروع کنید به پوشاندن طویله‌ها اصطبل‌ها سقف خانه‌ها را مرمّت کنید لباس‌های گرم آماده کنید لحاف و تشک‌های زمستانی را از گنجه‌ها پستوها انبارها را آماده کنید وارد سخت‌ترین روزهای سال می‌شویم تا یادشان نرود تا فراموش نکنند تا هر سال خودبه‌خود به یاد بیاورند آن را جذّاب کرده قصه‌هایی از گذشته گفته از سال‌های سخت برفی قبل آن روزها بخاری و گاز مثل امروز که نبوده زمستان واقعاً می‌کشت هر سال قربانی می‌گرفت یلدا یک خاطره‌سازی بود جشنی برای حفظ انسان‌ها ناگهان وسط برف گیر نکنند! اما امروز تاریخ آن گذشته کاربردی که ندارد پس چرا هنوز جشن یلدا باقی مانده؟! نمانده بود کم‌رنگ شده بود برای چند دهه ما نوروز و یلدای کم‌رنگی داشتیم چه شد که پررنگ شد؟! دشمن رسانه آمریکا و انگلیس شبکه‌های رادیویی و بعد ماهواره‌ای که چه؟! فکر کردند و دیدند اسلام قدرت گرفته جمهوری اسلامی قوی شده بررسی و تحقیق جشن‌های دینی زیاد شده ارزش‌های اسلامی را به نسل‌های بعد منتقل کرده این‌طور که نمی‌شود این‌طور نمی‌شود یک ملّت را گمراه کرد باید کم‌رنگ شود چه؟! فرهنگ دینی تا به نسل‌های بعد منتقل نشود تا یادشان برود تا تغییر کند رادیوهای آمریکایی و ماهواره‌های انگلیسی و رادیوهای انگلیسی و ماهواره‌های آمریکایی رسماً هر سال نوروز گرفتند و یلدا تبلیغ کردند و تشویق چطور؟! سلبریتی‌های‌شان را آوردند لخت جلوی دوربین جذّاب کردند تا منحرف کنند داخل چه شد؟! صداوسیمای ما هم اشتباه کرد فکر نادرست: مردم‌مان دارند آن‌ها را می‌بینند فقط به خاطر یلدا و نوروز برهنگی و فساد و عرق‌خوری را خب خودمان بگیریم تا آن‌ها را نبینند این شد که دستوری عمل کردند نوروز و یلدا را تا توانستند پررنگ کردند آب به آسیاب دشمن هدفی که غرب تلاش می‌کرد با زحمت برسد با هزینه پول خرج کند با پول بیت‌المال خودمان به انجام رساندیم امروز هم که می‌بینی حتی در مدرسه هم یلدا و نوروز می‌گیریم! چه خوب، نه؟! غرب همیشه تلاش کرده همین‌طور پیش برود آدم‌ها را با پول خودشان نابود کند نیاز نباشد از جیب بدهد مفت و رایگان نابود می‌سازد بدون خرج و مخارج! حالا به من بگو خاطره‌ای که از تولد پیامبر (ص) داری مقایسه‌ای با خاطره‌ات از یلدا من می‌گویم تولّد پیامبر (ص) در ذهن تو تا می‌شنوی این را می‌آورد: به زور برویم در نمازخانه بوی گند جوراب‌های بدبو یک ساعت باید تحمّل کنی می‌خواهی بالا بیاوری چند دانش‌آموز هم به زور تئاتر بازی می‌کنند بی‌مزه و حوصله‌سربر بعد هم سخنرانی هر لحظه منتظری تمام شود و فرار کنی حداقل از این گرمای دم‌کرده شیرینی خشکی هم که می‌دهند در گلویت گیر می‌کند به زور پایین می‌دهی با عطر پایی که همه نفست را فرا گرفته! اما یلدا هم‌کلاسی‌ها لباس‌های محلّی می‌پوشند رنگ‌وارنگ آجیل و شیرینی و انواع خوردنی‌ها تزئین و سفره و دور هم آن هم در کلاس خودمان با معلّم نه سخنرانی و نه برنامه‌های ملال‌آور خوش هستیم و می‌خندیم ببین فرزندم! این دو خاطره را در ذهنت مرور کن کدام می‌ماند و کدام می‌رود؟ پنجاه سال بعد به نظرت فرزندان تو و فرزندان آن‌ها کدام ارزش‌ها را از ما به ارث می‌برند؟! این‌ها را به هر دوی‌شان گفتم جداجدا: از من مخواه تو را به مسیر نادرست هدایت کنم با همکاری در جشن نوروز و یلدا هر دو به ظاهر پذیرفتند اما اولی رفت تخمه آفتابگردان خرید و برد مدرسه دومی چیزی با خود نبرد به جای آن یک انشا نوشت نوشت تا ببرد در مدرسه بخواند درباره یلدایی که تاریخ آن دیگر گذشته! قال الأمیر (ع): «بَعَثَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ مُحَمَّداً [صلی الله علیه وآله] رَسُولَ اللَّهِ لِإِنْجَازِ عِدَتِهِ وَ إِتْمَامِ نُبُوَّتِهِ مَأْخُوذاً عَلَى النَّبِیِّینَ مِیثَاقُهُ، مَشْهُورَةً سِمَاتُهُ کَرِیماً مِیلَادُهُ، وَ أَهْلُ الْأَرْضِ یَوْمَئِذٍ مِلَلٌ مُتَفَرِّقَةٌ وَ أَهْوَاءٌ مُنْتَشِرَةٌ وَ طَرَائِقُ مُتَشَتِّتَةٌ... فَهَدَاهُمْ بِهِ مِنَ الضَّلَالَةِ وَ أَنْقَذَهُمْ بِمَکَانِهِ مِنَ الْجَهَالَةِ... خَلَّفَ فِیکُمْ مَا خَلَّفَتِ الْأَنْبِیَاءُ فِی أُمَمِهَا إِذْ لَمْ یَتْرُکُوهُمْ هَمَلًا بِغَیْرِ طَرِیقٍ وَاضِحٍ وَ لَا عَلَمٍ قَائِمٍ.» (نهج‌البلاغه، خ1) خداوند محمّد رسول اللّه صلى اللّه علیه و آله را براى به انجام رساندن وعده اش، و به پایان بردن مقام نبوت مبعوث کرد، در حالى که قبولى رسالت او را از تمام انبیا گرفته بود، نشانه هایش روشن، و میلادش با عزت و کرامت بود. در آن روزگار اهل زمین مللى پراکنده، داراى خواسته هایى متفاوت، و روشهایى مختلف بودند... چنین مردمى را به وسیله پیامبر از گمراهى به هدایت رساند... آن حضرت (به وقت انتقال به آخرت) هر آنچه را انبیاء گذشته در امت خود به ودیعت نهادند در میان شما به ودیعت نهاد، که پیامبران امتها را بدون راه روشن، و نشانه پا برجا، سر گردان و رها نگذاشتند. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - فرهنگ 89 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
برنامه پیچ +	دوشنبه 97 آذر 12 - 5:0 صبح
انگیزه‌بخش است فایده دیگری ندارد مدرسه رفتن را جذّاب می‌کند فقط همین! یهو یادش افتاد همان روزهای ابتدایی سال تحصیلی: «بابا یادته دوم دبستان بودم یه برنامه برام درست کرده بودی می‌چرخید؟» منظورش این خب یادم بود مگر می‌شود فراموش کرد قبول کردم امسال هم بسازم یاد اسب عصّاری می‌افتم از وسط متصل هر چه می‌رود تکرار است وقتی به جای نخست باز می‌گردد روزهای هفته این‌طور می‌گردند می‌چرخند و تکرار می‌شوند شنبه‌، یکشنبه، دوشنبه... روزها می‌روند و عمرمان را به باد می‌دهند هی دور می‌زنند و دوباره برمی‌گردند سرجای اولشان تمام نمی‌شوند ما تمام می‌شویم حرام می‌شویم وقت‌مان عمرمان فرصت رشد و تعالی‌مان اگر نماند اگر ثبت نشود اگر بعد از مرگ باز نگردد! قال الأمیر (ع): «أَنْتُمْ فِی دَارِ مُسْتَعْتَبٍ، عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ، وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ وَ الْأَقْلَامُ جَارِیَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِیحَةٌ وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ التَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ وَ الْأَعْمَالُ مَقْبُولَة.» (نهج‌البلاغه، خ94) اکنون در محلى هستید که مى ‏توانید با فرصت و فراغتى که دارید رضاى حق را به دست آورید، در حالى که پرونده ‏ها باز، و قلم‏ها براى ثبت اعمال در جریان، و بدنها سالم، و توبه پذیرفته، و اعمال قبول میى‏شود. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
هفده ربیع +	دوشنبه 97 آذر 5 - 6:54 عصر
میلاد نور تولّد پیامبر اسلام (ص) باید فرق داشته باشد از نگاه کودکان مناسک سنّت‌ها رفتارها کودکان از اهتمام والدین، ارزش‌ها را درک می‌کنند این‌که به چه اهمیت می‌دهند چه برایشان مهم است چه اولویت دارد وقتی به او اعتماد دارند می‌پذیرند نه خیلی بزرگ یک کیک کوچک دیروز رفتیم و با هم خریدیم خودشان بریدند و خوردند تا طعم شیرین آن یادشان بماند همان‌طور که طعم کیک سال‌های قبل را هنوز به خاطر دارند + و + چند روز مانده به میلاد رسول خدا (ص) حواسشان جمع می‌شود خبر می‌دهند! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
سادگی ِ سوء تفاهم +	شنبه 97 آذر 3 - 7:45 عصر
خودش دلش می‌خواست پسرها را بهانه کرده بود پیشنهاد را به آن‌ها داد تا آن‌ها مطالبه کنند: «بابا، سیداحمد و سیدمرتضی گفتن براشون حلوا درست کنم ببرن مدرسه» - باشه، درست کن دخترم، ولی من کمکت نمی‌کنما شیرینی‌پزی و کار در آشپزخانه را دوست دارد حس بزرگ شدن را قدرت و تسلّط بر ابزار و مواد اولیّه را تولید را کیست که دوست نداشته باشد؟! وارد آشپزخانه نشدم واقعاً هیچ کمکی نکردم عمداً قصدم این بود که به استقلال نزدیک‌تر شود وقت ریختن شربت زعفران اما سری زدم: - شربتو بریزی روی آرد و روغن داغ، ممکنه بیرون بپاشه بسوزی، باید خیلی کم‌کم بریزی «خودت می‌ریزی شربتو؟» این قسمت را کمک کردم بخش خطرناک کار را و بعد وقتی کار به اتمام رسید حلوای خوشمزه که درست شد: - آفرین دختر گلم! تقریباً همه کار رو خودت انجام دادی من نیامدم تا ببینم می‌تونی تنهایی یا نه از این حرفم تعجّب کرد: «جدّی؟! فکر کردم دلت نمی‌خواست حلوا درست کنم، به خاطر همین نیومدی کمکم!» سوء تفاهم به همین سادگی شکل می‌گیرد وقتی دخترم در ذهن خود رفتار مرا تحلیل می‌کند و به نتایج نادرست می‌رسد: - نه عزیزم، وقتی اجازه دادم حلوا درست کنی، پس راضی بودم! بچه‌ها باید حُسن نیّت را هم یاد بگیرند چقدر تربیت، جزئیات و ریزه‌کاری دارد! پسرها به مدرسه بردند در کلاس تقسیم کردند امروز راضی برگشتند همه خوششان آمده بود مریم حلوای خیلی خوشمزه‌ای درست کرد! قَالَ علی (علیه السلام): «لَا تَظُنَّنَّ بِکَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً، وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِی الْخَیْرِ مُحْتَمَلًا» (نهج‌البلاغه، ح360) به سخنى که از کسى صادر مى شود تا جایى که براى آن محمل خیر مى یابى گمان بد مبر (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
قدنمای رنگی +	سه شنبه 97 آبان 22 - 5:0 صبح
از تولّدشان داده هست داده‌های رشد قد «پایش رشد» تا دو سال اول که خانه بهداشت قد و وزن ثبت می‌شد بعد از آن متوقّف نکردم خود پایش نمودم پیوسته و منظّم تا همین امروز قبل‌تر نشان دادم دیوار قدشان را این‌جا دیروز عوض کردم خیلی شلوغ شده بود کم‌رنگ هم خوانایی داشت می‌رفت مدادی بود و نماندنی کاری کردم ماندگار شود طرحی در قطع A3 بریدم و کنار هم که چسباندم نواری بلند پدید آمد با ماژیک تا بماند این‌بار برای همیشه پایش لازم است تا رشد متوقّف نشود تا نقص مشخّص شود قبل ِ آن‌که از کنترل خارج شود همه جا همین است نظام اسلامی هم لازم دارد انقلاب هم قوای سه‌گانه حتماً ابزاری باید تا پایش کنیم رشدشان را چقدر بزرگ شده‌اند یا متوقّف مجلسی که باید هر سال بهتر از سال قبل قضایی که پیوسته باید بهینه شود دولتی که نباید تکرار گذشته باشد پایش نباشد، غافلگیر می‌شویم ناگهان روزی که یهو می‌فهمیم نشده است آن‌چه باید می‌شده «پایش رشد» برای همه لازم است برای حکومت لازم‌تر! قال امیرالمؤمنین (ع): «اَیُّهَا النّاسُ، اِنَّ اَحَقَّ النّاسِ بِهذَا الاَْمْرِ اَقْواهُمْ عَلَیْهِ، وَاَعْلَمُهُمْ بِاَمْرِ اللّهِ فیهِ. فَاِنْ شَغَبَ شاغِبٌ اسْتُعْتِبَ، فَاِنْ اَبى قُوتِلَ. وَ لَعَمْرى لَئِنْ کانَتِ الاِْمامَةُ لاتَنْعَقِدُ حَتّى یَحْضُرَها عامَّةُ النّاسِ فَما اِلى ذلِکَ سَبیلٌ، وَلکِنْ اَهْلُها یَحْکُمُونَ عَلى مَنْ غابَ عَنْها، ثُمَّ لَیْسَ لِلشّاهِدِ اَنْ یَرْجِـعَ، وَ لا لِلْغائِبِ اَنْ یَخْتارَ. اَلا وَ اِنّى اُقاتِلُ رَجُلَیْنِ: رَجُلاً ادَّعى ما لَیْسَ لَهُ، وَ آخَرَ مَنَعَ الَّـــذى عَـلَـیْـهِ». (نهج‌البلاغه، خ172) اى مردم، آن که تواناترین مردم به حکومت، و داناترین آنان به امر خدا در کار حکومت است از همه به حکومت شایسته تر است. اگر در مسأله حکومت فتنه جویى به فتنه برخیزد بازگشت به حق از او خواسته مى شود و اگر امتناع ورزید کشته مى شود. به جانم سوگند، اگر جز با حضور همه مردم امامت منعقد نگردد چنین کارى شدنى نیست، ولى آنان که حضور دارند ثبوت حکومت را بر غائبان حکم مى کنند، پس فرد حاضر حق رویگردانى، و غائب حق انتخاب غیر را ندارد. بدانید که من با دو نفر مى جنگم: مردى که چیزى را ادعا کند که حق او نیست، و کسى که رویگردان شود از چیزى که بر عهده اوست. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
خواست ِ سرمایه +	پنج شنبه 97 آبان 17 - 10:30 صبح
نمی‌دانم چرا این‌قدر دوست دارند شاید با ژن‌هایشان گرفته‌اند عشق به کله‌پاچه را از پدرشان! هر سه اصرار دارند بخرم از اولین باری که خریدم: - زیادش خوب نیست بچه‌ها دو سه ماه یک‌بار چربی زیادی دارد امروز صبح که رفتم بخرم دیروز قول داده بودم از پس ِ خواست‌شان قیمت‌ها گران‌تر از دو سه ماه پیش طوری که کله‌پز عذرخواهی کرد خودش هم شرمنده قیمت بود! چطور گران شد؟! کله‌پاچه‌ای که غذای فقرا بود برای بچه‌ها این‌طور توضیح دادم وقتی داشتند می‌خوردند: نظام سرمایه‌داری این‌طور است قیمت را سرمایه تعیین می‌کند آدم‌ها هیچ‌کاره‌اند سرمایه‌دارها برگ می‌خوردند یا چنجه کله‌ی گوسفند مشتری نداشت کسی هم به آن میل نداشت کارگرها و بناها و هر که درآمدش کم بود این‌ها شدند متقاضی کله‌پاچه چون بخشی بود که خواستنی نبود دور ریختنی قیمت هم ارزان سالیان سال غذای مردم مستضعف بچه‌ها بیست سال پیش که من به کله‌پزی می‌رفتم فقط اقشار کم‌درآمد را می‌دیدم خبری از ماشین‌های شاسی‌بلند جلوی کله‌پزی نبود چه شد؟! سرمایه اشباع می‌کند تنوّع آدم‌ها را چیزهای جدید طلب می‌کند میل را افزایش می‌دهد سرمایه دست گذاشت روی کله‌پاچه و چه کرد؟ سرمایه دنبال بهترین‌هاست پس اگر در شهر مثلاً ده کله‌پزی باشد بهترین را پیدا می‌کند با همان قیمتی که دیگران می‌خرند فرض هزار تومان سرمایه هم هزار تومان می‌پردازد این اول کار است مشتری‌های این کله‌پزی می‌شود ثروتمندان آدم‌های شاسی‌بلند و چه اتفاقی می‌افتد؟ مشتری‌ها آوردوز می‌کند بیش از حجم تولید می‌شود مغازه‌دار چه؟ قبلاً پنج تا کله می‌آورد و آخری نصفه می‌ماند نمی‌بردند حالا بیست تا هم می‌آورد ته دیگ را خالی می‌کنند چرا؟ چون سرمایه زیاد مصرف می‌کند کف جامعه به اندازه نیاز می‌خورد سرمایه بیش از نیاز چون او برای گرفتن انرژی نیامده او برای لذّت مصرف آمده صاحب دکّان با مشتری‌های ثروتمند که روبه‌رو می‌شود حجم تولید را که به حداکثر می‌رساند درآمدش که افزایش می‌یابد به فکر حواشی می‌افتد فروعی که تا به حال به فکرشان نبود ظرف‌های جدید و گران میزهای زیبا و درخشان دیوارها را روکش می‌کند تغییراتی هم در معماری بنا حالا مغازه او لاکچری شده است به فکر بازگشت این هزینه‌ها که می‌افتد دیگر حجم تولید را که نمی‌تواند افزایش دهد عرضه ثابت تقاضا زیاد قیمت را افزایش می‌دهد قیمتی که در نظام سرمایه‌داری تابع نسبت عرضه و تقاضاست دیگر از روی کار انجام شده که محاسبه نمی‌شود نتیجه؟ قیمت کله‌پاچه در این مغازه می‌شود دو هزار تومان مشتری کم می‌شود؟ خیر سرمایه دنبال تظاهر است او نیاز به مصرف بیشتر دارد او از این‌که گران بخرد لذّت می‌برد او به این گران‌خری تفاخر هم می‌کند: خوب‌ترین‌شو خریدم، گرون‌ترین‌شو خریدم! هوسی می‌افتد به جان سایر کله‌پزها من هزار، فلانی دو هزار؟! یک شهر و دو هوا؟! احساس ظلم که بیاید حس عدالت برود حرص ایجاد می‌شود طمع فزونی می‌یابد این اصلاً خاصیت فاصله طبقاتی‌ست رضایت را می‌گیرد حالا باقی هم فکر افزایش می‌افتند اما سرمایه‌ی این کار را ندارند چه می‌شود؟ سرمایه‌گذارانی هستند که دنبال ثروت‌اند سرمایه می‌خواهد خود را تکثیر کند پول می‌ریزند در دکان‌ها می‌خرند و بنا را ارتقا می‌دهند و قیمت را بالا می‌برند این‌جاست که کله‌پزها کارمند می‌شوند کارگر سرمایه سرمایه می‌آید و آن‌ها را اجیر می‌کند مغازه‌ی خودشان را می‌خرد و به کارشان می‌گمارد قیمت را هم دیگر سرمایه تعیین می‌کند بازار را تغییر می‌دهد نتیجه چه شد؟ حالا کله‌پزی که می‌روی صاحب مغازه را نمی‌بینی او شاسی‌بلندش را سوار است و بیکار نشسته کارگران در دکانش کار می‌کنند کالا هم لاکچری شده از دست طبقه مستضعف خارج هر وقت که از جلویشان رد می‌شوم صف ماشین‌های گران‌قیمت را می‌بینم حالا دیگر کله‌پاچه غذای فقرای جامعه نیست ضعیف‌ترین قشر جامعه می‌رود در سفره ثروتمندان می‌شود خوراک سرمایه! سرمایه این‌طور است میل به افزایش فاصله طبقاتی روی هر چه که دست بگذارد از کف جامعه می‌گیرد می‌برد و می‌چسباند به سقف جامعه گوسفندی که قبلاً کله‌اش را دور می‌انداختند ضعیف‌ترین‌ها به ثمن بخس از آن انرژی می‌گرفتند حالا مخصوص مرفهین بی‌درد آن‌هایی که بدون کار کردن پول‌دارتر می‌شوند زیرا «سرمایه» برای آن‌ها کار می‌کند در دنیایی که «پول» پول می‌آورد در کدام دنیا؟! در دنیایی که قرار بود پول پول نیاورد فقط «کار» پول بیاورد به همین جهت خداوند «ربا» را حرام کرد و آن را جنگ با خودش نامید! قال امیرالمؤمنین (ع): «فلا اَمْوالَ بَذَلْتُمُوها لِلَّذى رَزَقَها، وَلا اَنْفُسَ خاطَرْتُمْ بِها لِلَّذى خَلَقَها. تَکْرُمُونَ بِاللّهِ عَلى عِبادِهِ، وَلا تُکْرِمُونَ اللّهَ فى عِبادِهِ. فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِکُمْ مَنازِلَ مَنْ کانَ قَبْلَکُمْ، وَانْقِطاعِکُمْ عَنْ اَوْصَلِ اِخْوانِکُمْ.» (نهج‌البلاغه، خ116) نه اموال خود را براى کسى که آن را روزى شما نمود بخشیدید، و نه جانها را براى خداوندى که آنها را آفرید به مخاطره انداختید. به سبب خدا بر بندگانش کرامت یافته اید، در حالى که خدا را (با نافرمانى از اوامرش) در میان بندگانش اکرام نمى کنید. از قرار گرفتن در منازل آنان که پیش از شما بودند و از دنیا رفتند، و از جدا شدن از نزدیکترین برادرانتان (به سبب مرگ) عبرت بگیرید. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 141 - فاصله طبقاتی 16 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
کافی شاپ +	دوشنبه 97 آبان 14 - 5:0 صبح
آموزش است دیگر ظرافت‌هایی هم دارد بردمشان کافی‌شاپ جایی در همین شهر قم جایی که تا به حال ندیده بودند - بچه‌ها این‌جا شده محل فساد در کشور ما قبل‌تر قهوه‌خانه بود فساد نبود مردمی که تلویزیون برای دیدن نداشتند و شبکه‌های اجتماعی برای وقت هدر دادن در قهوه‌خانه جمع می‌شدند با هم گب می‌زدند و اختلاط می‌کردند از اوضاع و احوال زمانه آگاه می‌شدند سیدجمال که اصلاً درس غروب خود را در قهوه‌خانه دایر می‌کرد اما امروز کافی‌شاپ‌ها مصرف دیگری دارند داخل اسمشان قهوه است ولی برای دوستی دختر و پسرند اگر دوست‌تان شما را دعوت کرد اسم کافی‌شاپ را که شنیدید «نه» بگویید بدانید این‌جا محلی نیست که از آن به آسمان بروید در آمریکا مشروب‌فروشی هست دخترها و پسرهای فاسد هم را می‌یابند محلّی تا قرار فساد بگذارند ما نابود کردیم تمام مشروب‌فروشی‌هایی را که شاه ساخته بود حالا این‌جا شده پاتوق‌شان چرا؟! چون خانواده‌ها که تحمّل فساد را نمی‌کنند دختر و پسری که فاسدند محلّی برای ملاقات نیاز دارند کافی‌شاپ فقط در اسمش قهوه دارد رسمش جور دیگر است این‌جا کانون رفت و آمد این قبیل است این‌جا خطرناک است! اردوی آموزشی کافی‌شاپ چرا؟! این‌ها را گفتم تا یاد بگیرند جامعه‌شان را بشناسند دوره آموزش جامعه‌شناسی‌ست مدتی‌ست که آغاز کرده‌ام فروشنده تعجب کرده هول شده بود یک جورایی آخوندی دیده بود با سه کودکش ناگهان وسط کافی‌شاپش شاید همین‌طور دیگرانی که گرد آمده بودند قطعاً نه فقط برای خوردن قهوه چیزهایی که دست به دست می‌کردند و مخفی می‌ساختند شاید از ترس این‌که نکند مأمور باشد! - بچه‌ها این تابلو را ببینید نوشته‌های یادگاری دخترها و پسرها را آن‌هایی که دور از چشم خانواده به این‌جا آمده‌اند این‌ها عاقبت ندارند دوستی‌شان مفید نیست از آن‌ها انسان نمی‌سازد انسان موجودی جاودان است تمام‌شدنی نیست این‌ها تمام می‌شوند! امیرالمؤمنین (ع): «فَمَا احْلَوْلَتْ لَکُمُ الدُّنْیا فى لَذَّتِها، وَلا تَمَکَّنْتُمْ مِنْ رَضاعِ اَخْلافِها، اِلاّ مِنْ بَعْدِ ماصادَفْتُمُوها جائِلاً خِطامُها، قَلِقاً وَضینُها. قَدْ صارَ حَرامُها عِنْدَ اَقْوام بِمَنْزِلَةِ السِّدْرِ الْمَخْضُودِ، وَ حَلالُها بَعیداً غَیْرَ مَوْجُود. وَ صادَفْتُمُوها وَاللّهِ ظِلاًّ مَمْدُوداً اِلى اَجَل مَعْدُود.» (نهج‌البلاغه، خ104) پس شما از شیرینى دنیا لذت نبردید، و براى نوشیدن شیر از پستان آن توانمند نشدید، مگر بعد از آنکه مهارش را رها، و تَنگ پالانش را نبسته یافتید. حرامش نزد اقوامى به منزله درخت سدر بى خار (آسان و در دسترس) و حلالش دور از دسترس و غیرموجود بود. به خدا قسم به آن دنیایى دست یافتید که چون سایه اى گسترده ، [اما] تا زمانى معین است. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آموزش 28 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پخت برنج +	شنبه 97 آبان 12 - 5:0 صبح
صبحی که نباشد وضع همین است می‌خواهد آشپزخانه را قبضه کند از پختن برنج که اصلاً نمی‌گذرد یاد گرفته و دوست دارد قبل‌تر کته می‌گذاشتم تا سه چهار سال پیش بعد که دیدم چاقی دارد به سراغمان می‌آید آبکش می‌کنم یاد گرفته هفته‌هایی که بعدازظهری‌ست امکان ندارد اجازه نمی‌دهد دست به برنج بزنم همه را خود به انجام می‌رساند چرا؟! نقش خود را یافته جامعه‌پذیر شده می‌داند کیست و کجاست دنیا را شناخته می‌خواهد در آینده بهترین زن دنیا شود و آگاه شده این‌که مهم‌ترین نقش برای او مادری‌ست و مادری در همبستگی تنگاتنگ با خانه‌داری شکر انسان بار آمده کوته‌بین و حریص نشده تنگ‌نظر این‌که به خاطر مطامع دنیا شهرت و کثرت ِ تشویق اهلش دنبال حضور اجتماعی و هویت پوشالی آن باشد نور چشم من دختر عزیز من انسان شده شخصیتی قدرتمند خدا را شکر راضی‌ام از این‌که مثل مادرش نشده از این‌که می‌داند قرار است در دنیا چه کند در فریب عمومی گم نشده تا از بهترین‌ها در آخرت باشد! قال علی (ع): «اَلا اِنَّ مَثَلَ آلِ مُحَمَّد صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَمَثَل نُجُومِ السَّماءِ اِذا خَوى نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ. فَکَاَنَّکُمْ قَدْ تَکامَلَتْ مِنَ اللّهِ فیکُمُ الصَّنائِعُ، وَ اَراکُمْ ما کُنْتُمْ تَأْمُلُونَ.» (نهج‌البلاغه، خ99) آگاه باشید که آل محمّد صلّى اللّه علیه وآله همانند ستارگان آسمانند که هرگاه ستاره اى از آنان غروب کند ستاره دیگرى آشکار شود. گویى مشاهده مى کنم نعمت هاى خدا (در زمان ظهور قائم) نسبت به شما کامل شده، و شما را به آنچه آرزو مى کردید رسانده است. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
غذای مدرسه +	دوشنبه 97 آبان 7 - 5:0 صبح
خواست تا بپزد تا به کلاس ببرد معلّم گفته هر یک غذایی بیاورند چیزی که خودشان پخته باشند کار خوبی‌ست ایجاد انگیزه باید یاد بگیرند خودش اصرار که فسنجان زیاد دوست دارد قبول کردم و شرطی داشت هیچ دخالتی نکنم جز راهنمایی یک‌بار دستور را گفتم و نوشت اندازه‌های مواد بعدازظهری بود ساعت 10 صبح آغاز کرد غذایش 11ونیم آماده بود در ظرف دربسته‌ای ریخت و به مدرسه برد زیادتر از آنی که همه را ببرد با این‌که نهار ما قرمه‌سبزی بود سیدمرتضی ترجیح داد فسنجان مریم را بخورد بعد از این که از مدرسه آمد خیلی هم تعریف کرد قرمه‌سبزی را فقط سیداحمد خورد غذای مرا یعنی! خودمان را که گم کنیم بیراهه می‌رویم خانواده اگر سلول جامعه است باید که دختران‌مان را آماده سازیم آماده برای ساختن نسل آینده تقسیم کار یعنی همین! قال الأمیر (ع): «سُبْحانَکَ ما اَعْظَمَ شَأْنَکَ! سُبْحانَکَ ما اَعْظَمَ ما نَرى مِنْ خَلْقِکَ وَ ما اَصْغَرَ عِظَمَهُ فى جَنْبِ قُدْرَتِکَ! وَ ما اَهْوَلَ ما نَرى مِنْ مَلَکُوتِکَ! وَ ما اَحْقَرَ ذلِکَ فیما غابَ عَنّا مِنْ سُلْطانِکَ! وَ ما اَسْبَغَ نِعَمَکَ فِى الدُّنْیا! وَ ما اَصْغَرَها فى نِعَمِ الاْخِرَةِ!» (نهج‌البلاغه، خ108) منزّهى ازهر عیب، چه بزرگ است شأن تو! منزهى، چه عظیم است آنچه از مخلوقاتت که مى بینیم و چه کوچک است عظمت آن در کنار قدرت تو! و چه دهشت آور است آنچه از ملکوت تو مشاهده مى نماییم! و چه اندازه حقیر است آنچه دیده مى شود در برابر آنچه از سلطنت تو براى ما ناپیداست! نعمتهایت در این دنیا چه گسترده و فراوان است! و با این حال در برابر نعمت آخرتت چقدر کوچک است! (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - آشپزی 93 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< << 11 12 13 14 15 >> >

چهارشنبه 103 آذر 7

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

سیده مریم - شاید سخن حق

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

[پیام‌رسان]

[شناسـنامه]

[سایت شخصی]

[نشانی الکترونیکی]

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید

X

کارت بازی ماشین پویا

X