فرزندانم 7 - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
جوجه تابستانی +	یکشنبه 96 تیر 25 - 12:45 عصر
بهار دیدند در سه‌شنبه‌بازار و خواستند از آن جوجه‌های رنگی یک روزه توجیه‌ام را پذیرفتند وقتی گفتم: الآن مدرسه می‌روید، تابستان بخریم که بتوانید نگهداری کنید! تابستان که شد یادشان آمد این بار توجیه‌ام این بود: قفس نداریم، گربه می‌خورد، قفس بسازیم بعد بخریم! باز هم پذیرفتند اما اصرار کردند که زود قفس را بساز! این شد که ساختم و رنگ کردند و لانه آماده شد برای جوجه‌هایی که قرار بود بیایند! حالا با این قفس مگر می‌شد توجیه دیگری جور کرد؟! سه‌شنبه‌بازار اما دیگر نداشت پرسیدم و گفتند: فقط عیدها جوجه رنگی می‌آورند! آدرس گرفتم و میدان مطهری گفتند همیشه هست رفتیم و خریدیم رنگی نبود فقط محلّی داشتند یک روزه بود اما نه زرد رنگ! با ریزکردن مقوا لانه برایشان ساختند و اکنون هر کدام از ما یک جوجه برای خودمان داریم و چقدر دارند کیف می‌کنند بچه‌ها از بازی با این مخلوقات زیبای خدا :) اگر چه این‌هایی که ما خریدیم کبوتر نیستند ولی شاید ذکر این حدیث خالی از فایده نباشد: [صحیح، مسند] عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ صَالِحِ بْنِ أَبِی حَمَّادٍ وَ الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِیعاً عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ عَنْ أَبِی خَدِیجَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَیْسَ مِنْ بَیْتٍ فِیهِ حَمَامٌ إِلَّا لَمْ یُصِبْ أَهْلَ ذَلِکَ الْبَیْتِ آفَةٌ مِنَ الْجِنِّ إِنَّ سُفَهَاءَ الْجِنِّ یَعْبَثُونَ فِی الْبَیْتِ فَیَعْبَثُونَ بِالْحَمَامِ وَ یَتْرُکُونَ الْإِنْسَان.‏ (کافی، ج6، ص546) امام صادق (ع): خانه‏‌اى نیست که کبوتری در آن باشد، جز اینکه آفت جن به اهل آن خانه نرسد. همانا پریان بی‌خردی که در آن خانه بازى می‌کنند، سرگرم بازی با آن کبوتر شده، آدمى را وامی‌نهند. برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - جوجه 8 - کار 38 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
مریمنوشت +	شنبه 96 تیر 3 - 6:49 صبح
گفت می‌خواهد تصاویر را ویرایش کند مانند آن‌چه دیده بود در رایانه انجام می‌دهم گفتم فتوشاپ برنامه دشواری‌ست از همان «نقاشی» ویندوز استفاده کن (Paint) یکی دو روز که گذشت دیروز عصر این فایل را با کول‌دیسک برایم آورد: دوربین دیجیتال کوچک را برداشته همان‌که دست دوم برایشان خریده‌ام تا دست از گوشی موبایل من بردارند برای عکس گرفتن تصویر گرفته با کابل usb متصل به رایانه منتقل کرده در رایانه ویرایش نموده متن و نماد اضافه کرده به نرم‌افزار Word برده داستان نگاریده تایپ هم از خودش ده‌انگشتی صفحه‌بندی هم کرده است نتیجه این شده که دیدید! من یازده سالم که بود کجا می‌توانستم چنین کارهایی انجام دهم؟! حتی یک دهم این را حالا اگر این کودک امثال این کودکان نسلی که با آن مواجه هستیم... اگر ما سی‌سالگی توانستیم کار الف را انجام دهیم و در چهل‌سالگی مهارت ب را یافتیم این نسل آیا این نسل نباید در بیست‌سالگی هم به الف مسلّط باشد و هم ب فارغ از این‌که الف و ب چه باشد؛ علوم انسانی یا مهندسی دینی یا فنی! این نسل را باید قدر دانست این‌ها خیلی توانمندند آموزش و پرورش مسئول است و اگر قادر نیست خانواده‌ها ما پدر و مادرها چطور باید از این توانمندی استفاده کنیم؟! قَالَ عَلِیُّ بْنُ شُعَیْبٍ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع فَقَالَ لِی: «...أَحْسِنُوا جِوَارَ النِّعَمِ فَإِنَّهَا وَحْشِیَّةٌ مَا نَأَتْ عَنْ قَوْمٍ فَعَادَتْ إِلَیْهِم‏...» امام رضا(ع): وقتی نعمتی به شما رسید قدر آن را کاملاً بدانید که نعمت گریزپا است، وقتی از دست رفت دیگر بازنمی‌گردد! (تحف العقول، ص448) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - کار 38 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تحوّلات ِ غذایی +	چهارشنبه 96 خرداد 24 - 8:25 عصر
تأثیر گرسنگی‌ست* می‌دانم می‌گویند حتی خرید هم نرود آدم گرسنه چه برسد به تنظیم برنامه غذایی! این برنامه را سال 1393 اولین بار رایانه‌ای کردم: قبل از آن هم برنامه بود همین برنامه تقریباً ولی نه روی کاغذ ذهنی حساب می‌کردم یک روز هم که مریم روی میزکار رایانه‌ام دید ناگزیر پرینت گرفتم و زدم به دیوار آشپزخانه این‌جا خاطره‌اش هست ولی همین‌طور نماند و تغییر کرد هر از چند گاهی چیزهایی اضافه کردم و روی تجربه جابه‌جایی‌هایی صورت دادم: و بعدتر: و سپس: و اما امروز عصرهنگام وقتی گرسنگی غلبه کرده رنگ و رو سفید شده حال و احوال متغیّر به سرم زد باز هم تحوّلی بنا نهم و برنامه غذایی را توسعه... غذاهای ایرانی بیشتری در آن گنجاندم غذاهایی که به ترتیب معمولاً پخته می‌شوند هر هفته یکی از برنامه‌های آن روز: بچه‌ها هم خوشحال بودند و امروز که برنامه را دیدند خوشحال‌تر: مریم فوری گرفت و برد و گفت خودم می‌چسبانم زد جای برنامه قبلی روی دیوار و پرسش‌هایش آغاز شد خیلی از غذاها را تا به حال نخورده حتی اسمشان را نشنیده قرار است بعد از ماه مبارک کم‌کم با آن‌ها آشنا شود! و من بلافاصله احساس کردم نباید هنگام گرسنگی تحوّلی در برنامه غذایی ایجاد می‌کردم! :) یاد حرفی از استاد حسینی (ره) افتادم وقتی بدحجابی و فحشا را تحلیل می‌کرد با این مضمون: وقتی متدیّنین سیر نباشند دست و دلشان نمی‌رود که نهی از منکر کنند سکوت می‌کنند و در دلشان رضایت دارند از وضعی که پیش آمده این می‌شود که می‌بینید بنیان ازدواج موقّت و دائم باید درست شود تا این وضع اصلاح شود! [صحیح، مسند] مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَى عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَیْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع یَقُولُ کَانَ عَلِیٌّ ع یَقُولُ: «لَوْ لَا مَا سَبَقَنِی بِهِ بُنَیّ الْخَطَّابِ مَا زَنَى إِلَّا شَقِی‏» (کافی، ج5، ص448) از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: حضرت علی (علیه السلام) فرمود: اگر پسرک خطاب، متعه را حرام نکرده بود، هیچ‌کس زنا نمی‌کرد، مگر انسان شقی! [توضیح بیشتر] *این مطلب در ماه مبارک رمضان نوشته شده است لحظات آخر روزه دقایقی تا افطار باقی مانده! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: خانواده 57 - سند 31 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
قداست ِ نام +	چهارشنبه 96 خرداد 24 - 7:23 عصر
تا آماده شد در کاسه که ریختم دارچین را که آوردم پرسیدم: چه بنویسم؟ مریم حرف جالبی زد: «مادری روی شله‌زرد می‌نویسه الله اونوقت ما باید الله رو بخوریم خیلی بده، نه؟!» خوشم آمد بله، خوشم آمد کیف کردم یعنی از این فهم و درک از این شجاعت در مخالفت با رسوم نادرست هنجارهای ناهنجار فوری جواب دادم: بله دخترم من هم با تو موافقم خب می‌خواهیم تزیین کنیم چرا خود را با چنین شبهه‌ای مواجه سازیم وهن اسماء مقدّس یاد رسم ناروای مسیحیّت افتادم نان و نوشیدنی در عشاء ربّانی که نیّت می‌کنند به جای «گوشت» و «خون» مسیح می‌خورند! :( یعنی چه حسّی به آنان دست می‌دهد وقتی با چنین تجرّی و با چنین نیّت بدی... پناه بر خدا از این انحرافات! انسان به دلش که مراجعه کند حسّ می‌کند که نوشتن نام‌های مبارک روی خوردنی‌ها... اصلاً به دل انسان نمی‌چسبد بدیهی‌ست این مطلب آن‌قدر بدیهی که یک کودک هم می‌فهمد یک خُردسال پس چرا بزرگ‌ترهای ما این فهم را نداشتند و ندارند؟! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
همه، به جای من +	یکشنبه 96 خرداد 21 - 3:23 عصر
از ابتدا این شیوه را در پیش گرفتم در تربیت کودکان این‌که نگویم «من» وقتی ظلمی در حال بروز است ظلمی معمولاً از نوع اسراف! - ببین پسرم با این کار به محیط زیست آسیب زدی با همین یک کاغذ سفیدی که پاره کردی می‌دونی درخت‌ها را قطع کردند تا این کاغذ تهیه شده... - آخ آخ... می‌دونی با خراب کردن این اسباب‌بازی چه ظلمی مرتکب شدی؟ به برادر و خواهرت آن‌ها هم در این اسباب‌بازی سهم داشتند حق آن‌ها را ضایع کردی... - چراغ رو روشن گذاشتی؟ می‌دونی به همه خانواده بد کردی؟ چون قبض برق بیشتر میاد و پول بیشتری از خانواده ما خرج میشه و برای کارهای مهم دیگه پول کم میاریم - می‌خواهی زنگ بزنی به عموپورنگ؟ به دایی حمید؟ به هشت ستاره؟ به... گوش کن به اولش که میگه هزار تومان... خب اگر با هر دقیقه تماس این‌همه پول بدیم پول دو تا بستنی با این‌کار به همه ظلم می‌کنی اونوقت خیلی چیزها که نیاز داریم نمی‌تونیم تهیه کنیم اگه می‌خوای قصه بشنوی بیا خودم برات قصه می‌گم... یادمان نرفته قبل‌ترها این‌طور از بزرگ‌ترها می‌شنیدیم مثلاً: «من این‌قدر پول برق دادم، برق رو اسراف نکن!» یعنی ابتدا از «خود» می‌گفتند و سپس از اسراف و همیشه این تصوّر برای ما پیدا می‌شد که بزرگ‌تر به خاطر هوای نفس خودش است که از اسراف نهی می‌کند! تأثیر کدام بیشتر است؟! این‌که مدام بگوییم «من» یا مخاطب را به جای «حق خودمان» با «حق دیگران» دراندازیم؟! دیروز مشابه همین اتفاق افتاد در این ماه مبارکی مشغول کاردستی هستند هر روز* یکی صبح و یکی عصر هر کدامشان سیدمرتضی چسب زیادی مصرف کرد یک تیوپ کامل برای یک کاردستی از همین شیوه استفاده کردم: «برو از سیداحمد و مریم عذرخواهی کن تو سهم اون‌ها از چسب رو مصرف کردی با این کارِت به همه ظلم کردی» انسان ذاتاً دنبال استقلال است زیر بار دیگران نرفتن از خودخواهی و تکبّر هم بیزار وقتی مخاطب از خودش حرف بزند تأثیر بسیار کمتری دارد تا برای احقاق حقوق دیگران سخن بگوید چه خوب است وکیل مدافع بقیه بچه‌ها باشم وقتی می‌خواهم به اشتباه یکی از بچه‌ها خُرده‌گیری کنم! تأثیر آن هزاربرابر است، بلکه هم بیشتر... اصلاً قابل مقایسه نیست می‌رود از بقیه عذرخواهی می‌کند و تلاش که دیگر تکرار ننماید از «من» هم دلگیر نمی‌شود احساس نمی‌کند که حرف «من» از سر منیّت و خودخواهی است وقتی «من» را در «کلام من» نمی‌بیند سخنم در این حال «نقش تربیتی» بیشتر پیدا می‌کند به جای این‌که «نقش گرفتن حق خودم» را بیابد حتی وقتی که واقعاً حق خودم در حال ضایع شدن باشد! :) * این کاردستی‌ها را در یک سایت اینترنتی یافتم cubeecraft.com شخصیت‌های مکعّبی ساختن آن‌ها خیلی جذّاب است همه شبیه به هم ولی با تفاوت‌هایی اندک آسان هم هستند. بدون کمک می‌توانند بسازند! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
فتوای سحری +	سه شنبه 96 خرداد 9 - 4:59 صبح
«وقتی من بزرگ بشم و تو بمیری، اگه برات نماز بخونم که درجه‌ات تو بهشت بالا بره، خوشحال می‌شی؟» تازه از سفره افطار بلند شده است جلوی ظرفشویی مشغول شستن ظرف‌های افطارم توپ خورده است حسابی یعنی امروز به اصرار خودش برای اولین بار روزه گرفته سحری خودش بیدار شده چون گفته بودم بیدارش نمی‌کنم چون هنوز روزه برایش واجب نشده - بله، خوشحال می‌شم «مثل همین نماز معمولی می‌مونه؟» - بله «فرقی نداره؟» - نه «ثوابش تو بهشت بهت می‌رسه؟» - بله یک ساعت قبل از افطار مشغول آماده‌سازی غذا و چیدن میز افطار هم سنگین حالا هم که شستن آن همه ظرف حال این که زیاد صحبت کنم نداشتم این بود که بله/خیر جواب می‌دادم او هم که ول‌کن نبود این‌بار پرسید: «می‌دونی چرا برات می‌خوام نماز بخونم؟» - چرا؟ «چون خیلی برام زحمت می‌کشی» وقتی تشکر کردم آخرین جمله را گفت و رفت: «وقتی مُردی برات نماز می‌خونم تا تو بهشت حالشو ببری!» «اللَّـهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ» (روم:40) خداست که شما را آفرید، آن گاه به شما روزی داد، سپس شما را می میراند، و پس از آن شما را زنده می کند (ترجمه انصاریان) * درباره مرگ طوری برای‌شان صحبت کرده‌ام که کاملاً‌ نسبت به آن خوش‌بین هستند از سال‌ها پیش توضیح داده‌ام که از کجا آمده‌ایم و به کجا قرار است برویم گفته‌ام که برزخ چیست و مرگ چه انتقال خوبی‌ست از دنیای امتحان به دنیای پس از آن جایی که محل خوشحالی ماست اگر از عهده امتحان به خوبی برآمده باشیم! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
نماز برای میّت +	دوشنبه 96 خرداد 8 - 10:11 عصر
«وقتی من بزرگ بشم و تو بمیری، اگه برات نماز بخونم که درجه‌ات تو بهشت بالا بره، خوشحال می‌شی؟» تازه از سفره افطار بلند شده است جلوی ظرفشویی مشغول شستن ظرف‌های افطارم توپ خورده است حسابی یعنی امروز به اصرار خودش برای اولین بار روزه گرفته سحری خودش بیدار شده چون گفته بودم بیدارش نمی‌کنم چون هنوز روزه برایش واجب نشده - بله، خوشحال می‌شم «مثل همین نماز معمولی می‌مونه؟» - بله «فرقی نداره؟» - نه «ثوابش تو بهشت بهت می‌رسه؟» - بله یک ساعت قبل از افطار مشغول آماده‌سازی غذا و چیدن میز افطار هم سنگین حالا هم که شستن آن همه ظرف حال این که زیاد صحبت کنم نداشتم این بود که بله/خیر جواب می‌دادم او هم که ول‌کن نبود این‌بار پرسید: «می‌دونی چرا برات می‌خوام نماز بخونم؟» - چرا؟ «چون خیلی برام زحمت می‌کشی» وقتی تشکر کردم آخرین جمله را گفت و رفت: «وقتی مُردی برات نماز می‌خونم تا تو بهشت حالشو ببری!» «اللَّـهُ الَّذِی خَلَقَکُمْ ثُمَّ رَزَقَکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ» (روم:40) خداست که شما را آفرید، آن گاه به شما روزی داد، سپس شما را می میراند، و پس از آن شما را زنده می کند (ترجمه انصاریان) * درباره مرگ طوری برای‌شان صحبت کرده‌ام که کاملاً‌ نسبت به آن خوش‌بین هستند از سال‌ها پیش توضیح داده‌ام که از کجا آمده‌ایم و به کجا قرار است برویم گفته‌ام که برزخ چیست و مرگ چه انتقال خوبی‌ست از دنیای امتحان به دنیای پس از آن جایی که محل خوشحالی ماست اگر از عهده امتحان به خوبی برآمده باشیم! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
آزادنگاری +	جمعه 96 خرداد 5 - 3:58 عصر
سه رنگ بیشتر نداشتم قرمز و زرد و آبی رنگ‌های اصلی رنگ پلاستیک همین رنگ‌هایی که با آب شسته می‌شود حلال در آب یعنی که هرگز هم نفهمیدم چرا به آن‌ها می‌گویند پلاستیک! چند سال پیش که گواش می‌خواستند برای هنر در مدرسه این‌ها را برای پشتیبانی آن خریده بودم تا ظرف‌های کوچک گواش تمام می‌شد از همین سه رنگ اصلی ترکیب می‌کردم و جایگزین تا این‌که دیروز... رنگ‌ها یکی دو سالی مانده نگران از این‌که فاسد شوند یا خشک ریسک بزرگی کردم دلم را زدم به دریا گفتم بچه‌ها می‌خواهید روی دیوار نقاشی کنید؟! استقبال کردند گفتم لباس کهنه بپوشید این هم رنگ همه رنگ‌ها را دادم دستشان بروید در حیاط و با هم هر چه خواستید بکشید! این تابلویی‌ست که امروز در حیاط خانه ماست نیمه‌کاره مانده رنگ‌ها تمام شده کمی هم شرّه کرده می‌دانم ولی خب، اولین کارشان است با اولین بارانی که ببارد این تصویر از هم خواهد پاشید و یک‌بار دیگر باید بکشند و قطعاً هر بار بهتر از بار قبل خواهد شد این محصول ِ کار ِ گروهی ِ فرزندان ِ من! :) چقدر خوشحال شدند چقدر وقت گذاشتند چقدر اشتیاق نشان دادند آزادی چقدر لذّت‌بخش است و برای کودکان هم وقتی انسان بتواند «آن‌چه می‌خواهد» بروز دهد چقدر روح انسان رشد می‌کند با این حسّ شگفت این‌که فضای بزرگی را در اختیارت قرار دهند تا هر چه بخواهی در آن تصرّف نمایی زندگی همین است به قول استاد حسینی (ره): «سرور» انسان به میزان «تصرّف» اوست هر چه «گستره تصرّف» بیشتر و فاعل‌های تبعی افزون‌تر «شدّت سرور» فرد نیز برتر و بالاتر! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - آقامنیر 117 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
سوسیس ِ خودمان +	شنبه 96 اردیبهشت 30 - 9:52 عصر
یک روز در هفته در برنامه‌مان هست در برنامه غذایی‌مان یک وعده غذای تندپز همان فست‌فود معمولاً ژامبون 90درصد مرغ یا کوکتل مرغ با بهترین کیفیتی که کمترین ضرر را داشته باشد اما... بالاخره هر گوشت فراوری‌شده‌ای درصدی از ترکیبات نتیراته را دارد اگر نداشته باشد فاسد می‌گردد می‌گویند کم است اما اگر آن‌قدر هست که باکتری‌ها را می‌کشد نمی‌تواند سلول‌هایی را هم در بدن ما نابود کند سلول‌هایی که باید بمانند چندباری‌ست خودمان در خانه درست می‌کنیم سوسیسی خانگی نوعی از سوسیس که تقریباً صددرصد آن گوشت مرغ است! نصف سینه مرغ را همراه با سیر کمی آرد و زرده تخم مرغ مقداری ادویه و اندکی روغن چند تکه یخ در آن انداخته و خمیر می‌کنیم ادویه شامل دارچین و زنجبیل و نمک و هل جوز هندی و میخک را تا به حال نداشتیم از عطاری تهیه کرده و این‌بار آخری این دو را نیز اضافه نمودیم خمیر را در نایلون لوله می‌کنیم و بعد دو تا برای این‌که کوچک‌تر گردد و هم سرخ کردنش راحت‌تر در آب نمک در حال جوش نیم‌ساعته می‌پزد زیر آب سرد سریع خنک می‌شود و در یخچال تا زمان استفاده وقتی سرخ می‌کنیم... بافت قشنگی دارد خیلی مانند سوسیس‌های کارخانه‌ای یکنواخت نیست و همین بر زیبایی آن و شاید تنوّع طعمش می‌افزاید بچه‌ها بیشترشان دوست داشتند اولی و آخری که گفتند عالیست با لذّت هم خوردند فقط وسطی... گلایه از طعم دارچینش آن هم فقط این‌بار به گمانم طعم جوز هندی برایش جذّاب نبوده با دارچین اشتباه گرفته بار دیگر یا کم یا حذفش خواهم کرد مثل فلفل می‌ماند تند می‌کند غذا را بدجور! :) عقل و روح سالم در بدن سالم و بدن سالم حداقل در گروی غذای سالم که هست چه خوب است به غذای روح و عقل و جسم‌مان اهتمام نماییم بیشتر! فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ (عبس:24) پس انسان باید به خوراکش با تأمل بنگرد (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - خانواده 57 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پند ِ کولری +	شنبه 96 اردیبهشت 30 - 5:25 عصر
جعبه ابزار را چسبیده و رها نمی‌کند به چه امید؟! به امید این‌که وقتی ابزار می‌خواهم از او بخواهم زود دست دراز کند و آن‌چه خواسته‌ام تحویلم نماید! به سیدمرتضی گفتم پوشال‌ها را بیاورد و سیداحمد همچنان ایستاده دست به جعبه ابزار... می‌فهمد گویا که آن‌چه مهم است در آن است! منبرم این‌جا بود که آغاز شد وقتی نتوانستم ساکت بمانم پندی می‌بایست می‌دادم که مقدمه‌ای داشت: «سیداحمد می‌تونی این قلاب‌های پوشال رو از روی در باز کنی؟!» تلاش می‌کند و نمی‌تواند بلد نیست خب من قلاب‌های در اول را باز کرده بودم ولی او ندیده بود دست به ابزار بود و حواسش به جای دیگر - نمی‌تونم! سیدمرتضی خودش به حرف آمد قبل از این‌که از او بخواهم: - من می‌تونم! انبردست را برداشت و باز کرد و باز کرد واقعاً باز کرد یعنی تمام قلاب‌های درب را باز کرد به تنهایی و این‌جا بود که پندم آمد: - سیداحمد! می‌دونی فرق کسی که دنبال علم باشه با کسی که دنبال قدرت باشه چیه؟! سکوت می‌کند و انگار در تحیّر است که چه بگوید و من ادامه می‌دهم: ببین پسرم کسی که دنبال قدرت باشه می‌چسبه به جعبه ابزار همونی‌که دست توست که اگر هر کسی نیاز به ابزار داشت محتاج اون باشه این آدم تمام دارایی‌اش همون قدرتی‌ست که داره ولی کسی که دنبال علم باشه می‌ره پیش کسی که علم و فن بلده نگاه می‌کنه و یاد می‌گیره وقتی یاد گرفت دیگه محتاج اونی‌که قدرت داره نیست! فرق علم با قدرت اینه قدرت محدوده و همیشه باید نگرانش باشی ولی علم نامحدود همیشه با تو هست و نیاز نیست که نگران از دست دادنش باشی و بخوای سفت بچسبیش! این‌جا بود که سیداحمد فوری جعبه ابزار را داد دست سیدمرتضی پوشال را برداشت و آمد جلوتر و به دست‌های من خیره شد همان کاری که سیدمرتضی از ابتدا می‌کرد «یادگیری»! پیامبر اکرم (ص) فرمود: «أَلَا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ بُغَاةَ الْعِلْمِ» (الکافی، ج1، ص30) آگاه باشید که خداوند کسانی که بیش از حد طلب علم می‌کنند را دوست دارد. «بغاة» جمع بغی به معنای «طلب توأم با تجاوز از حد» است. (قاموس قرآن، ج‏1، ص207) تجاوز از حد در هر چیزی مذموم است مگر در علم آموزی! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - کار 38 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< 1 2

یکشنبه 103 آذر 4

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید