اقتصاد - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
نمایشگاه ِ شهربازی +	پنج شنبه 98 دی 5 - 10:0 صبح
اگر چه مخاطب ما نبودیم مخاطب این نمایشگاه اما برای کودکان جالب است دیدن ابزارهایی که برای سرگرمی انسان‌ها ساخته می‌شود حجم بالای این تولیدات تا حواس همه ما را پرت کند از هدفی که برای آن خلق شده‌ایم شهر آفتاب سه سالن بزرگ تقریباً سه برابر نمایشگاه‌هایی که تا به حال دیده‌اند دو ساعت طول کشید زمانی که بتوانند تمام غرفه‌ها را بازدید کنند این همه هزینه این همه انرژی این همه کار و فعالیت برای چه؟ فقط برای این‌که انسان سرگرم شود؟ انسان ِ شهری برده کار است وقتی قیمت‌ها را سرمایه تعیین می‌کند کار بی‌ارزش می‌شود کار ِ زیاد درآمد ِ کم مجبور است بیشتر کار کند زیرا بیشتر میل به مصرف دارد وقتی کالاها در خانه تولید نمی‌شوند وقتی کارخانه‌ها انحصار تولید را در دست می‌گیرند و مگامال‌ها فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ انحصار توزیع را زرق و برق تنوّع کالاها هزینه‌های زندگی را بالا می‌برد کار باید بیشتر شود تا تأمین‌کننده نیازها شود خستگی بیداد می‌کند افسردگی می‌کُشد تفریح سر بر می‌آورد حالا دیگر تفریح هم انحصاری می‌شود در انحصار شرکت‌های بزرگ سرگرمی‌سازی امثال دیزنی‌لند یک نظام بسته است کاپیتالیزم انسان؛ سوخت ِ آن است خودش نمی‌داند بازی می‌سازند تا نفهمد اگر چه بالوجدان حس می‌کند چگونه در این اقتصاد ِ ظالمانه «مصرف» می‌شود! قال أمیرالمؤمنین (ع): «مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ» (نهج‌البلاغه، ح89) کسى که امر آخرتش را اصلاح کند خداوند امر دنیایش را اصلاح مى‌کند (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
تفکیک تصمیم از درآمد +	دوشنبه 98 آبان 20 - 3:0 عصر
«مردم چرا فریب تبلیغ را می‌خورند؟» تبلیغ‌های تلویزیونی کلاً آگهی بازرگانی گاهی خیلی احمقانه به نظر می‌رسد پس چرا چرا باز هم مردم فریب می‌خورند؟ - بچه‌ها به همین تبلیغ ِ «قیمت» نگاه کنید کشک بادنجان دلپذیر مسیر تصمیم‌گیری این‌طور است معمولاً وقتی آگهی در خانه دیده می‌شود: کودک: بابا از اینایی که قیمت میگه خوشمزه‌ست می‌خری؟ بابا: نه عزیزم، اینا چیزای خوبی نیست. مامان: بچه گناه داره، حالا یه چیزی هوس کرده، چرا همه‌ش نه میاری، حالا یه بار بخر ببینیم چیه دیگه، یه بار که به جایی بر نمی‌خوره! [حالا بابا وسط یک دوراهی سخت گیر کرده؛ نخرد، دوست داشتن فرزندش زیر سؤال می‌رود بخرد هم احمق شده پول مفت به جیب آگهی‌دهنده ریخته] اما بچه‌ها خانواده همیشه قدرتمند‌تر است پس پدر خانواده می‌خرد فردا با یک شیشه کشک بادنجان دلپذیر به خانه خواهد آمد چرا؟ چون قیمت ِ دورهمی آن را تبلیغ کرده است! سیداحمد: «پس همه‌اش تقصیر زن‌هاست!» نه پسرم! این‌طور قضاوت کردن صحیح نیست برعکس هم بود همین می‌شد چه بسا... مسأله اصلی چیز دیگری‌ست: «تفکیک تصمیم‌گیری از درآمدزایی» فکر کن اگر مرد در خانه بود زن درآمد کسب می‌کرد باز هم همین اتفاق می‌افتاد منتها برعکس وقتی کسی برای تأمین مخارج خانه کار می‌کند درآمد کسب می‌کند درک کاملی از نسبت تلاش و کار انجام شده با مبلغ درآمد دارد این‌جای کار را با دست نشان دادم با فاصله دو دست از هم فردی که درآمد کسب می‌کند می‌داند به خوبی می‌فهمد اگر یک متر تلاش کرده و ده سانت پول کسب کرده حالا ارزش ندارد با این ده سانت پول فقط بیست سانت کشک بخرد مثلاً چرا؟ زیرا آن‌وقت یک متر تلاش خود را برابر با بیست سانت کشک قرار داده او ارزش واقعی کار خود را می‌داند اما وقتی این ده سانت پول را به فرد دیگری می‌دهد چه مرد و چه زن هر فرد دیگری او توازن ده سانت پول با یک متر کار انجام شده را درک نمی‌کند او به سادگی بدون نگرانی بدون ناراحتی خیلی سریع حاضر می‌شود ده سانت پول را با بیست سانت کشک عوض کند! و آگهی بازرگانی دقیقاً می‌داند چه کسی را هدف قرار دهد فردی که درآمد کسب می‌کند را نه می‌رود سراغ آن‌هایی که «تصمیم» برای مصرف درآمد می‌گیرند! قال علی (ع): «أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَه.» (نهج‌البلاغه، ح2) هر کس طمع را پیشه کند خود را حقیر کرده و کسى که ناراحتى هایش را (نزد این و آن بدون هیچ فایده) فاش کند به ذلت خویش راضى شده و آن کس که زبانش را بر خود امیر کند شخصیتش حقیر خواهد شد. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
قیمت ِ قیمت +	پنج شنبه 98 آبان 16 - 6:0 صبح
«قیمت» آمد در تلویزیون در آگهی بازرگانی درشت نوشته بود «دلپذیر» بچه‌ها ناهار می‌خوردند قیمت هم صحبت می‌کرد درباره غذایی با نام کشک ِ بادنجان ِ دلپذیر - بچه‌ها می‌دونید اگر از قیمت بپرسیم این‌که خودش را سبک کرده ارزشش را پایین آورده با دروغ‌هایی که می‌گوید چه پاسخی می‌دهد؟ همو که در دورهمی بود این‌جا دروغ می‌گفت درباره یک محصول غذایی: «بهترین غذا» «همه عاشق آن هستند» «خوشمزه‌ترین» و خیلی دروغ‌های دیگر همین‌طور که غذایشان را می‌خوردند برایشان توضیح دادم هر کدام در این ماجرا وظایفی دارند پاسخ قیمت روشن است: دو روز دیگر باید یک میلیون تومان اجاره خانه بدهم تو می‌دهی؟ خب این‌ها بیست میلیون نقد می‌دادند مجبور بودم بگیرم! می‌رویم سراغ دلپذیر روابط عمومی و بخش تبلیغاتی او هم پاسخی دارد: بابا من کارمند این شرکتم حقوقم به اینه که خوب تبلیغ کنم حالا چهارتا دروغ هم باید بنویسم مجبورم دیگه مگه آگهی بدون دروغ هم میشه؟! بله راست می‌گوید می‌رویم سراغ رئیس کل شرکت البته که او هم پاسخ دارد: داداش! من تولیدکننده‌ام مواد اولیه می‌خرم دستگاه و تجهیزات حقوق کارگر را باید بدهم سود وام بانکی را محصول را هم باید به قیمتی وارد بازار کنم که رقابتی باشد خب مگر می‌توانم بادنجان قلمی بخرم مجبورم از این چاق‌های دانه‌دار تهیه کنم زیر قیمت کشک هم حالا کمی بی‌مزه بود عیبی ندارد در عوض ارزان‌تر است آیا شما نمی‌خواهی چهارتا کارگر مشغول به کار شوند؟ از کار بی‌کارشان کنم؟! همه‌شان پذیرفتنی همه‌شان قبول همه‌شان دارند به وظیفه خود عمل می‌کنند همه‌شان زحمتکش و پرتلاش اما ما... ما هم باید به وظیفه خود عمل کنیم: «بچه‌ها، وظیفه ما هم این است که فریب این آگهی‌ها را نخوریم!» قَالَ مولانا و مقتدانا (ع): «کُنْ فِی الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَ.» (نهج‌البلاغه، ح1) در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش; نه پشت او قوى شده که سوارش شوند نه پستانى دارد که بدوشند! (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
قالتاقان +	سه شنبه 98 آبان 14 - 9:0 صبح
«واقعاً قالتاق‌بازی‌ست بچه‌ها» خیلی ناراحت‌کننده اصلاً کمال فریب‌کاری و نامردی و لامروّتی باید برای بچه‌ها توضیح می‌دادم تا بازار را بشناسند بازار آزاد را مارکتینگ را در پردیسان ِ قم فروشگاه زده‌اند چهار پنج تا هم در باقی شهر هم «افق» وقتی رفتیم تهران همین فروشگاه‌ها را دیدیم با بچه‌ها اما با نامی متفاوت «کوروش» نه نه... نه متفاوت بلکه ناقص، نصفه نیمه «بچه‌ها نگاه کنید، اسم شرکت دو کلمه است؛ افق ِ کوروش» می‌دانید چرا؟! تا ما را فریب بدهند در تهران کوروش را بزرگ می‌کنند افق را ریز در قم اصلاً کوروش را نمی‌نویسند فقط روی فاکتورها و سربرگ‌هایشان «بچه‌ها این اقتصاد بازار آزاد است» همگی ِ‌ ما را احمق فرض کرده‌اند نادان نفهم توهین به شعور مخاطب اصلاً در شهرهای مذهبی با نام «افق» جذب کنند در شهرهای دیگر با نام «کوروش» یک‌جا مذهب‌گرایی را جای دیگر ملّی‌گرایی این‌ها نه مذهب برایشان مهم است و نه ملیّت اگر هر کدام از این طرفین برایشان مهم بود همه‌جا همان را درشت می‌کردند و اگر هر دو همه‌جا هر دو را این تعارض در رفتار حکایت از یک علاقه بیشتر نمی‌کند: آن‌ها جیب‌های ما را دوست دارند پول‌های ما را استثمار ما را این هنر بازار در دنیای مدرن است! «قَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ وَدِدْتُ أَنَّ أَخِی فُلَاناً کَانَ شَاهِدَنَا لِیَرَى مَا نَصَرَکَ اللَّهُ بِهِ عَلَى أَعْدَائِکَ. فَقَالَ لَهُ (علیه السلام) أَهَوَى أَخِیکَ مَعَنَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. قَالَ فَقَدْ شَهِدَنَا، وَ لَقَدْ شَهِدَنَا فِی عَسْکَرِنَا هَذَا [قَوْمٌ] أَقْوَامٌ فِی أَصْلَابِ الرِّجَالِ وَ أَرْحَامِ النِّسَاءِ، سَیَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمَانُ وَ یَقْوَى بِهِمُ الْإِیمَان.» (نهج‌البلاغه، خ12) یکى از یارانش گفت: «دوست داشتم برادرم در این صحنه بود و مى دید چگونه خداوند تو را بر دشمنانت یارى داد». امام به او فرمود: آیا میل برادرت با ماست؟ گفت: آرى، فرمود: بى شک با ما حضور داشته، بلکه اقوامى با ما در این لشکر حضور داشتند که هم اکنون در صلب پدران و رحم زنها هستند، آنان که زمانهاى آینده ظهورشان مى دهد، و ایمان به وسیله آنان تقویت مى شود. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
دریاچه فارس +	یکشنبه 98 شهریور 24 - 9:0 صبح
زمین را حفر کرده‌اند وسیع گسترده رودخانه کن را انداخته‌اند در آن جایی در همین شهر پرجمعیت و شلوغ تهران شده دریاچه خلیج فارس پرنده‌های فراوان پرسیدم از نگهبانی و پاسخ داد: «خودشان این‌جا را پیدا کرده‌اند» مسئولین ماهی ریخته‌اند در دریاچه رشد کرده مرغ‌های دریایی را جذب کرده مجوّز ماهیگیری هم می‌دهند با دریافت مبلغی به عنوان حق‌الزحمه این خصلت متروپولیتن‌هاست کلان‌شهری‌ها که همه چیز را نزد خود می‌آورند ساحل دریا را هم جنگل را هم کوهستان را هدف؟ بهره‌مندی بیشتر سرمایه سرمایه روی نیاز مردم سوار می‌شود تا بر سود خود بیافزاید و نیاز مردم کلان‌شهرها نیاز طبیعی انسان‌هاست آن‌چه از آن محروم شده‌اند خود را محروم کرده‌اند زندگی خود را خراب کرده‌اند ویران با هجرت از روستا به شهرستان و از شهرستان به شهر مرکزی و از شهر مرکزی به کلان‌شهرها این محصول اقتصاد کاپیتالیستی‌ست! قال ابو السبطین (ع): «أهلُ الضلال: آثَرُوا عَاجِلًا وَ أَخَّرُوا آجِلًا وَ تَرَکُوا صَافِیاً وَ شَرِبُوا آجِناً» (نهج‌البلاغه، خ144) گمراهان، دنیاى زودگذر را برگزیدند، و آخرت جاویدان را رها کردند. چشمه زلال را گذاشتند و از آب تیره و ناگوار نوشیدند (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
تمدن ِ بادی +	سه شنبه 98 شهریور 12 - 8:0 صبح
از ظاهرش می‌ترسیم خیلی بزرگ است خیلی پیچیده است جزئیات بسیار زیادی دارد دستگاه‌های عریض و طویلی درست مانند سرسره بادی می‌ماند همه‌اش باد است همه‌اش تمام بزرگی آن وقتی خالی می‌شود هیچ نیست ضعیف و سست و ناتوان تمدن مدرن این طور است بادی‌ست واقعی نیست عظمت آن ظاهری‌ست مقاله‌ای دیروز برخورد کردم در یکی از نشریات خبری‌شان با موضوع: «آیا ثروتمندان می‌توانند پیوسته ثروتمندتر شوند؟» توضیح می‌داد که به بن‌بست می‌خورند! جنجال‌های اخیر را که ببینیم زردهای فرانسه برکزیت‌های انگلیس نود و نه درصد آمریکا این‌ها یک آغاز است برای یک سقوط برای ترکیدن یک تمدن بادکنکی همه‌اش باد است بنیاد منطقی ندارد ظاهرش غلط‌ انداز فقط بزرگ به نظر می‌رسد اقتصاد آن پیوسته «آینده‌خوری» است مطلبی که پیش از این توضیح دادم در بحث هویت بورس در این‌جا و این‌جا و این‌جا و این‌جا و این‌جا! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 7 +	دوشنبه 98 شهریور 11 - 5:0 عصر
خانواده متلاشی سرمایه‌دار به نیروی مولّد نیاز دارد. «خدمات» که تولید نمی‌کند و سرمایه که قادر به افزایش ثروت جامعه نیست. اما این نیروها به اندازه کافی نیستند. از همین رو بود که کارخانه‌ها از قرن 18 شروع کردند به تجزیه خانواده‌ها. فشار آوردند به اقتصاد خانواده و هنگامی‌که خانواده بدهکار می‌شد، شروع می‌کردند به استخدام زنان و کودکان. خانواده‌ای که مستحکم باشد که زن و کودک خود را به کار نمی‌دهد! سرمایه‌دار نیاز به نیروی مولّد دارد و این نیرو را نمی‌تواند فقط از مردان جامعه تأمین کند. زیرا بخش عمده‌ای از آن‌ها را در بخش خدمات جای داده. پس به سراغ زنان و کودکان رفته و آن‌ها را به کار می‌گیرد. وقتی خانواده متلاشی شود، زن و کودک ناگزیر هستند هزینه‌های خود را تأمین کنند، پس نیروی ارزانی می‌شوند در دست کارفرما. یون‌های آزاد اساساً نظام اقتصاد سرمایه‌داری وقتی بخواهد آحاد جامعه را، مردم جامعه را، هضم کند، ابتدا باید آن‌ها را تجزیه نماید. این خیلی واضح و روشن است که تا اجزا را از هم جدا نکنی، نمی‌توانی چیز جدید و متفاوتی از آن بسازی. مثال خوب آن حل شدن نمک در آب است. ابتدا جاذبه پرقدرت مولکول‌های آب با آن پیوند هیدروژنی عجیبی که دارد، کلر و سدیم را از هم جدا می‌کند. نمک از هم می‌پاشد و اجزای آن تبدیل به یون‌های آزاد می‌شوند، رادیکال‌های آزاد. کلر سوا و سدیم هم سوا، لابه‌لای جاذبه بی‌رحم هیدروژن‌های آب. اکنون مولکول‌های آب این یون‌ها را دوره کرده و در بر می‌گیرند. در یک لحظه دیگر نمکی در آب نمی‌بینی و هر چه بیشتر نگاه می‌کنی جز آبی شفاف پیش رویت نیست! نمک در آب هضم شده است! خانواده‌شکنی اقتصاددان وقتی می‌بینیم جریان «فمینیسم» را که از مهم‌ترین ابزارهای تجزیه خانواده است یک اقتصاددان راه انداخته، نباید شگفت‌زده شویم. «جان استوارت میل» با نگارش کتاب «بردگی زنان» به همراهی همسر و دخترخوانده‌اش توانست انقلابی عظیم در جامعه اقتصادمحور غرب راه بیاندازد، تا به اسم برابری و تساوی مرد و زن، خانواده را از درون منهدم سازد. جمع‌بندی نظام سرمایه‌داری با خانواده دشمن است. از اول بوده است. اگر اسمیت در کتاب خود ننوشته؛ یا نفهمیده، یا تعمّد داشته! خانواده در هر سطحی که باشد؛ 1 قشر ضعیف و مستضعف جامعه، یعنی کارگر، 2 قشر متوسط و تولیدکنندگان خُرد، 3 قشر مرفّه و سرمایه‌داران بزرگ، با اصل «نظام سرمایه‌داری» در تعارض است. زیرا خانواده مملوّ از عاطفه است و از نظر تئوری انباشتگی سرمایه، خانواده در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی «عاقلانه» رفتار نمی‌کند. کاپیتالیسم از همان روزهای ابتدای تأسیس تصمیم گرفت تا این عنصر «غیرعاقلانه» را حذف کند! زیرا این نظریه اقتصادی هرگز با خانواده جمع نمی‌شود! ششم ذی‌الحجة سنة 1440 هـ ق. قم المقدّسة مطالب مرتبط: خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 1 خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 2 خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 3 خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 4 خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 5 خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 6 برچسب‌های مرتبط با این نوشته: خانواده 56 - اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 6 +	شنبه 98 شهریور 9 - 7:0 صبح
بیمه خانواده خانواده مهم‌ترین دستگاه بیمه‌گذار فطری و غریزی برای افراد بشر است. تا زمانی‌که خانواده هست، قدرتمند است، آحاد بشر بیمه شده‌اند، در مقابل هجمه‌های سرمایه‌داران. سرمایه‌دار نیاز به «انقطاع» کارگر دارد. کارگر باید رها و تنها باشد، محتاج هم. تا هر پیشنهادی را بپذیرد و با هر دستمزدی کار کند. سرمایه نیاز به سود دارد و آن را باید از مابه‌التفاوت «دستمزد استثماری» با «دستمزد واقعی» به دست آورد. پس باید کارگر را متقاعد کند دستمزد استثماری را بپذیرد. عاطفه خانواده اقتصاد سرمایه‌داری بر «عقل اقتصادی» می‌گردد. این اولین گزاره‌ای‌ست که هر دانشجوی اقتصادی فرا می‌گیرد: «مردم در اقتصاد عاقلانه رفتار می‌کنند». یعنی چه؟ یعنی اگر دو کالا با کیفیّت یکسان را نشانشان دهی، آن را که ارزان‌تر است می‌خرند. اگر دو کالا با قیمت یکسان ارائه کنی، آن را که با کیفیّت‌تر. این یعنی عقل اقتصادی. نظام سرمایه‌داری دنبال «انسان اکونومیک» است. انسان اقتصادی چنین انسانی‌ست. همه کارهایش و رفتارهایش تابع سود سرمایه است. اگر ببیند پولش را به الف قرض بدهد، دو برابر سود می‏دهد، هرگز به ب نمی‌دهد. اما خانواده، خانواده درست برعکس. در خانواده عاطفه غلبه می‌کند. دو کالا ارائه می‌شود با کیفیّت یکسان، حتی با کیفیّت متفاوت هم، ولی گران‌تر را می‌خَرد با کیفیّت پایین‌تر. می‌پرسی چرا؟ «چون این رو داداشم درست کرده!» همین! این ساخت کارخانه دایی‌ام است. این یکی در شهر خودمان ساخته شده. این یکی ایرانی‌ست و نه خارجی! خانواده سرمایه‌دار اما این فقط در قشر ضعیف و متوسط که نیست. اگر بود، سرمایه‌داری باید در قشر فوقانی جامعه، خانواده را می‌پذیرفت. اما خانواده در خود ِ سرمایه‌داران نیز مضرّ به سرمایه‌داری‌ست. یک روزی مافیا بود. سرمایه‌دارانی که خانواده برایشان مهم. ماجرای این‌ها را از فیلم «پدرخوانده» یاد گرفته‌ایم. ثروتمندانی که به خانواده هم اهمیت می‌دهند. ولی این دروغ است. یا فیلم گادفادر دروغ است، یا اگر هم چنین ماجرایی یک روزی رخ می‌داد، امروز قطعاً ناممکن است. سرمایه‌داری با خانواده نمی‌سازد حتی در رأس ثروت! سرمایه دنبال رشد است. سرمایه‌دار حتی اگر نیمی از ثروت جهان را هم داشته باشد، عقل اقتصادی دارد، اگر نداشت که به این نقطه نمی‌رسید. عقل اقتصادی اجازه نمی‌دهد پول خود را خرج خانواده کند. عقل اقتصادی ایجاب می‌کند سرمایه در مسیری مصرف شود که پیوسته بزاید و افزایش یابد، با بیشترین سود و راندمان. این است که می‌بینیم معمول سرمایه‌داران دنیا، بر خلاف قشر متوسط، فرزندان خود را از نوجوانی مجبور به کار می‌کنند و با محروم کردن از پول‌توجیبی، یعنی پول مفت، ادعا می‌کنند می‌خواهند از او مردی اقتصادی بسازند! [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: خانواده 56 - اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم 5 +	پنج شنبه 98 شهریور 7 - 1:0 عصر
هضم قشر متوسط کاپیتالیسم دنبال بلعیدن است. انباشتگی از کجا پس باید بیاید؟ ثروت تا انباشته نشود که نمی‌تواند اسمیتی عمل کرده و بر اشتغال بیافزاید! فراتر از کارگر مولّد دون‌پایه، آن‌هایی که کف نظام اجتماعی هستند و بیشترین وظیفه تولید و کمترین حق مصرف را دارند، قشر متوسط را نیز نظام سرمایه‌داری هضم می‌کند. تولیدکننده کفشی که روزی ده عدد تولید دارد یک شبه ورشکست می‌شود. وقتی سرمایه‌دار کارخانه بزرگی می‌زند با روزی ده هزار جفت نرخ تولید. کارگر را که چاپیده و قیمت تمام‌شده را پایین آورده. قدرت بیشتری هم در توزیع دارد. زیرا پول دارد. پولی که بدون پشتوانه و فقط به خاطر تجمیع سرمایه‌اش به صورت اعتباری از بانک گرفته. زمان زیادی نگذشته که امروز در غرب مدرن می‌بینیم. تمام کشورشان را چند شرکت بیشتر نیست که می‌گرداند. آن‌قدر هم ضایع بوده که به ناچار برای هر محصول یک برند مستقل ثبت کرده، تا تعداد اندک خود را در پشت هزاران برند و مارک پنهان کنند. اندکی بررسی نشان می‌دهد که هر چند هزار برند، متعلّق به یک شرکت هلدینگ است! مانعیّت خانواده خانواده مهم‌ترین مشکل نظام سرمایه‌داری است. بوده و هست. خانواده دقیقاً جایی‌که کاپیتالیسم آدم‌ها را تک گیر می‌آورد تا تلکه کند، سر می‌رسد و مانع می‌شود. خانواده به دلیل تعلّقات عاطفی جلوی استثمار اعضای خود توسط بیگانگان را می‌گیرد. حمایت از کارگر «مارکس» می‌گوید: وقتی کارگر یک محصول تولید می‌کند، این یک قیمت و ارزش واقعی در بازار دارد که اگر قیمت مواد اولیه را از آن جدا کنیم و میزان استهلاک دستگاه‌ها را، هر چه که بماند «قیمت کار» است. یعنی باید بشود دستمزد کارگر. پس مدیران و سرمایه‌داران از کجا پول می‌آورند؟ او تحلیل می‌کند که سرمایه‌دارها این پول را از جیب کارگر می‌دزدند. با کم کردن دستمزد کارگر و برداشتن بخش بزرگی از آن! نظام سرمایه‌داری قائم به «تولید» است، اما ادعا می‌کند که از خدمات بیشتر درآمد دارد. دقیقاً به این دلیل که بخش خدمات به دلیل تسلطی که به «پول» داشته، با ربوی کردن آن توانسته کارگر را ناتوان نگه دارد تا او بیشتر کار کند. تورّم کارش دقیقاً همین است. اما خانواده مزاحم است. خانواده از کارگر حمایت حقوقی می‌کند و اگر فشار زیاد شود، شکایت. خانواده حمایت مالی می‌کند و اگر به زحمت بیافتد، بدهی‌هایش را پرداخت می‌کند. وقتی نظام سرمایه‌داری با فاصله طبقاتی فشار می‌آورد، خانواده حمایت روانی می‌کند و کمک می‌کند تا افراد بر هوس‌هایشان غلبه پیدا کنند، کمتر بخورند و کمتر مصرف کنند. وقتی بانکدار حرص ایجاد می‌کند و با وام او را بدبخت می‌نماید، اقساط را خانواده حمایت کرده و تأمین می‌کند، تا کارگر بی‌خانمان نشده و به زندان نیافتد و کارتن‌خواب نشود. مسکن خود را با او شریک می‌شود. حمایت از تولیدکننده در قشر متوسط هم همین است. فردی که کارگر نیست. ولی کارگرانی را به خدمت گرفته و خود نیز در کنارشان به تولید می‌پردازد. یا حتی کار خدماتی، اما در گستره‌ای کوچک؛ بنگاه‌های اقتصادی خُرد. انباشتگی سرمایه‌داری ایجاب می‌کند که این‌ها یکپارچه شوند. پس قیمت را پایین می‌آورد و تنوّع کالا را بالا می‌برد و هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد و طوری کار را برایشان سخت می‌کند که ببوسند و کنار بگذارند. مگر این‌که بروند از بانکدار وام بگیرند تا توسعه دهند. که نمی‌توانند و شرکت بزرگ با توزیع سریع و تبلیغ دقیق، آن‌ها را نابود می‌کند. سرمایه‌دار تلاش می‌کند تا قشر متوسط را تبدیل به کارگر کند. این‌جا خانواده است که دست او را می‌گیرد. با دادن اقساط مانع غصب خانه می‌شود. با کار رایگان به کسب او رونق می‌بخشد. از طریق شبکه خانگی و خانوادگی محصولات او را تبلیغ می‌کند و به فروش می‌رساند. در کل، خانواده وارد بازار آزاد شده و تعادل استکباری آن را به نفع اعضای خود بر هم می‌زند. [ادامه دارد...] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: خانواده 56 - اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
عکس ِ زورکی +	چهارشنبه 98 شهریور 6 - 11:0 عصر
نمی‌خواستند با او عکس بگیرند با آن عروسک عجیب و غریب اما او در کنار خیابان ایستاده بود تا مردم را به داخل دعوت کند تا شغل خود را حفظ کند و حقوق بگیرد! فاصله طبقاتی همین است اثر آن این سرمایه کار را به دست می‌گیرد تصمیم را و فقرا را افراد نیازمند به کار را مجبور می‌کند اسیر می‌کند به بردگی می‌کشد به کارهایی که خودشان هم شرم از آن دارند چه برسد به دیگران انسانی که لباس حیوان بپوشد تا توجه مردم را جلب کند؟! دردناک است فرزندان من نزدیک نشدند دورادور رد می‌شدیم اما بچه‌ها را گرفت مرا هم صدا کرد تا عکس بگیرم بچه‌ها در تلاش برای فرار گرفتم اصرار کرد به داخل مغازه برویم عذر آوردم رد شدیم گذشتیم نماندیم ولی ناراحت قلب انسان را آزار می‌دهد آن‌چه نظام سرمایه‌داری با بشر کرده است کشاورزی را محدود دامداری را محدود زمین را بلوکه کرده و اجازه حیازت نمی‌دهد جنگل را طور دیگر مرتع را هم بیایان هم که جای خود حتی دیگر در خیابان هم اجازه بساط کردن نمی‌دهد همه راه‌ها را می‌بندد همه راه‌های تولید و کسب درآمد را بعد شغل‌های کاذب تولید می‌کند فقرا را خدمتکار ثروت‌اندوزان قرار می‌دهد مستضعفین در خدمت مستکبرین انسانی که خودش می‌توانست غذا بپزد خودش می‌توانست سوپ در بشقاب خود بریزد خودش می‌توانست خانه خود را تمیز کند فرش خود را بشوید ماشین خود را حتی امروز دیگر نه مستکبر شده‌ایم مستکبرمان کرده‌اند مستضعفین باید غذا برای ما بپزند غذای ما را در بشقاب ما بکشند فرش خانه ما را تعدادی کارگر مستضعف بشویند خانه‌مان را شب عید یا هر وقت و بی‌وقت خدمتکار و نظافتچی بیاید و تمیز کند نظام سرمایه‌داری این کار را کرده است کاری که انسان‌ها را به حیوان تبدیل کند برای یک لقمه نان برای این‌که از گرسنگی نمیرند بدون خانه نمانند انسان‌هایی که خداوند به آن‌ها اجازه داده در زمین او خانه بسازند از هیچ‌ کس و ناکسی هم اجازه نگیرند اما قانون غربی آمد و این اجازه الهی را گرفت قانون اصلاحات ارضی زمین‌شهری پس از انقلاب هم باقی ماند سرمایه‌داری اجازه آباد کردن زمین را به هر کسی نمی‌دهد تا خانه‌های شهری گران و گران‌تر شود اگر قانون خداوند جاری می‌شد مونوپولی زمین شکسته می‌شد انسان‌ها هجرت می‌کردند به کوه‌ها و بیابان‌ها خانه می‌ساختند و آباد می‌کردند شهرها این‌طور متراکم و انفجاری نمی‌شد مجبور به پذیرش این‌همه تحقیر هم نمی‌شدند! قال علی (ع): «لَا طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِقِ» (نهج‌البلاغه، ح165) اطاعت مخلوق در معصیت خالق روا نیست. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - فاصله طبقاتی 16 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< 1 2 3 4 5 >> >

شنبه 103 اردیبهشت 8

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید