اقتصاد - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
چرا فقط یکی؟ +	شنبه 100 خرداد 22 - 12:18 عصر
وقتی آدم‌های خوبی داریم زیاد هم توان علمی دارند دانش کافی مهارت عملی تجربه عالی وقتی می‌بینیم انگیزه‌هاشان بالاست والا می‌خواهند خدمت کنند فکر مستضعفین انقلابی و در خط امام و رهبری چرا فقط یکی را باید برای دولت انتخاب کنیم؟ به این موضوع فکر می‌کردم هر کدام برود زیان است یکی را اگر برگزینیم باقی باید بروند؟! چرا یک دولت ائتلاقی قدرتمند نداشته باشیم؟! اگر رئیسی رئیس دولت شود چقدر خوب که محسن رضایی رئیس بانک مرکزی سعید جلیلی را بگذارد معاون اول هم‌زمان دبیر شورای عالی امنیت هم باشد زاکانی وزیر کشور که نیروی انتظامی در دستش استانداری‌ها و فرمانداری‌ها محکم با فساد مبارزه کند یا بشود وزیر اقتصاد مثلاً قاضی‌زاده جوان است و پرنشاط پرتلاش هم حتماً بشود وزیر خانواده همان وزارتخانه‌ای که قصد داشت تشکیل دهد فقط همین؟! نه چرا محدود به همین‌ها احمدی‌نژاد را هم دعوت کنند به عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با توجه زیاد به مستضعفین تمام؟! خیر سعید محمد حسین دهقان حسن عباسی هم هست بشود رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک رحیم‌پور ازغدی حتی رائفی‌پور ضرغامی هم کلّی ایده داشت چرا مهدی نصیری نه؟ با آن‌همه سوابق درخشان در مبارزه با فساد اقتصادی وزرای دولت هاشمی پرویز داوودی فرهاد رهبر امیرمنصور برقعی رئیس برنامه و بودجه این‌ها همه روحیه انقلابی دارند پرکار هم هستند این‌طور حالتی مثلاً فقط به عنوان مثال: [تصویر در اندازه بزرگ] حفظ انقلاب بازگرداندن ارزش‌ها مبارزه با نظام استکبار نظام سرمایه‌داری جهانی عزم ملّی می‌خواهد همه را می‌خواهد مشارکت همه را همه کسانی که در خط امام گام بر می‌دارند برداشته‌اند در تمام این سال‌ها این همه رویش و زایش و رشد و تعالی رویش‌های انقلابی آدم خوب کم نداریم خیلی هم زیاد چرا یکی را انتخاب کنیم و سایرین را ردّ همه با هم نمی‌شود؟! باید بشود اگر بخواهیم قطار انقلاب به ریل خود بازگردد حتماً باید بشود نشود نمی‌شود! قال ابوالیتامی و المساکین (ع): «قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا یُحْسِنُهُ» (نهج‌البلاغه، ح81) ارزش هر کس به مقدار دانایى و تخصّص اوست (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
چگونه در بورس فریب نخوریم؟ +	دوشنبه 99 اسفند 4 - 4:41 صبح
ما را دولت وارد بورس کرد خودمان که اهلش نبودیم ولی حالا که هستیم باید بشناسیم و به درستی تصمیم بگیریم به سه روش می‌شود درآمد کسب کرد در بورس کلاً خارج از این سه راه نیست یک به یک توضیح می‌دهم 1. نخست از راه «موج‌سواری»ست این اولین راهی‌ست که نشان‌مان می‌‌دهند بیشتر ِ بورسی‌ها این‌طور قبلاً در نموداری ترسیم کرده و در این نوشته نشان داده بودم: وقتی گروهی به سهام یک شرکت یا چند وقتی سبدی را برمی‌گزینند هجوم می‌برند تقاضا را افزایش می‌دهند تقاضایی کاذب غیرواقعی قیمت را افزایش می‌دهد ارزش سهام را این حجم از تقاضای غیرواقعی بر اساس قانون اصلی کاپیتالیسم نظام سرمایه‌داری نسبت عرضه و تقاضا افزایش قیمت می‌شود یک سیگنال برای تمام کسانی که بورس‌بازند این‌ها به سیگنال‌ها حساس زود بو کشیده و حمله می‌کنند در صف خرید قرار می‌گیرند و تندتند می‌خرند این اولین روش برای کسب درآمد است در بورس وقتی «به موقع» بخری و «به موقع» بفروشی موقع خرید کِی است؟ وقتی موج در حال برخاستن موقع فروش کِی؟ وقتی قیمت سهام به «قلّه» نزدیک می‌شود پس از آن ضرر است اگر بعد از قلّه بفروشی وقتی قیمت روند کاهشی در پیش می‌گیرد این روش تغییر قیمت این نوسان‌های سینوسی این‌ها ساختگی‌ست مصنوعی‌ست پس حتماً سقوط می‌کند لزوماً و قطعاً این را سهام‌داران حرفه‌ای‌ می‌دانند این روش ِ بازی با سهام را اما مردم عادی خبر ندارند خبر ندارند که این سیگنال‌ها ساختگی‌ست اگر متخصّصین مدام اصرار بر توجه به سیگنال‌ها برای همین چرا؟ زیرا سود اصلی این بورس‌بازها از همین نوسان‌هاست از کجا؟ عمده‌ترین کاری که بورس امروزه می‌کند تفکیک «ارزش سهام» از «ارزش سرمایه» است دقت کنید وقتی قیمت سهام ناگهان بالا می‌رود به دلیل افزایش تقاضا سرمایه شرکت که بالا نرفته ارزش آن یعنی این شرکت نبوده که سود بالایی کرده بلکه فقط ارزش سهام تکان خورده عجب! مگر می‌شود؟! بله این سحر ِ بورس است این طنابی‌ست که به ظاهر مار دیده می‌شود با سحر ساحران بورسی پس موقتی‌ست کوتاه‌مدت فقط تا زمانی که تقاضا بالا نگه داشته شود و این قطعاً ناپایدار و غیرماندگار همیشگی که نیست پس تا کِی؟ این تا زمانی‌ست که بازار اشباع شود بیشترین سرمایه‌ها را سمت خود بکشد که چه؟ که بیشتر مردم سهام دیگر خود را بفروشند پول‌های خود را جمع کنند طلا و سکه و دلار را رها کنند زمین و مسکن و خانه را بیاورند در این شرکت سهام آن را بخرند که چه بشود؟ تا بورسی‌های حرفه‌ای بالا بکشند کجا؟ آن‌جایی که قیمت، سقوط خود را آغاز می‌کند دهه شصتی‌ها یادشان هست آدامس‌هایی که عکسی داخل بسته خود داشتند بیشتر هم فوتبالیست‌های مشهور بچه‌ها با این تصاویر بازی می‌کردند یک نوع قمار دو یا چند را روی هم گذاشته با کف دست ضربه می‌زدند هر کسی که می‌توانست همه را برگرداند مالک همه می‌شد با یک ضربه سود در این حالت از فریبکاری‌ست بُرد بُرد نیست بُرد و باخت است کف بورس همیشه بازنده است نود درصدی که آگاهی کافی ندارند آن‌ها دیرتر از بقیه خبردار می‌شوند دیرتر در صف خرید قرار می‌گیرند دیرتر سهام را می‌خرند از چه کسانی؟ دقیقاً از همان کسانی که ابتدا موج را ایجاد کردند با افزایش فشار تقاضا این‌ها حالا کم‌کم می‌فروشند و خیل خریداران که فرا می‌رسند همین سهم‌ها را گران‌تر می‌خرند اما تا خبردار شوند که چه شده ارزش سهام سقوط کرده فروریخته و این‌ها از ترس سریع همه را نقد کرده و به فروش می‌رسانند با قیمتی کمتر از آن‌چه خریده بودند تا به خیال خود کمتر ضرر کنند حالا که سود نکرده‌اند این تفاوت قیمت کجا می‌رود؟ بله درست فهمیدید این دقیقاً همان سودی‌ست که در این روش نخست کسب می‌شود از بورس از بدبختی دیگران از نابودی افراد بازی خورده سهام‌دارانی که به موقع نخریده‌اند و البته که به موقع هم نفروخته‌اند تفاوت قیمت فروش و خرید آن‌ها به جیب بالادستی‌ها می‌رود ضرری که آن‌ها کرده‌اند می‌شود سود برای بورس‌بازهای حرفه‌ای در این بازی برد و باخت تعداد بازنده‌ها بیشتر است اگر چه شاید هر کدام مقدار اندکی باخته باشند مثلاً پنج الی شش میلیون تومان اما برنده‌ها خیلی بیشتر برده‌اند پنج الی شش میلیارد تومان چرا؟ زیرا تعداد برنده‌ها خیلی کمتر است نسبت به بازنده‌ها این همان مکانیزم موجود در کازینوهاست در قمارخانه‌هایی که غربی‌ها بنیان گذاشته‌اند این شیوه اول رشد پول در بورس است از طریق موج‌سواری موج‌سواری یک رشته ورزشی‌ست موج‌سواران این را همان روز اول فرا می‌گیرند این‌که خوب به دریا نگاه کنند به ساحل بنگرند موج‌ها را قبل از خیز پیدا کنند موجی که فرا رفته دیگر به درد نمی‌خورد دیگر قابل سواری گرفتن نیست انرژی خود را تخلیه کرده زور بالا بردن تو را ندارد موجی را باید یافت که تازه باشد قصد داشته ولی عمل نکرده تشخیص آن آسان نیست ولی برای هر موج‌سواری لازم است این یک روش پلکانی برای رشد سرمایه است مردم می‌شوند نردبان اکثریت سهام‌داران ناآگاه بورس‌بازها از این‌ها بالا می‌روند هر روز با یک کلک تازه یک فریبی می‌سازند و اوج می‌گیرند سهام خود را افزایش می‌دهند سرمایه خود را بدون این‌که شرکت‌ها واقعاً سودی برده باشند نان خوردن از بدبختی مردم این‌ها مدام سیگنال «ایجاد»‌ می‌کنند و دستگاه‌های خبررسانی داشته مردم را به سمت سیگنال‌ها جلب جمعیت می‌کشند به سمت سیگنال‌های غلط که چه؟ که هر چه بیشتر بهتر چون می‌دانند بازنده‌های بیشتر یعنی سود بیشتر برای برنده‌ها 2. روش دوم اما مبتنی بر تورّم است راه دوم کسب درآمد در بورس از وقتی که پول تبدیل به کالا شد در نظریه‌های اقتصاد نئوکلاسیک وقتی دیگر واقعی نیست پشتوانه واقعی ندارد فیات اصطلاحاً بانک‌ها اعتبار خلق می‌کنند با سندبازی وقتی تسهیلات را نقد می‌کنند طلب‌هایشان را وام اول را که دادند طلبی که از این وام دارند را این را فرض می‌کنند فقط فرض که پول نقدی‌ست در جیب‌شان در صندوق بانک‌شان این را دوباره به دیگری وام می‌دهند این چرخه معیوب از وقتی که رواج یافته پول را بادکنکی کرده حبابی توخالی و بی‌ارزش مدام از ارزش پول ملی می‌کاهد مردم این کاهش ارزش را درک می‌کنند کی؟ وقتی برای خرید بیرون می‌روند وقتی با افزایش هماهنگ قیمت‌ها مواجه می‌شوند گاهی یک کالا کمیاب می‌شود افزایش قیمت آن قابل توجیه بنابر اقتصاد سرمایه‌داری کاهش عرضه است دیگر اما وقتی همه‌چیز با هم گران می‌شود این کاهش عرضه نیست حتی افزایش تقاضا هم افزایش نقدینگی هم نیست بلکه کاهش ارزش پول است زیرا بانک‌ها حجم اعتبار مالی در گردش را افزایش داده‌اند در یک چرخه سالم پول همیشه با درآمد ناخالص ملی برابر است با تولید ناخالص داخلی چرا؟ زیرا تا تولید نکنی درآمدی کسب نمی‌کنی و تا درآمد کسب نشود پولی خلق نمی‌شود افزایش مقدار پول تابع مقدار تولید این یک اصل اولی در اقتصاد کلان البته اگر بانک در آن اخلال نکند اما وقتی بانک اعتبار خلق می‌کند اعدادی‌ست که به کارت بانکی مردم سرازیر می‌شود این عددها معنایی ندارد زیرا از «تولید» به دست نیامده‌اند پس بدون پشتوانه صرفاً به بازار «مصرف» سرازیر می‌شوند و از ارزش پول می‌کاهند این را مردم وجدان می‌کنند پس دنبال راه چاره وقتی می‌بینند پول در جیب‌‌شان آب می‌رود سعی می‌کنند به کالاهای سرمایه‌ای تبدیل کنند یکی طلا می‌خرد یکی سکه می‌خرد یکی دلار می‌خرد یکی زمین و مسکن خانه و ماشین تا چه شود؟ تا پول خود را از نابودی نجات دهد چرا این‌ها؟ چون سرمایه‌هایی ماندگارترند ماندگارتر از پول پولی که قرار بود ابزاری برای اندازه‌گیری قدرت تولید باشد تبدیل شده به ابزاری که هر روز کوچک می‌شود متر و خط‌کشی که خودش متغیّر است پس مجبورند آن را با خط‌کش‌هایی واقعی‌تر عوض کنند یکی از روش‌های کسب درآمد در بورس همین است به عنوان کالایی سرمایه‌ای وقتی سرمایه‌ات را به یک کارخانه می‌سپاری به یک شرکت دیگر پول نقد در جیبت نیست کاهش پیدا نمی‌کند از شرّ سفته‌بازی بانک‌ها خلاص می‌شود و چه؟ سرمایه حفظ می‌شود این یک سود ماندگار است امروز ده میلیون تومان سهم می‌خری یک سال بعد که ارزش ده میلیون تومان تبدیل به پنج میلیون شد با دزدی‌هایی که بانک‌ها کردند به روشی که عرض کردم ارزش سهام تو بیست میلیون تومان می‌شود نه این‌که سهام تو افزایش پیدا کرده باشد نه این‌که سرمایه تو زیاد شده باشد بلکه فقط از نابودی به دست بانک‌ها رها شده کاهش نیافته است زیرا خودت هم می‌دانی که قدرت خریدت تغییر نکرده یعنی ارزش بیست میلیون یک سال بعد همان است ارزش همان ده میلیون تومان امسال این سود فقط برای حفظ ارزش سرمایه است حفظ ارزش درآمدهایت این ارزش، واقعی‌ست صوری و ساختگی نیست بازی هم نیست زیرا برد و باخت نیست کلاً برد برد است در این‌جا از ضرر دیگران سود نکرده خانه‌ات را بر ویرانه‌های زندگی مردم نساخته‌ای 3. بورس یک سود دیگر هم دارد افزایش واقعی ارزش سرمایه شرکت‌های سهامی مجمع عمومی دارند سالانه تشکیل جلسه داده گاهی سود خود را تبدیل به سرمایه می‌کنند افزایش سرمایه شرکت‌هایی که سودآور باشند کارخانه‌هایی که تولید خود را افزایش داده راندمان را بالا برده درآمد بیشتری کسب کرده‌اند این‌ها به جامعه خدمت می‌کنند بر تولید ملی می‌افزایند درآمد ناخالص را بالا می‌برند این‌ها واقعاً ارزش سرمایه‌شان افزایش می‌یابد البته در درازمدت تولید که به سرعت افزایش نمی‌یابد مدیریت صحیح می‌خواهد شناخت بازار توجه به نیروی کار تأمین درست مواد اولیه خلاصه؛ اصلاح و ارتقاء منابع تولید از این راه نیز درآمد کسب می‌شود درآمدی واقعی در بورس اساساً بورس برای همین است به این هدف طراحی شده در نگاه مردم همین معنا را دارد که بر سود شرکت‌ها بیافزاید شرکت‌های تولیدی نه صرفاً کلاهبرداری و بورس‌بازی اگر شرکت درست را انتخاب کنی کارخانه‌ای که سابقه طولانی دارد موفقیت‌های بزرگ و آینده‌ای که بشود اعتماد کرد مثلاً تولید فولاد صنایع پتروشیمی و نفت آن‌هایی که زیرساخت‌های کشور را توسعه می‌دهند زیرساخت‌های تولید را این‌ها همیشگی و پایدارند سود آن‌ها نیز دائمی و ماندگار پس ما هستیم و سه روش سرمایه‌گذاری سه روش برای سودبردن از بازار از بورس بازار سهام روشن است که روش اول غیروجدانی‌ست نامردی‌ست بی‌انصافی و لامروّتی اما روش دوم و سوم برد برد و فارغ از کلاهبرداری بدون فریب حالا چه کنیم؟ 1. نمودار کندل (شمع) را ببندیم این نمودار برای بورس‌بازهاست برای کسانی که دنبال فریب‌اند این‌که موقع باز شدن بازار قیمت چقدر بوده بالاترین قیمت چقدر پایین‌ترین چقدر موقع بسته شدن با چه قیمتی بسته شده این‌ها برای موج‌سواری‌ست برای ورود و خروج سریع برای این‌که از باخت مردم سود ببری نه از ارتقای سرمایه واقعی شرکت 2. به سیگنال‌ها توجه نکنیم این‌هایی که مدام دم از سیگنال‌ها می‌زنند در شبکه‌های اجتماعی وارد می‌شوند گروه و کانال درست می‌کنند این‌ها برای فریب ما هستند این‌ها همچون افرادی که آتش در دست دارند می‌خواهند به جان دیگران بیافکنند چرا؟ تا خود را از سوختن برهانند وقتی در مسیر آغاز موج قرار گرفته‌اند می‌خواهند تحریک به خریدن کنند هر چه بیشتر بهتر جذب کنند و به سمت خود بیاورند تا هر چه زودتر بازار آن سهام خاص اشباع شود یا آن سبد از سهام که چه شود؟ تا زودتر به قله برسند و البته که خودشان خارج می‌شوند خیلی سریع و قبل از این‌که سقوط موج آغاز شود قبل از این‌که تقاضا کاهش یابد تقاضایی که بالاخره کاهش خواهد یافت مگر چقدر سرمایه نقد و آزاد در بازار هست؟ این نقدینگی تمام می‌شود و در آن لحظه درست در آن موقع از بازار فروپاشی آغاز می‌شود و این‌ها خارج شده‌اند همین‌هایی که مدام سیگنال تولید می‌کنند هر وقت اخبار رفت روی بورس شبکه را عوض کنید بزنید یک کانال دیگر موج رادیو را تغییر دهید ذهن خود را از هر ناآرامی بورسی دور نگهدارید گرگ‌هایی آن بیرون هستند تا سوار ذهن‌های ما شوند به سبک گرگ‌های وال‌استریت 3. صفحه کارگزاری را باز نکنیم ما فقط یک‌بار وارد صفحه سایت می‌شویم وقتی قصد خرید سهام داریم پس از آن صفحه را ببندیم نمودارها را فراموش کنیم نباید مدام سر بزنیم اخبار بورس را نبینیم و دنبال نکنیم تا از فریب دور باشیم مردمی که برای حفظ سرمایه در روش دوم یا افزایش سرمایه به صورت واقعی در روش سوم وارد بورس می‌شوند اهل موج‌سواری نیستند اگر نمی‌خواهیم از باخت دیگران سود ببریم یا دیگران از باخت ما دیگر با کارگزاری کاری نداشته باشیم تغییرات ارزش سهام را پی نگیریم به این بینش و درک و فهم برسیم که این نوسانات سینوسی این بالا و پایین رفتن‌ها موج‌سواری عده‌ای سرمایه‌دار کلاهبردار است که قصدی جز بالاکشیدن سرمایه ما ندارند و گرنه ارزش واقعی سرمایه که بالا و پایین نمی‌رود با این سرعتی که ارزش سهام می‌رود این‌ها صوری‌ست و البته که موقتی 4. نگاه بلندمدت داشته باشیم سرمایه‌گذاری اصلاً یک کار بلندمدت است ما اگر پول خود را برای خرید خانه بخواهیم برای خرید خودرو ما اگر بخواهیم نان شب‌مان را تأمین کنیم دنبال سرمایه‌گذاری که نمی‌رویم پول‌مان را بر می‌داریم و به سراغ بازار کالا رفته هر چقدر بخواهیم خرج می‌کنیم و هر چه بخواهیم می‌خریم سرمایه برای ماندن است می‌خواهیم بماند برای وقتی که به آن نیاز واقعی داشته باشیم امروز نیاز نداشته‌ایم این شده که پس‌انداز کرده‌ایم بلندمدت بودن اساس سرمایه‌گذاری‌ست در بورس هم همین پس سهام را بخریم و دیگر دست نزنیم اگر شرکت خوبی را انتخاب کرده باشیم کارخانه‌ای که می‌دانیم بنیادین است محصول آن ماندگار همیشه مورد نیاز نه مثل چیپس و پفک و ماکارونی زیرساختی دیگر رها کنیم بگذاریم بماند و شرکت هم کارش را انجام دهد سودها بیاید و قیمت سهام هم بالا برود مطمئن باشیم که می‌رود زیرا ارزش پول مدام در حال کاهش است و متأسفانه این نتیجه قهری و جبری و همیشگی و دائمی نظام بانکی‌ست 5. نمودارها را از دور نگاه کنیم هرگز نباید زوم کرد روی نمودارهای افزایش و کاهش ارزش سهام نباید نزدیک شد آن‌چه در کوتاه‌مدت رخ می‌دهد ناپایدار است بی‌پایه و اساس ناشی از موج‌سواری کلاهبرداران کنسرسیوم‌های ناجوانمرد یا لابی‌ها کسانی که با یک تماس تقاضا را افزایش یا کاهش می‌دهند صف فروش و صف خرید را همه بازار را بالا و پایین می‌کنند این‌ها در دوره‌های کوتاه عمل می‌کنند پس بایستی که از دور نگاه کرد به نمودارهای زمانی تغییر ارزش سهام زمان را به سالانه افزایش دهید ماهانه و هفتگی نبینید سال‌های قبل را هم چند سال پیاپی این رشد واقعی را نشان می‌دهد این شرکت‌های واقعی را هویدا می‌کند شرکت‌های مصنوعی زودبازده هستند زیرا اصلاً سرمایه آن‌ها رشد نمی‌کند فقط ارزش سهام آن‌ها بالا و پایین می‌رود اما شرکت یا کارخانه‌ای البته آن‌که کارش تولید کالا باشد ترجیحاً زیربنایی و زیرساختی این فرق می‌کند این نمودارش از دور زیباست رو به رشد است در دهه‌های مختلف ده‌ها سال وقتی زمان را افزایش دهیم در نمودار به راحتی از موج‌های گذرا خلاص می‌شویم واقعیت را می‌بینیم و گزینه درست را پیدا می‌کنیم جایی که می‌توانیم سرمایه خود را ذخیره کنیم هم به تولید خدمت کرده‌ایم و هم به خودمان با حفظ یا افزایش واقعی سرمایه‌مان 6. زمانی برای فروش وجود ندارد این را توجه کنیم آن‌هایی که بازی می‌کنند قمار می‌کنند با بورس کلاهبرداری می‌کنند آن‌هایی که هر لحظه چشم‌شان به کندل‌هاست بازار را رصد می‌کنند بالا و پایین‌ها را این‌ها مدام اصرار دارند که «الآن وقت فروش فلان سهام است» یا «الآن وقت فروش فلان سهام نیست» به این‌ها توجه نکنیم هیچ وقت واقعی برای فروش وجود ندارد جز وقتی که به سرمایه خود نیاز داریم ما سرمایه‌گذاری می‌کنیم برای پس‌انداز برای حفظ پولی که در جیب قابل حفظ نیست در بانک هم قابل حفظ نیست وقتی بانک‌ها دزد شده‌اند و با خلق اعتبار مدام سرمایه ما را می‌دزدند درآمد ما را با کاهش ارزش واقعی آن نه ارزش عددی پس وقتی باید سهام خود را بفروشیم که به نقد آن نیاز داشته باشیم می‌خواهیم دخترمان را شوهر بدهیم جهیزیه تهیه کنیم می‌خواهیم خانه بخریم خودرویی نیاز داریم درست همین لحظه وقتی که به سرمایه احتیاج پیدا کردیم آن‌جا وقت فروش سهام است بی‌اعتنا به جار و جنجال‌های بورس‌بازها موج‌سواران آن‌هایی که بر بدبختی عموم سهام‌داران برج می‌سازند بالا می‌روند و به ریش ملّت می‌خندند سرمایه‌دارانی که از خون مستضعفین پر کرده‌اند صندوق ذخیره سرمایه‌های خود را 7. به خدا توکل کنیم این را باید اول می‌گفتم اما شعاری می‌شد پس‌انداز اساساً یک فرهنگ دنیاپرستانه است این را می‌دانیم با خداپرستی سرسازگاری ندارد که انسان خداپرست دنبال پس‌انداز دنیایی نیست دنبال پس‌انداز خدایی‌ست او پول خود را به بورس نمی‌سپارد به بانک هم نمی‌سپارد او پول خود را به خدا می‌سپارد تا به وقت نیاز به او بازپس دهد چند برابرش را وقتی به فقیر کمک می‌کند فقیر واقعی یعنی وقتی جهیزیه برای یک خانواده نیازمند وقتی مستمندی را خانه‌دار می‌کند وقتی خانه‌اش را به یک نیازمند اجاره می‌دهد با کمترین بهایی که بتواند پرداخت کند وقتی پولش را سرمایه یک جوان دانشمند که سرمایه کافی برای راه‌اندازی یک کسب و کار آبرومندانه ندارد وقتی وقف می‌کند ملک و زمین و اموالش را وقتی نذر می‌کند همه این‌ها سرمایه‌گذاری‌های یک انسان خداپرست است یک انسان دین‌دار یک فرد مؤمن بالله هر چه نرخ پس‌انداز در یک کشور بالا برود شاخصی از کاهش دین‌داری‌ست هر چه بیشتر برای آینده خود پس‌انداز می‌کنیم یعنی بیشتر از خدا دور شده‌ایم کمتر به او اعتماد داریم نگرانیم که ما را تنها رها کند وقتی که نیاز داریم انسان مؤمن به روز مصرف می‌کند مازاد را برای فردا ذخیره نمی‌کند مازاد را امروز به کسانی می‌دهد که امروز نیاز دارند نیاز امروز دیگران را برطرف می‌کند به چه امید؟ با امید به این‌که خداوند فردا را اداره خواهد کرد تأمین خواهد کرد اگر همه مردم فردای خود را به امروز منتقل سازند نیازمندی باقی نخواهد ماند همه استفاده می‌کنند جامعه سالم می‌شود جامعه قدرتمند می‌شود اقتصاد رشد می‌کند زیرا تولید واقعاً رشد خواهد کرد این شد که این گزاره را آخر آوردم زیرا بحث از بورس است و بورس جایی برای بی‌اعتمادی بی‌اعتمادی به خدایی که از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است و وعده داده وعده‌های او همه حق او خلف وعده نمی‌کند این‌که ما را نیازمند رها نسازد و این بهترین و پایدارترین سرمایه‌گذاری‌ست اما بالاخره همه را که نمی‌شود متقاعد ساخت الناس علی دین ملوکهم وقتی نظام اقتصادی آن‌طور است بورس آن‌طور حالا که مردم را به این بازار مکّاره کشانده‌اند چاره چیست؟ نمی‌شود توقع از همه داشت حالا وقتی وارد بورس می‌شویم وقتی به تمام نکات گفته شده دقت کردیم وقتی از فریب دور ماندیم بایستی به خدا توکل کنیم اگر به اندازه کافی موحّد نیستیم به مرحله توحید افعالی نرسیده‌ایم حداقل خدا را شریک کنیم در همین افعالی که برای حفظ دنیای خود انجام می‌دهیم بسم‌الله بگوییم و بعد اقدام به خرید عاقلانه کنیم خرید سهامی که به نفع نظام اسلامی باشد به نفع جامعه به نفع همه مردم نه به جیب عده‌ای سودجو موج‌سواری نکنیم تا از باخت مردم بُرد کرده باشیم بورس مانند یک دریاست هر کدام از ما سوار یک کشتی بعضی مدام جابه‌جا می‌شوند دنبال بخش‌های پرموج دریا جایی که از موجی بشود بالا رفت و بر موج بعدی سوار این‌ها مدام در ترس هستند نگران از افتادن در حضیض‌ها اما دریا پیوسته بالا می‌رود این واقعیت دریای بورس است حتی اگر کشتی ما در جای خود ایستاده باشد زیرا کشتی‌ها همگی در حال سنگین شدن هستند کاری که تورم با ما می‌کند همه کشتی‌ها را به سمت غرق شدن می‌کشاند با کاهش ارزش پول و اعتباری که در اختیار داریم پس همین که در کشتی هستیم با بالا رفتن دریا بالا می‌رویم و اگر در نقاط خوبی از دریا لنگر بیاندازیم سطح آب در طول زمان رو به رشد است بدون این‌که نیاز به از این موج به آن موج پریدن باشد ما می‌توانیم همه برنده باشیم برد برد سهامداری کنیم با خرید سهام کارخانه‌های تولیدی و زیرساختی و جابه‌جا نکردن سهام از یک سبد به سبد دیگر حالا که قرار است همه‌مان پشت داشبوردهای شرکت‌های کارگزاری بنشینیم حداقل‌های مدیریت آن را بلد باشیم از رانندگی پشت فرمان خودرو که آسان‌تر نیست! قال ازْهَدُ الزّاهِدین (ع): «مَثَلُ الدُّنْیَا کَمَثَلِ الْحَیَّةِ، لَیِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِی جَوْفِهَا؛ یَهْوِی إِلَیْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ، وَ یَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ.» (نهج‌البلاغه، ح119) داستان دنیا چون داستان مار است که دست بر آن بکشى نرم و در اندرونش زهر کشنده است، فریب خورده نادان بطرف آن مى‌رود، و خردمند پایان‌بین از آن دورى مى‌گزیند. (ترجمه فیض‌الاسلام) و أیضاً قال (ع): «مَنْ رَاقَهُ زِبْرِجُهَا [الدنیا] أَعْقَبَتْ نَاظِرَیْهِ کَمَهاً ... وَ إِنَّمَا یَنْظُرُ الْمُؤْمِنُ إِلَى الدُّنْیَا بِعَیْنِ الِاعْتِبَارِ وَ یَقْتَاتُ مِنْهَا بِبَطْنِ الِاضْطِرَارِ» (نهج‌البلاغه، ح367) کسى که زر و زیورهاى دنیا در نظرش شگفت‌انگیز باشد قلب او نابینا مى‌شود ... انسان مؤمن، تنها با چشم عبرت به دنیا مى‌نگرد، از مواهب آن به مقدار ضرورت بهره مى‌گیرد. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
مصونیت اقتصادی +	سه شنبه 99 بهمن 7 - 3:57 صبح
اول طلاست مثلاً سکه بهار آزادی بعد دلار ارزهای خارجی کلاّ و بعد خانه هر ساختمانی که ساخته شده باشد و سپس زمین همه می‌فهمند که پول ارزشش را از دست می‌دهد در زمان خیلی بدیهی و روشن پس به دنبال احقاق حق خود هستند دلیل گرانی و نوسان همین است در سکه و دلار و مسکن مردم حق خود را پایمال می‌بینند وقتی از ارزش پولشان کاسته می‌شود تورّم یعنی همین چرا؟ بانک‌ها دزدند بانک‌ها مقصّرند بانک اصلاً کارش همین است دزدی از درون جیب مردم چطور؟ با افزایش اعتبار ریالی با خلق پول یعنی دادن وام‌های خیالی از پول‌هایی که ندارد از «طلب»هایی که دارد یکی از مهم‌ترین روش‌های بانکداری امروز این است با پول بدون پشتوانه پول فیات بانک طلب‌های خود را «نقد» فرض می‌کند پولی که قرض داده و منابعش چندبرابر «فرض» می‌شود یک انگاره نادرست حقیقی نیست واقعاً پولی در کار نیست این را دوباره وام می‌دهد چندباره حتی تعداد بارَش را بانک مرکزی باید کنترل کند با تعیین مبلغ سپرده قانونی باقی مبلغ را وامی‌گذارد دست بانک‌ها که پیوسته خلق پول کنند خلق اعتبار بانکی و دوباره هی وام دهند پولی را که یک‌بار وام داده بودند را بانک باید تعطیل شود راهی جز این نیست بانک اساسش رباست نباشد می‌میرد رگ حیات بانک است بانک‌های مبتنی بر اقتصاد نئوکلاسیک تا بانک هست داستان همین تغییری ممکن نیست راه دیگری هم نیست مردم به کجا باید پناه ببرند؟ چه ابزاری برای حفظ سرمایه خود دارند؟ محصول تولید خود؟ جز سکه و دلار و مسکن؟ و اخیراً بورس با یک خیال واهی! البته که حق دارند آن‌هایی که از تعطیلی بانک‌ها می‌ترسند اقتصاددانان «پس تجمیع سرمایه برای توسعه صنایع بزرگ چه می‌شود؟» آن را باید به صندوق‌های قرض‌الحسنه سپرد جایی که مردم سرمایه خود را برای توسعه ذخیره می‌کنند ربا هم ندارد البته سود ربوی هم سود مبتنی بر تولید سود واقعی نه سود صوری و ظاهری بورس که فقط از خرید و فروش سهام به دست می‌آید و ربطی به سودآوری واقعی کارخانه‌ها ندارد خب این سود کم است البته که کم خواهد بود اما اگر بانکی نباشد که پول را هر روز بی‌ارزش کند همان مقدار سود کافی‌ست همه را راضی خواهد کرد اگر بانک مرکزی به عهد خود وفا کند عهدی که در «قانون پولی» به آن ملزم شده با این عبارت: «ماده12. قیمت یک گرم طلای خالص 85 ریال [تقریباً] است و یک ریال محتوی یک صدم گرم [تقریباً] طلای خالص می‌باشد.»* (چون اعشار زیادی داشت و ذهن را بر هم می‌زند، اعشار اضافی را حذف کردم و تقریب زدم) *قانون بانکی و پولی کشور، مصوّب 7 خرداد 1339 بانک مرکزی خیانت کرده است سال‌هاست که می‌کند این تعادل را حفظ نمی‌کند آن را رها کرده است هیچ دستگاهی هم مراقب آن نیست جلوی این خلاف را نمی‌گیرد مردم چه باید کنند؟ راهی جز پناه بردن به کالاهای سرمایه‌ای دارند؟ سکه و دلار و خانه و ماشین و زمین و بورس؟ و گاهی هم کالاهای غیرسرمایه‌ای رب گوجه و کره و پوشک بچه و... مصرف بالا نمی‌رود بلکه خرید بالا می‌رود مردم ناگزیر به ذخیره‌سازی می‌شوند به جای این‌که هفته‌ای یک بسته پوشک برای کودکش بخرد مجبور است ده کارتن بخرد ذخیره کند برای چند ماه بعد چرا؟ چون می‌داند «نباید پول نقد نگه دارد» چرا؟ چون یاد گرفته است که: «پول نقد را بانک‌ها مدام از جیب او می‌دزدند» با کاهش ارزش واقعی آن «پول» چیست؟ قرار بود چه باشد؟ قرار بود «محک» باشد ابزار اندازه‌گیری باشد برای «کار» خط‌کش یعنی اگر خط‌کش‌ها هر روز تغییر اندازه دهند خیاط‌ها چه کنند؟ نجارها چه؟ آهنگرها؟ هر روز مترها آب برود؟ می‌شود اصلاً؟ منطقی‌ست؟ احمقانه نیست؟ چرا هست! البته که هست اگر هر روز چند سانتی‌متر از تمامی مترها و خط‌کش‌ها کم شود مردم نگران می‌شوند اضطراب استرس همه چیز به هم می‌ریزد نظم باقی نمی‌ماند دیروز متر کردی که امروز لباس بدوزی متر امروز تغییر اندازه داده ناچاری چند سانتی‌متر بیشتر اندازه بزنی؟ چند سانتی‌متر؟ نمی‌دانی ناچاری به گزارش بانک مرکزی مراجعه کنی: «امروز مترها چقدری هستند؟» درست امروز وضعیت همین است هر روز پول تغییر اندازه می‌دهد ابزاری که قرار بود ملاک اندازه‌گیری باشد برای همه‌چیز برای تمام معاملات تمامی خرید و فروش‌ها کالا و خدمات این یک دزدی آشکار و احمقانه و بسیار زشت است و این دقیقاً همین این دقیقاً کار بانک‌هاست اول هم بانک مرکزی اگر بانک تعطیل شود همه بانک‌ها جمع شوند بالکل پول «ثابت»‌ می‌شود پول از گردش بانکی خارج شود از نظام تولید و خلق پول اعتباری و بدون پشتوانه فقط یک سازمان و نهاد برای چاپ اسکناس فقط به اندازه «تولید» به اندازه کالای موجود در جامعه و کار انجام شده دیگر ارزش پول «شناور» نخواهد بود احمقانه نخواهد بود ابزار آرام می‌گیرد اندازه خود را حفظ می‌کند اندازه که حفظ شد آرامش برقرار مردم به زندگی‌شان باز می‌گردند دست از سرمایه‌گذاری روی سکه و دلار و مسکن بر می‌دارند خانه هم ارزان می‌شود زیرا تبدیل به کالای مصرفی می‌شود از کالای سرمایه‌ای خارج ازدواج هم آسان می‌شود فساد هم کم می‌شود زنجیره‌ای از مشکلات حل می‌شود اگر زهری که در سرچشمه وارد نهر می‌شود را بند آوریم دیگر لازم نیست در پایین دست رودخانه مدام دست و پا بزنیم جلوی مسموم شدن مردم را بخواهیم این‌جا بگیریم باید آن‌جا جلوگیری کنیم اجازه ندهیم آب را مسموم کنند از همان نقطه آغاز دزدی که کیف مرا در خیابان بزند کیف مرا فقط زده اما بانکی که اندازه خط‌کش‌های اقتصادی را کاهش می‌دهد جیب همه را زده کیف همه را از همه ما با هم دزدی کرده این دزدی بدتر نیست؟ دست کدام را باید قطع کرد؟ برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - فاصله طبقاتی 16 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
مقاومت خانگی +	سه شنبه 99 مهر 29 - 1:31 عصر
گران می‌شود هر روز روز به روز قیمت‌ها نجومی البته این صحیح نیست عبارت علمی‌تر این: ارزش پول کاهش می‌یابد نتیجه پول‌سازی ِ بانک من یک سرپرست خانوار مسئول حل بحران‌های اقتصادی که نیستم تکلیف من چیست؟ حل ِ بحران ِ اقتصادی ِ خانواده‌ام این چیزی‌ست که باید بیاندیشیم ما همه چیز را در خانه می‌سازیم همه همه که نه تا جایی که بتوانیم پنیر در خانه دوغ در خانه نجاری در خانه دوخت و دوز لباس در خانه حتی نان و کیک و شیرینی هم در خانه اخیراً ماسک هم دوختیم آن هم در خانه و جدیدترین تولیدمان... قد که می‌کشند تشک‌های بزرگ‌تر نیاز رفتم لحاف‌دوزی محل‌مان: هر تشک دو متر پارچه می‌خواهد متری 20 تومان مواد هم 8 کیلو لازم است نصف پنبه نصف الیاف الیاف کیلویی 25 تومان پنبه هم 40 هزینه دوخت هم 35 می‌گیریم یک حساب سرانگشتی 335 هزار تومان برای هر تشک یک تشک ساده فقط! نه نشد! این نمی‌شود نمی‌شود قیمت را این‌قدر بالا حساب کرد خلاقیت لازم است نوآوری مگر نمی‌شود در خانه تشک دوخت؟ می‌شود و ما می‌توانیم پارچه خریدم از کوچه بغل خودمان متری 16 داشت متری 19 هم متقال عرض دو متر گفتم ضخیم‌تر را بدهد باکیفیت بیشتر عمر کند پس پارچه شد 38 برای هر تشک الیاف هم رفتیم خیایان جوادالأئمه ع کیلویی 20 هر تشک 5 کیلو در نهایت هر تشک را با 138 هزار تومان تولید کردیم 197 هزارتومان ارزان‌تر خودمان در خانه بچه‌ها هم خوششان آمد کمک کردند در تولید تشک‌های خانگی خودشان با مهارت لحاف‌دوزی هم آشنا این بخش مهمی از تربیت نسل آینده است: می‌شود! می‌توانیم! قال بُرهانُ الْمـُنیر (ع): «إِنَّ النَّاسَ وَرَائِی وَ قَدِ اسْتَسْفَرُونِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُمْ، وَ وَ اللَّهِ مَا أَدْرِی مَا أَقُولُ لَکَ؟ مَا أَعْرِفُ شَیْئاً تَجْهَلُهُ وَ لَا أَدُلُّکَ عَلَى أَمْرٍ لَا تَعْرِفُهُ ... فَاللَّهَ اللَّهَ فِی نَفْسِکَ، فَإِنَّکَ وَ اللَّهِ مَا تُبَصَّرُ مِنْ عَمًى وَ لَا تُعَلَّمُ مِنْ جَهْلٍ وَ إِنَّ الطُّرُقَ لَوَاضِحَةٌ وَ إِنَّ أَعْلَامَ الدِّینِ لَقَائِمَةٌ.» (نهج‌البلاغه، خ164) مردم، به سراغ من آمده اند و مرا میان خود و تو سفیر قرار داده اند. به خدا! نمى دانم چه چیز را براى تو بگویم؟ من مطلبى را که تو از آن بى اطلاع باشى (در مورد حقوق مردم) سراغ ندارم، و نمى توانم تو را به چیزى راهنمایى کنم که از آن آگاه نیستى؟ ... خدا را! خدا را! (اى عثمان) به جان خود رحم کن; چرا که به خدا سوگند! تو کور نیستى تا بینایت کنند و جاهل نیستى تا تعلیمت دهند; زیرا راه ها آشکارند و نشانه هاى دین بر پا و روشن! (از خدا بترس و به کار مردم رسیدگى کن). (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
دزد اصلی بانک مرکزیست +	جمعه 99 خرداد 23 - 6:27 صبح
این خانم جمله درستی بیان می‌کند: «شما قرارداد اجتماعی را شکستید» در این فیلم: ... [دانلود فیلم] وقتی به سایت بانک مرکزی می‌روم این صفحه را می‌بینم: خودشان مرتب کرده‌اند مهم‌ترین قوانین خود را قوانین مرجع بانک مرکزی را اولین گزینه را انتخاب می‌کنم حالا این صفحه را می‌بینم: تعجب می‌کنم قیمت طلا چند است؟ ارزش ریال چقدر؟ نمی‌فهمم پس محاسبه می‌کنم با ماشین حساب با جدول تناسب اگر یک ریال معادل 0.0108055 گرم طلای خالص است پس یک گرم طلا چند ریال است؟ کافیست یک را تقسیم کنم بر آن عدد و پاسخ این جواب است: 92.54546295867845 یعنی چه؟ یعنی هر یک گرم طلا تنها 93 ریال قیمت دارد؟ بگذار رُندش کنم هر گرم طلا فقط 10 تومان؟ ده هزار تومان نه فقط ده تا تک تومان! تعجب می‌کنم به تاریخ نگاه می‌کنم: «آخرین اصلاحات تا 1399/2/10» به سایت خبرگزاری تسنیم می‌روم معمولاً آخرین قیمت طلا را دارد پاسخ: طلای 18 عیار گرمی 740 هزار تومان طلای 24 عیار گرمی 987 هزار تومان حالا کدامشان طلای خالص است؟ ویکی‌پدیا این‌طور نوشته: عیار واحد اندازه‌گیری خلوص آلیاژهای طلا و دیگر فلزات گران‌بها است. عیار طلا معمولاً از واحد کامل 24 بیان می‌شود. برای مثال طلای 24 عیار طلای خالص با حداقل 99.9 درصد طلا، و طلای 18 عیار از 75 درصد طلا و 25 درصد فلز دیگر تشکیل شده‌است. حالا معادله کامل می‌شود قانون می‌گوید طلا باید 10 تومان باشد ولی بانک مرکزی طلا را طوری مدیریت کرده در بازار که تقریباً هزار هزار تومان است؛ یک میلیون تومان یعنی هر گرم آن چند برابر؟ صد هزار برابر! حالا شاید اجازه داشته شاید قانون اجازه داده در بند جیم که آمده: تغییر برابری ریال نسبت به طلا به پیشنهاد بانک مرکزی ج.ا.ایران و موافقت وزیر امور اقتصادی و دارایی و تأیید هیأت وزیران و تصویب کمیسیون‌های دارایی مجلس شورای اسلامی میسر خواهد بود. خب این خوب است لابد بانک مرکزی اجازه مجلس را داشته می‌روم سایت مجلس تمام قوانین مصوّب را شفاف آن‌جا گذاشته‌اند اما یک مشکل مجلس ما که کمیسیون دارایی ندارد: شاید منظورشان همان کمیسیون اقتصادی است بله احتمالاً اشتباه نوشته‌اند ولی سؤالی دیگر: مگر مجلس شورای اسلامی چند کمیسیون اقتصادی و دارایی دارد؟ بیش از یکی؟ آخر آن‌جا نوشته‌اند «کمیسیون‌های دارایی» نخیر غلط در جای دیگری‌ست این قانون اصلاح شده قانون اصلی در همان تصویر دیده می‌شود تاریخش مصوّب 1351 به سراغ آن می‌روم خدا را شکر که سایت مجلس همه قوانین از ابتدا تا امروز را دارد: بله همین است آن روز دو مجلس داشتیم یک مجلس سنا و یک مجلس ملی هر کدام هم یک کمیسیون دارایی داشتند مصوّبات کمیسیون دارایی مجلس ملی را باید کمیسیون دارایی مجلس سنا تصویب می‌کرد تا قانونی شود به جای شورای نگهبان مثلاً عجب نادان‌هایی عجب افراد ناآگاهی واقعاً این‌ها مسئول قانون‌گذاری در کشور ما هستند؟ این‌هایی که پس از اصلاح قانون یادشان می‌رود «های» را از بند جیم حذف کنند؟! یادشان می‌رود «دارایی» را به «اقتصادی» تغییر دهند؟! واقعاً این‌ها بر مقدّرات ما حکومت می‌کنند این‌ها قانون برای ما می‌نویسند؟ ما به چه کسانی رأی دادیم آخر؟! باشد همه این‌ها درست یک اشتباه و غلط قانونی ملالغوی نباشیم گیر به کلمات هم نمی‌دهیم بگذریم بی‌خیال چند غلط واژگانی حالا آیا واقعاً بانک مرکزی پیشنهاد داده؟ آیا وزیر امور اقتصادی و دارایی موافقت کرده؟ آیا هیأت وزیران و کابینه دولت تأیید کرده؟ آیا در نهایت واقعاً آیا کمیسیون اقتصادی مجلس هم تصویب کرده؟ که قیمت یک ریال ما امروز برابر یکصد و یک میلیاردیم (0.000000101) گرم طلای خالص باشد؟! من که نیافتم هر چه گشتم بالاخره مصوّبه کمیسیون اقتصادی باید جایی باشد وقتی تصویب کرده که ارزش ریال این‌قدر کاهش یابد بله همین است اصلاً تصویب نکرده بانک مرکزی هم پیشنهاد نکرده وزیر موافقت نکرده کابینه هم تأیید نکرده قرارداد اجتماعی را بانک مرکزی شکسته است وقتی یک طرفه بدون اجازه و اطلاع ما از ارزش ریالی که در جیب ما بود کاسته این همه فقر پدید آمده این همه بیچارگی ثروت رفته بالا انباشته شده پایین پایین‌تر رفته مستضعف ضعیف‌تر شده کارگری که حقوق ریالی‌اش معادل الف گرم طلا مثلاً بوده حالا که قصد خرید کالا دارد همان حقوق ریالی‌اش معادل الف منهای ب گرم طلا شده ب را بانک مرکزی از پول او کم کرده از جیب او دزدیده با بی‌اجازه کاهش دادن ارزش پول یعنی بدون اجازه آن کارگر یا نماینده قانونی‌اش در مجلس در دولت حتی نماینده‌ای که این کارگر به او رأی داده او هم حتی مجوّز به بانک مرکزی نداده فکر می‌کنید چرا امضا می‌کنند؟ روی اسکناس را؟ وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی که تعهد بدهند که از قرارداد اجتماعی تخلف نکنند که پای حرف‌شان بمانند روزی که اسکناس را به ما دادند عهد کردند معادل آن‌قدر طلا باشد فردا که می‌رویم بانک معادل این‌قدر طلا کم می‌شود چرا؟ چه کسی دزدی کرده است؟! همه تورم برای همین است گرانی‌های غیرقابل تصوّر این‌که ساعت به ساعت شده است لحظه به لحظه قیمت بالا می‌رود نه قیمت بالا نمی‌رود قیمت هرگز بالا نرفته است تورم اصلاً افزایش قیمت‌ها که نیست بلکه ارزش ریال است که پایین می‌آید هر روز هر لحظه وقتی بانک مرکزی عهد خود را زیر پا می‌گذارد اعتبار بانکی را افزایش می‌دهد به قول خودشان «خلق پول» وقتی «سپرده قانونی» بانک‌ها را کاهش می‌دهند اصلاً چرا سپرده قانونی را «10» درصد گرفته‌اند چرا «100» درصد نه چرا اجازه می‌دهند بانک‌ها پول و اعتبار بدون پشتوانه خلق کنند «پول فیات» به قول غربی‌ها پول رایج در مملکت را زیاد می‌کنند بیشتر از طلایی که دارند دزد اصلی این‌ها هستند آری من دزد را پیدا کردم موش‌هایی که انبان مملکت را سوراخ کرده‌اند کیسه ذخیره یک ملّت را بودجه و درآمد مردم را ثروت ملّی را کسانی که قرارداد اجتماعی را شکستند خیلی وقت پیش قبل از این‌که ما بفهمیم حالا ما باید به قرارداد اجتماعی‌مان پایبند باشیم؟! به کدام قرارداد؟! قراردادی که خیلی پیش از این بانک مرکزی آن را شکسته است؟! پیشنهاد این است خود مؤمنان باید یک پول جدید درست کنند خودمان قبوضی تهیه کنیم مهری بزنیم بزرگانی امضا کنند بین خودمان آن‌هایی که از ربا فراری‌اند یک پول جدید یک حواله جدید وابسته به بانک مرکزی نباشد معادل واقعی طلا باشد با آن خرید و فروش کنیم جامعه مؤمنانه‌ای مستقل از بانک مرکزی به دور از سیاست‌های پولی پولی که ارزش آن همیشه تابع طلا باشد خلق نشود زیاد نشود اعتباری نباشد ما مؤمنان باید یک پول مستقل برای خودمان دست و پا کنیم این می‌شود این شدنی‌ست این باید بشود با این بانک‌ها وضع اقتصاد مردم درست نمی‌شود نشده و نخواهد شد در خود ِ غرب هم نشد چه برسد که بخواهد این‌جا بشود! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - فاصله طبقاتی 16 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
بانکداران +	شنبه 99 اردیبهشت 27 - 6:0 صبح
اکنون یک حساب جدید دارند حسابی که از آن خرج می‌کنند خیلی دوست داشتند کارت کشیدن را بیشتر از آن‌که پول بدهند اکنون دارند دو حساب قبلاً فقط یکی برای پس‌انداز قرار بود در بزرگسالی برداشت کنند حالا هر پولی که به دست می‌آورند بخش می‌کنند آدم‌ها را همین‌جا می‌توان شناخت از «الگوی تخصیص»شان یکی‌شان هر چه بگیرد به حساب پس‌انداز می‌ریزد تا برندارد و خرج نکند یکی دیگر کاملاً بر عکس همه را برای هزینه و سومی تعادلی در پس‌انداز و هزینه الگوی تخصیص در آدم‌ها فرق می‌کند تابع شخصیت آن‌ها برنامه‌شان برای زندگی همین‌که شیوه خرج کردن‌مان تفاوت دارد آدم‌های متفاوتی می‌شویم نه فقط خرج کردن پول خرج کردن عمر هم خرج کردن وقت چند ساعت کار، چند ساعت عبادت، چند ساعت اینترنت، چند ساعت... یک نتیجه ساده دارد: بگو روزت را چطور تقسیم می‌کنی، تا بگویم کیستی! قال أمیرنا (ع): «أَهْلُ الدُّنْیَا کَرَکْبٍ یُسَارُ بِهِمْ، وَ هُمْ نِیَامٌ» (نهج‌البلاغه، ح64) اهل دنیا چون کاروانى هستند که آنان را مى برند در حالى که در خوابند. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - اقتصاد 134 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
نانِمان +	سه شنبه 99 فروردین 26 - 5:0 صبح
می‌شود همه‌چیز را ما نان را هم در خانه پختیم تافتون در این وضعیت قرنتینه آسان است همه چیز می‌شود همه کار شدنی‌ست شاید کمی سخت در ابتدا اما مگر در گذشته با کمترین امکانات نمی‌کردند همین کارها را مردمان‌مان؟! بچه‌ها هم هر روز یک شیرینی مدل‌های مختلف طرح‌های جدید در وقت‌هایی که درس و مشق ِ مجازی ندارند! زندگی شیرین‌تر نیست؟ وقتی خانواده در کنار هم تولید محصولات مورد نیاز از منابعی ارزان و در دسترس چقدر زندگی ِ شهری دور شده زندگی ِ مدرن سبک زندگی ِ غربی آرامش را از ما گرفته آسایش را قدرت ِ فکر و خلاقیت را وقتی همه چیز را از هایپراستار می‌خری از رفاه ِ دنیا از افق ِ کورش و داریوش و خشایارشا بسته‌بندی شده پیش‌آماده آماده خوردن حداکثر با اندکی گرم کردن این زندگی‌ست؟! قال الإمام (ع): «الْعِلْمُ خَیْرٌ مِنَ الْمَالِ، الْعِلْمُ یَحْرُسُکَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ، وَ الْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ وَ الْعِلْمُ یَزْکُوا عَلَى الْإِنْفَاقِ، وَ صَنِیعُ الْمَالِ یَزُولُ بِزَوَالِهِ» (نهج‌البلاغه، ح147) دانش بهتر از مال است، زیرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو باید نگهبان باشى مال با بخشش کاستى پذیرد امّا علم با بخشش فزونى گیرد، و مقام و شخصیّتى که با مال به دست آمده با نابودى مال، نابود مى گردد. (ترجمه دشتی) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 134 - آشپزی 93 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
ته ِ لاونگ +	سه شنبه 99 فروردین 19 - 4:51 عصر
تهش چه می‌شود؟ ته ِ این تبلیغ هر روزه تلاونگ همه شاید ندانند ولی غربی‌ها آن‌ها حتماً خوب می‌دانند مردم‌شان با تمام گوشت و پوست و استخوان لمس کرده‌اند آن‌ها می‌دانند تهش چه می‌شود بگذار تا ما هم بدانیم امروز که تخم‌مرغ می‌خریم مثل دیروز مثل سال‌های پیش کمی لک دارد آلودگی روی پوسته بر روی شانه‌های مقوایی خیلی تمیز نیست خُب زحمت کشیده مرغ همه اندازه‌ای هم هست ریز و درشت اما کیلویی ده تومان با همه خوب و بدش حالا شرکت‌ها می‌آیند مثل همین تلاونگ همین که هر روز از تلویزیون تبلیغ می‌کند آگهی بازرگانی در هر شبکه به رسانه پول می‌دهد همه رسانه‌ها و مدام از خوبی تخم‌مرغ‌هایش دست‌چین شده بله البته که تمیزتر است همه هم‌اندازه همه مثل هم زیبا و خوشگل دلبری می‌کند با بسته‌هایی که می‌درخشد چند وقت بعد هم کارشناسان پزشکی می‌آیند از راه می‌رسند متخصصین بهداشت یا از روی حُسن نیّت یا البته گاهی هم پول گرفته بالاخره آن‌ها هم بخشی از زنجیره تبلیغ شرکت‌ها حاضرند به آن‌ها هم پرداخت کنند «ای مردم از تخم‌مرغ‌های بسته‌بندی‌شده استفاده کنید سالم‌تر است مفیدتر است کم‌تر آلودگی دارد برای سلامتی خودتان» اثرش چیست؟ روشن است همه می‌رویم سراغ بسته‌بندی دست‌چین‌شده‌ها چرا که نرویم وقتی کیفیتی بهتر از تخم‌مرغ‌های شانه‌ای معمولی دارند تهش را بدانیم تهش این است قطعاً هزینه بیشتری باید پرداخت کنیم طبیعی هم هست زحمت کشیده‌اند دیگر بسته‌بندی به این زیبایی این همه هزینه چاپ و برچسب و کنترل کیفیت تازه خرج تبلیغ هم هست پول بیشتری می‌دهیم کیلویی 20 هزار تومان شاید اما یک حادثه اتفاق می‌افتد پس از مدتی حادثه‌ای خطرناک عرضه تخم‌مرغ‌های شانه‌ای متوقف می‌شود تخم‌های لکه‌دار آن‌هایی که ظاهر زیبایی نداشتند آن‌هایی که قیمت ارزان‌تری داشتند آن‌ها را برای کاربردهای دیگری می‌برند خُرد می‌کنند و می‌شود خوراک دام سیب‌های لک‌دار را وقتی سیب‌ها بسته‌بندی شده و درشت می‌شوند همه با ظاهری زیبا لک‌دارها را له می‌کنند کود می‌شود و می‌رود پای درخت‌ها بخشی از منابع غذایی ما غذایی که می‌تواند ما را سیر کند مردم ما را دیگر عرضه نمی‌شوند چرا؟ زیرا «ظاهر» مهم شده است دیگر مواد غذایی بدظاهر در بازار پیدا نمی‌شود همه چیز شکیل و زیبا دو گروه ضرر می‌کنند؛ 1. طبقه متوسط حالا دیگر هر ماه پول کم می‌آورد بودجه‌اش نمی‌رسد هزینه تخم‌مرغ و میوه و گوشت و مرغ همه بالا رفته است بسته‌بندی شده گران‌تر خب و او خود را محتاج می‌بیند به این کیفیت به خرید آن‌ها پس او ناچار است بیشتر کار کند هر کاری بکند او کمتر با خانواده است او کمتر عبادت می‌کند او کمتر تفکر می‌کند او کمتر به فرزندانش توجه می‌کند کمتر صله رحم همیشه گرفتار است وقت ندارد اصلاً حالا چه فسادهایی از همین پُرمشغلگی پدید می‌آید! 2. طبقه مستضعف چه؟ آن‌ها تا دیروز خرید می‌کردند توان خرید داشتند حالا ندارند زیرا دیگر عرضه نمی‌شود کالاهایی که بتوانند بخرند آن‌ها زباله‌گرد می‌شوند باید اضافه غذای طبقه مرفه را مصرف کنند کالاهای تاریخ گذشته را میوه‌های زیبا و تمیز اما نیم‌خورده را چرا؟! زیرا دیگر میوه لک‌دار در بازار پیدا نمی‌شود تخم‌مرغی که ظاهرش زیبا نباشد روی شانه مقوایی باشد کمی هم پر و بال مرغ به آن چسبیده باشد شغل هم دیگر ندارد بیکار می‌شود چرا؟ زیرا طبقه متوسط شغل او را گرفته طبقه متوسط خب توانمندتر بوده تحصیل بیشتر داشته ولی هرگز حاضر نبوده همه‌جور کاری انجام دهد آن کارها می‌ماند برای طبقه مستضعف حالا دیگر او ناگزیر شده هر کاری را قبول کند چون تأمین نیازهایش بودجه بیشتری می‌خواهد و چون توانمندتر است راحت‌تر می‌تواند شغل‌ها را اشغال کند چیزی برای طبقه مستضعف باقی نمی‌گذارد بیکار بدون حقوق کالای ارزان هم که دیگر نیست بی‌خانمان گرسنه دنبال باقی‌مانده ثروتمندان و مستکبرین این آخر کار است این تهش است این اتفاقی است که در غرب افتاده و می‌افتد هر روز بدتر و بدتر و به زودی در کشور ما هم اگر اگر اگر و تنها اگر ما هم همان مسیر را برویم اگر فریب این کالاهای بسته‌بندی پرزرق و برق را بخوریم اگر از فروشگاه‌های زنجیره‌ای خرید کنیم چیزهایی را بخریم که زیباترند! لپه کیلویی 10 تومان در بازار روز به صورت فلّه‌ای اما در فروشگاه‌های زیبا بسته‌بندی شده 900 گرمی‌اش را 22 هزار تومان می‌فروشند نمی‌فروشند؟! این تجربه مردم غرب است باید از آن استفاده کنیم و گرنه این‌جا هم همان می‌شود که آن‌جا شد حالا مگر چهار تا دانه سنگ را از داخل لپه پاک کنیم در خانه چه اتفاقی می‌افتد چند تا لپه هم کج و کوله باشند! قال مولانا علی(ع): «خُذِ الْحِکْمَةَ أَنَّى کَانَتْ؛ فَإِنَّ الْحِکْمَةَ تَکُونُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِقِ، فَتَلَجْلَجُ فِی صَدْرِهِ حَتَّى تَخْرُجَ فَتَسْکُنَ إِلَى صَوَاحِبِهَا فِی صَدْرِ الْمُؤْمِنِ» (نهج‌البلاغه، ح79) حکمت و دانش را فرا گیر هرجا که باشد، زیرا حکمت گاهى در سینه منافق است; اما در سینه او آرام نمى گیرد تا از آن خارج شود و در کنار حکمت هاى دیگر در سینه مؤمن جاى گیرد. (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - فرهنگ 89 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
ساختار ِ انقلابی +	جمعه 98 دی 13 - 3:0 عصر
انسان‌ها تک‌تک کار می‌کنند اما وقتی جامعه تشکیل می‌شود کارها در هم منحل می‌گردد ترکیب می‌شود محصول چیست؟ در چه مسیری‌ست؟ مقصد کجاست؟ جایی که ساختار ِ جامعه تعریف می‌کند وقتی واحد اندازه‌گیری ِ کار «پول» باشد نه طلا نه نقره بلکه اسکناس برگه‌هایی اعتباری که ارزش واقعی ندارند ارزش اسمی ارزشی که بانک به آن‌ها می‌دهد و پیوسته از آن می‌کاهد هر وقت که دلش بخواهد سرمایه؛ محور می‌شود چرا؟ زیرا سرمایه است که سود را تعیین می‌کند ربا را قیمت کالا و خدمات را در نسبت عرضه و تقاضا تعیین می‌شود تقاضا دست کیست؟ دست ِ سرمایه کله‌پاچه را ببین سیرابی یک وقتی اضافات گوسفند بود دورریختنی فقرا و کارگران برداشتند پختند و انرژی زحمات خود کردند قدرت بگیرند چه شد؟ سرمایه روی آن دست گذاشت تقاضا را بالا برد وقتی کسی هست که صدهزار تومان بخرد دیوانه است هزار تومان به تو بفروشد؟ لاکچری شد کله‌پزی‌های ته خیابانی شدند طباخی‌های دو نبش سر خیابان تمیز و خوشگل و پر از تزئینات غذا را هم دیگر در ظروف چینی سرو می‌کنند دیگر همان هم نصیب کارگر نمی‌شود! قرار بر این نبود قرار بر این نیست انقلاب قرار است در خدمت مستضعفان باشد اما چگونه؟ این شعار چگونه باید محقق شود؟ وقتی ساختار جامعه عوض شود وقتی قدرت از سرمایه گرفته شود وقتی علم و قدرت و منزلت انسان‌ها را با «پول» ارزشگذاری نکنند روزی که رشته‌های دانشگاهی بر اساس درآمدشان پرانتخاب نشوند این‌همه مردم نروند سراغ پزشکی مثلاً ساختار را باید دانشمندان طراحی کنند تغییر دهند شعارهای اسلامی و مردمی انقلاب فقط آن روز محقق خواهد شد با کاپیتالیزم نمی‌شود! کتب مولانا أمیرالمؤمنین (ع): «أَسْرَعْتَ الْکَرَّةَ وَ عَاجَلْتَ الْوَثْبَةَ وَ اخْتَطَفْتَ مَا قَدَرْتَ عَلَیْهِ مِنْ أَمْوَالِهِمُ الْمَصُونَةِ لِأَرَامِلِهِمْ وَ أَیْتَامِهِمُ اخْتِطَافَ الذِّئْبِ الْأَزَلِّ دَامِیَةَ الْمِعْزَى الْکَسِیرَةَ، فَحَمَلْتَهُ إِلَى الْحِجَازِ رَحِیبَ الصَّدْرِ بِحَمْلِهِ غَیْرَ مُتَأَثِّمٍ مِنْ أَخْذِهِ، کَأَنَّکَ -لَا أَبَا لِغَیْرِکَ- حَدَرْتَ إِلَى أَهْلِکَ تُرَاثَکَ مِنْ أَبِیکَ وَ أُمِّکَ. فَسُبْحَانَ اللَّهِ! أَمَا تُؤْمِنُ بِالْمَعَادِ، أَوَ مَا تَخَافُ نِقَاشَ الْحِسَابِ؟ أَیُّهَا الْمَعْدُودُ کَانَ عِنْدَنَا مِنْ أُولِی الْأَلْبَابِ، کَیْفَ تُسِیغُ شَرَاباً وَ طَعَاماً وَ أَنْتَ تَعْلَمُ أَنَّکَ تَأْکُلُ حَرَاماً وَ تَشْرَبُ حَرَاماً» (نهج‌البلاغه، نامه41) به سرعت حمله کردى و با عجله بر بیت المال پریدى و آنچه در قدرت داشتى از اموالشان که براى زنان بیوه و یتیمان آنها نگهدارى مى شد ربودى. همانند گرگ چالاکى که بزغاله مجروح و استخوان شکسته اى را برباید، آن گاه آن را با خاطرى آسوده به سوى حجاز حمل کردى بى آنکه در این کار احساس گناه کنى. دشمنت بى پدر باد، گویا میراث پدر و مادرت را براى خانواده ات مى بردى. سبحان الله آیا به معاد ایمان ندارى و از بررسى دقیق حساب روز قیامت نمى ترسى؟! اى کسى که در گذشته نزد ما از خردمندان به شمار مى آمدى، چگونه آب و غذایى را گوارا مى نوشى و مى خورى در حالى که مى دانى حرام مى خورى و حرام مى نوشى؟ (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: حلقه میانی چیست؟ - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی -
عوددان +	سه شنبه 98 دی 10 - 5:0 صبح
خیلی معطّر است چقدر جالب با سوختن خود چقدر فضا را خوشایند می‌سازد بچه که بودم فقط یک نوع می‌شناختم همانی که از مشهد معمولاً سوغات می‌آوردند رنگ سورمه‌ای و فقط همان یک بوی معروف را چندی پیش اما در یک نمایشگاهی در همین شهر قم انواع مختلفی دیدیم با بچه‌ها گفتم هر کدام یکی انتخاب کنید کردند گاهی که بوی سرخ‌کردنی مثلاً در خانه پخش شود یا هوس یک بوی خوش داشته باشیم فقط امان از خاکسترش هر جا که باشد می‌ریزد برای همین یکی ساختیم با دو قطعه چوب جایی برای استقرار عود ِ روشن‌مان اقتصاد مقاومتی در سطح خانواده همین این‌که هر چه نیاز داریم بسازیم تا می‌توانیم ما مقاومیم حالا هر چقدر هر چیزی را که دلشان بخواهد گران کنند گرانی بلای جان انسان‌های شهری‌ست کسانی که بیشتر از تولید، مصرف می‌کنند، خرید می‌کنند یعنی! قال ابن ابی‌طالب (ع): «اعْمَلُوا فِی غَیْرِ رِیَاءٍ وَ لَا سُمْعَةٍ، فَإِنَّهُ مَنْ یَعْمَلْ لِغَیْرِ اللَّهِ یَکِلْهُ اللَّهُ [إِلَى مَنْ] لِمَنْ عَمِلَ لَهُ» (نهج‌البلاغه، خ23) اَعمال خود را از ریا و سُمعه، پاک کنید! چرا که هر کس، کارى براى غیر خدا انجام دهد، خداوند، او را به همان کس وامى گذارد (تا پاداشش را از او بگیرد). (ترجمه مکارم) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: اقتصاد 134 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< 1 2 3 4 5 >> >

چهارشنبه 103 اردیبهشت 5

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید