«مگر خانواده هم وزارتخانه دارد؟!»
این نخستین پرسشی است که به ذهن می‌رسد
وقتی با این خبر مواجه می‌شود:
هلند وزیر خانواده ترکیه را هم راه نداد
یعنی ترکیه یک وزارتخانه دارد فقط برای خانواده؟!
البته قبلاً نداشته
ولی شش سال است که تأسیس کرده
این را ویکی‌پدیا می‌گوید:
Ministry of Family and Social Policy
خب این همان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی خودمان نیست؟!
خیر نیست
زیرا ترکیه یک وزارتخانه مستقل برای کار هم دارد:
Ministry of Labour and Social Security
آیا فقط ترکیه؟
لازم بود کمی در اینترنت جستجو کنم
کابینه‌های دولت‌های کشورهای دیگر را ببینم
جالب است که یک کشوری ناگهان شش سال پیش
وزارتخانه‌ای مستقل برای خانواده تأسیس نماید!
کانادا هم دارد:
وزارت توسعه کودکان و خانواده
سنگاپور هم دارد:
وزارت توسعه اجتماعی و خانواده
اسلوونی هم دارد
البته به صورت ترکیبی:
وزارت کار، خانواده، امور اجتماعی و فرصت‌های برابر
و همچنین هند:
وزارت بهداشت و رفاه خانواده
و حتی کشور کوچک جزیره‌مانندی چون مالت:
وزارت خانواده و همبستگی اجتماعی
در آلمان با این نام:
وزارت امور خانواده، سالمندان، زنان و جوانان
فارغ از قضاوت
اینکه خوب است یا بد
اینکه دولت بزرگ می‌شود یا باید کوچک بماند
اینکه افزایش تعداد وزارتخانه‌ها دولت را بزرگ میکند
یا اگر ستادی باشند
حتی زیاد
بر عائله دولت نمی‌افزایند
فارغ از تمام این بحث‌ها
تشکیل چنین وزارتخانه‌هایی در دولت‌های معاصر
حاکی از «مسأله» بودن خانواده برای آن‌هاست
خانواده به عنوان سلول اصلی جامعه!
«مسئله‌ی خانواده، مسئله‌ی بسیار مهمی است؛ پایه‌ی اصلی در جامعه است، سلول اصلی در جامعه است. نه اینکه اگر این سلول سالم شد، سلامت به دیگرها سرایت میکند؛ یا اگر ناسالم شد، عدم سلامت به دیگرها سرایت میکند؛ بلکه به این معناست که اگر سالم شد، یعنی بدن سالم است. بدن که غیر از سلولها چیز دیگری نیست. هر جهازی، مجموعه‌ی سلولهاست. اگر ما توانستیم سلولها را سالم کنیم، پس سلامت آن جهاز را داریم. مسئله اینقدر اهمیت دارد.» (بیانات رهبری، 14 دی 1390)
برچسب‌های مرتبط با این نوشته: خانواده 57 -
| 
این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!
X
