مشغول مطالعه «حدائق»(1) بودم که به این فراز از کلام مرحوم بحرانی رسیدم:
«فانظر الی صراحة هذا الخبر فی اختلاف اجوبته علیه السلام فی مسألة واحدة فی مجلس واحد و تعجب زراره و لو کان الاختلاف انما وقع لموافقة العامة لکفی جواب واحد بما هم علیه و لما تعجب زراره من ذلک لعلمه بفتواهم علیهم السلام احیانا بما یوافق العامه تقیة»(2)
اشکم را نتوانستم نگهدارم
زیرا می‌گوید در ادامه:
«لعل السر فی ذلک أن الشیعة إذا خرجوا عنهم مختلفین کل ینقل عن امامه خلاف ما ینقله الآخر، سخف مذهبهم فی نظر العامة و کذبوهم فی نقلهم و نسبوهم الی الجهل و عدم الدین و هانوا فی نظرهم»(3) [متن]
این‌گونه شیعه حفظ شده است
این گریه دارد
غم و غصه دارد
فغان و زاری و ناله دارد
امام معصوم که خطایی از او سر نمی‌زند
او که امداد الهی هماره همراهش است و روح بر او نازل می‌شود در لیالی قدر
او مصون است که غرض‌ورز باشد و منفعت‌طلب
او به کذب سخن نمی‌راند و از هوای نفس متابعت نمی‌نماید
او می‌گوید که
تعمداً پاسخ اشتباه به شیعیانش داده است!؟
به زراره می‌گوید این مطلب را
این نظر صاحب حدائق است:
امام علیه السلام به شیعیانش دستور می‌داد تا در اوقات مختلف نماز جماعت به پای دارند تا معلوم نشود متحد هستند و قوّت دارند و به علم عصمت متصلند!
چنانکه فردی آمد نزد حضرت و شکایت کرد:
«وارد مسجد شدم و دیدم گروهی از شیعیان نماز ظهر می‌خوانند و گروهی دیگر از شیعیان نماز عصر، چگونه می‌شود؟»
و ایشان پاسخ فرمودند:
«من آنان را به این رفتار دستور دادم»(4)
و این را «سبب بقای شیعه» می‌دانند
حال ِ امروز را که بنگریم
«اختلاف علماء امتی رحمة»(5) را هم لحاظ نکنیم
اختلافی که بین فقها در هر عصر و مصری بوده و هست
گریزی نبوده از آن
وقتی امام معصوم علیه السلام تنها راه حفظ دین را اختلاف در پاسخ‌های شرعی می‌دانند
امروزه روز را هم دیده و سنجیده‌اند
که فقها چه دشواری پیش رو خواهند داشت
تا سره را از ناسره تشخیص دهند
و تقیه را از حکم واقعی
اگر چه امروز رقاب مؤمنین آزاد است و خلاص
از این‌که وحدت فتاوا سبب کشتار و قتل عام‌‌شان شود
اما اثر که مانده از ذی‌اثر
نشود که عدّه‌ای از روی جهالت
از نادانی و بی‌اطلاعی
و البته نه از روی غرض‌ورزی
تا عید فطر اختلافی می‌شود
یا رأی و نظر درباره فلان شبکه ارتباطی تلفن همراه
آسمان و ریسمان به هم ببافند
و ندای یاللعجباه سر دهند
بدانند که ما پاسوز جابه‌جایی بزرگی هستیم که در جانشینی رسول خدا (ص) پدید آمد
و کشتاری که سلاطین جور از رهروان دین حق داشتند
ائمه علیهم السلام ناگزیر بودند به پاره‌ای پرده‌پوشی‌ها
و حتی جواب غیرصحیح دادن‌ها
حتی ـ به قول مرحوم صاحب حدائق ـ در جایی‌که همه شیعه بودند و از عامه نبود هم تقیه می‌کردند!
آنان که چنین گریزگاهی را پسندیده‌اند
عواقب امروزین آن را نیز سنجیده‌اند
این مقدار اختلاف در فتاوا را هم حتماً مخلّ به نظام دینی ندیده‌اند!
---------------------------
(1) الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة، یوسف بن احمد بن ابراهیم بحرانی
(2) و (3) و (4) الحدائق، ج1، ص6
(5) الإحتجاج علی أهل اللجاج، طبرسی، ج2، ص355
برچسب‌های مرتبط با این نوشته:
| 
این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!
X
