فرزندانم 27 - شاید سخن حق

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
پول در بانک +	دوشنبه 96 خرداد 22 - 5:41 عصر
«من الآن چقدر پول تو حسابم دارم؟» - دقیقشو نمی‌دونم. «خب اگه اونا از پولام بردارند چطوری متوجه بشیم؟» - باشه، می‌رم ببینم چقدر تو حسابت هست، روی کاغذ می‌نویسیم از این به بعد، تا بدونیم چقدر داری. «نه، من همه پولامو همین فردا از بانک برمی‌دارم» - چرا؟ «آخه اگه دزد بزنه پولامو می‌بره» - مگه ندیدی چقدر دوربین مداربسته توی بانک بود؟ فوری دزد رو پیدا می‌کنن و پولارو پس می‌گیرن. «نه دیگه، دزده فوری پولارو می‌بره طلا و این‌جور چیزا می‌خره» - خب، طلاها رو می‌فروشن و پول تو رو پس می‌دن. «نمیشه، چون طلاها رو موقع فروش ارزون‌تر می‌خرن، پس همه پولمو پس نمی‌دن» من دیگه کم آوردم گفتم: باشه، حالا تا فردا صبر کن یه فکری می‌کنیم! به این امید که تا فردا فراموش کند این‌که چقدر به بانک بی‌اعتماد است! کیف پول دیواری بچه‌ها را یادتان هست این‌جا درباره‌اش نوشته بودم قبلاً تمام عیدی‌هایشان را در آن می‌گذاشتند جمع می‌کردند و کم‌کم خرج امسال هم دوباره برایشان جاپولی سه‌تایی درست کردم این‌بار با باقی‌مانده جعبه شکلات نمای بسیار زیبایی پیدا کرد ولی پول کمی را برایشان در آن قرار دادم باقی پول‌هایشان را که مقداری جمع شده بود و ارزش پس‌انداز داشت با رضایت خودشان به بانک سپردم و سه تا کارت اعتباری برایشان گرفتم از داشتن کارت‌ها خیلی خوشحال شدند احساس بزرگی دست‌شان داد اما گفتم اجازه ندارید پول برداشت کنید فقط هر چه عیدی و هدیه و جایزه گرفتید می‌توانید به موجودی این کارت‌ها اضافه کنید! سیدمرتضی تنها فردی بود که نسبت به بانک ابراز بی‌اعتمادی کرد و فرض اختلاس و دزدی را طرح نمود این توجّه برایم جالب بود! راستی، واقعاً اگر بانک از پول‌هایمان بردارد متوجه خواهیم شد؟! با توجه به این‌که دیگر دفترچه حسابی هم نداریم تا هر تراکنشی در آن ثبت شود و ما امضایش کنیم بانک بدون امضای ما می‌تواند از حسابمان بردارد ما هم فقط اعداد را می‌بینیم آیا همیشه به خاطرمان می‌ماند که مثلاً فلان 15 هزار تومان را کجا خرج کرده‌ایم و در کدام فروشگاه کارت کشیده‌ایم؟! من که هر بار صورت‌حساب می‌گیرم با فوجی از تراکنش‌هایی مواجه می‌شوم که اصلاً خاطرم نیست انجام‌شان داده باشم نکند حرف سیدمرتضی درست در بیاید و واقعاً بانک یک روزی... الله أعلم! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 141 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
انشای باغ وحش +	یکشنبه 96 فروردین 20 - 10:31 صبح
دیروز معلمش را دیدم بعد از زنگ ورزش خیلی تحویل گرفت و خیلی از سیداحمد تعریف کرد: درسش خیلی خوب است اخلاقش حتی از درسش هم بهتر خیلی خوب تربیتش کرده‌اید و سپس تعریف را خاص‌تر نمود و مصداقی: انشاهای خیلی خوبی می‌نویسد مثلاً همین انشای عیدش خیلی خوب نوشته است من برای دانش‌آموزان مثال می‌زنم نوشته‌هایش را خصوصاً مقدمه انشا را خیلی خوب می‌نویسد خیلی خوب شروع می‌کند و سپس توصیه‌هایی ضمیمه نمود: حیف است در مدرسه عادی باشد مدرسه دولتی ببریدش مدرسه نمونه دولتی آینده خیلی خوبی دارد اگر نوشتن را ادامه دهد! خانه که آمدم گفتم انشایت را برایم بخوان انشایی که برای پیک نوروزی نوشتی خواند و من عکس گرفتم بله می‌دانم غلط املایی زیاد دارد زیرا گفته بودم خودش را درگیر املای واژه‌ها نکند پارسال که در نوشتن یک خط هم می‌ماند یادش دادم که نیاز نیست خود را به کلمه‌هایی که در مدرسه خوانده‌ای محدود کنی گفتم تو حرف زدن بلدی همین حرف‌ها را بنویس انشا، نوشتن حرف‌ها و سخن‌هاست از این رو بی‌مهابا می‌نویسد حتی اگر املای واژه‌ای را نداند دروغ چرا؟! خیلی حس افتخار کردم خیلی از این‌که معلّمش تعریف کرد خیلی از این‌که خدا این توفیق را نصیبم کرده خیلی وقت بود که می‌خواستم ببرمشان تا حیوانات زنده را ببینند تا رفتارهای حیوانی را نشان‌شان دهم تعمداً توجه‌شان را به دعواهای میمون‌ها سر غذا جلب کردم به دعوای اردک‌ها سر قلمروشان به هر چه که رفتاری غیرانسانی به نظرم می‌رسید و توضیح دادم این‌کارها را اگر بکنید فرق‌تان با این‌ها چیست؟! گفتم اگر بهترین دونده دنیا باشید؛ شترمرغ اگر هیکلی‌ترین آدم دنیا؛ فیل اگر قوی‌ترین؛ شیر اگر بلندپروازترین؛ قو اگر زرنگ‌ترین و فریبکارترین؛ روباه اگر و اگر... تازه می‌شوید یکی مثل این‌ها جایتان کجاست؟! پشت این قفس‌ها... مگر این‌که انسان باشید انسان به اخلاق و رفتارش از این حیوانات متفاوت شده است! خواستم یادشان بدهم انسان باشند خدا کند یاد گرفته باشند! پ.ن. سیداحمد وقتی دید دارم در وبلاگ می‌گذارم متنش را خواهشی کرد: می‌شود خط نوشته‌هایم را عوض کنی؟ خیلی بدخط است - نه پسرم چرا؟! - زیرا من هنوز نرم‌افزاری نمی‌شناسم که بتواند خط دستنوشته را عوض نماید! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - انشا 12 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
صف سلام را دیدیم +	یکشنبه 96 فروردین 6 - 9:44 عصر
رفته بودیم تا موزه ملی را ببینیم جایی در وزارت ارشاد اما بسته بود وقتی وزارت بسته باشد... اگر چه که توقع داشتیم باز باشد! باران شدیدی می‌بارید روز سوم فروردین چشمم به تابلوی کوچکی در همان نزدیکی افتاد «باغ موزه نگارستان» گفتم تا این‌جا که آمده‌ایم برویم و این را ببینیم مشغول مشاهده نقاشی‌های کمال‌الملک و تابعین و پیروان مکتب و سبک او که به صورت غیرمترقّبه... بازدید از نگارستان وقتی جالب شد که به این تابلو رسیدیم یادم آمد خبر نصب این نقاشی را به تازگی خوانده بودم یک اثر قدیمی که اخیراً بازسازی شده http://www.isna.ir/news/95122113809 بهانه‌ای شد تا دقایقی درباره ستم شاهان صحبت کنم و ظلم و جور اعصار گذشته را برای کودکانم بازگو نمایم گفتم که چطور به اسم اسلام دنبال هوس‌های شخصی خود بودند و به نام دین و دیانت بر ثروت و رفاه خود می‌افزودند چگونه کشور را تکه‌پاره کرده به حلقوم استعمار تازه‌به‌دوران‌رسیده انگلیس سرازیر نمودند در این بین بود که سیدمرتضی تیزبینی خود را با این جمله نشانم داد: «شکل کلاه تمام این شاهزاده‌ها با هم فرق می‌کنه!» درست می‌گفت من متوجه نشده بودم و نه سایر فرزندانم ولی بعد از توجه دادن او دیدم آری تک‌تک کلاه‌ها متفاوت‌اند در طرح و نقش ثبت شده روی آن‌ها دیدن با دیدن چقدر متفاوت است دیدن جزئیات و دیدن کلیات... انسان نگران می‌شود که مبادا نتواند این استعدادها را به خوبی هدایت نماید صحیح رشد نیابند و ضایع سازد خدا خودش باید کمک کند... إن‌شاءالله به حول و قوه خودش! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
میم مثلاً مادر +	سه شنبه 95 شهریور 2 - 4:18 عصر
با کتاب آمد: «اینجا باید چی بنویسم؟!» کتاب درسی چهارم دبستان را در دست دارد قرار است تابستان همه تمرین‌ها را انجام دهد قبل از این‌که رسماً به کلاس چهارم برود! گرفتم و نگاه کردم پرسش انتهای درس را دیدم: «به این فکر کنید که مادر شبیه چیست؟!» تقصیری ندارند نویسندگان کتاب مبنای آموزش و پرورش طبیعتاً خانواده‌ی استاندارد است این شد که پاسخ دادم: «عزیز دلم، باید فکر کنی که مادر شبیه به چیه، همونو بنویسی» و با تعجب پرسید: «یعنی چی؟! مادر شبیه چیه مثلاً؟!» گفتم: «نگاه کن ببین مادر چه کارایی می‌کنه همه کارهایی که یه مادر می‌کنه رو در نظر بگیر بعد ببین شبیه به چه چیزیه» و این‌بار متعجّب‌تر از قبل انگار که درباره اورانیوم و شکافت هسته‌ای صحبت کرده باشم: «خب یه مادر چه کار می‌کنه؟!» هاهاها... خنده‌ام گرفته بود بنده خدا خب ندیده است تا به حال نمی‌دانست اصلاً مادر چه کار می‌کند! این شد که این‌طور برایش توضیح دادم: «ببین دختر گلم! همون کارهایی که من تو خونه می‌کنم رو تو بعضی خونه‌های دیگه مادر می‌کنه برو همه کارهایی که من تو خونه می‌کنم رو فهرست کن بعدش به جای پدر بنویس مادر اونوقت ببین شبیه به چیه!» آورد و نشانم داد من هم آفرین گفتم، لبخند زدم و عکس گرفتم خیلی خوشم آمد از این‌که چه زیبا مرا توصیف کرده است! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - مدرسه 36 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
فحش مناسب کودکان +	شنبه 95 مرداد 23 - 6:49 عصر
اوایل تصوّرش را هم نمی‌کردم این‌که روزی خودم ناگزیر باشم به کودکانم «فحش» یاد دهم! سرشان که داد نمی‌زدم فحش هم که بهشان نمی‌دادم طبیعی‌ست بلد نبودند نه داد زدن را نه فحش دادن را تا وقتی که به مدرسه رفتند... واقعاً نیاز دارد هر کودکی به یک «فحش خوب» نیاز دارد این را وقتی فهمیدم که تحفه‌های جالبی از مدرسه به خانه آوردند! یکی از دوستان طلبه مدرسه کودکش را عوض کرد غیرانتفاعی گذاشت فقط برای این‌که فحش یاد نگیرد اما من... من به دنبال روشی منطقی‌تر بودم بالاخره کودکان در جامعه زندگی می‌کنند در مدارس دولتی امروز یاد نگیرند، فردا روابط اجتماعی‌شان که تمام نمی‌شود حالا کودک او برود غیرانتفاعی بقیه چه کنند؟! انسان عصبانی می‌شود هر انسانی بالاخره حتی اگر کودک باشد بعضی می‌توانند غیظ خود را کظم کنند فریاد نزنند و فحش هم ندهند ولی تکلیف باقی چیست کودکان که قطعاً چنین مراحلی از رشد ایمانی را طی نکرده‌اند! باید بهشان «فحش» یاد می‌دادم یک «فحش مناسب» البته چیزی که خلأ را پر کند جایی را خالی نگذارد نیازی را وا ننهد؛ فضایی رها شده که جامعه آن را با حرف‌های زشت پر کند ابتدا یک واژه مناسب انتخاب کردم واژه‌ای که در جامعه‌مان حرف نامربوطی حساب نشود «نادان» من این واژه را برگزیدم سپس تصمیم گرفتم و عمل کردم هر بار که جایش بود عصبانی شوم وقتی کارهای نادرستی می‌کردند وقتی باید اخم می‌کردم وقتی باید تمام فضای دهانم را با یک واژه آبدار پر می‌نمودم و با تمام آبش با شدّت به بیرون پرتاب می‌کردم طوری که ذرّات آن در هوا پخش شوند و قطره‌قطره بر خطایشان فرود آیند در تمام این موارد واژه «نادان» را استفاده کردم! جواب داد؟! بله داد خیلی زود هم چند ماه بیشتر نیست این راه را برگزیده‌ام اما خلأ را پر کرد یاد گرفتند وقتی از هم عصبانی می‌شوند و بر یکدیگر خشم می‌گیرند آن‌جاها که معمولاً کسی نمی‌تواند دهان خود را کنترل کند به هم «نادان» بگویند نه واژه‌هایی که معمولاً با 25مین حرف الفبای فارسی آغاز می‌شوند! مدتی‌ست خیالم از این بابت راحت شده از این‌که کودکانم واژه‌های مناسبی برای فحش دادن دارند تا وقتی در مدرسه یا خانه عصبانی می‌شوند و باید صدایی از دهان خود بیرون بیاورند که این عصبانیت را به مخاطب بفهماند اوج عصبانیت خود را می‌توانند از آن استفاده کنند وقتی دیدم یاد گرفته‌اند و استفاده می‌کنند آسوده شدم! سبک زندگی این‌طور تغییر می‌کند ابتدا باید بدانیم که مخاطب نیازهایی دارد که با سبک ِ سبکسرانه‌ای در حال ارضای آن است اگر ما بتوانیم شیوه‌ای جدید بدو بیاموزیم که بهتر و سالم‌تر آن نیاز را برطرف نماید البته که اگر آن نیاز را برطرف نماید چرا نپذیرد؟! تأثیر می‌گیرد و تغییر می‌کند سبک زندگی‌اش یعنی دیوار نباید شد و جلوی نیازها را نباید گرفت مسیر باید بود جاده باید شد و جامعه را سُر داد به سمتی که باید برود سَمتی که صلاح او در آن است؛ صلاح دنیا و آخرتش! توضیح: آن‌چه بیان شد نتیجه یک تجربه شخصی است. نویسنده مطلب فوق کارشناس امور تربیتی نیست و نباید هر چه می‌گوید محصول مطالعات و تحقیقات علمی محسوب گردد. برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تولیدمحور +	شنبه 94 آبان 9 - 6:48 صبح
قبل‌ترها قریب به دو سه دهه پیش بیشتر کالاهای مورد نیاز را مردم اگر می‌توانستند در خانه می‌ساختند از ماست و پنیر گرفته تا پاره‌ای لوازم زندگی حتی در شهرها هم امروز تغییر روی داده همه‌چیز در کارخانه تولید می‌شود و کودکان‌مان وقتی «تولید» را نمی‌بینند یاد می‌گیرند همیشه با «خرید» به آن‌چه نیاز دارند دست یابند! خب عجیب نیست که مصرف‌گرا شوند!؟ مثلاً یک ساعت آموزشی معلم گفته هر دانش‌آموزی همراه داشته باشد خرید آن ساده‌تر برای هر پدر و مادری اصلاً قیمت و هزینه آن هم کمتر ولی برای تربیت «اقتصاد مقاومتی» برای این‌که کودکان‌مان ارزش «تولید» را فرا بگیرند خوب است وقت بگذاریم چیزهایی را بسازیم به جای این‌که بخریم با یک تکه تخته سه‌لا کمی وقت گرفت ولی به تماشای کودکانی که ساخت و سازم را تماشا می‌کردند می‌ارزید به چیزی که در این مسیر فرا می‌گیرند: «تولیدمحوری» پ.ن. چندی پیش نیازم به قفسه‌ای برای نگهداری دیسک‌های فشرده افتاد چند تکه چوب خریدم اتصال‌شان با خودم ولی روغن‌جلا زدنش را دادم بچه‌ها انجام دهند با قلمو! بچه‌ها از کار واقعی بیشتر لذت می‌برند انگار تا بازی! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - اقتصاد 141 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
زیر باران +	پنج شنبه 94 مهر 23 - 12:38 عصر
ما باران‌ندیده‌ایم؟! که تا دو قطره می‌بارد به سخن آییم؟! خب بله... در این شهر البته کودکی‌ام چند سالی انزلی بوده‌ام آن‌روزها را یادم هست باران‌هایی فوق تصوّر سه روز مثلاً می‌بارید یک‌ریز بدون توقف تمام کوچه و پس‌کوچه‌ها لبریز راه نمی‌شد رفت خانه‌مان در محله‌ای به نام «میان‌پشته» اما این‌جا شهر قم خب... واقعاً باران‌ندیده بار می‌آیند کودکان این است که برای‌شان جذّاب‌تر سرمستی می‌آورد زیبایی بارش صبحگاهی و شمیم دلربای رحمت ربوبی برآنم داشت تا تمام در و پیکر خانه را بگشایم و آن را از پاکی لطف الهی سرشار سازم بچه‌ها امروز چشمانشان را با نسیم لطیف صبح باز کردند یکسره هم رفتند به حیاط حتی پیش از آن‌که رختخواب برگیرند و چهره به آب بشویند! دیدم دل‌شان اسیر باران شده صبحانه‌شان را دادم زیر باران بخورند! باران چیز عجیبی‌ست فقط چند قطره آب نیست که مثلاً از دوش حمام سرریز شود یا از ابر فرقی نداشته باشد چیزی فراتر از آن گویی روح دارد حال انسان را عوض می‌کند وقتی می‌بارد حضرت امیر (ع) که اصلاً روایت شده* تعمّداً زیر باران می‌ایستادند تا از این فیض الهی بهره‌مند گردند و نعمتش را پاس دارند تعجب می‌کنم از مردمی که تا رگبار می‌زند می‌دوند و به این‌جا و آن‌جا پناه می‌برند راه رفتن در زیر باران را لذّتی‌ست که قلم از بیان آن قاصر! * عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ، عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «کَانَ عَلِیٌّ علیه السلام یَقُومُ فِی الْمَطَرِ أَوَّلَ مَا یَمْطُرُ حَتّى‏ یَبْتَلَّ رَأْسُهُ وَ لِحْیَتُهُ وَ ثِیَابُهُ، فَقِیلَ لَهُ: یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ، الْکِنَّ الْکِنَّ، فَقَالَ: إِنَّ هذَا مَاءٌ قَرِیبُ الْعَهْدِ بِالْعَرْشِ، ثُمَّ أَنْشَأَ یُحَدِّثُ، فَقَالَ: إِنَّ تَحْتَ الْعَرْشِ بَحْراً فِیهِ مَاءٌ یُنْبِتُ أَرْزَاقَ الْحَیَوَانَاتِ، فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ - عَزَّ ذِکْرُهُ- أَنْ یُنْبِتَ بِهِ مَا یَشَاءُ لَهُمْ رَحْمَةً مِنْهُ لَهُمْ أَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ، فَمَطَرَ مَا شَاءَ مِنْ سَمَاءٍ إِلى‏ سَمَاءٍ حَتّى‏ یَصِیرَ إِلى‏ سَمَاءِ الدُّنْیَا- فِیمَا أَظُنُّ - فَیُلْقِیَهُ إِلَى السَّحَابِ، وَ السَّحَابُ بِمَنْزِلَةِ الْغِرْبَالِ، ثُمَّ یُوحِی إِلَى الرِّیحِ أَنِ اطْحَنِیهِ، وَ أَذِیبِیهِ ذَوَبَانَ الْمَاءِ ، ثُمَّ انْطَلِقِی بِهِ إِلى‏ مَوْضِعِ کَذَا وَ کَذَا، فَامْطُرِی عَلَیْهِمْ، فَیَکُونَ کَذَا وَ کَذَا عُبَاباً وَ غَیْرَ ذلِکَ، فَتَقْطُرُ عَلَیْهِمْ عَلَى النَّحْوِ الَّذِی یَأْمُرُهَا بِهِ، فَلَیْسَ مِنْ قَطْرَةٍ تَقْطُرُ إِلَّا وَ مَعَهَا مَلَکٌ حَتى‏ یَضَعَهَا مَوْضِعَهَا، وَ لَمْ یَنْزِلْ مِنَ السَّمَاءِ قَطْرَةٌ مِنْ مَطَرٍ إِلَّا بِعَدَدٍ مَعْدُودٍ ، وَ وَزْنٍ مَعْلُومٍ إِلَّا مَا کَانَ مِنْ یَوْمِ الطُّوفَانِ عَلى‏ عَهْدِ نُوحٍ علیه السلام؛ فَإِنَّهُ نَزَلَ مَاءٌ مُنْهَمِرٌ بِلَا وَزْنٍ وَ لَا عَدَدٍ» (کافی، ط دارالحدیث، ج15، ص544، ح15141) امام صادق(ع) فرمود: سیره علی(ع) این گونه بود که در ابتدای بارندگی، زیر باران می‌ایستاد، تا سر و محاسن و لباس ایشان خیس می‌شد. هنگامی که به ایشان گفته شد: ای امیر مؤمنان! سرپناه، سرپناه! فرمود: «جایگاه این آب نزدیک عرش است»، سپس این‌گونه روایت فرمود: «زیر عرش دریایی‌ست و در آن دریا آبی که رزق جانداران از آن سرچشمه می‌گیرد. هر گاه خدای بلندمرتبه از روی رحمت خویش اراده فرماید که آن‌چه برای ایشان می‌خواهد به آن آب برویاند، به آن وحی می‌نماید. پس آن مقدار که خواسته، از آسمانی به آسمانی دیگر می‌بارد، تا به آسمان دنیا می‌رسد. سپس آن را بر ابر می‌اندازد که ابر در حکم غربال است. بعد به باد وحی می‌کند: «آن را ریزریز و روان کن و در فلان مکان و فلان مکان رها نما و بر ایشان ببار». پس همان‌طور که به آن امر کرده، سیل می‌شود یا قطره‌قطره فرو می‌ریزد. با هر قطره‌ای فرشته‌ای همراه است، تا آن را در مکان مورد نظر قرار دهد. هر قطره‌ای که می‌بارد به اندازه‌ای مشخص و وزن تعیین‌شده‌ای‌ست. مگر روز طوفان، در عصر نوح(ع) که سیلاب، بدون وزن و مقدار نازل شد.» برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تقویم نماز +	سه شنبه 94 شهریور 24 - 9:25 صبح
با هم رفتیم و پرینت گرفتیم جداول داخل سیاه و سفید دو رو جلد پشت و رو رنگی یک رو با لمینیت و فنری کردن همه‌اش شد یازده هزار تومان به نظرم واقعاً می‌ارزد به دنبال راهی بودم تا توجه دخترم را به جشن تکلیف جلب نماید امسال کلاس سوم می‌رود دبستان و طبیعی‌ست که یک جشن تکلیف در پیش رو دارد از خود پرسیدم: کاربردی‌ترین چیز برای تأکید بر نمازش چه می‌تواند باشد؟ خیلی خوشحال شد از چند روز قبل گفته بودم که چیزی برایت ساخته‌ام ولی نشانش ندادم هر چه که اصرار کرد گفتم می‌رویم و با هم چاپ می‌کنیم و مدام امروز و فردا کردم دو سه هفته‌ای پشت گوش انداختم هی بهانه آوردم که امروز نمی‌شود... شاید فردا عطشش زیاد شده بود این‌که چه چیزی قرار است از چاپ خارج شود چیزی که به او مربوط باشد! دو روز پیش با هم رفتیم چند خیابان آن‌طرف‌تر چاپخانه دیجیتال واقعاً اگر حساب کنی با این‌که یک دوره پنج‌ساله را در بر گرفته جزوه‌ای شده که به قیمتش می‌ارزد به قیمت هیجانی که در یک دختر در حال ورود به دوره بلوغ و تکلیف برمی‌انگیزد برایش توضیح دادم که از 27 آذر هر بار که نماز می‌خوانی یک علامت در این جدول می‌زنی اگر هم یادت رفت و جایش خالی ماند خدا تو را می‌بخشد هر وقت یادت آمد بخوان و علامت بزن تمام پنج ماه رمضانی را که در این پنج سال پیش رو خواهد داشت را هم در ستون «روزه» علامت زده‌ام خوبی‌اش چه؟ اول این‌که شور و شوق برای عبادت پیدا می‌کند احساس می‌کند حساب و کتابی در کار است که اگر نخواند جایی ثبت می‌شود درست مشابه آن‌چه کرام‌الکاتبین از ما می‌نگارند تجسّمی‌ست از حقیقتی که در جهان جریان دارد دوم این‌که بیست‌سال بعد به رنج نمی‌افتد همه ما در کودکی سابقه کاهلی داریم چندان دور از انتظار نیست در آن عصر که تلویزیون فقط روزی یک‌ساعت کارتون داشت پنج تا شش عصر و فقط دو شبکه تلویزیونی که بیش از پنج شش ساعت در طول روز برنامه نداشتند و باقی را برفک پخش می‌کردند (کنایه از این‌که چیزی پخش نمی‌کردند زیرا ایجاب برفک مساوق است با سلب امواج! :) در آن شرایط هم کاهلی بود چه برسد به امروزی که شب و روزش با دستگاه‌های رایانه پیشرفته چندهسته‌ای اصلاً تو بگو ابررایانه با این مگاهرتزهای وحشتناکی که دارند و به این باریکی گوشی‌های موبایلی که همراه ماست قطعاً کاهلی به سراغ کودکان ما هم خواهد آمد کاربرد دومش این است بیست سال بعد که عقلش رسید و خواست کاهلی‌ها را جبران نماید حداقل یک فهرست از آن دارد جاهای خالی را می‌داند و می‌تواند نیّت کند! در هر صورت سه ماه وقت دارم که تحریص نمایم به نحوی که با اختیار خود بله انسان را خداوند «مختار» آفریده است و انسان با اکراه حرکت نمی‌کند و پیشرفت نمی‌کند با اختیار خود باید برگزیند عبادت را به جای بطالت به قول استاد بزرگ تربیت مرحوم شیخ علی صفائی حائری «بهره انسان از عملش به اندازه بینش اوست» اجبار، بینش نمی‌دهد و بهره‌ای هم طبیعتاً نمی‌رساند! و الله المُستعان برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - آموزش 28 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
تفاوت خط +	دوشنبه 93 مهر 21 - 12:5 عصر
این تفاوت از کجا ناشی می‌شود؟! به دفتر مشق دوران کودکی خود می‌نگرم و آن را با دفتر مشق کودک خردسال خود مقایسه می‌کنم این تفاوت چراست؟ نظام آموزشی ما تحوّل یافته است ما را رسم‌الخط «کودک» می‌آموختند و کودکان ما را از ابتدا با خط نستعلیق آموزش می‌دهند خردسالان امروز از ابتدا نوشتن را خوش‌خط می‌آموزند! محتوا نیز تغییر کرده ما با جملاتی بی‌ربط و ساده و کم‌ارزش خواندن می‌آموختیم معمولاً؛ دارا انار دارد آن مرد با اسب آمد اکرم با سوزن می‌دوزد کودکان ما امروز معنای بلندی از مشارکت و همکاری ایمان و مذهب و اخلاق را در کتاب‌های آموزشی خود دارند مشورت، نمایندگی، گروه، کتاب مفید، تلاش، نظم و... جای سپاس و تشکر از همه مسئولین آموزش و پرورش چقدر این کتاب‌ها صفحه‌بندی‌های جذاب و زیبایی هم دارد! انقلاب به همین آموزش کودکان ماندنی‌ست فرهنگ ایمان و عمل انسان‌ها رفتنی هستند! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - مدرسه 36 - سیده مریم 281 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
قرعه +	دوشنبه 93 مهر 14 - 10:4 صبح
عدالت خیلی مهم است حداقل از جنبه تربیتی برای کودکان سریع بی‌عدالتی را درک می‌کنند حس می‌کنند هر تفاوتی را والدین مراقب باشند هیچ تبعیضی از چشم فرزندان دور نمی‌ماند! اصرار دارم بر عدالت یک‌جور افراطی شاید حتی در موارد خیلی عادی* اگر جایی یکسانی میسّر نباشد مثلاً این‌که اول چه کسی با رایانه بازی کند به سراغ قرعه می‌روم «پالام پولوم پلیش» می‌کنیم!** از ترس این‌که مبادا در همین انتخاب نخستین نفر هم بی‌عدالتی کرده باشم مشکلی اما در بین است در تجارب متعدد یافته‌ام که کودکانم چطور رفتار می‌کنند کف دست آوردن یا پشت دست را دقیقاً می‌توانم حدس بزنم اصلاً حدس چیست؟! دقیقاً می‌توانم بگویم الآن سیدمرتضی کف دست را می‌آورد و سیداحمد پشت دست را و این خطرناک می‌شود بحث عدل و ظلم که در بین باشد وقتی بتوانی رفتارشان را پیش‌بینی کنی! یک‌بار در میان عمل می‌کنم یک‌جور ترتیب هر بار رو و پشت به نحوی می‌آورم که به ترتیب برنده شوند در حالی‌که از نظر آنان وقتی با تمام ذهن کودکانه‌شان احساس می‌کنند برنده‌شدن‌شان تصادفی‌ست شانس است و اقبال و یک حادثه غیرقابل پیش‌بینی امری که کاملاً قاعده‌مند است و ارادی مبتنی بر اراده من! در همین آن‌ست که دلم متوجه خدا می‌شود خدا هم قرعه ندارد شانس و اقبال و تصادف برای او بی‌معناست الله اشراف تامّ دارد بر تمامی مخلوقات و ایضاً پدیده‌ها او هم حتماً ملاک‌هایی در توزیع نوبت‌ها و اتفاق‌ها دارد ملاک‌هایی که بی‌تردید بر سبیل عدالت وضع شده است خدایا پناه بر تو از عدالت تو! رسول خدا (ص) فرمودند: «اعْدِلُوا بَیْنَ أَوْلَادِکُمْ فِی السِّرِّ کَمَا تُحِبُّونَ أَنْ یَعْدِلُوا بَیْنَکُمْ فِی الْبِرِّ وَ اللُّطْف‏» (طبرسی، مکارم‌الأخلاق، ص220) (احادیث بیشتر در این زمینه: http://www.hadithlib.com/rolls/view/130093) * این روایت از حضرت سیده بزرگوار فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها را از خاطر نمی‌برم دانه‌های تسبیح وقتی بر زمین افتاد و بنا شد پسر محبوب‌تر مشخص شود به هر دو فرزند یکسان رسید حس عمیقی از عدالت در این حادثه پیداست که همیشه مرا به عدالت بیشتر میان فرزندان تحریک می‌کند ** روشی از قرعه که در کودکی یاد گرفته‌ام برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

< 1 2

چهارشنبه 103 آذر 7

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید