سفارش تبلیغ
صبا ویژن
این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!
   

دوستی افسرده دل، کمتر می پاید . [امام علی علیه السلام]

تازه‌نوشته‌هاآخرین فعالیت‌هامجموعه‌نوشته‌هافرزندانم

[بیشتر]

[بیشتر]

[بیشتر]

[بیشتر]

در صفحه نخست می‌خوانید:  حلقه میانی چیست؟ - فقه هوش مصنوعی - دبیرستان سرای ایرانی - ایده پرتقالی - فهرست فصوص و فتوحات - ما چند روح داریم؟ - 
کتک ِ پدر + دوشنبه 98 مرداد 14 - 2:20 عصر

پرسشی طرح
شاید برای خیلی‌ها
اولین نیست
آخرین هم نخواهد بود
چه کنیم؟

- پدرش سر یک اشتباه کوچک پسرم را می‌زند، خیلی شدید، خشونتی غیرطبیعی!

اولین مقدمه:
زن یک انسان است
شوهر هم یک انسان است
هر انسانی
اختیار خودش را دارد
ما
انسان‌ها
اختیاردار یکدیگر نیستیم
جز در موارد استثنایی
جایی که قیّم شرعی باشیم

شوهر فرزند را می‌زند
بد هم
یا زن می‌زند
او هم غیر متعارف
زن‌هایی هم هستند که فرزند خود را بد می‌زنند
شاید کم هم نه

مقدمه دوم:
دعوا راه حل نیست
خیابان که نیست
من این مسیر
او در مسیری دیگر
چند ثانیه‌ای ملاقات
بعد هر کسی برود دنبال راه خود
ما
با هم زندگی می‌کنیم
چند سال؟
شاید تا آخر عمر
دعوا بقیه زندگی را خراب می‌کند
مشاجره راه به جایی نمی‌برد
کدورت می‌آفریند و از هم دور می‌سازد

من روانشناس نیستم
جامعه‌شناس هم
این مسأله اصلاً در تخصص من نیست که
ولی
فقط نظر شخصی خودم را می‌گویم
تجربیاتم را
نسخه‌ای نمی‌توانم بدهم برای حل مشکلات
اما حق که دارم نظر خود را بیان کنم!

مقدمه سوم:
انسان چرا یک انسان دیگر را می‌زند؟
دو تا دلیل
یا برای تنبیه
یا برای عصبانیت

می‌خواهد فرزند را تربیت کند
فکر می‌کند با کتک می‌شود
کودک کار زشتی کرده
ظرفی را زده و شکسته
پدر او را می‌زند
به خیال این‌که دیگر نخواهد شکست
دیگر ظرف‌ها امنیت خواهند داشت
زیرا
کودک از کتک خوردن رنج می‌کشد
درد می‌کشد
درد می‌شود کلید ارتباط
شاید هم شرطی شود
دیگر تکرار نکند

اما گاهی فکر تنبیه نیست
عصبانی‌ست
پول داده خریده
یا آرامش خانه به هم خورده
یا قدرتش زیر سؤال رفته
حرفش شکسته
می‌زند تا آرام شود
عصبانیتش رفع شود
تبدیل به سادیسم شده
اصلاً‌ عادت کرده
با کتک زدن عصبانیتش خوب می‌شود

گام اول:
حرف زدن!


با شوهر
وقتی که فرزند نیست
وقتی که فرزند خوابیده
وقتی کسی غیر از شوهر نمی‌شنود:
شما اگه زدیش که تنبیه بشه و دیگه نشکنه
زیاده روی کردی
این به لجبازی می‌افته
دفعه بعد یواشکی به خانواده ضرر می‌زنه
که هم دلش خنک شه
و هم کتک نخوره
اصلاً با زدن که رفتارش اصلاح نمی‌شه
دوازده سالشه
کتک روی بچه به این سن اثر نداره
لج‌بازش می‌کنه

اگر هم زدیش تا دلت خنک شه
خب، خنک شدی؟
اما به این فکر کن
چند سال بعد این بچه جوان می‌شه و قوی
من و تو پیر می‌شیم و ضعیف
اون‌وقت که زور ما به او نرسه
چون بهش زور گفتیم و به زور زدیمش
ممکنه اون ما رو بزنه
یا با کارهاش ما رو اذیت کنه
چون می‌دونه دیگه زورمون بهش نمی‌رسه

گام دوم:
سُر خوردن!


اما اگر شوهر آدم نبود
یا شاید زن هم
چه فرقی می‌کند
آن‌کسی که دیوانه می‌شود و کتک می‌زند
اگر واقعاً سادیست است

این‌بار سراغ فرزند می‌رویم
جایی که پدر نیست و نمی‌شنود:
عزیز دلم
یه چند دقیقه گریه نکن ببین چی بهت می‌گم
مطلب مهمیه
ببین
من چند ساله دارم با پدرت زندگی می‌کنم
یه چیزهایی ازش فهمیدم
شاید اگه روز اول می‌دونستم
قبول نمی‌کردم
ولی
حالا
راه حل را یافته‌ام
من طوری رفتار می‌کنم که گرفتار عصبانیت او نشوم
می‌خوام بهت کمک کنم
بابات به یه چیزهایی حساسه
من بهت یاد می‌دم
می‌گم چه چیزایی
اون کارها رو اگه بکنی
به خطر می‌افتی
مگه بابات چند سال زنده‌ست؟
مگه تو تا کی تو این خونه با ما زندگی می‌کنی؟
چند وقت دیگه سر کار می‌ری
زن می‌گیری و می‌ری
سر زندگی خودت
ولی
این چند وقتی که این‌جا موندنی هستی
من یادت می‌دم چه کارهایی نکنی
و چه کارهایی بکنی
نگران نباش
من این‌جا هستم تا مراقبت باشم
اگه به حرفام گوش بدی
به هیچ مشکلی بر نمی‌خوری!

اما
توقع نداشته باش وقتی بابات عصبانی شد ازت
من طرفتو بگیرم
دوست داری من هم کتک بخورم؟
دوست داری من هم آسیب ببینم؟
دوست داری رابطه من و بابات خراب بشه؟
پس
خودت باید مشکل رو حل کنی
با یاد گرفتن چارچوب‌های رفتاری پدرت

و بعد
کارهایی را که فرزند باید و نباید
یادش می‌دهیم
این‌جا
کتک پدر می‌شود ابزار هدایت ما
فرزند را ما عملاً تربیت می‌کنیم
اگر چه پدرش کتک زده است
و حالا
فرزند به مادر اعتماد می‌کند
کارهای لازم را انجام می‌دهد
مسیر را پیدا می‌کند
کتک هم دیگر نمی‌خورد

نه!
پدر عوضی‌تر از این حرف‌هاست
اصلاً معتاد است
از در می‌آید که بزند
نزند آرام نمی‌گیرد
بهانه و دلیل هم نمی‌خواهد

گام سوم:
مشاوره رفتن!


بعضی‌ها دمدمی هستند
الآن می‌زنند
بعد پشیمان
در پشیمانی سراغش می‌رود:
ببین
هر روز می‌زنی
بعد عذرخواهی می‌کنی
به نظرت حالت خوب است؟
- نه، من دیوانه هستم، مریضم، من...
خب!
بیا با هم پیش یک کارشناس برویم
ما را راهنمایی کند
شاید چند تا قرص و دارو بدهد و خوب شوی
- نه، من می‌ترسم! آبرویم می‌رود!
به کسی نمی‌گوییم
یواشکی
حتی بچه‌ها نفهمند
تازه
تو که می‌گویی مرا دوست داری
دوست داری هر بار از تو کتک بخورم؟
بعد پشیمان بشوی؟
اگر یک‌بار که حالت خوب نیست، زدی و کُشتی چه؟
بعد هم از غصه خودت را می‌کُشی!
پس
بیا برویم مشاور!

نه بابا
این پشیمانی ندارد که
این از آن زنجیری‌هاست
مدام می‌زند و خسته هم نمی‌شود
عذرخواهی هم

گام چهارم:
شکایت بردن!


اگر بشود به خانواده‌اش
اگر نشد پزشکی قانونی و مدرک جرم
دادگاه و شکایت و عریضه نوشتن
دادخواست و پی‌گیری‌های قضایی
طلاق آخرین راه است معمولاً
چاره دیگری نیست
حفظ جان واجب است
زندگی با مرگ نمی‌سازد
قرار نیست که بمیریم
ازدواج کرده‌ایم تا زندگی کنیم!

این را فراموش نکنیم
او یک انسان است
من ارباب او نیستم
چیزی که خیلی از زن‌ها نمی‌فهمند
سر شوهر داد می‌زنند
می‌خواهند رفتارش را عوض کنند
قهر می‌کنند و آزار
خیال می‌کنند حالا طور دیگر رفتار خواهد کرد
خیر
او را از خود دور می‌کنند
مسیر زندگی را به دوراهی می‌کشند

اگر پدر با پسر مشکل دارد
به من چه ربطی دارد
دو تا انسان هستند
خودشان باید با هم کنار بیایند
اما
اگر نگران پسرم هستم
خصوصی باید او را مطلع کنم
یادش بدهم
که چطور کنار بیاید
با مصیبتی که به نام پدر دارد

اگر امروز یاد نگیرد
کنار آمدن با آدم‌های عصبی را
فردا در جامعه
باز هم گرفتار خواهد شد
مگر پدرش تنها عصبی تاریخ است؟!

ما کفیل هم نیستیم
ازدواج که می‌کنیم
صاحب هم نمی‌شویم
این را خیلی‌ها نمی‌فهمند
باید رفتار یکدیگر را یاد بگیریم
رفتار کردن با یکدیگر را
عین دو تا آدم
در کنار هم زندگی کنیم
این رمز جاودانگی رابطه است!


برچسب‌های مرتبط با این نوشته: مباحثه 267 -
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح نظرات شما ^

سه شنبه 102 اسفند 29

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها
فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق
آشنایی
کتک ِ پدر - شاید سخن حق
السلام علیک
یا أباعبدالله
سید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!
فهرست

[خـانه]

 RSS     Atom 

[پیام‌رسان]

[شناسـنامه]

[سایت شخصی]

[نشانی الکترونیکی]

 

شناسنامه
نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182
آرشیو
بیشترین نظرات
بیشترین دانلود
طراح قالب
خودم
آری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید

X