حشرات به عنوان غذا فلسفه حجاب نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه

[بیشتر]

مدل SWOT نمودار جوشن کبیر اصطلاحات رایج در پژوهش نامه سیدمنیرالدین به امام حلقه میانی چیست؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

قبلاً درباره فحش مناسب کودکان نوشته بودم
این‌جا
امروز دعوایشان شد:
«مرتضای خر»
- سیداحمد! بیا این‌جا
سیدمرتضی! تو هم بیا
این‌جا بشینید
خب
سیدمرتضی! سیداحمد بهت گفت: خر
حالا تو اسم چه حیوانی را بلدی که به او بگویی؟
«احمد ِ بز»
- خوبه!
حالا نوبت سیداحمده:
- «گاو»
«تمساح»
- «روباه»
«مگس»
- «سوسک شاخدار»
«قابلمه»
- نه، سیدمرتضی! قابلمه که حیوان نیست. فقط اسم حیوان بگو!

نیم‌ساعت طول کشید
داشتم پیاز خُرد می‌کردم تا سرخ کنم
برای ناهار
صدای دعوا را که شنیدم
نشاندمشان در آشپزخانه
تا نیم‌ساعت داشتند به هم نام حیوانات را می‌گفتند:
«احمد ِ بز»
- امتیاز منفی گرفتی
تکراری نمیشه بگی
قبلاً بز را گفته بودی!
«احمد ِ عقاب»
«مرتضای شاهین»



کم‌کم نام حیوانات بد تمام شد
حیوانات خوب را به هم می‌گفتند
به خنده کشید
داشتند می‌مردند از خنده
و من که به انتهای کارهای آشپزی می‌رسیدم
مصادف شد با انتهای نام حیواناتی که می‌شناختند!

- خب، بچه‌ها
حالا برید یک کتاب هر کدام بردارید
یک کتاب علمی باشد
یک ربع وقت دارید کلمات علمی آن را حفظ کنید
بعد بیایید به هم بگویید

آمدند
سیداحمد شروع کرد:
«دوره ژوراسیک»
- «آب و هوا»
«فسیل»
- «ابر سیروسی»
«لایه‌های رسوبی»

اصلاً فضا عوض شد
دعوا هم یادشان رفت
شد بازی
سرشان حسابی گرم شده بود
با این فحش‌های علمی! :)

قال الأمیر (ع): «فَسُبْحَانَ مَنْ أَمْسَکَهَا بَعْدَ مَوَجَانِ‏ مِیَاهِهَا وَ أَجْمَدَهَا بَعْدَ رُطُوبَةِ أَکْنَافِهَا، فَجَعَلَهَا لِخَلْقِهِ مِهَاداً وَ بَسَطَهَا لَهُمْ فِرَاشاً فَوْقَ بَحْرٍ لُجِّیٍّ رَاکِدٍ لَا یَجْرِی وَ قَائِمٍ لَا یَسْرِی، تُکَرْکِرُهُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ تَمْخُضُهُ الْغَمَامُ الذَّوَارِفُ، إِنَّ فِی ذلِکَ لَعِبْرَةً لِمَنْ یَخْشى‏» (نهج‌البلاغه، خ211)
منزه است خداوندى که زمین را پس از موج زدن آبهایش نگاه داشت، و آن را پس از رطوبت اطرافش خشک نمود، و آن را براى خلق خود بستر آرام، و فرش گسترده قرار داد، آن هم روى دریاى عمیق ساکنى که بى جریان است، و ایستاده و بى حرکت مى باشد، که بادهاى سخت آن را زیر و رو و این سو و آن سو مى کند، و ابرهاى پر باران آن را به جنبش مى آورد، «همانا در این آثار براى اهل خشیت عبرت و پند است». (ترجمه انصاریان)

سه شنبه 04 اردیبهشت 30

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید