گاهی از راست
و گاهی چپ
خُلق آدم‌ها مختلف می‌شود
وقتی به روش‌های مختلف بیدار می‌شوند
این را همه می‌دانیم
ولی تجربه‌ای دارم
وقتی کودکانم سریع بیدار می‌شوند
انگار که از دنده چپ
حوصله‌شان اندک
نه صبحانه به درستی می‌خورند
و نه رنگی به رخ‌شان دیده می‌شود
اما از دنده راست
درست وقتی که به آرامی از خواب برمی‌خیزند
سرخوش‌اند و سرحال
به نظرم صدا کردن نام و گفتن اسم شخص
بدترین روش بیدار کردن است
وقتی نام کسی را صدا می‌کنی
زیادی سریع بیدار می‌شود
با استرس و فشار هم البته
به هیچ عنوان نام‌شان را صدا نمی‌زنم
وقتی بخواهم از دنده راست برخیزند
تکان دادن نیز مناسب نیست
تجربه کرده‌ام که بیشتر با دنده چپ ملائمت دارد
اگر چه پیش‌ترها
جایی خوانده بودم
بهترین روش بیدار کردن، فشار دادن انگشتان پاست
چه که دورترین موضع بدن از سر است!
اما موافق نیستم
روش دیگری یافته‌ام
زیادی خوب جواب می‌دهد
گفتم بنویسم
بلکه به کار دیگران نیز بیاید
صبح که می‌شود
بالای سر کودک می‌نشینم
آرام آرام صحبت می‌کنم
درباره چیزهایی که برایش مهم است:
«خب، صبح شده است و مدرسه‌ها باز شده
آقای قاسمی (معلم) کم‌کم دارد سر کلاس می‌رود
بچه‌ها در حیاط مدرسه ایستاده‌اند
بعضی‌ها سر صف
بقیه دارند بازی می‌کنند...»
همین‌طور که نام دوستانش را می‌آورم
و از مدرسه صحبت می‌کنم
آرام‌آرام بیدار می‌شود
ادامه کلام را او در دست می‌گیرد:
«آره، امروز ورزش هم داریم، باید شلوار ورزشی بپوشم...»
تجربه خوبی بوده
بچه‌ها حسابی دنده‌راست بلند می‌شوند
وقتی به این روش بیدارشان می‌کنم!
خلقت خدا نقص ندارد، همه چیزش حکیمانه است! :)
برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 -
| 
این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!
X
