عدالت خیلی مهم است
حداقل از جنبه تربیتی
برای کودکان
سریع بی‌عدالتی را درک می‌کنند
حس می‌کنند هر تفاوتی را
والدین مراقب باشند
هیچ تبعیضی از چشم فرزندان دور نمی‌ماند!
اصرار دارم بر عدالت
یک‌جور افراطی شاید
حتی در موارد خیلی عادی*
اگر جایی یکسانی میسّر نباشد
مثلاً این‌که اول چه کسی با رایانه بازی کند
به سراغ قرعه می‌روم
«پالام پولوم پلیش» می‌کنیم!**
از ترس این‌که مبادا در همین انتخاب نخستین نفر هم
بی‌عدالتی کرده باشم
مشکلی اما در بین است
در تجارب متعدد
یافته‌ام که کودکانم چطور رفتار می‌کنند
کف دست آوردن یا پشت دست را
دقیقاً می‌توانم حدس بزنم
اصلاً حدس چیست؟!
دقیقاً می‌توانم بگویم الآن سیدمرتضی کف دست را می‌آورد و سیداحمد پشت دست را
و این خطرناک می‌شود
بحث عدل و ظلم که در بین باشد
وقتی بتوانی رفتارشان را پیش‌بینی کنی!
یک‌بار در میان عمل می‌کنم
یک‌جور ترتیب
هر بار رو و پشت به نحوی می‌آورم
که به ترتیب برنده شوند
در حالی‌که از نظر آنان
وقتی با تمام ذهن کودکانه‌شان احساس می‌کنند برنده‌شدن‌شان تصادفی‌ست
شانس است و اقبال و یک حادثه غیرقابل پیش‌بینی
امری که کاملاً قاعده‌مند است و ارادی
مبتنی بر اراده من!
در همین آن‌ست که دلم متوجه خدا می‌شود
خدا هم قرعه ندارد
شانس و اقبال و تصادف برای او بی‌معناست
الله اشراف تامّ دارد
بر تمامی مخلوقات و ایضاً پدیده‌ها
او هم حتماً ملاک‌هایی در توزیع نوبت‌ها و اتفاق‌ها دارد
ملاک‌هایی که بی‌تردید بر سبیل عدالت وضع شده است
خدایا پناه بر تو از عدالت تو!
رسول خدا (ص) فرمودند: «اعْدِلُوا بَیْنَ أَوْلَادِکُمْ فِی السِّرِّ کَمَا تُحِبُّونَ أَنْ یَعْدِلُوا بَیْنَکُمْ فِی الْبِرِّ وَ اللُّطْف» (طبرسی، مکارم‌الأخلاق، ص220)
(احادیث بیشتر در این زمینه: http://www.hadithlib.com/rolls/view/130093)
* این روایت از حضرت سیده بزرگوار فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها را از خاطر نمی‌برم
دانه‌های تسبیح وقتی بر زمین افتاد و بنا شد پسر محبوب‌تر مشخص شود
به هر دو فرزند یکسان رسید
حس عمیقی از عدالت در این حادثه پیداست
که همیشه مرا به عدالت بیشتر میان فرزندان تحریک می‌کند
** روشی از قرعه که در کودکی یاد گرفته‌ام
برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 388 -
| 
این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!
