خیلی برای ادبشان تلاش میکنم شاید کمی بیشتر از آنچیزی که مرسوم است در عرف جامعه هر کدامشان به دیگری برخورد کند حادثهای اگر پیش بیاورد خواسته یا ناخواسته دانسته یا نادانسته فوری باید بگوید: ببخشید! امر رسول خداست (ص) که اصلاح «ادب» بر عهده پدر است.
امروز اتفاق جالبی افتاد فهمیدم ملکه شده برایشان اخلاق شده و غیر ارادی سیداحمد داشت طناب میزد از همین طنابها برایشان خریدهام که با دو دست میگیرند و میچرخانند و از زیر پا و بالای سر میگذرانند و مدام میپرند همان بازی دخترانه که هرگز یاد نگرفتم :) هماهنگیاش را از دست داد و طناب به پایش خورد فوری گفت: «ببخشید» به خودش! از خودش طلب بخشش کرد که ضربه و آسیب زده است! لذت بردم از ملکه شدن چنین خُلقی در او.
حالا خیلی از رفتارهای دیگر را باید برایشان ملکه کنم چقدر کار دارم من...! :~( برچسبهای مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سید احمد 274 -
|