نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

«فلش نقره‌ایه کو؟»
- لازمش داری؟
«نه! همین جوری پرسیدم»
- روش چند تا فایل ریختم بدم به یکی.
«به کی؟»

گفتگوی من و سیداحمد است
سؤالی پرسیده که نباید
باید برایش توضیح دهم

- ببین پسرم!
می‌تونم بهت بگم به کی
مهم هم نیست
بگم چه فایلی
ولی
یک کمی فکر کن
اگر به این سؤالت جواب بدم خطرناک نیست؟!
برای تو
برای اخلاقت
برای آینده‌ت
می‌دونی چرا؟!
چون به این کار می‌گویند: فضولی!

وقتی به حال انسان تفاوتی نمی‌کند
وقتی بی‌ارتباط
کاری که به فرد ربط ندارد
این سؤال برای او نیست
نباید بپرسد
جواب هم ندارد
این می‌شود فضولی و تجسّس
در کار و امور دیگران

من اگر به این سؤال‌ها جواب بدهم
به تو کمک نکردم
به فضولی کمک کردم
تا تو را بگیرد
تسخیرت کند
که نباید



قبل‌تر هم یادشان داده
از کودکی
همه سؤال‌ها را جواب نمی‌دهم
گاهی نباید پاسخ داد
به کودکان
تا یاد بگیرند
آن‌ها باید بفهمند که چه چیزهایی را «نباید» بپرسند
اخلاقی نیست یعنی!

قال مَنهَجُ الواضِح (ع): «أَنْشَأَ الْخَلْقَ إِنْشَاءً وَ ابْتَدَأَهُ ابْتِدَاءً بِلَا رَوِیَّةٍ أَجَالَهَا وَ لَا تَجْرِبَةٍ اسْتَفَادَهَا وَ لَا حَرَکَةٍ أَحْدَثَهَا وَ لَا هَمَامَةِ نَفْسٍ اضْطَرَبَ فِیهَا أَحَالَ الْأَشْیَاءَ لِأَوْقَاتِهَا وَ [لَاءَمَ] لَأَمَ بَیْنَ مُخْتَلِفَاتِهَا وَ غَرَّزَ غَرَائِزَهَا وَ أَلْزَمَهَا أَشْبَاحَهَا عَالِماً بِهَا قَبْلَ ابْتِدَائِهَا مُحِیطاً بِحُدُودِهَا وَ انْتِهَائِهَا عَارِفاً بِقَرَائِنِهَا وَ أَحْنَائِهَا» (نهج‌البلاغه، خ1)
آفرینش را بدون نیاز به اندیشه و فکر و استفاده از تجربه و بى آن که حرکتى ایجاد کند و درباره تصمیمى بیندیشد ایجاد کرد و آغاز نمود. خلقت هر موجودى را به وقت خاصّش موکول کرد موجودات گوناگون را با یکدیگر التیام داد و به هر کدام طبیعتى مخصوص و غریزه اى ویژه بخشید و صفات ویژه آنها را همراهشان ساخت و پیش از آن که آنها را بیافریند از همه آنها آگاه بود و به حدود و پایان آنها احاطه داشت و از جمیع لوازم و تمام جوانب آنها باخبر بود. (ترجمه مکارم)

پنج شنبه 103 آذر 1

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید