حشرات به عنوان غذا فلسفه حجاب نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه

[بیشتر]

مدل SWOT نمودار جوشن کبیر اصطلاحات رایج در پژوهش نامه سیدمنیرالدین به امام حلقه میانی چیست؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

قصه همین است
مگر چاره دیگری هم هست
راهی جز این نیست

تا نکنی نمی‌فهمی
تا تجربه نکنی
تا دستت به کار نرود
تا مهارتی را برنَرِسی

سیدمرتضی درباره معرّق پرسید
اسمش را که نمی‌دانست
اثری هنری دیده بود
برایش که توضیح دادم
تقاضا کرد:
میشه اره مویی بخریم؟



یکی دو روزی مشغول
می‌برید و می‌چسباند
و بعد
اره را کنار گذاشت و دیگر سراغش نرفت!

همین است
راه دیگری نیست
مهارت است دیگر
باید با استعداد و علاقه منطبق شود
گاهی نمی‌شود
اما
اگر بشود
آثار خوبی دارد
و مسأله این:
تا دست نگیری نمی‌فهمی منطبق می‌شود یا نه!

نوجوان به تجربه نیاز دارد
باید هر کاری را بیازماید
ناخونک بزند
ببیند و انجام دهد
کارهای مختلف
با ویژگی‌های متعدّد
تا چه شود؟!
که علاقه و استعداد خود را بیابد
ادامه بدهد و پی بگیرد

مدرسه را برای این می‌خواهیم
این مهم است
کاش مدرسه‌ای برای این باز می‌شد
یا کارگاهی
نوجوان می‌رفت و دو سه ماه کار می‌کرد
تمام شغل‌های ممکن را
هر روز یکی
نجاری و آهنگری و برقکاری و حتی کارمندی را
علاقه خود را سریع‌تر می‌یافت.

قال سیدالنجباء (ع): «لَا تَأْمَنَنَّ عَلَى خَیْرِ هَذِهِ الْأُمَّةِ عَذَابَ اللَّهِ، لِقَوْلِهِ تَعَالَى "فَلا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ"؛ وَ لَا تَیْأَسَنَّ لِشَرِّ هَذِهِ الْأُمَّةِ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ، لِقَوْلِهِ تَعَالَى "إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْکافِرُونَ".» (نهج‌البلاغه، ح377)
بهترین افراد این امت را از عذاب الهى ایمن ندانید زیرا خداوند مى‌فرماید: جز زیان‌کاران هیچ‌کس در برابر مجازات الهى احساس امنیت نمى‌کند. (ممکن است یک روز لغزشى پیدا کند و در صف بدکاران قرار گیرد) و براى بدترین افراد این امت نباید از رحمت خدا مأیوس شوید زیرا خداوند مى‌فرماید: از رحمت خدا جز کافران مأیوس نمى‌شوند. (ترجمه مکارم)

چهارشنبه 04 اردیبهشت 31

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید