سفر - شاید سخن حق

سفارش تبلیغ

این آگهی ارتباطی با نویسنده وبلاگ ندارد!

فروتنی زیور دانش است . [امام علی علیه السلام]

تازه‌نوشته‌ها

آخرین فعالیت‌ها

مجموعه‌نوشته‌ها

فرزندانم

نمونه اقتصاد اسلامی

دروغ ِ تکثّرگرایی

به بهانه غزّه

خانه داری یا نداری

اتحادیه مستقل خبرنگاران

حلقه میانی چیست؟

فقه هوش مصنوعی

فهرست فصوص و فتوحات

ما چند روح داریم؟

دبیرستان سرای ایرانی

ایده پرتقالی

اگر خواننده بازگردد

رأی ِ مخفی

دستاورد تحصیلی

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
سارق ِ خدمتگزار +	یکشنبه 102 خرداد 21 - 4:17 عصر
لطف کرد واقعاً لطف با ماجرایی که پدید آورد این‌چنین: آبان بود سال پیش 1401 از یک شماره دوبار تماس جواب ندادم پیش‌شماره 98 نبود مال ِ ایران نبود من شماره‌های ناشناس را جواب نمی‌دهم معمولاً چه برسد که خارجی هم باشد! چرا؟! معتقدم کسی که کار دارد و ناشناس است اول پیامک ارسال می‌کند خود را معرفی بعد تماس دوستی زنگ زد: - یکی دنبال مقاله‌نویس می‌گشت شمارتو بهش دادم! بنده خدا آمد در ایتا این پیام را فرستاد: موضوع پیشنهاد کردم سه‌تا اولی را برگزید قرار شد بنویسم آماده شد در بیست روز صفحه‌بندی و ارسال با سه چکیده فارسی و عربی و انگلیسی ولی ناگهان حذف شد دیگر خبری هم نشد حساب کاربری‌اش در ایتا تعجب نکردم زیاد خب جمع‌آوری مقالات تمام شده حساب را هم نیاز نداشتند دیگر! به ایمیل موجود در پوستر همایش هم ارسال کردم محض احتیاط شاید بنده خدا فراموش کند مقاله را تحویل دهد به مدیرانش چند ماه گذشت اردیبهشت شد نزدیک به زمان همایش تماس گرفت بنده خدایی: - مقاله شما برگزیده شده دو هفته دیگر تشریف بیاورید کربلا مهمان آستان مقدس امام حسین(ع) برای ارائه مقاله بهتر است به زبان عربی ارائه شود از بچه‌ها پرسیدم هر سه موافق مصرّ که بروم شگفت‌زده دویدم دنبال پاسپورت آخرین سفرم به کربلا 17 سال پیش اولین سفرم هم پاسپورت باطل شده اقدام کردم یک هفته زمان نیاز تصویر پاسپورت را ارسال کردم تصویر بلیط را هم آن‌ها پنجشنبه صبح فرودگاه بودم تنها و کسی منتظرم نبود حتی وقتی در نجف پیاده شدم هنوز باور نکرده چند طلبه دیگر هم بودند پرسیدم آن‌ها نیز برای همایش مدتی انتظار وسیله‌ای فرستادند از طرف عتبه همه سوار مستقیم کربلا در هتل که مستقر شدیم یک روز برای خومان کل پنجشنبه زیارت حرمین شریفین و مقامات تا جمعه صبح افتتاحیه در داخل شبستان حرم امام حسین(ع) وزیر بود رئیس دانشگاه بود متولی حرم بود و خیلی بزرگان دیگر از عراق پخش زنده از کربلاتی‌وی شرکت‌کنندگان هم لبنانی سوری فلسطینی الجزایر تونس از خیلی کشورها بودند کسانی که مقاله ارائه کرده و انتخاب شده بیش از صد نفر عصر برای ارائه مقاله سه سالن مجزّا عربی و فارسی و انگلیسی سالن که جدا شد گفتند مقاله را هم به فارسی ارائه کنید وقتی همه حاضرین ایرانی هستند به من شنبه صبح افتاد هر نفر 15 دقیقه من در شش هفت دقیقه معرفی کردم متنی که نوشته بودم و تمام عصر اختتامیه ملاقات با متولی حرم با قائم مقام ایشان و در نهایت یک‌شنبه آوردند نجف اشرف زیارت فرودگاه پرواز مستقیم ایران ولی یک اتفاق سبب خنده همگان شد وقتی برایشان تعریف کردم بعد از این‌که برای خودم تعریف کردند در جلسه با تولیت حرم امام حسین(ع) مسئول بررسی مقالات در کنارم نشسته بود کمی فارسی می‌دانست رو به من کرد و پرسید: - موشح شما هستی؟ :: بله! - شما مقاله خود به دوستی ندادید؟ :: خیر. چطور؟ - از مقاله شما دو تا به دست ما رسید سؤال بود که کدام نویسنده است و کدام سارق من سایت شما دیدم نوشته‌های زیادی داشتید گفتم برای ایشان کاری ندارد بنویسد نیازی ندارد سرقت کند آن یکی را که به نام «حیدر بـ[....]ری» بود حذف کردم :: من فایل مقاله را فقط برای شما ارسال کردم هم در ایتا و هم در ایمیل - ولی ما که ایتا نداریم! هاهاها... خنده‌ام گرفته بود آقای حسینی را نمی‌شناخت فردی که ادعا کرده از طرف آن‌هاست مقاله می‌خواست سارق مقاله همو بود همان فرد نخست هوس دلارها را داشت جایزه نفر اول دو هزار دلار بود آخر! شماره‌ای که تماس گرفته بود را دادم گفت موبایل است مربوط به داخل کربلا پیدایش می‌کنیم گفتم: اگر پیدایش کردید، از طرف من تشکر کنید! اگر ایشان نبود، از همایش خبردار نمی‌شدم مقاله هم ارائه نمی‌کردم توفیق این زیارت را هم قصه را برای همراهان تعریف جوکی شده بود لطیفه‌ای ایرانیانی که با هم در یک هتل بودیم یکی از هم‌اتاقی‌ها عضو هیئت علمی یکی از دانشگاه‌های بزرگ کشور متخصص زبان‌شناسی زبان‌های سامی دکترا با تعجب گفت: - آقای دکتر، روز اول که گفتید سفارش مقاله به شما دادند گفتم ایشان دیگر چقدر استاد است ما خودمان مقاله نوشته‌ایم ایشان مقاله سفارشی نوشته است پس بگو سفارش از طرف دزد ِ مقاله بوده است! :) عرض کردم دکتر نیستم؛ - این‌جا که هستید از نظر ما دکترید! مقاله در مجموعه‌مقالات‌شان منتشر شد گواهی شرکت در همایش هم ولی هیچ‌کدام به اندازه توفیق زیارتی که به دست آمد باارزش نبود این‌طور ناگهان این‌طور آسان این‌طور رایگان این‌طور با فراغت چقدر فرصت برای حضور در زیر قبّه حضرت چقدر در کنار ضریح مطهّر بالای سر مرقد باورپذیر نبود هنوز هم گمان می‌کنم خواب بوده است! خدا این سارق ِ عزیز را گرامی بدارد سبب خیر شد خدا از گناهش بگذرد و او را هدایت کند این انسان خدمتگزار را! (; ... [دانلود فیلم] برچسب‌های مرتبط با این نوشته: سفر 33 - خودم 11 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
کروکوندیل +	جمعه 97 مرداد 5 - 5:0 صبح
این یک کروکوندیل است او دست سیدمرتضی را در حال خوردن است سیدمرتضی خوشحال است سیداحمد کروکوندیل را در آغوش گرفته است آن‌ها برادران دوست دار کروکوندیل هستند! اما یک سؤال: چرا انسان‌ها این حیوانات را به کشتن داده‌اند؟! مسئول موزه گفت یازده تا بودند کروکدیل‌ها ولی ما فقط سه تا را دیدیم چند تا مُرده‌اند؟! پیدا کنید مقصّر اصلی را گفت: سرما اما آیا سرما قاتل واقعی این حیوانات بوده است؟ یا کسانی که آن‌ها را کیلومترها از خانه طبیعی خود دور ساخته‌اند؟! بله بچه‌ها خوشحال می‌شوند تجربه ندارند بی‌اطلاع همان‌ها را هم وقتی برایشان توضیح می‌دهی... حیوانات زیبا هستند خلقت خدا زیباست من تا به حال فلامینگوها را این‌قدر از نزدیک ندیده بودم خصوصاً غذاخوردنشان را ولی خود آن‌ها چه حسّی دارند؟! آیا از این‌که اسیر شده‌اند راضی‌اند؟! یک نوع افسردگی خاصّی در چشمان این حیوانات دیدم شاید توهّم است شاید نه ولی به گمانم منصفانه نیست! امیرالمؤمنین (ع): فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْیَا لِمَا بَعْدَهَا وَ ابْتَلَى فِیهَا أَهْلَهَا لِیَعْلَمَ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ لَسْنَا لِلدُّنْیَا خُلِقْنَا وَ لَا بِالسَّعْیِ فِیهَا أُمِرْنَا وَ إِنَّمَا وُضِعْنَا فِیهَا لِنُبْتَلَی بِهَا (نهج‌البلاغه:ن55) حضرت امیر (ع) نوشت: خداوند سبحان دنیا را براى آخرت قرار داده، و مردم دنیا را در آن به آزمایش نهاده تا معلوم دارد کدام یک نیکوکارتر است. ما را براى دنیا نیافریده اند، و نه ما را به کوشش در آن [امر] فرموده اند. ما را به دنیا آوردند تا در آن آزموده شویم. برچسب‌های مرتبط با این نوشته: فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
گردش ِ بهاره +	چهارشنبه 97 فروردین 22 - 9:19 عصر
گردش یعنی این واقعاً یعنی گردیدن است یک دور کامل دور تا دور قم و چند تا شهر دیگر بچه‌ها سفر خواستند اثر تبلیغات تلویزیون تأثیرات اجتماعی هم‌کلاسی‌ها و هم‌سالان انگار که سفر در نوروز واجب شده امر بدون ترخیص! ماشین پدرم را برداشتم و با بچه‌ها راه افتادیم خودمان چهارتایی پردیسان را رفتیم تا دلیجان به سمت نراق پیچیدیم جایی در میانه راه کوهستانی دیدنی غار چال نخجیر نفری ده هزار تومان ورودی می‌خواستند یک ساعت هم باید معطل می‌شدیم همه توافق کردیم که داخل غار نرویم به جایش نهار برگردیم دلیجان یک جوجه دلیجانی بزنیم اولین رستوران سیزده تومان می‌داد بعدی هشت تومان یک پرس جوجه کباب را زیرزمینی بود گرم و دم کرده با آشپزهایی به غایت عرق کرده مدتی منتظر آماده شدن بودیم کمک آشپز جلو آمد و خبر جالبی داد: «من هم تا چند ماه دیگه مثل شما معمّم می‌شم!» طلبه بود بنده خدا در همان شهر درس می‌خواند خدا حفظش کند این‌طور آدم‌ها را خیلی دوست دارم زحمت‌کش و کاری رفتیم پارک یکی از پارک‌های داخل شهر زیراندازمان را پهن کردیم برای نهار و بعد از آن... دوباره راه افتادیم مسیر نراق را ادامه دادیم نماز ظهر و عصر را در نراق خواندیم در یک امام‌زاده در حقیقت چند امام‌زاده با هم با یک قبّه و یک بارگاه آب انبار نراق را هم دیدیم پله‌هایی با شیب تند جایی که آب جمع می‌شد و مورد استفاده مردم قرار می‌گرفت و این‌ها برای بچه‌ها جالب و مسجدی که قرن‌ها قدمت داشت و بعد مشهد اردهال وسیع و بزرگ و پرجمعیت در راه هم رفتیم روستای خاوه گشتی زدیم و چرخیدیم چه هوای خوبی واقعاً چه هوای خوبی جاده نراق به کاشان حقیقتاً باصفاست نه سرسبز مثل جاده‌های شمال که کوهستانی و پرپیچ و خم بالا و پایین‌های جالبی دارد لذّتی دارد برای خود به کاشان که رسیدیم دیگر بچه‌ها خوابشان گرفته بود خسته و از رمق افتاده در یکی از پارک‌های نراق چند ساعتی بازی کرده حسابی انرژی از دست داده میوه در زنبیل‌مان داشتیم خوردند و در ماشین ولو شدند و مسیر کاشان تا قم را با حداکثر سرعت مجاز از کمربندی آمدیم هم خلوت‌تر و هم این‌که شهر قم را هم دور زده باشیم و غروب رسیدیم به خانه قبل از نماز مغرب! سفرمان اگر چه یک روزه بود صبح تا غروب اما مفصّل چند شهر مختلف چند نوع جاده متفاوت اماکن دیدنی و مصفّا هوایی پاک و اشتهازا دیدن آدم‌های خوب و دوست‌داشتنی خدا را شکر بچه‌ها هم متقاعد شدند راضی یعنی به این‌که نوروزشان را سفر رفته‌اند و خاطره‌ای دارند تا روز اول مدرسه تعریف کنند در رقابت با دوستان! زمین کوچک است در مقیاس کهکشان و «انسان ِ زمینی» بسیار از آن کوچک‌تر آن‌قدر کوچک هست تا از آن لذّت ببرد از این زمین حقیر و ناچیز اما انسان ِ آسمانی... انسان اگر انسان باشد از کودکی درآید و بزرگ شود انسانی که خود را بشناسد از زمین بزرگ‌تر می‌شود از زمین و آسمان حتی برای او دیگر کهکشان هم دیدن ندارد چیزی یعنی برای دیدن ندارد لذّت هم نمی‌برد از سیاحت اصلاً سفر چیزی برایش ندارد جز عبرت آدمک‌هایی کوچک که ساختند برای خراب شدن و زاییدند برای مردن و مردند خودشان هم در نهایت سفر انسان، معنوی‌ست انسان باید ساحت‌های روحی و اخلاقی را درنوردد بالا رود و بر آسمان‌ها قدم بگذارد دنیا همه‌اش یک رنگ است با تمام تنوّع رنگی که دارد سفر زمینی فقط برای انسان‌های زمینی جذّاب است برای آنانی که هنوز کودک‌اند و به کودکی عادت کرده‌اند زمین کوچک است کوچک‌تر از آن‌که ارزش گشت و گذار داشته باشد انسان ِ الهی این‌چنین موجودی‌ست او تعرّب بعد الهجرة نمی‌کند بطن جامعه را برای تفریح ترک کند! «کُلُّ شَىْء مِنَ الدُّنْیا سَماعُهُ اَعْظَمُ مِنْ عِیانِهِ، وَ کُلُّ شَىْء مِنَ الاْخِرَةِ عِیانُهُ اَعْظَمُ مِنْ سَماعِهِ» شنیدن هر چیزی از دنیا، بزرگتر است از دیدنش و دیدن هر چیزی از آخرت عظیم‌تر است از شنیدنش. «وَاعْلَمُوا اَنَّ ما نَقَصَ مِنَ الدُّنْیا وَ زادَ فِی الاْخِرَةِ خَیْرٌ مِمّا نَقَصَ مِنَ الاْخِرَةِ وَ زادَ فِی الدُّنْیا. فَکَمْ مِنْ مَنْقُوص رابِح، وَ مَزید خاسِر» (نهج‌البلاغه، خطبه 113) بدانید آنچه از دنیای شما کم شود و به آخرت اضافه گردد بهتر است از اینکه از آخرت شما کم شود و به دنیاتان اضافه گردد. چه بسا کم شده ای که سودبَر است، و اضافه شده ای که زیانکار است. (ترجمه انصاریان) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - فرهنگ 89 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
ناهار ِ آبشار +	سه شنبه 96 آذر 7 - 10:22 عصر
کوچک‌تر که بودند از خاطرات سفرهایم که می‌گفتم کیفور می‌شدند ماجراجویی‌ها نماندن و ساکن نشدن‌ها واقعاً هم هر وقت که می‌توانستم سفر می‌رفتم اگر می‌شد دور اگر نه، نزدیک نقشه‌ام را دیده بودند که هر شهری اگر علامت داشت نشان از اقامت حداقل یک شب در آن! و بچه‌ها مشتاق سفر مدام تقاضا می‌کردند و من بهانه داشتم: «تحمّل سختی راه را ندارید، طولانی شدن‌ها، هنوز کودکید!» معمولاً هم در این سال‌ها روستاهای نزدیک می‌رفتیم باغ‌ها مکان‌هایی که بشود طبیعت را دید اما امسال این روزها یعنی ثابت کردند تحمّل یکی دو ساعت در ماشین نشستن را دارند و خسته نشدن این است که دیگر وقتی می‌خواهند فرصت اگر بشود مکان‌های دورتر هم می‌رویم جایی مانند این‌جا بسیار زیباست قبل‌ترها تنهایی می‌رفتم این‌بار اما... با بچه‌ها سفره‌ای پهن کردیم نان و پنیر و کاهویی خوردیم و کمی میوه چیزهایی که با خود آورده بودیم از خانه با کمترین هزینه بچه‌ها کلی در آن ارتفاعات بازی کردند تمام لباس‌هایشان که خاکی شد بعد از یکی دو ساعت برگشتیم هنوز هم مدام یاد می‌کنند و می‌گویند بهترین سفرشان بوده است آبشاری که چند روز پیش با هم رفتیم! شهر جای تنگی‌ست روح انسان می‌میرد در کشاکش بی‌احساسی شهرنشینان و خدعه و نیرنگ و فریبکاری و مال‌دوستی مردمان بی‌خود نبود در زمان کودکی پیامبر (ص) رسم بود کودکان را به خارج شهر می‌فرستادند برای رشد و تربیت! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
سفر استانی +	شنبه 96 مرداد 21 - 11:6 عصر
گفتند: سفر! گفتم‌شان: ما هنوز شهر و استان خود را ندیده‌ایم چند موزه که باید برویم و کلی شهر و روستا و محله پذیرفتند اصرار که همین فردا... دوشنبه صبح زدیم از خانه بیرون بعد از صبحانه به سمت کهک نزدیک بود زود رسیدیم رد شدیم گفتم برویم تا یک جای مناسب برای استراحت بیابیم دستگرد روستا بود ولی پر از تالارها و رستوران‌های بزرگ رد کردیم به روستای تیره رسیدیم باغی دیدیم که استثنائاً دیوار نداشت پیاده شدیم صاحب باغ را دیدم اجازه گرفتم گفت به شرط آن‌که به درختان کاری نداشته باشید! بچه‌ها در باغ چرخیدند با گیاهان و جانوران مشغول یک‌ساعتی ماندیم میوه خوردند و راه افتادیم (فقط میوه‌هایی که خودمان همراه آورده بودیم) آمدیم کهک پارک بزرگی داشت سرسره‌هایی بلند خوش‌شان آمد خواستند ساعتی نیز آن‌جا بازی کنند ایستگاه بعدی روستای سیرو کنار همان درخت اناری که سال پیش هم رفته بودیم با این‌که درخت تک و تنها در کنار خیابان واقع شده اما سال پیش چهل پنجاه انار داده بسیار شیرین مربوط به هیچ باغی هم نیست پرت آن سال فصلش بود و چیدیم و چشیدیم خاطره‌اش برای بچه‌ها شیرین ساعتی نیز آن‌‌جا بازی کردند و برای استراحت بعدی بوستان غدیر را انتخاب کردیم اصرار بچه‌ها بود خاطرات خوبی از آن‌جا داشتند و به تور والیبال آن محتاج بازی کردند و نان و پنیری زدند و نزدیک اذان که شد رفتیم به سمت حرم غیر از زیارت در صحن‌ها گشتیم و درباره آن‌ها صحبت کردیم قبرهای بعضی بزرگان هم از علما و هم از شاهان خوبی‌ها و بدی‌های گذشتگان تاریخ ملّت و کشورمان آن‌چه بر ما رفته که به این‌جا رسیده‌ایم بیشتر من صحبت کردم و بچه‌ها هم کیف آب خوردن از شیرهای اتوماتیک را بردند و شگفت‌زده از این‌که چطور تا لیوان را جلو می‌برند آب باز می‌شود به خانه آمدیم خسته ولی شاد همه‌مان! یک سفر یک روزه سفری پر از تجربه غیر از شادی و نشاط آشنا شدن با شهرها و روستاها با سبک زندگی واقعی نه خیالی و فیلمی و تلویزیونی نباید بچه‌ها عادت کنند که زندگی همین است همین‌که در سریال‌های تلویزیون می‌بینند در در و همسایه در فامیل و آشنا تا ببینند که جاهای بهتری هم برای زیستن وجود دارد و حتی آدم‌های بهتری فشاری هم نیاوردم تمام اقامت‌گاه‌ها را خودشان برگزیدند حتی پیشنهاد رفتن به حرم زندگی مدرن انسان را به جایی‌که هست چسبانده معمول مردم نمی‌توانند از محل زندگی تکان بخورند اگر سفری هم باشد یا کاری یا زیارتی یا دیدار اقوام با عجله رفتن و عجولانه بازگشتن اما سفری که با فراغت باشد انسان فرصت تفکر داشته باشد ساعت‌ها جایی در طبیعت جایی که تازگی دارد ندیده است بنشیند و بیاندیشد این نوع سفرها متفاوت است شبیه به سفرهایی که انسان در گذشته داشت وقتی از اسب و الاغ و قاطر و شتر استفاده می‌کرد ماشین را بیاندازی به جاده و به سوی نقطه‌ای نامعلوم برانی هر جا که همه توافق کردند توقف کنی و بدون نگرانی و دغدغه برای از دست دادن فرصتی که واقعاً فرصت نیست وقتی که اصلاً وقت نیست بلکه بردگی‌ست بردگی برای کارفرما و شرکت و مؤسسه و تعدادی سرمایه‌دار تا بر سود مادی دنیای خود بیافزایند بدون این نگرانی‌ها... واقعاً انسان امروز چقدر فرصت این‌طور سفر رفتن را دارد؟! خدا را شکر که ما داریم و تلاش می‌کنیم که بر این سبیل بمانیم :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظر دهید!

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
انشای باغ وحش +	یکشنبه 96 فروردین 20 - 10:31 صبح
دیروز معلمش را دیدم بعد از زنگ ورزش خیلی تحویل گرفت و خیلی از سیداحمد تعریف کرد: درسش خیلی خوب است اخلاقش حتی از درسش هم بهتر خیلی خوب تربیتش کرده‌اید و سپس تعریف را خاص‌تر نمود و مصداقی: انشاهای خیلی خوبی می‌نویسد مثلاً همین انشای عیدش خیلی خوب نوشته است من برای دانش‌آموزان مثال می‌زنم نوشته‌هایش را خصوصاً مقدمه انشا را خیلی خوب می‌نویسد خیلی خوب شروع می‌کند و سپس توصیه‌هایی ضمیمه نمود: حیف است در مدرسه عادی باشد مدرسه دولتی ببریدش مدرسه نمونه دولتی آینده خیلی خوبی دارد اگر نوشتن را ادامه دهد! خانه که آمدم گفتم انشایت را برایم بخوان انشایی که برای پیک نوروزی نوشتی خواند و من عکس گرفتم بله می‌دانم غلط املایی زیاد دارد زیرا گفته بودم خودش را درگیر املای واژه‌ها نکند پارسال که در نوشتن یک خط هم می‌ماند یادش دادم که نیاز نیست خود را به کلمه‌هایی که در مدرسه خوانده‌ای محدود کنی گفتم تو حرف زدن بلدی همین حرف‌ها را بنویس انشا، نوشتن حرف‌ها و سخن‌هاست از این رو بی‌مهابا می‌نویسد حتی اگر املای واژه‌ای را نداند دروغ چرا؟! خیلی حس افتخار کردم خیلی از این‌که معلّمش تعریف کرد خیلی از این‌که خدا این توفیق را نصیبم کرده خیلی وقت بود که می‌خواستم ببرمشان تا حیوانات زنده را ببینند تا رفتارهای حیوانی را نشان‌شان دهم تعمداً توجه‌شان را به دعواهای میمون‌ها سر غذا جلب کردم به دعوای اردک‌ها سر قلمروشان به هر چه که رفتاری غیرانسانی به نظرم می‌رسید و توضیح دادم این‌کارها را اگر بکنید فرق‌تان با این‌ها چیست؟! گفتم اگر بهترین دونده دنیا باشید؛ شترمرغ اگر هیکلی‌ترین آدم دنیا؛ فیل اگر قوی‌ترین؛ شیر اگر بلندپروازترین؛ قو اگر زرنگ‌ترین و فریبکارترین؛ روباه اگر و اگر... تازه می‌شوید یکی مثل این‌ها جایتان کجاست؟! پشت این قفس‌ها... مگر این‌که انسان باشید انسان به اخلاق و رفتارش از این حیوانات متفاوت شده است! خواستم یادشان بدهم انسان باشند خدا کند یاد گرفته باشند! پ.ن. سیداحمد وقتی دید دارم در وبلاگ می‌گذارم متنش را خواهشی کرد: می‌شود خط نوشته‌هایم را عوض کنی؟ خیلی بدخط است - نه پسرم چرا؟! - زیرا من هنوز نرم‌افزاری نمی‌شناسم که بتواند خط دستنوشته را عوض نماید! :) برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - انشا 12 - سید احمد 274 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
شاهان ِ بد +	یکشنبه 96 فروردین 13 - 2:20 عصر
«همه شاهان بد بودند و ظالم، اصلاً شاه خوب نداریم!» مگر می‌شود که داشته باشیم شاه غاصب است شاه به دنبال هوای نفس است دنبال قدرت شاه برای رسیدن به قدرت از خیلی چیزها می‌گذرد مجبور است بگذرد راه دیگری ندارد وقتی سر قدرتی دعوا می‌کنی که مدعی زیاد دارد معلوم است که باید از چیزهایی گذشت و اگر قدرت برای خدا نباشد معلوم است که اول باید از خدا گذشت یا هر چیزی که به او منتسب باشد این‌ها را برای بچه‌هایم توضیح دادم وقتی که بلیط بازدید از کاخ گلستان را خریدیم و در عمارت‌های آن قدم می‌زدیم شاهانی که قبرشان را از سنگ یک تکه می‌تراشند پسر برای پدر نسل بعد از نسل آنانی‌که بدون اذن خداوند یا اذن صاحبان اصلی جامعه بر جان و مال و آبروی یک ملّت حکومت می‌کنند نه خلافت از جانب خدا دارند نه وکالت از جانب ملّت فارغ از مشروعیّت تجمّلات را نشان‌شان دادم تشریفات را انواع ظروف غذاخوری را سفالینه‌های گران‌بها را نقاشی‌های روی کف زمین را که به خاطر از بین نرفتن‌شان مجبور بودیم پوششی نایلونی روی کفش‌هایمان بپوشیم و سپس داخل عمارت شویم گفتم امروزمان را ببینید این‌که بسیاری از مردم خودمان تشریفات دارند در مراسمات‌شان در زندگی‌شان تبذیر و اسرافی که رایج شده گفتم برای این‌که همه‌مان در خودمان شاهی داریم در نفس‌مان هر کدام برای خودمان شاهی هستیم اگر مانند شاه رفتار کنیم ساعتی را دیدند که ملکه انگلیس برای شاه قاجار فرستاده بود گفتم ببینید او مردمش را به کار وادار کرده تا به رشد علمی برسند فنی و مهندسی و این شاه را ببینید مردمش را وادار کرده به نقاشی دیوارها و اتلاف درآمدهای کشور با خرید کالا گفتم‌شان که اگر امروز این‌طور عقب ماندیم از رشد مادی و معنوی مال همین خودپرستی‌های ملوکانه و شاهانه است ما مردم باید مراقب باشیم صندلی‌ای که ناصرالدین‌شاه روی آن نشست را نشان‌شان دادم پس از این‌که میرزا رضای کرمانی او را هدف گلوله قرار داد اگر مردم عصر قجر مراقبت می‌کردند تا اموالشان را شاه به نابودی نکشد امروزمان این‌طور نمی‌شد و اگر امروز مراقب نباشیم تا دولت‌مردان‌مان کسانی که به آن‌ها رأی می‌دهیم تا مراقب ثروت‌های مادی و معنوی‌مان باشند ثروت‌های عمومی را بر باد ندهند آبروی ملّت را نریزند و داشته‌های‌مان را نابود نکنند آیندگان از ما ناراضی خواهند بود حق هم خواهند داشت و در کاخ‌های برجای مانده از دولتیان ما قدم خواهند زد و درباره عبرت گرفتن از دولت‌های عصر ما سخن خواهند راند انسان شرمنده می‌شود از این‌که می‌بیند بخشی از کاخ‌های باقی مانده از دوران ستم‌شاهی هنوز در دست دولت است و مورد استفاده مسئولین قرار می‌گیرد! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
صف سلام را دیدیم +	یکشنبه 96 فروردین 6 - 9:44 عصر
رفته بودیم تا موزه ملی را ببینیم جایی در وزارت ارشاد اما بسته بود وقتی وزارت بسته باشد... اگر چه که توقع داشتیم باز باشد! باران شدیدی می‌بارید روز سوم فروردین چشمم به تابلوی کوچکی در همان نزدیکی افتاد «باغ موزه نگارستان» گفتم تا این‌جا که آمده‌ایم برویم و این را ببینیم مشغول مشاهده نقاشی‌های کمال‌الملک و تابعین و پیروان مکتب و سبک او که به صورت غیرمترقّبه... بازدید از نگارستان وقتی جالب شد که به این تابلو رسیدیم یادم آمد خبر نصب این نقاشی را به تازگی خوانده بودم یک اثر قدیمی که اخیراً بازسازی شده http://www.isna.ir/news/95122113809 بهانه‌ای شد تا دقایقی درباره ستم شاهان صحبت کنم و ظلم و جور اعصار گذشته را برای کودکانم بازگو نمایم گفتم که چطور به اسم اسلام دنبال هوس‌های شخصی خود بودند و به نام دین و دیانت بر ثروت و رفاه خود می‌افزودند چگونه کشور را تکه‌پاره کرده به حلقوم استعمار تازه‌به‌دوران‌رسیده انگلیس سرازیر نمودند در این بین بود که سیدمرتضی تیزبینی خود را با این جمله نشانم داد: «شکل کلاه تمام این شاهزاده‌ها با هم فرق می‌کنه!» درست می‌گفت من متوجه نشده بودم و نه سایر فرزندانم ولی بعد از توجه دادن او دیدم آری تک‌تک کلاه‌ها متفاوت‌اند در طرح و نقش ثبت شده روی آن‌ها دیدن با دیدن چقدر متفاوت است دیدن جزئیات و دیدن کلیات... انسان نگران می‌شود که مبادا نتواند این استعدادها را به خوبی هدایت نماید صحیح رشد نیابند و ضایع سازد خدا خودش باید کمک کند... إن‌شاءالله به حول و قوه خودش! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
برج تهران +	سه شنبه 95 مرداد 5 - 5:0 صبح
از یک‌سال پیش وعده کرده بودم این‌که باغ‌وحش ببرمشان روزی تا حیوانات را ببینند تا مخلوقات دیگر خدا را این‌که ما تنها نیستیم ولی متفاوت هستیم فرق ما را با سایر مخلوقات تا تکلیف را بفهمند تکلیفی که ما داریم و آن‌ها ندارند به خاطر همین تفاوت‌مان و بردم در راه که می‌رفتیم چشمشان به برج میلاد افتاد ولی این‌بار متفاوت زیرا هر چه می‌رفتیم بلندتر می‌شد و بزرگ‌تر گویا در مسیرمان قرار گرفته یکهو سیدمرتضی گفت: «میشه بریم بهش دست بزنیم!» فرمان را پیچاندم از بزرگراه شهید همّت خارج شدم و افتادم در مسیر اختصاصی برج سه هزار تومان به عنوان ورودی پارکینگ و پیاده رفتیم تا رسیدیم کنارش گفتم: «حالا می‌توانی به برج میلاد دست بزنی» و هر سه‌تایشان به ستون برج دست زدند خودم هم تا به حال این‌قدر از نزدیک ندیده اولین بارم بود و رفتیم داخل بنا تا آسانسورهای مرکزی اما برای سوار شدن بلیط می‌خواستند پرسیدم و گفتند باید نفری دوازده هزار تومان بدهیم! کودکان بالای هفت سال «بچه‌ها، 48هزار تومان می‌خواهند بگیرند تا فقط برویم تا آن بالا و برگردیم عاقلانه هست این همه پول بدهیم برای یک سواری آسانسور فقط؟!» قبول کردند که نیست از همان ارتفاع کف برج به وسعت تهران نگریستیم آن‌قدر بالا بود که کل تهران را زیر پای خود ببینیم و کمی قدم زدیم دورتادور برج میلاد تهران نماد ثروت و عظمت دنیوی ایرانیان مریم گفت: «گرسنه‌مان شده، چیزی بخریم بخوریم؟» قبول کردم وارد مغازه‌ای شدیم تندپزی نگاهی به فهرست غذاهای تندپزش انداختم ارزان‌ترین پیتزایش 36 هزار تومان گفتم: «دخترم نگاه کن! با این پول می‌توانیم هفت پیتزا در شهر خودمان بخوریم انصاف هست همین پول را بدهیم و فقط یک پیتزا بگیریم؟!» قبول کرد و سایرین نیز پذیرفتند که نمی‌شود و برایشان توضیح دادم گفتم که این‌جا برای آدم‌های «مرفّه» است؛ رفاه‌زده آن‌هایی که آمده‌اند در این دنیا تا «خوش» باشند نه «خوب» آن‌هایی که برای تفریح خود هزینه‌های زیاد می‌کنند آن‌هایی که امتحان را فراموش کرده دنیا را محل آسایش تصوّر نموده مشغول خوردن و خوابیدن و خوش‌گذرانی شده‌اند اما ما ما نیامده‌ایم تا خوش باشیم می‌خواهیم خوب باشیم و انسان خوب نمی‌تواند این‌طور غیرعقلانی هزینه کند برای خوش بودن خود نطقم باز شده بود همین‌طور حرف زدم و راه رفتیم تا به سالن کنفرانسی خالی رسیدیم گفتم‌شان: «تا حالا من سخنرانی کردم حالا نوبت شماست یکی‌یکی بروید روی سن و صحبت کنید» اول سیدمرتضی رفت بعد مریم در نهایت هم سیداحمد بر ترسش غلبه کرد و حرف زد و از برج میلاد خارج شدیم کیک و آب‌میوه‌ای خریدم و خوردند و خوشحال بودم از این‌که به بهانه برج میلاد فساد اجتماعی ناشی از فاصله طبقاتی را برایشان توضیح دادم و در حال رانندگی به «اقتضائات نظام سرمایه‌داری» فکر می‌کردم بحثی که بعداً باید برایشان بگویم وقتی که فرصتی دوباره مهیّا شود وقتی که دوباره آثار کاپیتالیسم و نظام انباشتگی سرمایه چرکوارگی خود را نشان‌شان داد در طول مسیر طراحی می‌کردم توالی بحث‌هایی که باید در حوزه اقتصاد برایشان بازگو کنم پیش از این‌که وارد آزمون زندگی شوند پیش از آن‌که تهاجم فرهنگی فرصت شنیدن حرف‌های درست را از آن‌ها بدزدد! إن‌شاءالله خدا ایمان‌شان دهد و از بلاها حفظ‌شان کند، آمین! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: عکس 362 - فرزند 535 - سفر 33 - سیده مریم 281 - سید احمد 274 - سید مرتضی 271 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

در صفحه نخست می‌خوانید: نامه مرحوم سیدمنیرالدین حسینی الهاشمی به امام ره - موانع طراحی ساختار حکومت دینی 11 - داستان ِ بانکدار 6 - فلسفه حجاب -
الماسهای آب ِ شار +	جمعه 90 بهمن 14 - 9:32 عصر
شارش آب را مکانیک سیالات به اختلاف انرژی پتانسیل دو وضعیت آن تحلیل می‌کند که هر بالایی میل به پستی به نزدیک شدن به زمین دارد! اما درخشندگی این الماس‌های بلورین را کدام علم و دانشی کدام عقل و درایتی کدام تجربه و تحقیقی می‌تواند توجیه کند؟! بسیار زیبا شکل یافته آب از حالتی به حالت دیگر تبدیل شده از مایع به جامد اما در شرایطی خاصّ؛ ذرّات آب که در هوا تلوتلوخوران ریزش می‌کردند به برگ‌های سرد زمستانی آویزان از درختی که خود را به زحمت در وسط این شارش آویخته برخورد کرده و یخ می‌بستند صبح که ما به دیدار رفتیم عجب تلألؤی داشت این درخت الماسین! گاهی قطعه‌ای از الماس‌های یخ‌آجین به لطمه باد طاقت از کف داده جدا شده از مبدأ، به پایین می‌افتاد قطعه باریک و درخشان یخ در برخورد با سنگ‌های زیرین آبشار تکه‌تکه می‌شد و از دست می‌رفت امروز جمعه نیز به رسم بسیاری جمعه‌های دیگر تعطیلات آخر هفته عید هم گویا محسوب می‌شده برای پاره‌ای وَکیشنی برای ویکِند خوب سفری بود بحمدالله البته با این تنبّه: طبیعت زیباست اما مبادا زیبایی آن طبیعت‌زدگی را در قالب اصطلاحاتی چون «نیچریزم» بر اندیشه انسان غالب سازد و عظمت خالق را از خاطر انسان ببرد! برچسب‌های مرتبط با این نوشته: سفر 33 - << >>
نوشته شده توسط: سید مهدی موشَّح	نظرات شما ^

1 2 3 4 >

پنج شنبه 103 آذر 22

امروز: بازدید

دیروز: بازدید

کل: بازدید

برچسب‌های نوشته‌ها

فرزند عکس سیده مریم سید احمد سید مرتضی مباحثه اقتصاد آقامنیر آشپزی فرهنگ فلسفه خانواده کار مدرسه سفر سند آموزش هنر بازی روحانیت خواص فیلم فاصله طبقاتی دشمن ساخت انشا خودم خیاطی کتاب جوجه نهج‌البلاغه تاریخ فارسی ورزش طلاق

آشنایی

سفر - شاید سخن حق

السلام علیک
یا أباعبداللهسید مهدی موشَّح
آینده را بسیار روشن می‌بینم. شور انقلابی عجیبی در جوانان این دوران احساس می‌کنم. دیدگاه‌های انتقادی نسل سوم را سازگار با تعالی مورد انتظار اسلام تصوّر می‌نمایم. به حضور خود در این عصر افتخار کرده و از این بابت به تمام گذشتگان خود فخر می‌فروشم!

فهرست

[پیام‌رسان]

[شناسـنامه]

[سایت شخصی]

[نشانی الکترونیکی]

شناسنامه

نام: سید مهدی موشَّح
نام مستعار: موسوی
جنسیت: مرد
استان محل سکونت: قم
زبان: فارسی
سن: 44
تاریخ تولد: 14 بهمن 1358
تاریخ عضویت: 20/5/1383
وضعیت تاهل: طلاق
شغل: خانه‌کار (فریلنسر)
تحصیلات: کارشناسی ارشد
وزن: 125
قد: 182

آرشیو

بیشترین نظرات

بیشترین دانلود

طراح قالب

خودمآری! طراح این قالب خودم هستم... زمانی که گرافیک و Html و جاوااسکریپت‌های پارسی‌بلاگ را می‌نوشتم، این قالب را طراحی کردم و پیش‌فرض تمام وبلاگ‌های پارسی‌بلاگ قرار دادم.
البته استفاده از تصویر سرستون‌های تخته‌جمشید و نمایی از مسجد امام اصفهان و مجسمه فردوسی در لوگو به سفارش مدیر بود.

در سال 1383

تعداد بازدید

X

کارت بازی ماشین پویا

X