نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

چه درک و فهمی
باور نمی‌کردم
یعنی کودک ِ من می‌تواند این‌طور از زاویه موجودی دیگر به یک موضوع بنگرد؟!

ما اسیریم
در حواسّ خود
من با چشم خود می‌بینم
دیگری با چشم خود
و ما
هیچکداممان
نمی‌توانیم دید یکدیگر را داشته باشیم
اما...



مدرسه داده
معلّم
یک برگ سؤال
سیدمرتضی جواب را نوشته
خود را جای اشیائی قرار داده
بی‌جان
چه به آن‌ها جان داده
و متعجّبم که چگونه

قدرت خداوند است
هوش هیجانی مگر همین نیست
این‌که می‌توانیم حسّ و حال طرف مقابل را درک نماییم
فقط با صرف نگاه به او
به وضعیت او
به حالات او
ما ناراحتی دیگران را درک می‌کنیم
خوشحالی‌شان را نیز
و از طریق همین درک متقابل
روابط درستی شکل می‌دهیم
انسان‌ها با هم زندگی می‌کنند

ثروتمند و فقیر چطور؟!
مسئول و رعیّت چطور؟!
اگر اولی قادر به درک دومی نباشد...
البته که هست
این قدرت را خداوند به بشر عطا فرموده
هر انسانی می‌تواند
می‌تواند خود را جای دیگری بگذارد
رئیس جمهور نیز می‌تواند
وزیر نیز
نماینده مجلس نیز
تک‌تک مسئولین می‌توانند حسّ و حال آدمی را تجربه کنند
که چند ماه است حقوقش عقب افتاده
دستمزد زحمتی که کشیده
دسترنج است
قدر ِ نان‌خریدن هم ندارد
درد تمام روح و جسمش را فرا گرفته
چطور نتوانند درک کنند
وقتی کودک من رنج یک لیوان را می‌فهمد
مسئول رنج رعیّت را نفهمد؟!

مسأله «غفلت» است
شیطان «هست»
وسوسه می‌کند
فریب می‌دهد
حواس‌ها را پرت می‌کند
موضوع می‌سازد و منصرف می‌نماید
اذهان را
مسئول درگیر مسائل بی‌ارزش می‌شود
کم‌اهمیت
حال و روز رعیّت یادش می‌رود
که اگر نرود
که اگر فکر کند
قطعاً می‌تواند درک نماید
لحظاتی که بخواهد فرزند بیمارش را نزد پزشک ببرد
و به اندازه ویزیت موجودی نداشته باشد!
اگر فرزند من می‌تواند
مسئول هم می‌تواند
او هم می‌تواند «لیوان» شود
فقط باید بخواهد!

دوشنبه 103 آذر 5

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید