نمونه اقتصاد اسلامی دروغ ِ تکثّرگرایی به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران

[بیشتر]

حلقه میانی چیست؟ فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟

[بیشتر]

• موانع طراحی حکومت
• داستان ِ بانکدار
• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

دبیرستان سرای ایرانی ایده پرتقالی اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی

[بیشتر]

فرمودید: «می گوییم"الانسان جوهر قابل الابعاد نامٍ حساس متحرک بالاراده ناطق"، این تعریف مشاء است. ولی طبق نظر مرحوم سبزواری (فکر کنم به تبع ملاصدرا) در این تعریف مرتبه ی صورت عنصری و صورت معدنی لحاظ نشده است.»

اگر یک روز
یک فلاسفه‌ای
یک دانشمندانی
از صورت عنصری و معدنی سخن می‌گفتند
خوب دقت بفرمایید
آن‌ها
اصلاً دنیا را جور دیگر می‌دیدند
این مهم است
نگاه آن‌ها به طبیعت
همین کتاب اسفار
خیلی از مجلّدات آن دیگر تدریس نمی‌شود
زیرا
مضحک است
وقتی
درباره افلاک سخن می‌گوید و طبیعیات
امروزه
ما دقیقاً می‌دانیم که این تصوّرات خطا بوده
ماده را یکپارچه و بسیط دانستن
می‌دانیم که درست نیست
اما
آن روز درست می‌انگاشتند
آن روزها
جدول مندلیف نبود
جرم اتمی نبود
از پروتون و نوترون با خبر نبودند
همین است که عناصر را در چهار منحصر کرده
از صورت عنصری و معدنی سخن می‌گفتند

ما نباید پشت الفاظ و اصطلاحات متوقف گردیم
باید عبور کنیم
بفهمیم
فلسفه یک علم عقلی‌ست
نمی‌شود با نقل پذیرفت که
حالا این بزرگوار دو اصطلاح فرموده
صورت عنصری و صورت معدنی
خب باید توصیف کنیم
دقیق
که این‌ها چیست؟
جایش در وجود خارجی و واقعیت شیء کجاست؟
صورت نباتی یعنی چه و چطور حاصل می‌شود؟

اگر فلسفه مشاء تعریفی از انسان ارائه می‌کرد
این توانایی را داشت
زیرا
ماهیت را حدّ واسط تعریف قرار می‌داد
زیرا
ماهیت را در ذهن و خارج یکی می‌دانست
اما
اصالت وجود
فلسفه حکمت متعالیه
اساساً قادر به تعریف نیست
همان تعریف را هم از انسان ندارد
به آن‌چه نقل فرمودید دقت کنید:
«ابتدا صورت عنصری به خود می گیرد و بعد از آن صورت معدنی و سپس صورت نباتی به خود می گیرد.»
صرفاً به مراحل پیدایش اشاره شده
به چیستی اما
هیچ

زیرا نمی‌تواند
اصالت ماهیت قائل به اجزاء مفهومی‌ست
برای واقعیت
جنس و فصل قائل است
می‌گوید در خارج ماده و صورت دارد
صورت‌های متعدّد
اما
اصالت وجود
چون واقعیت شیء را بسیط می‌داند
هیچ جزئی برای آن نمی‌پذیرد
جنس و فصل را معتقد نیست
ماهیت را اعتباری می‌داند
بنابراین
اصلاً نمی‌تواند شیء واقعی را تعریف کند
مبناءاً
ببینید آیا جایی در حکمت متعالیه تعریفی صریح از انسان می‌یابید
مثل تعریف مشاء
«الإنسان هو حیوان ناطق»

فرمودید: «آنچه الکترون را الکترون می کند. صورت عنصری آن است... آنچه بین این ذرات بنیادی مشترک است مثلا خاصیت موجی یا ذره ای آن ها مربوط به صورت جسمیه ی آن ها است... می توانیم به تمامی ذرات موجودی که داخل یک اتم مثلا آهن قرار دارند، یک صورت معدنی واحد نسبت دهیم»

تَفلسُف کردن آسان است
ما هستیم و مفاهیم ذهنی
اصطلاح می‌سازیم
یا از اصطلاحات دیگران
به هم بچسبانیم و گزاره‌های جدید بسازیم
این سخت نیست
دشوار هم
مهم تلائم و هماهنگی‌ست
با واقعیت
این دلیل می‌خواهد
این‌که صورت عنصری و معدنی و نباتی را بپذیریم
که
در واقعیت وجود دارد
بعد
بخواهیم آن را نسبت دهیم
به ذرات بنیادی و اجزاء آن‌ها
خب
این صرفاً احتمال‌سازی‌ست
این
ذهن را غرق لذّت شاید بکند
ولی
فایده عملی هم دارد؟

ما قرار است واقعیت را توصیف کنیم
آن‌طور که هست
تا
بتوانیم آن را تغییر دهیم
و
این تغییرات را کنترل کنیم
این هدف ماست
هر چه بخواهیم اصطلاحات را کنار هم قرار دهیم
تا
زمانی که نتوانیم اثبات کنیم
نشان دهیم
فایده نمی‌رساند

فرمودید: «در هر زمان که به جسمی نیرو وارد می کنیم چیزی به نام تکانه به جسم می دهیم که در مقدار آن پایسته است.  آهنگ شارش آن می شود همان نیرویی که احساس می کنیم»

من کلاً این بخش را نفهمیدم! :)

موفق باشید

[ادامه دارد...]

جمعه 103 آذر 2

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید