به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران فقر ِ عمومی و عمومیّت ِ فقر رابطه فاصله طبقاتی با استبداد

[بیشتر]

فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟ سارق ِ خدمتگزار

[بیشتر]

• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی شدّت ِ عدالت رشد

[بیشتر]

«بخشیدن حق‌الناس یک ظلم آشکار است»

من پدر هستم
والد یعنی
اگر کودک به من ظلم کند
می‌توانم ببخشم
چه خوب هم
من از حق خودم می‌گذرم
تا کودک یاد بگیرد بخشندگی را
اما حق دیگران چه؟
آیا می‌توانم حق کودکان را به هم ببخشم؟

«اشکالی نداره، ببخشش، حالا چیزی نشده که،‌ داداشته!»
این را زیاد شنیده‌ایم
این‌ور و آن‌طرف
کودکانشان را به بخشیدن دعوت می‌کنند
به گذشتن از حق
به زور

من نکردم
من سر شکایت‌های کودکان حساس بودم
و هستم
خیلی هم

من به عنوان یک والد
حق بخشش ندارم
من مجری عدالتم
من باید نسبت به حقوق آن‌ها حساس باشم
تا
تا پشت و پناه هر کدامشان شوم
که اگر نشوم
چطور اعتماد کنند؟!
بدون اعتماد که تربیت ممکن نیست

من سخت گرفتم
بهشان گفتم
از «حق‌الناس‌تان» نمی‌گذرم
وقتی یکی از دیگری شکایت کند
پای آن می‌ایستم
باید عذرخواهی کند
باید جبران کند
باید خودش ببخشد
من از طرف او بخشش نمی‌کنم

عفو خوب است
اما خودشان باید به آن برسند
به مرحله‌ای که ببخشند
قدرت بر بخشندگی پیدا کنند
پدر و مادر اگر اجبار به عفو کنند
لج‌باز می‌شوند
در نبود پدر و مادر انتقام می‌گیرند
از هم
کینه‌ای
به هم بی‌رحم می‌شوند!

[ادامه دارد...]

جمعه 103 اردیبهشت 7

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید