به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران فقر ِ عمومی و عمومیّت ِ فقر رابطه فاصله طبقاتی با استبداد

[بیشتر]

فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟ سارق ِ خدمتگزار

[بیشتر]

• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی شدّت ِ عدالت رشد

[بیشتر]

تسلّط لذّت‌بخش است
نفوذ را دوست داریم
گستره تصرّف در واقعیت را
هر چقدر که بیشتر اختیار داشته باشیم

انسان این طور است
اصلاً بر این منوال خلق شده
هر چه بیشتر «بتواند»
بیشتر حظّ می‌برد
لذّت یعنی همین
قدرت بر تصرّف و تغییر

کسی از خوردن لذّت می‌برد
ملحق کردن غیر به خود
کسی از خریدن
اضافه کردن به دارایی‌های خود
کسی از تکثیر فرزند
افزایش گستره خانواده
خانه می‌سازد
ماشین می‌خرد
شغل خود را ارتقا می‌بخشد
همه و همه
لذّت در توسعه است
در افزایش داشته‌ها
جایی که اختیار انسان عمل می‌کند



قوطی پلاستیکی داشتیم
لامپ هم
«بچه‌ها یه لوستر کوچولو بسازیم؟»
اندازه زدم و بریدم
وصل کردم و روشن
نور سبز آن که در خانه پخش شد
شد جزئی از سبک زندگی ما؛
ما آن‌چه را که بخواهیم می‌سازیم!

وقتی چیزی را می‌خری
صاحب آنی
نفوذ تو در حدّ ملکیّت است
اما
وقتی می‌سازی
هم مالکی
هم خالقی
در ذرّه ذرّه وجود آن شریکی
در شکل دادن به آن
در ترکیب آن
در ساختار اجزاء آن
تو حضور داری و مسلّطی

بچه‌ها هم این را می‌فهمند
بیشتر لذّت می‌برند
وقتی می‌گویند «چراغمان»
فرق می‌کند
با آن «چراغی» که می‌خری
آن «چراغ دیگران» است
با پول به تملّک ما در آمده
ضمیر ملکی در «ساختن» عمیق‌تر عمل می‌کند!

قال أخو الرسول (ع): «فَأَزْمِعُوا عِبَادَ اللَّهِ الرَّحِیلَ عَنْ هَذِهِ الدَّارِ الْمَقْدُورِ عَلَى أَهْلِهَا الزَّوَالُ وَ لَا یَغْلِبَنَّکُمْ فِیهَا الْأَمَلُ وَ لَا یَطُولَنَّ عَلَیْکُمْ فِیهَا الْأَمَدُ.» (نهج‌البلاغه، خ52)
اى بندگان خدا از سرایى کوچ کنید که سرانجام آن نابودى است، مبادا آرزوها بر شما چیره گردد، مپندارید که عمر طولانى خواهید داشت. (ترجمه دشتی)

پنج شنبه 103 اردیبهشت 13

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید