ضمانت اجرايي دارد، منتها به اندازه وسع مالي زوج. اگر خانه دارد، زوجه مي‏تواند بگيرد، اگر ماشين، بگيرد، اگر پول در بانك، بگيرد، اما اگر ندارد، چه چيز را بايد بگيرد؟ جانش را؟ عمرش را؟ كه به زندان تلف شود؟ إن قلتِ: سر دختر كلاه مي‏رود كه... قلتُ: مگر خانواده دختر وضع مالي خانواده پسر را نمي‏دانند؟ اگر ندانند و پسر دروغ بگويد كه اصلاً تدليس است و احكام خاص خود را دارد. اما اگر تحقيق كرده و وضع مالي پسر را مي‏دانند كه بيشتر از 5 سكه ندارد، وقتي 110 سكه مهر مي‏گذارند، خودشان نيز فرض كرده‏اند كه قصد گرفتن ندارند. اگر چه جمله «كي داده كي گرفته» نادرست است، ولي حكايت از علم زوجه به ناتواني زوج از پرداخت اين مبلغ دارد. پس پذيرفته است و چگونه موقع طلاق كه مي‏شود از پذيرش خود باز مي‏گردد و مطالبه تمام مهر را داشته باشد از چيزي كه وجود خارجي ندارد؟! خوب بود پاسخم؟!