سلام. به طور كلّي تصميمي كه شما مي‌گيريد تابع هدف شماست. اگر هدف شما طلاق باشد، طبيعتاً بايد در جستجوي كم‌ضررترين راه براي جدايي بگرديد. اما اگر قصد منصرف نمودن ايشان از جدايي و ترغيب‌شان به بازگشت داشته باشيد، قطعاً بايد مسيرهاي غيرحقوقي را طي نماييد. مي‌دانيد كه ورود به دادگاه و قرار گرفتن در برابر قاضي، بسياري از حريم‌هايي را مي‌شكند كه به سادگي قابل ترميم نيست. نسبت به عدم تمكين، حتماً بايد براي عدم شمول نفقه اقدام كنيد. اگر قصد جدايي داريد و مسير دادگاه را انتخاب مي‌كنيد، دادخواست «الزام به تمكين» بدهيد. اگر هم قصد ملاطفت داشتيد به دادگاه رفته و «اظهارنامه» براي بازگشت ايشان به منزل بدهيد. اظهارنامه بسيار مؤدبانه‌تر و مهربانانه‌تر است. يك نكته را فراموش نكنيد: بدون وكيل در دادگاه يعني بدون سپر و سلاح در ميدان نبرد! ترديد نكنيد كه هر چقدر هم مسلط به قوانين باشيد، اختياراتي كه وكيل دارد را نداريد. مثلاً وكيل با يك مهر خود مي‌تواند هر سند كپي شده‌اي را برابر اصل كند، كه شما براي برابر اصل كردن آن بايد هم تمبر باطل كنيد و پول بدهيد و هم اصل سند را حاضر نماييد! مراجعه به مراكز مشاوره خانواده نيز بي‌فايده نيست. هم براي پيشگيري از آسيب‌هاي روحي ناشي از دعواي جاري و هم جدايي احتمالي آتي و هم البته براي اين‌كه شايد اميد به اصلاح ذات البين باشد و بتوان زندگي شكسته را دوباره جوش داد. توجه به اين‌نكته داشته باشيد كه آن‌چه عرض كردم ناشي از تجربه است و نه تخصص! نه دانش وكالت دارم و نه مشاوره، لذا در تلقّي عرايض بنده احتياط نماييد. موفق باشيد.