عجب... واااا چه حرفا... هاهاها... ممنون از لطف شما. مريم هم فوق‌العاده خودش شگفت‌زده بود از اين‌كه معلّمش خواسته توي دفتر مدرسه انشاشو بخونه. چقدر اين تشويق‌ها در آدم‌ها اثر دارد! سيداحمد هم وقتي ماجراي مريم را شنيد، شبيه همون انشارو با ادبيات خودش نوشت و برد مدرسه! خيلي ممنونم كه هنوز به وبلاگم سر مي‌زنيد. د: در پناه خدا باشيد.