خيلي متشكرم. پيام شما را به صورت كامل براي مادرم خواندم و پيام زن‏دايي را به عمه رساندم. از هم‏دردي شما بسيار سپاسگذارم. خيلي خوشحال شدم از اين‏كه عازم كربلا هستند و از اين‏كه برايم دعا مي‏كنند خيلي خيلي و واقعاً خيلي خوشحال شدم. خودم هم قصد دارم يه سفر برم مشهد زيارت. كار از دست خلق خدا خارج است، مگر خودشان از در غيب رحمتي عنايت كنند. حتماً حتماً و حتماً سلام بنده را به برادرها برسانيد. اين را راست مي‏گويم و از ته قلبم كه دلم براي اخوي بزرگ خيلي تنگ شده است. هر وقت به ياد ايشان مي‏افتم روزهاي بازگشت‏شان از اسارت به خاطرم مي‏آيد. آن روز برايم خيلي روز عجيبي بود. سن من خيلي زياد نبود. چه شور و نشاطي داشتيم آن روز. ما در خانه دايي بوديم، همه دور هم جمع شده بودند. من يك كاست حماسي داشتم سرود خيلي قشنگي رويش ضبط بود، هنوز ضرب‏آهنگش در خاطرم هست: «رزم‏آور دلاورم پيروزيت مبارك، پس از شب سياه غم به‏روزي‏ات مبارك...» ... «سر نهاديم و نداديم يه وجب خاكُ به دشمن، عزم ما برابرش بود مثل كوه سرب و آهن». اين آهنگ رو خيلي دوست داشتم. آوردم روز استقبال و توي ضبط گذاشتيم و از بلندگو پخش مي‏شد، حتي توي فيلم استقبالي كه ضبط كردند، همين سرود شنيده مي‏شود. خدا را شكر مي‏كنم كه آزادگان و جانبازان را استوانه‏هايي براي ملت ما قرار داد، تا فراموش نكنيم شهدايمان را و امام(ره) را و اين‏كه وارث چه بزرگواري‏هايي هستيم. تشكر دوباره از حسن توجه شما.