سلام.بسيار سپاسگزارم از توضيحاتي که فرموديد.به قول شاعر:

رنج همدرد،که داند؟همدرد؛شرح آن است به بيدردان سرد...

من احساس مي کنم که قسمت قابل توجهي از حوزويان(و حتي فارغ التحصيلان رشته هاي الهيات دانشگاهها)،به موقعيت علمي خودشون فقط به چشم فرصت شغلي و موقعيت و پرستيژ اجتماعي نگاه مي کنند و چندان دغدغهء دين ندارند.من هم دنبال کساني مي گردم که چنين دغدغه هائي دارند و مي خواهند کاري انجام دهند.کتاب هاي دکتر شريعتي را سه بار تمام خوندم و نيز برخي کتابهائي را که بر له يا عليه ايشان نوشته شده.و فکر مي کنم قضاوت خوبي نسبت به ايشان و حوزه هاي علميه پيدا کرده ام.توصيه ام به شما عزيز بزرگوار اينه که پي دي اف مجموعه آثار ايشون رو با همين عنوان از اينترنت دانلود بفرمائيد و مطالعه کنيد.چون سخنراني ها پراکنده اند؛اما کتابها با بازبيني و ويرايش چاپ شده اند و به نظر من مفيدترند.اگه اشکالي نداره و وقت شريف شما رو نميگيره،مي خوام برخي سوالات و شبهات رو از محضرتون جويا بشم.تشکر مي کنم از شما.