در دستور اينترنتي هم تقريباً همين‌ها را نوشته بود. نوشته بود در ابعاد 3 سانتي‌متري. مريم كره هم در آن ريخت. اين قوطي كنسرو را هم معرفي كرده بود، تحت عنوان شيرعسل. وقتي خريدم و نوشته‌هايش را خواندم، ديدم شيرعسل نيست، بلكه شير غليظ شده است. يعني اين‌طور روي آن نوشته بود. البته كه خوش طعععععععععععم بود. ولي مزه آن شعيريه‌هايي را كه من در كودكي خورده بودم نمي‌داد. آن‌ها به نظرم با عسل درست مي‌شد. يادم هست در سيني مي‌گذاشتند جلوي در مغازه. به شكل استوانه‌اي كه وسطش گردو و پسته بود لوله كرده و برش مورّب مي‌زدند. هميشه هم دور و برش پر از زنبور بود و روي آن‌ها هم مي‌‌نشست! رشته‌هايش را هم آن‌طور كه خاطرم هست اصلاً خرد نمي‌كردند و دراز بود، ولي دور استوانه پيچيده و خم شده. ممنون از توضيحات شما. شايد يك‌بار ديگر هم درست كرديم. :))