اين فرمايش شما يك تأثير رواني و روحي در رشد بشر است. يعني اين‌كه حالات روحي كودكي تأثير مي‌گذاشته در برداشت انسان از همه لذّات، حتي طعم خوراكي‌ها. بله، اين صحيح است. من كودك كه بودم هميشه تصوّر مي‌كردم كوچه ما خيلي عرض زيادي دارد و بزرگ است. بعدتر كه بزرگ شدم و يك بار مسيرم به خانه دوران كودكي‌ام افتاد، به همان كوچه، تعجب كردم از اين‌كه چقدر باريك است!!! ولي از يك بُعد ديگر، دنياي مدرن شيوه توليد را تغيير داده است. صنعتي شده و در اين فرآيند، مواد اوليه را نيز متحوّل ساخته. طبيعتاً حتي تخم‌مرغ هم كه طبيعي‌ست، ديگر آن قبلي نيست، زيرا نه فقط خوراك مرغ تغيير كرده، جايگاه قرارگيري آن نيز در كارخانه متفاوت شده، تكان نمي‌تواند بخورد، تحرّك ندارد، بدنش انباشته از ضايعات متابوليسم، هورمون‌ها و ساير تزريقات دامپزشكي! اين تغيير عطر و طعم ديگر به خاطر «بزرگ شدن‌» نيست، به خاطر «صنعتي‌شدن» است. تشكر و سپاس.