هاهاها... الآن مريم در كنارم بود و وقتي اين كامنت را خواند، با تعجب پرسيد: «اين كيه كه مي‌گه پسرمون؟!» گفتم: يكي از خوانندگان وبلاگ هستند. - پس چرا نوشته: پسرمون؟! * دخترم، اين يك اصطلاح رايج است در جامعه ما. وقتي مي‌خواهند با محبّت درباره يك كودك صحبت كنند معمولاً اين‌طور مي‌گويند. :) آري، سيدمرتضي خيلي به تيپ و ظاهرش اهميت مي‌دهد. به نظرم وقتي بزرگ شد از آن جنتلمن‌هاي ژيگولوي خوش‌تيپ بشود كه هميشه لباس اتوكرده و فوكولي مي‌پوشند! فعلاً كه اين‌طور است. د: در پناه خدا.