وبلاگ :
شايد سخن حق
يادداشت :
حاج آقاست
نظرات :
0
خصوصي ،
5
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
بهشت
جامعه به رقيق القلب ها جفا مي کند. زور مي گويد و نهايت ظلم را بهشان ميکنند.
جامعه ي ما جامعه اي ست که فقط مي گويد ديگري بايد خوب باشد.
قسمتي از مسير سامرا را بايد پياده مي رفتيم، و بعضي از ماشين ها زائران را در اين مسير جابجا مي کردند.
ماشين کم و مسافر خسته بسيار بود، پس همه به دنبال ماشين مي دويدند و در اين بين مردان موفق تر بودند در سوار شدن.
ماشيني ايستاد و مردها همه دويدند، پير و جوان، بيمار و سالم، چند روحاني هم در بينشان بود.
اينبار آن چند روحاني زودتر رسيدند و موفق شدند سوار شوند.
جامانده اي از همان جمع رو کرد به آن چند طلبه و طعنه يشان زد که خانم ها ايستاده اند شما سوار ميشويد؟!
او روغن ريخته را خرج خانم هايي کرد که ندويده بودند و خود را ميان انبوه مرداني که هيچ اعتقادي به ناموس ندارند قرار نداده بودند.
توقع داشت آن چند طلبه خوب باشند، اما خودش لازم نيست خوب باشد.... اين جامعه اي ست که ما در آن زندگي مي کنيم.
پاسخ
اين جامعه تازه نيست، اين جامعهايست كه هميشه وجود داشته است. قرآن را كه بگشاييد پر است از توصيف همين جامعه: أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ?البقرة: 100? أَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ ?آل عمران: 110? أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ?المائدة: 103? أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ?الأنعام: 37? أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ ?الأنعام: 111? لَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ ?الأعراف: 17? أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ ?الأعراف: 102? أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ?الأعراف: 131? أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ?الأنفال: 34? أَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ ?التوبة: 8? أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ?يونس: 55? أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ ?يونس: 60? مَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ?يوسف: 106? أَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ ?النحل: 83? أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ?النحل: 75? حدود 30 مورد ديگر هم در قرآن بود كه ديگر جا نشد اينجا ذكر كنم. اينها را كه ميبينيد اكثريت جامعه هستند. هميشه اينطور بوده و باز هم هست. امتحان ما هم به همين است. ما كه نيامديم در اين دنيا خوش بگذرانيم، اسير زيباييهاي آن شويم و عمر خود را تلف نماييم. دنيا «فاني»ست. يعني ميرود. آنچه ميماند ما هستيم و اعمالمان و خدايي كه قرار است قضاوت نمايد. حضرت امير ع در خطبه 64 ميفرمايد: «در دنيا از دنيا توشهاي برداريد كه فردا خود را بدان نگاه داريد». ميبينيد وقتي عينك خود را عوض كنيم، چقدر همه چيز دوستداشتنيتر و راحت ميگردد. همين بديهاي دنياست كه ميتواند توشه آخرت ما باشد. چطور؟! وقتي بر اين ظلمها و ظلمتها صبر ميكنيم و عمل صالح خود را به بديها نميفروشيم، اين ميشود «توشه برداشتن از دنيا». يعني ميشود از دنياي فاني چيزهايي باقي برداشت! در پناه خدا.