سلام. راهكار عملي؟! منظور شما از راهكار عملي چيست؟! مثلاً اين: اگر ديديد كه رئيس شما براي استفاده شخصي از خودروي دولتي استفاده كرد، آهسته به سمت او برويد، سلام كنيد و با ادب و احترام به او بگوييد: «شما اجازه استفاده از خودروي اداره براي استفاده شخصي نداريد. لطفاً از ماشين پياده شويد». منظور شما اين است؟! يعني امر به معروف و نهي از منكر يك راهكار عملي ويژه و عجيبي دارد كه بايد علماي ما بيايند و آموزش دهند؟! يا اين‌:كه خير، منافع مردم در خطر است و دنياپرستي مانع مي‌شود تا به خاطر منافع شخصي خود نهي از منكر نمايند. وقتي من ببينم اگر به رئيس خود ايراد بگيرم، مرا اخراج مي‌كنند و نان زن و بچه‌ام قطع مي‌شود، سكوت مي‌كنم. اين را بايد به مردم ياد داد؟! اين‌:كه به خاطر ايمان‌شان بايد از دنياي‌شان گاهي بگذرند؟! برادر عزيزم، من در مدرسه معصوميه(س) درس مي‌خواندم، مسئول امور حجراتي كه گذاشتند رفتار بدي داشت، رفتم و نهي از منكر كردم، محل نگذاشتند، شبنامه نوشتم و در مدرسه پخش كردم، يك شير پاك خورده‌اي احساس تكليف كرد و رفت به مدير مدرسه خبر داد، سال بعد مرا اخراج كردند. در مدرسه حقاني درس مي‌خواندم، يك روز در دفتر مدرسه از حق يك طلبه‌اي دفاع كردم، مدير مدرسه با خبر شد، گفت: دفتر مدرسه را متشنّج كرده‌ايد. هم اخراجم كردند و هم نمرات يك‌سال مرا نفرستادند مركز، مجبور شدم پايه پنجم طلبگي را دو بار بخوانم. نهي از منكر خرج دارد. عرض بنده اين است كه تمام مشكلات را نمي‌توانيم به رهبران جامعه باز گردانيم. امام علي (ع) چقدر از مردم زمان خود مي‌نالند. ايشان شيوه عملي نهي از منكر را آموزش نداده بود كه مردم آن طور دنياپرست شدند؟! وظيفه علما چيست؟! آيا علما وظيفه‌اي بالاتر از امام معصوم (ع) دارند كه انجام نداده‌اند و جامعه رو به فساد گذاشته است؟! اگر فلان مسئول مملكتي فساد مي‌:كند، يا اطرافيانش، و بعد كه فسادها لو مي‌رود، اكثريت جامعه مي‌خواهند باز هم او بر سر كار باشد، آيا از دست علما كاري بر مي‌آيد؟! اگر هر فردي در جايي كه نشسته، دست از دنياپرستي بردارد، كدام مسئولي مي‌تواند فساد كند؟! از ماست كه برماست!