...از اين رو ايشان شناخت از ذات اشياء را ناممكن مي‌دانند، اما به كمك رياضيات، نشان مي‌دهند نسبت‌هايي كه بين ادراكات ما از واقع وجود دارند، متناسب با نسبت‌هايي هستند كه ميان اشياء خارجي حقيقتاً هست. بنابراين تنها راه قطعي ارتباط علمي و ادراكي ما با واقع، بهره‌برداري از همين نسبت‌هاست. از اين رو ايشان يك معرفت‌شناسي جديدي را پايه‌ريزي كرده‌اند كه تحت عنوان «روش توليد تعاريف كاربردي» شناخته مي‌شود و كتاب آن نيز منتشر شده. اين شيوه بر اساس همين نسبت‌ها كار مي‌كند. در اين روش، براي تعريف هر موضوع، بايد 81 نسبت را ميان اجزاي آن مشاهده كرد و سهم تأثير هر كدام را تعيين نمود، تا تعريف كامل شود. شخصاً بارها تلاش كردم تا بر اساس روش ايشان موضوعات مختلف را تعريف كنم، ولي روش ايشان در مرحله اوليه تنها يك فرضيه به ما مي‌دهد. اين فرضيه تا به آزمون گذشته نشود نمي‌تواند تعريف موضوع محسوب گردد. در مرحله آزمون ما بايد با تغيير نسبت‌ها، نشان دهيم كه همان نسبت‌هاي ذهني در خارج نيز تكرار مي‌گردند. مثلاً اگر نسبت وزن شكر را در آزمون دوم، دو برابر بيشتر از آزمون اول نماييم، بايد آزمايش كنيم آيا غلظت مرباي حاصله طبق فرضيه ما دو برابر مي‌گردد يا خير. با اين آزمون‌ها سهم تأثير 81 جزء در كلّ مشخص مي‌گردد و مي‌توانيم متوجه شويم كدام اجزاء را اشتباهاً در تعريف داخل كرده‌ايم و كدام را در جاي نادرست قرار داده‌ايم. وقتي تعريف كامل شد، در حقيقت آن‌چه كه امروزه در فيزيك به نام معادله مي‌شناسيم به دست آمده است؛ يعني نسبت واقعي ميان متغيّرهاي مرتبط با هم، متغيّرهايي كه با هم يك كلّ واحد را مي‌سازند. بنده صرفاً تا مرحله فرضيه توانسته‌ام در برخي موضوعاتي كه مي‌شناخته‌ام پيش بروم، ولي امكان آزمون تا كنون نداشته‌ام. براي كسب اطلاع بيشتر در اين باره مي‌توانيد نشاني http://isaq.ir/vdcicqa32t1au.bct.html و يا http://goo.gl/Vdqsv1 را ملاحظه فرماييد. موفق باشيد.