• وبلاگ : شايد سخن حق
  • يادداشت : قرآن در ويندوز
  • نظرات : 5 خصوصي ، 9 عمومي
  • چراغ جادو

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + حامد 
    "اگر چارچوب شما هيچ برتري بر ديگر چارچوب‌ها نداشت، پس چگونه مي‌تواند قضاوت كند كه: «بردار تغيير نكرد؟!»
    به نکته ي لطيفي اشاره کرديد. ببينيد اگر يک بردار مشخص را بر اساس مؤلفه هايش تعريف کنيم، مسلما زماني که در مختصات ديگري مي رويم به خاطر تغيير مؤلفه ها، بردار ديگري خواهيم داشت. مثلا اگر ماهيت بردار الف را با سه عدد (1,3,5) نشان دهيم که در واقع جزئي از ذات بردار الف باشند، در مختصات دوران يافته، اعداد متفاوتي خواهيم داشت و در نتيجه ديگر همان بردار الف نيست، بلکه بردار ديگري داريم. ولي در فيزيک آنچه ما بردار مي ناميم، در تعريفش مؤلفه هايش دخيل نيست. به همين خاطر هم هست که با تغيير مختصات ناظر تغييري در خود بردار حاصل نمي شود. به عبارت ديگر بردار فيزيکي مستقل از مختصات است. يک تمايز ميان بردار فيزيکي(از اين به بعد آن را با همان واژه ي بردار نام مي برم) و نمايش مؤلفه هاي آن در يک مختصات خاص وجود دارد. در آدرس http://planetmath.org/physicalvector به طور مفصل چنين تمايزي را بحث مي کند ولي در اينجا به زبان ساده تري سعي مي کنم مطلب را برسانم:
    بدون در نظر گرفتن زمان، يک بردار سه مؤلفه اي به طول و جهتش مشخص مي شود نه مؤلفه هايش. مؤلفه ها از يک مختصات به مختصات ديگر تغيير مي کنند ولي طول و جهت بردار همان است. شما پرسيديد که چه چيزي مشترک است که اين هماني را مي رساند. بله طول و جهتش همان است و بردار به همين اساس مشخص مي شود. طولش همان مي ماند زيرا اگر مختصات هاي ديگر داراي همان واحد اندازه گيري مثلا سانتيمتر باشند، برابر بودن طول واضح است. جهت بردار هم يکسان مي ماند زيرا که فرض کنيد اگر آن بردار به يک شيئي در مکاني اشاره کند، تحت تغيير مختصات ناظر، باز هم بردار مذکور به همان شيئ اشاره مي کند. و از اين رو مي فهميم که اين "همان" بردار است.