با سلام و عرض ادب
برادر بزرگوارم همانطوري که در پست قبلي گفتم تجربه نامساعد گذشته شما بسيار اثر عميقي بر روي نگرش و احساسات شما گذاشته و باالطبع قضاوت ها و آرا شما را نيز تحت تاثير قرار داده است
و بنده با اينکه استدلالهاي شما را ( بويژه در مورد وجوب ازدواج با توجه به سخني که پيامبر اکرم در مورد کساني که رغبت به ازدواج ندارند فرموده اند) زياد قبول ندارم اما خودم را مجاز نميدانم که بخواهم حداقل در اين برهه از زندگي شما بر انجام ازدواج از طرف شما اصرار بورزم . چرا که يقينا تجربيات احساسي شما را نميتوانم بطور کامل درک کنم زيرا جاي شما نبوده ام . و تنها خداست که از دلهاي بندگانش با خبر است و شايد و باز هم ميگويم شايد وضعيت فعلي شما در نزد درگاه الهي براي حرکت نکردن به سمت ازدواج داراي توجيه باشد . الله اعلم
در پايان اميدوارم که خداوند رزاق در زمان مناسب و بنا به مصلحت خويش از درياي بيکران رحمتش اين نعمت ( همسر مومن حقيقي) رانيز خودش براي شما فراهم کند که او بر هر کاري تواناست . تا ان شاالله هم خودتان به شيوه معصومين (عليهم السلام) زندگي کنيد (نه با تکيه بر فتاواي علماي غير معصوم ) و هم فرزندان عزيزتان از نعمت داشتن محبت مادرانه بهره مند شوند . با آرزوي شادکامي ، هميشه موفق باشيد .