[ادامه] سؤالات امتحاني هم فرق مي‌كند. براي هر كس با ديگري، يكي به ثروت امتحان مي‌شود، يكي به فقر، يكي به طلاق، يكي به ازدواج، يكي هم به طلسم و طالع! سه. همه جبرها ناشي از تصميمات ربوبي نيست. يعني همه اين اتفاقات كه پيرامون ما مي‌افتد و ما را مجبور مي‌كند از خدا صادر نشده است مستقيم. مثلاً اين‌كه در زمين هستيم، قطعاً ناشي از تصميم حضرت آدم(ع) بوده مبني بر خوردن ميوه ممنوعه. گاهي پدر ما يا مادر ما، يا ديگر اطرافيان خطاهايي مرتكب مي‌شوند و آثارش به ما مي‌رسد. شخصي را مي‌شناسم چون مادرش تب داشته و بچه شير داده، تشنج كرد در نوزادي و اكنون يكي از چشم‌هايش چپ شده است. خدا خواست؟! يا كوتاهي و اشتباه مادرش بود؟! خود به خود اين جبري كه از مادر واقع شده جزئي از امتحان او محسوب مي‌گردد. ولي تقصير خالق چيست؟! بسياري از گرفتاري‌هاي ما ناشي از قصور و تقصير گذشتگان ماست و حتي معاصرين ما. حتي اگر دعاي‌مان مقبول نمي‌شود، در ادعيه و روايات دلايلي براي عدم قبولي دعاها ذكر شده است. يك چهار هم اضافه كنم: سر جلسه امتحان اگر به شما ماشين حساب بدهند تا بتوانيد سؤالات را پاسخ دهيد، آن افرادي كه كليد ماشين‌شان را از جيب در مي‌آورند تا پيچ‌هاي پشت ماشين‌حساب را بگشايند، به اين بهانه كه: مي‌خواهيم ببينيم چطور كار مي‌كند؟ آيا درست محاسبه مي‌كند يا نه؟! از امتحان جا مي‌مانند. حواس ديگران را نيز پرت مي‌كنند. برنده كساني هستند كه سريع با استفاده از ماشين حساب پاسخ‌ها را مي‌دهند و جلسه امتحان را با موفقيت ترك مي‌نمايند و سيستم داخلي ماشين حساب را بر عهده مهندسين فني مي‌گذارند. طلسم ابزار اداره دنيا در پشت پرده است كه فرشتگان مهندسين فني آن هستند. ما بايد امتحان بدهيم، نه اين‌كه با ماشين حساب عالم ور برويم! :)