و عليك السلام. معني موفقيت در امتحانات الهي، دستيابي به پيروزي ظاهري نيست، اگر بود كه امام(عليه‏السلام) در كربلا شهيد نمي‏شد و اين همه انبياء الهي كشته نمي‏شدند. طلاق هم به معناي شكست و تخطي از فرامين الهي نيست. اساساً تعريف موفقيت و شكست در امتحانات و ابتلائات حيات بشري به نتيجه و ظاهري كه حاصل مي‏شود نيست و قضاوت به هدف براي محك زدن نادرست است. مسأله اصلي عمل به تكليف است و هر كس در هر موقعيتي بايد به تكليفي كه بر دوش دارد به درستي عمل كند تا نزد خداوند پاسخ داشته باشد و معذور باشد. طلبگي كيفيت خاصي ندارد كه به آن بسنجيم و هر كه آن كيفيت را فاقد بود طعن زنيم به طلبه نبودن. كنار آمدن با هر شرايطي هم مأذون الهي و مأمورٌ به نيست. مثلاً كسي بگويد در جمع فاسدي مي‏نشينم كه غيبت مي‏كنند و با شرايط كنار مي‏آيم و سكوت مي‏نمايم، اگر غلبه تواند بايد پرهيزشان دهد و اگر نتواند بايد كه از آن شرايط خارج شود، نه اين‏كه بماند و با شرايط كنار بيايد. اصلاً كنار آمدن با هر شرايطي مسلك سكولاريان است كه مي‏گويند بايد به همه اديان احترام گذارد و با همه مسلك‏ها كنار آمد و همه قرائت‏ها را پذيرفت. نه دوست عزيز. خداوند از ما نخواسته است كه با همه شرايط كنار بياييم، بلكه از ما خواسته است كه در هر شرايطي به تكاليف خود عمل كنيم. إن‏شاءالله اين طلبه حقير هم بتواند به تكليف خود عمل كند. مدعي نيست كه كرده است، اما به دعاي خير تك‏تك دوستان محتاج است در اين مسير. تشكر از سعه صدر شما.