• وبلاگ : شايد سخن حق
  • يادداشت : مصونيت اقتصادي
  • نظرات : 0 خصوصي ، 2 عمومي
  • چراغ جادو

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + حسن ف 
    سلام. بسيار روان و دقيق نوشته بوديد. به نظر من خود بانک ها ابزار دست يک عده هستند که مي خواهند از جيب مردم دزدي کنند. يعني سرمايه دار هايي که فقط به دنبال بزرگ تر کردن جيب خودشان هستند. به هر قيمتي. حتي در سطح جهاني. کساني که خودشان بانک ها را به وجود آوردند. کساني که ضرب المثل پول، پول مي آورد را اختراع و اجرا مي کنند...
    چند وقت پيش فکر مي کردم که شايد بايد به دوران مبادله کالا به کالا برگرديم...
    پاسخ

    سلام. قطعاً همين‌طور است. كساني هستند، همان اشراف، سرمايه‌داراني كه به جاي كار كردن، سرمايه‌شان است كه پيوسته سرمايه ايجاد مي‌كند. اما نه با توليد، بلكه با «ربا». همان كه به خوبي فرموديد: پول پول مي‌آورد! پول بايد پول بياورد، اما به شرط آن‌كه پول از توليد به دست آيد. امروزه بانك‌ها بدون توليد پول ايجاد مي‌كنند و در نتيجه يك تعادل به هم مي‌خورد: «برابري توليد با پول». در جامعه سالم، هميشه پول از توليد كالا يا خدمات به دست مي‌آيد، (البته از نظر آدام اسميت فقط توليد كالا يك كار مولّد است و توليد خدمات كار غيرمولّد حساب مي‌شود، يعني ثروت در جامعه توليد نمي‌كند). بنابراين قيمت‌ها هرگز تغيير نمي‌كند، مگر آن‌كه واقعاً يك مشكلي در منابع آن كالاي خاص ايجاد شود، مثلاً معدنش تمام شود و پول هرگز ارزش خود را از دست نمي‌دهد و ثبات دارد. امروز اين تعادل را از بين برده‌اند. نيازي به تهاتر نيست (كالا به كالا)، نيازي به پولطلا هم نيست (نظريه‌اي كه برخي دارند)، كافيست «خلق پول» موقوف شود. كار تمام است. همين اسكناس‌هاي ريال به ثبات مي‌رسند. تشكر.