هنگام مطالعه دقت بفرماييد كه مسحور «سياه‌نمايي» كتاب نشويد. لازم است نكته‌اي را عرض كنم تا آسيب كمتر شود إن‌شاءالله. نويسنده اين كتاب «اسلام» را برابر با ايران عصر مغول و صفويه و افشاريه و زنديه گرفته است. تصوّري كه خيلي از ما نسبت به تاريخ اسلام و تشيع داريم. گمان مي‌كنيم نخستين بار در ايران بود كه شيعه حاكميت يافت و تمام آسيب‌هاي حاصله را بر همين اساس ترسيم مي‌نماييم. نويسنده غفلت كرده كه «فاطميون» بسيار پيشتر از حمله مغول به ايران، در مصر به قدرت رسيدند و حكومت شيعي را پايه‌گذاري كردند و به سطوح بالاي از دانش دست يافتند. غفلت كرده كه تمدن اسلامي عظمت علمي خود را پيش از اين‌كه امثال ابن‌سينا در ايران بدرخشند، در دانشگاه حضرت زهرا(س) در قاهره به دنيا نشان داد. جنگ‌هاي صليبي كه نويسنده كتاب، اصرار دارد پيشرفت علمي غرب را پس از آن و متأثر از آن بداند، به هدف نابود كردن تمدن پيشرو شيعه در مصر بود. اساساً آشنا شدن غربي‌ها با علوم مدرن از رهاورد آشنايي آن‌ها با شيعيان فاطمي در مصر اتفاق افتاد. در آن زمان ايران هنوز علوم جديد را نمي‌شناخت. اين كه نويسنده مشكلات علمي ايران را بررسي مي‌‌كند، گزارش‌هاي درستي‌ست، اما اين‌كه اين‌ها را به مسلمانان نسبت دهيم، چيزي كه از فحواي سطور كتاب فهميده مي‌شود نادرست است. در نهايت فاطميون را صلاح‌الدين ايوبي سرنگون كرد، به حمايت از خلفاي عباسي. امروز اگر پرچم فلسطين سياه و سبز و سرخ دارد، چون خود را وارث عباسيون، فاطميون و امويون مي‌دانند كه سه رنگ مزبور نشان هر كدامشان بود. ما متأسفانه تمام تاريخ شيعه را به ايران منحصر مي‌كنيم و طبيعتاً نيمي از تمدن پيشين شيعه را نمي‌آموزيم. فاطميون يك حكومت شيعي بود. كافيست در اينترنت جستجو كنيد و درباره آن بخوانيد. اين نكته را اگر توجه داشته باشيد، اميد است آثار سوء كتاب كمتر شود. موفق باشيد.