به بهانه غزّه خانه داری یا نداری اتحادیه مستقل خبرنگاران فقر ِ عمومی و عمومیّت ِ فقر رابطه فاصله طبقاتی با استبداد

[بیشتر]

فقه هوش مصنوعی فهرست فصوص و فتوحات ما چند روح داریم؟ چه شود؟ سارق ِ خدمتگزار

[بیشتر]

• روش محاسبه سود وام بانکی
• مسأله شناخت
• تأمین امام جماعت
• اصول تربیت فرزند
• انرژی‌های غیرهمسو
• مسیر مرجعیّت
• خانواده؛ دشمن کاپیتالیسم
• هویّت ِ بورس
• عشق و فقه
• نواقص العقول
• من؛ مسئول
• فهم غلط از استخاره
• درمان ِ سازمان ِ تنبل
• تحولات اقتصاد کلان
• اولین نرم‌افزار من
• انقلاب در ساختارها
• پول در بانک
• سازمان جبهه
• آسیب فعالیت فرهنگی
• سامانه خانواده
• چرا تعدّد زوجات نه
• هدف ِ ازدواج
• چه کنیم؟
• سبک زندگی
• نسبت عقل و دین
• حل مشکل جبر و اختیار
• پارادوکس طلبه برنامه نویس
• سفرنامه خاورمیانه

[بیشتر]

اگر خواننده بازگردد رأی ِ مخفی دستاورد تحصیلی شدّت ِ عدالت رشد

[بیشتر]

«من روزه‌ام، حوصله ندارما»
سیداحمد گفت
به کی؟
به سیدمرتضی
کِی؟
وقتی داشتند بازی می‌کردند
یک‌جور با عصبانیت
همان اولین روز ماه مبارک که ادعا می‌کرد می‌خواهد روزه بگیرد

تعجب کردم
صدایش کردم:
- توی این خونه تا حالا این جمله رو کسی نگفته
از کجا یاد گرفتی؟

عذرخواهی کرد
متأسف شد
خلاقیت خودش شاید بود
یا شاید در مدرسه شنیده
سال‌های گذشته



نصیحت را ادامه دادم:
- ببین پسرم!
آدم اخلاقش باید بهتر بشه
حوصله‌ش بیشتر بشه
وقتی روزه می‌گیره
ضعفی که از روزه به انسان دست می‌ده
قوای جسم رو تحلیل می‌بره
پس روح قوی‌تر عمل می‌کنه
تأثیرگذارتر
موانع کمتری پیش روش داره
روزه چطور می‌تونه دلیل بی‌حوصلگی و عصبانیت باشه؟!

من هرگز به فرزندانم چنین چیزی را یاد ندادم
در رفتارم نبوده اصلاً
روزه نمی‌تواند بهانه اشتباهات باشد
کم‌کاری‌ها
تنبلی‌ها
عصبانیت‌ها و بداخلاقی‌ها
روزه یک حرکت مثبت و روبه‌جلوست
عقب‌گرد که نیست!

قال ابوالأئمه (ع): «کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ صِیَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ، وَ کَمْ مِنْ قَائِمٍ لَیْسَ لَهُ مِنْ قِیَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ» (نهج‌البلاغه، ح145)
چه بسیار روزه دارانى که از روزه خود جز گرسنگى و تشنگى بهره اى نمى برند و چه بسیار شب زنده دارانى که از قیام شبانه خود جز بى خوابى و خستگى ثمره اى نمى گیرند. (ترجمه مکارم)

مهارت آموختنی نیست
به دست آوردنی
تکرار می‌خواهد
هر بار پس از باری دیگر

سال گذشته با هم پختیم
کمکش کردم یعنی
برای بامیه و زولبیا
امسال اما
این‌بار
رسماً گفت کمک نمی‌خواهد
نه حتی در هنگام انداختن بامیه‌ها در روغن داغ

طرح‌دار کردن بامیه‌ها کار دشواری‌ست
خط‌های برجسته دورشان
باید که از قیف ریخته شود
با قیچی یا چاقو بریده شود
تکه شود تا بیافتد
تا از دنباله خمیر جدا شود



به حول و قوّه خدا موفق شد
تنها هم
یک دست قیف
یک دست قیچی
تمام بامیه‌ها را آماده کرد

من ترسیده بودم
نگران بودم
ولی به خدا توکّل کردم
مزاحم کارش نشدم
برایش دورادور دعا کردم

به فرزندان باید فرصت داد
نمی‌شود نداد
تا یاد بگیرند
تا بتوانند
تا مدتی بالای سرشان
بعد باید بدون بالاسر کار کنند
تا روزی که نبودیم باشند
موفق باشند
بدون حضور فیزیکی ما

ما والدین باید به فرزندان اجازه دهیم مهارت کسب کنند
حتی اگر نگرانشان باشیم
نگرانی هم بخشی از تربیت است
تحمّل ِ نگرانی یعنی!

قال امامنا (ع): «وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهَا رِجَالٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْهَا زِینَةُ مَتَاعٍ وَ لَا قُرَّةُ عَیْنٍ مِنْ وَلَدٍ وَ لَا مَالٍ» (نهج‌البلاغه، خ199)
آن گروه از مؤمنان که زینت متاع دنیا و فرزندان و اموالى که مایه چشم روشنى است، آنها را به خود مشغول نداشته، حق نماز را خوب شناخته اند. (ترجمه مکارم)

گفتم: همبرگر؟!
مریم گفت: من!
گفتم: پس نونش با من!
گفت: نونش هم با من!
گفتم: پس من چکار کنم؟
گفت: بالاسرم وایسا بگو چکار کنم!



شد
درست کردیم و شد
عجب همبرگری هم! :)

کدامیک از نعمت‌های خدا را می‌توانیم شکر کنیم؟
توانش را داریم اصلاً؟!

قال الأمیر (ع): «تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُکُمُ انْمِیَاثاً وَ سَالَتْ عُیُونُکُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَیْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِی الدُّنْیَا مَا الدُّنْیَا بَاقِیَةٌ، مَا جَزَتْ أَعْمَالُکُمْ عَنْکُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَیْئاً مِنْ جُهْدِکُمْ أَنْعُمَهُ عَلَیْکُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِیَّاکُمْ لِلْإِیمَانِ.» (نهج‌البلاغه، خ52)
به خدا سوگند اگر به خاطر شوق حق و ترس از او دلهاى شما آب شود، و دیدگانتان خون ببارد، سپس به اندازه بقاى دنیا عمر کنید، باز هم کار کردهاى خوب شما - هر چند از هیچ کوششى دریغ نکنید - با نعمت هاى عظیمى که به شما داده، و با هدایتى که جهت بر خوردارى از ایمان به شما مرحمت فرموده برابرى نخواهد داشت. (ترجمه انصاریان)

پنیر ِ پیتزا مشکوک است
نمی‌دانیم از چیست
محتویاتش
حرف و حدیث هم که زیاد

پنیرهای معمولی هم شور
کم‌چرب هم
به درد پیتزا نمی‌خورد
ما هم که زیاد در خانه پیتزا می‌پزیم
بچه‌ها دوست دارند
حداقل دو هفته یک‌بار



پنیر محلی خریدیم
معمولاً چرب‌تر
و برای نمک
یک روز در آب سرد داخل یخچال

دیگر شور نبود
اما مرطوب
لازم بود چند روز در آبکش باشد
داخل یخچال

می‌شد رنده کرد
تا حدودی خشک شده
نمک از دست داده
چرب هم هست
اگر چه نه به اندازه پنیرپیتزاهای مرسوم
اصلاً پنیر پیتزا چربی خیلی بالایی دارد
و ضرر بیشتر هم
پنیر ِ ما کم‌تر

فرار از کلیشه‌ها مهم است
کودکان باید یاد بگیرند
همه چیز همانی‌که می‌بینیم نیست
همانی‌که یادمان داده‌اند
اگر همیشه این‌طور میسّر شده
دلیل ندارد طور دیگر نشود!

قال أمیرالمؤمنین (ع): «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: فَعَالِمٌ رَبَّانِیٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِیلِ نَجَاةٍ وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ، أَتْبَاعُ کُلِّ نَاعِقٍ یَمِیلُونَ مَعَ کُلِّ رِیحٍ، لَمْ یَسْتَضِیئُوا بِنُورِ الْعِلْمِ وَ لَمْ یَلْجَئُوا إِلَى رُکْنٍ وَثِیقٍ» (نهج‌البلاغه، ح147)
مردم سه گروهند: دانشمند ربّانى، دانشجوى بر راه نجات، و مگسانى ناتوان که به دنبال هر صدایى مى روند، و با هر بادى حرکت مى کنند، به نور دانش روشنى نیافته، و به رکنى محکم پناه نبرده اند. (ترجمه انصاریان)

می‌شود
همه‌چیز را
ما نان را هم در خانه پختیم
تافتون
در این وضعیت قرنتینه

آسان است
همه چیز می‌شود
همه کار شدنی‌ست
شاید کمی سخت
در ابتدا
اما
مگر در گذشته با کمترین امکانات نمی‌کردند
همین کارها را
مردمان‌مان؟!



بچه‌ها هم هر روز یک شیرینی
مدل‌های مختلف
طرح‌های جدید
در وقت‌هایی که درس و مشق ِ مجازی ندارند!



زندگی شیرین‌تر نیست؟
وقتی خانواده در کنار هم
تولید محصولات مورد نیاز
از منابعی ارزان و در دسترس



چقدر زندگی ِ شهری دور شده
زندگی ِ مدرن
سبک زندگی ِ غربی آرامش را از ما گرفته
آسایش را
قدرت ِ فکر و خلاقیت را
وقتی
همه چیز را از هایپراستار می‌خری
از رفاه ِ دنیا
از افق ِ کورش و داریوش و خشایارشا
بسته‌بندی شده
پیش‌آماده
آماده خوردن
حداکثر با اندکی گرم کردن
این زندگی‌ست؟!

قال الإمام (ع): «الْعِلْمُ خَیْرٌ مِنَ الْمَالِ، الْعِلْمُ یَحْرُسُکَ وَ أَنْتَ تَحْرُسُ الْمَالَ، وَ الْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ وَ الْعِلْمُ یَزْکُوا عَلَى الْإِنْفَاقِ، وَ صَنِیعُ الْمَالِ یَزُولُ بِزَوَالِهِ» (نهج‌البلاغه، ح147)
دانش بهتر از مال است، زیرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو باید نگهبان باشى مال با بخشش کاستى پذیرد امّا علم با بخشش فزونى گیرد، و مقام و شخصیّتى که با مال به دست آمده با نابودى مال، نابود مى گردد. (ترجمه دشتی)

نمی‌شد که بخریم
اصلاً راه ندارد
خیلی مقیّد هستیم به مراعات ضوابط کرونا
کمتر از خانه بیرون
خریدهای مشکوک نمی‌کنیم
حالا برویم از قنادی کیک بخریم
چه تضمینی بر عدم آلودگی؟!

مریم دست به کار شد
همّت کرد
بچه‌ها هم کمی کمکش کردند
بیشتر خودش



نتیجه درخشان بود
شاهکار
کیک شطرنجی هم این‌بار
عالی!



می‌شود
در خانه می‌شود
تلاش که کنیم
همه چیز شدنی‌ست

چرا تولیدات خانگی متروک می‌شوند؟
نباید اجازه دهیم
لذّت ِ تولید از لذّت ِ مصرف بیشتر است
این را آنان که در خانه تولید کنند می‌فهمند
مریم که این کیک را پخت
از همه ما خوشحال‌تر بود
از تلاشی که کرده و محصولی که تولید کرده!

قال أمیرالمؤمنین(ع): «إمْشِ بِدَائِکَ، مَا مَشَى بِک» (نهج‌البلاغه، ح27)
با بیمارى ات همراهى کن مادامى که با تو همراهى مى کند. (ترجمه مکارم)

اولی را برای خودش دوخت
وقتی دوختش را یاد گرفت
خیلی زیبا در آمد

پارچه را همه با هم رفتیم از «سلامت» خریدیم
یک پارچه‌فروشی معروف در قم
با قیمتی مناسب‌تر از جاهای دیگر

اولین نفری که صدایش در آمد سیدمرتضی بود:
«یکی هم برای من بدوز!»

صبر کرد تا سرش خلوت‌تر شود
کارهای خیاطی دیگری در دستور داشت
لباس‌هایی که می‌خواست برای خودش بدوزد
وقتی پایان یافت
نوبت سیدمرتضی رسید

این‌بار رفتیم بازارچه موسی‌بن‌جعفر(ع)
نزدیک حرم
زیرزمین
همه پارچه‌فروشی
فراوان
گشتیم و پارچه مناسبی یافتیم
سیدمرتضی سیاه و قرمز را انتخاب کرد
همیشه رنگ قرمز در میان انتخاب‌هایش هست
نباشد نمی‌شود انگار
یک رنگ دیگر هم برای سیداحمد برداشتم
متری 40 هزار تومان
یک متر و نیم خریدیم
مقداری بیشتر برای احتیاط

سویشرت سیدمرتضی که تمام شد
سیداحمد خواست
برای مریم کار یک روز بود
دستش راه افتاده
کار را یاد گرفته
آخرین را هم دوخت
عالی شدند
هر سه تایشان



دخترم استاد شده
در همین مدتی که کلاس رفته

انسان این‌طور است
زود یاد می‌گیرد
اگر بخواهد
در سنین خُردی بهتر

نظام آموزشی ما خوب سامان نیافته
خوب طراحی نشده
همین است که جوانان ما بیکار می‌مانند
بی‌عار بار می‌آیند
بی‌سر و سامان
از بس که سرشان در کتاب و دفتر است

انسان اگر کار بلد باشد
اعتماد به نفس هم پیدا می‌کند
هویّت هم
احساس کامل بودن می‌کند
توانایی
- دخترم همین الآن تو می‌توانی یک تولیدی بزنی
فقط همین سویشرت را اگر بدوزی
می‌توانی تولید انبوه کنی
درآمدی برای خودت و خانواده آینده‌ات

با زیپ و دگمه و قیطان و همه مخلّفات
بیشتر از 80 هزار تومان نشد
اما
در بازار
همین را 120 می‌فروشند
حداقل
قیمت کردیم!

قال إمام علی(ع): «إِنَّ مِنْ أَحَبِّ عِبَادِ اللَّهِ إِلَیْهِ عَبْداً أَعَانَهُ اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ، فَاسْتَشْعَرَ الْحُزْنَ وَ تَجَلْبَبَ الْخَوْفَ، فَزَهَرَ مِصْبَاحُ الْهُدَى فِی قَلْبِهِ وَ أَعَدَّ الْقِرَى لِیَوْمِهِ النَّازِلِ بِهِ، فَقَرَّبَ عَلَى نَفْسِهِ الْبَعِیدَ وَ هَوَّنَ الشَّدِیدَ» (نهج‌البلاغه، خ87)
محبوبترین بندگان در پیشگاه خداوند بنده اى است که خداوند به تسلّط بر نفسش او را یارى داده، پس اندوه را شعار خود کرده، و خوف از عذاب را تن پوش خویش، از این رو چراغ هدایت در دلش روشن شده، و طاعت و عمل براى روز مرگ آماده کرده، پس روز قیامت را بر خود نزدیک، و سختى را بر خویش آسان نموده است. (ترجمه انصاریان)

دنبال دُنبه می‌گشت
مریم
در کاسه آبگوشتی که جلویش بود

- نگرد دخترم! دنبه را له کردم تا نتونی درسته بخوری!

وقتش بود که خاطره بگویم
قصه و داستان
بهترین روش آموزش
بچه‌ها با خاطره بهتر یاد می‌گیرند

- بچه‌ها من عاشق دنبه بودم
وقتی دیزی سفارش می‌دادم
روبه‌روی حرم
همیشه یک دنبه وسط آبگوشتم بود
می‌گذاشتم لای نان
نمک می‌زدم
درسته می‌خوردم
غرق لذّت می‌شدم
اما
ترک کردم
وقتی فهمیدم چقدر ضرر دارد برایم
وقتی وزنم بالا رفت

سیدمرتضی کلام مرا ادامه داد:
«منم دو تا چیزو ترک کردم
دیگه نقاشی مرد عنکبوتی نمی‌کشم
دیگه گنج هم نگه نمی‌دارم»

خیلی دوست داشت
این‌که هر چیز جالبی را جمع کند
کمدش یک گنجینه از عتیقه‌جات بود
خودکارهای عجیب
کیف و دفتر و مداد و پاک‌کن و تراش
هر چیزی که دوست داشت نگه می‌داشت
استفاده نمی‌کرد
یک گنج درست کرده بود
قبلاً گفته بودم که «گنج» درست کردن خوب نیست

سیداحمد هم به ما پیوست:
«من هم تنبلی رو ترک کردم
دیگه می‌خوام زرنگ باشم»
کم‌کاری می‌کرد معمولاً
سر جمع کردن سفره
موقع جمع کردن رختخواب
معمولاً آخرین نفر بود
سعی می‌کرد بار کمتری بر دوشش باشد

مانده بود مریم
- دخترم! تو چی رو می‌خوای ترک کنی؟
متحیّر مانده بود
چیزی به ذهنش نمی‌رسید
خوردن شیرینی‌جات را که نمی‌توانست
معلوم بود قصدش را هم ندارد
اما وقتی اصرار مرا دید
او هم به گروه ما پیوست:
«من هم بی‌نظمی را ترک می‌کنم»
دفتر و کتابش خیلی وقت‌ها روی زمین پخش می‌ماند
پارچه‌ها و وسایل خیاطی‌اش
لباس‌هایش را دیر از رخت‌آویز جمع می‌کرد
گاهی هم چادر و مانتویش این طرف و آن طرف پیدا می‌شد



به هم پیوستیم
به گروه ِ ترک
قرار شد هر کدام یک چیزی را ترک کنیم
تصمیم گرفتیم
حالا مانده مراقبه
مراقب هم باشیم تا به عزم‌مان اهتمام نماییم!

قال باب العلم(ع): «مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ، لِعَزَائِمِ الْیَوْمِ» (نهج‌البلاغه، ح440)
چه شکننده است خواب براى تصمیم هایى که (انسان) در روز مى گیرد. (ترجمه مکارم)
نمى توان به تصمیم ها و وعده هاى افراد زیاد خوش بین بود زیرا بسیار مى شود که تصمیم هاى محکمى امروز مى گیرند ولى شب مى خوابند و صبح بیدار مى شوند و به کلى آن را رها مى سازند گویى نه تصمیمى گرفته بودند نه وعده اى داده بودند. (پیام امام امیرالمؤمنین؛ شرح نهج‌البلاغه مکارم)

جالب بود
چه نمایشگاهی

با بچه‌ها رفتیم
معمولاً می‌رویم
هر نمایشگاهی که برگزار شود

خلوت بود
مشتری کم داشت
تخصصی
ولی
برای ما مفید
روش تولید سیمان را دیدیم
روش تولید سنگ را
سنگ‌های ساختمانی و صنعتی
دستگاه‌های مورد استفاده در معادن



هدیه‌های جالبی هم گرفتیم
بچه‌ها سنگ‌های زیبایی انتخاب کردند و رایگان گرفتند
نمک طبیعی حوض سلطان هم
برای پخت و پز در آشپزخانه
یک غرفه خودکار هم بود
در شهر قم تولید می‌شد
دانه‌ای 800 تومان می‌فروخت
با نوک هفت دهم (0.7) را

همین هفته پیش خریده بودم 4000 تومان
زیرزمین پاساژ قدس
می‌گفت ایرانی ندارد
نگو در همین شهر قم تولید می‌شود
و همه ما بی‌خبر

سی عدد خودکار خریدیم
در رنگ‌های مختلف
نحوه ساخت آن را هم دیدیم
از دیدن تولید کالاهای ایرانی هم خوشحال
چه صرفه اقتصادی خوبی داشت
خودکارش هم خیلی عالی
چقدر روان می‌نویسد
شرکتی با نام ارس!

سرورم علی (ع) فرمود: «کَانَ لِی فِیمَا مَضَى أَخٌ فِی اللَّهِ ... کَانَ إِذَا بَدَهَهُ أَمْرَانِ یَنْظُرُ أَیُّهُمَا أَقْرَبُ إِلَى الْهَوَى، [فَخَالَفَهُ] فَیُخَالِفُهُ. فَعَلَیْکُمْ بِهَذِهِ الْخَلَائِقِ فَالْزَمُوهَا وَ تَنَافَسُوا فِیهَا» (نهج‌البلاغه، ح289)
در گذشته برادرى الهى و دینى داشتم (که وصفش چنین بود): ... او چنان بود که هرگاه دو کار برایش پیش مى آمد اندیشه مى کرد که کدام به هوا و هوس نزدیکتر است، با آن مخالفت مى ورزید. (و آن را که خلاف هواى نفس بود مقدم مى شمرد، اگر مى خواهید راه سعادت و نجات را پیدا کنید) بر شما باد که این صفات را تحصیل کنید. (ترجمه مکارم)

مریم بیشتر مدرسه است
بیشتر از سیداحمد و سیدمرتضی
دبیرستان رفته دیگر
درسش بیشتر
بارش سنگین‌تر

گاهی می‌شود که تنها غذا می‌خورند
دو پسرم
و میزهایی که ساخته‌ایم
میزهای سه‌گانه
این‌بار دوگانه عمل می‌کنند



از مدرسه که می‌آیند
وقتی مریم نیست
فقط دو میز را کنار هم می‌گذارند
می‌شود یک میز دو نفره
برای دو نفر کافی
سه میز کمتر نیاز می‌شود

عجب چیزی ساختیم ما
همین میزهایی که این‌جا گفتم!

قال أمیرالمؤمنین (ع): «فَإِنَّ الدُّنْیَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَیْرِهَا وَ لَمْ یُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَیْئاً إِلَّا فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَیْهَا وَ لَهَجاً بِهَا، وَ لَنْ یَسْتَغْنِیَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِیهَا عَمَّا لَمْ یَبْلُغْهُ مِنْهَا، وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِکَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ؛ وَ لَوِ اعْتَبَرْتَ بِمَا مَضَى، حَفِظْتَ مَا بَقِیَ» (نهج‌البلاغه، ن49)
دنیا انسان را به خود مشغول و از غیر خود بیگانه مى سازد. دنیا پرست به چیزى از دنیا نمى رسد جز آنکه درى از حرص را به رویش مى گشاید و آتش عشق او را به دنیا تندتر مى کند در حالى که دنیاپرست هرگز به آنچه دارد در برابر آنچه به آن نرسیده قانع نیست (و دائماً در آتش حرص مى سوزد) و به دنبال آن جدایى از اموالى است که گردآورى کرده و واتابیدن آنچه را تابیده است. اگر از آنچه (در داستان پیشینیان و در گذشته عمر خودت) وجود داشته است عبرت گیرى آنچه را باقى است حفظ خواهى کرد. (ترجمه مکارم)

پنج شنبه 103 اردیبهشت 6

امروز:  بازدید

دیروز:  بازدید

کل:  بازدید