... پس فقيه وظيفه دارد حكم را بيان كند و موضوعات شرعي را هم تعريف كند. اما تشخيص موضوعات عرفي يا تخصصي بر عهده فقيه نيست. يعني اين‌كه تشخيص اين‌كه مثلاً مسجد فلان مسجد جامع شهر هست يا نيست، تا داخل در موضوع حكم جواز اعتكاف شود، اين بر عهده عموم مردم است و نه فقيه، چون يك موضوع عرفي است. البته فقيه هم به عنوان جزئي از عرف نظري دارد، ولي اين نظر براي شخص اوست و براي مكلفين واجب‌آلاطاعه نيست. مثلاً: فقيه مي‌گويد حجاب سر براي زن واجب است. حالا آيا روسري يا شال يا مقنعه يا حتماً چادر؟ كدام‌يك مي‌تواند حجاب سر باشد؟ فقيه حتماً نظر دارد. ولي اين نظر او با نظر ساير مكلفين تفاوتي نمي‌كند و هر مكلف خودش بايد مصداق مناسب براي حجاب سر را تشخيص دهد، به نحوي كه حكم كلّي پوشش با آن ويژگي‌هايي كه فقيه گفته محقق گردد. اگر حل نشد بفرماييد تا با مثال‌هاي بيشتري توضيح عرض كنم.