نفاق، چهره پنهاني دارد. انسان‌هايي هم كه خطا مي‌كنند يا اشتباه، شبيه به همين. به سادگي روشن نمي‌شود. فتنه همين معنا را دارد؛ حق و باطل مخلوط مي‌شود. مثلاً آدمي كه ده تا كار خوب دارد، ده تا ويژگي خوب، اما يك بد. آدم‌ها معمولاً توجه به آن بدي پيدا نمي‌كنند، آن را يا نمي‌بينند و يا اگر ببينند، خيال مي‌كنند آن هم خوب است. يا اگر بد است، حتماً مصلحتي بوده كه آن كار بد را انجام داده. بعضي آدم‌ها هم تغيير مي‌كنند. يك مدتي خوب هستند و بعد اشتباهات‌شان زياد مي‌شود و بدرفتار مي‌گردند. خلاصه شناخت آدم‌ها سخت است. به همين جهت است كه حضرت امير (ع) كلامي فرموده‌اند با مضموني شبيه به اين: حق را به آدم‌ها نشناس، آدم‌ها را با حق و باطل بشناس. يعني اگر هر شخصي كار نادرستي كرد، نگو پس آن كار خوب است، كار بد هميشه بد است، از هر كسي كه سر بزند! اگر شخصيت‌زده نشويم، كمتر دچار اين اشتباهات مي‌گرديم. سپاس.