بسياري از نويسنده‌گانِ مشهور کافه‌نشين بوده‌اند...همينگوي، از ميز و پذيراييِ کافه‌ي پاريسي در ساعاتِ خلوت، مثلِ ساعاتِ صبح، به عنوانِ محل کار استفاده مي‌کرده است. خودش مي‌گويد صبح‌ها نصفِ قيمت بودند کافه‌ها و ليواني شيرِ گرم، نه براي رفعِ عطش که براي سدِ جوع، هم ناهار را به تعويق مي‌انداخت و هم بهانه‌اي بود براي زياد ماندن و زياد نوشتن... من يکي دو تا کافه‌ي تهرانيِ مناسب براي نوشتن –خاصه پيش از ظهر- مي‌شناسم

رضا اميرخاني

http://ermia.ir/contents.aspx?id=586