صحيح مي‌فرماييد. البته ناخواسته است. يعني آدم در به يادآوري وقايع، ناخودآگاه تلاش مي‌كند تاريخ حوادث را از روي آن‌چه به خاطر دارد تعيين نمايد. آن لحظه كه مي‌نوشتم، تنها تاريخ دقيقي كه خاطرم بود شش‌ماهگي دخترم بود. سال و ماه و اين‌ها را بايد محاسبه مي‌كردم تا پيدا كنم. همان‌طور كه فرموديد اين به «حساسيت‌ها»ي انسان باز مي‌"گردد. هر چيزي كه براي بشر «مهم» باشد، شاخص محاسبات تاريخي‌اش قرار مي‌گيرد. خودم به اين نكته در كلامم توجه نكرده بودم، نخستين چيزهايي كه به خاطرم آمده بود را نوشتم. از التفاتي كه ايجاد فرموديد سپاسگزارم. إن‌شاءالله هميشه موفق و در پناه حق باشيد. به مطالب شما سر زدم. مباحثات مفصلي كه در كامنت‌ها روي داده بود را ديدم. وفّقكم الله. ياعلي