اگرچه با «ح» نوشته مي‏شه، ولي فراموش نكنيم كه با «هـ» تلفظ مي‏شود! جز اين است؟! به طور كل اگر حروف زبان فارسي را بخواهيم دوباره بازتعريف كنيم و رسم‏الخط را از نو بسازيم، بيشتر از 23 حرف در الفباي آن نخواهد بود، اين‏ها «الف ب پ ت ج چ خ د ر ز ژ س ش ف ق ك گ ل م ن و ه ي». 32 حرف الفبا مربوط به زماني بوده است كه تلفظ‏ها متفاوت بوده. مي‏دانيد كه خط را بر اساس زبان طراحي كرده‏اند. البته رسم‏الخط امروزي ما عربي است و زبان ما پارسي. علت هم اين است كه رسم‏الخط دوران هخامنشي ميخي بود كه بعدها به «پهلوي» تبديل شد و مانند رسم‏الخط‏هاي اروپايي از چپ به راست نوشته مي‏شد. ولي اين خط يك نوع رمز بود كه فقط براي امور ديواني و كشورداري و پيام‏رساني محرمانه توسط چاپارها استفاده مي‏شد و تعليم و تعلم اين خط ممنوع بود و جرم تلقي مي‏شد. با آمدن اسلام، توجهي كه اسلام به خواندن و نوشتن داشت، سبب شد كه ايرانيان خط عربي را فرابگيرند و سپس براي نوشتن الفاظ پارسي خود نيز از همين خط بهره بگيرند. خط عربي ايرانيان را از بي‏سوادي نجات داد! البته اعداد ما عربي نيست. ما اعداد را به روش هنديان مي‏نويسم كه آن هم ماجراي مفصلي دارد. رسم‏الخط اعداد عربي همان است كه امروزه در غرب مورد استفاده قرار مي‏گيرد و توسط رياضي‏دانان مسلمان اختراع شده است. اعداد در انگليسي خطوط شكسته‏اي بود كه تعداد را نشان مي‏داد، هر نماد به تعداد عدد خود زاويه حاده داشت. اروپاييان اين رسم‏الخط اعداد را از مسلمانان فراگرفتند، ولي خود ما اعداد را به سبك هنديان مي‏نويسم كه اگر دقت كنيد انحناهاي آن به خط هندي شباهت تام دارد. در نرم‏افزار Word دقت اگر كنيد مشاهده مي‏كنيد كه اعداد ما را به نام Hindi نام برده و اعداد انگليسي را به نام Arabic... عجيب نيست! :) (راستي اين را هم عرض كنم كه پدر زبان و خط عربي، عِبري است، همان خط و زباني كه مورد استفاده قوم بني‏اسرائيل بوده است و امروزه صهيونيست‏ها روي آن خيلي تعصب دارند!)