امروز صبح كه از خواب پا شدم چند تا جمله مدام توي ذهنم وول مي‏خورد، نمي‏دونم شايد خاصيت روز جمعه باشه كه چون زيادتر از روزاي ديگه مي‏خوابم، ذهنم بيشتر فرصت داره با خودش درگير شه. اون جملات اينهاست: «سعي نكن به خودت بباوروني كه اتفاقي نيافتاده، سعي نكن به خودت بباوروني كه مشكلت مهم نيست، سعني نكن به خودت بباوروني كه به سادگي اين مسأله را حل خواهي كرد... به جاي اين تلاش‏هاي بيهوده، باور كن خداوند قدرتي به تو داده كه به دشواري و مشقت و با همت مضاعف مي‏تواني بر اين دشواري غلبه كني، همين!».