سپاس بيكران از لطف زايدالوصف پروردگار كه مخاطبين فهيم نصيب وبلاگم كرده است. اما شگفتا كه هر كه در وبلاگ بنده مي‏نويسد استعاره در نام را ترجيح مي‏دهد به جاي صراحت در بيان آن... نمي‏دانم علت چيست... عصر حاضر را دوران شفافيت اينترنت مي‏پنداشتم و دوران پرده‏پوشي و پنهان‏كاري در ارتباطات مجازي را پايان‏يافته تلقي مي‏كردم، لكن در اين چند صباحي كه صراحت را در وبلاگم به حدّ - نزديك به - نهايت رساندم (حدّش نهايت است يعني هرگز به نهايت نمي‏رسد :) هنوز رنگي از ترانسپارنسي نمي‏بينم. به جز خواهرزاده‏ام كه اين پيام را دريافته و به نام مي‏نويسد، حتي نزديك‏ترين افراد نيز مستعار مي‏نويسند! باز هم سپاس از شما كامنتر گرامي!