البته كه نمي‌توان در اين فضاي كوچك يك برنامه كلّي را تشريح كرد. حقير هم مدعي نيستم كه مي‌توانم. اما اندك‌چيزهايي در نظر دارم كه در انتظار فرصتي هستم تا وقتي نسلم كار را به دست گرفت، به دوستان و هم‌رده‌هايم ارائه نمايم. يك پارچ آب دقيقاً از نقطه‌اي مي‌تواند خنك شود كه سردترين بخش آن باشد، يعني خود‌ ِ يخ. از زمين كه به آسمان نمي‌بارد! اگر شيعه دچار انحراف شده، نقطه آغاز در حوزه علميه نجف و نقطه پايان حوزه علميه قم است. من سال 1376 براي همين به قم آمدم. آن روزها با اساتيد خود كه مشورت مي‌كردم، پس از انتقادهايم، هميشه پاسخ اين بود: خوب درس بخوان، وقتي كار دست تو افتاد، ايده‌هايت را پياده كن! نه اين‌كه با اين توصيه موافق باشم، ولي اين را اندك اندك فهميدم كه سنّ مفيد بودن در حوزه علميه حداقل 70 سال است. اميدوارم خداوند به بنده حقير عمر طولاني عطا فرمايد، تا وقتي به سن مناسب فعاليت در حوزه رسيدم، از طريق ارتباط با دوستان، بتوانم ايده‌هايم را طرح نمايم. حوزه نياز به يك تكان جدّي دارد و نسل امروز، يعني آن‌هايي كه امروز 70 سال دارند، اهل آن نيستند. بيست سي سال ديگر زمان مي‌خواهد تا آن‌هايي كه امروز رنج را مي‌فهمند كار به دست‌شان بيافتد. حجم زيادي از نوارهاي استاد شريعتي را هم گوش كرده‌ام، هم ايشان و هم بزرگان ديگر. با ديدگاه‌هاي ايشان نيز آشنا هستم. اميد بسياري به آينده دارم، اگر عمرمان كفاف دهد و آن روزهاي طلايي را ببينيم. سپاس.

گذشتگان اگر نكاشتند تا ما بخوريم، بلكه ما بكاريم تا آيندگان اين چنين درباره ما نگويند. إن‌شاءالله نسل امروز و چه بسا نسل‌هاي آتي بتوانند راه حلي براي مشكلات مسلمانان بيابند و مسأله را حل كنند. تشكر.