سلام. دنيا پر است از آمدن‌ها و رفتن‌ها. آمدند و رفتند، مي‌آيند و مي‌روند، خواهند آمد و خواهند رفت! هميشه همين‌طور بوده و هميشه همين‌طور خواهد بود! :)) پ.ن. جالب اين‌كه چندي پيش باجناق يكي از دوستان قديمي غيرمترقّبه تماس گرفت. گفت تصادفاً «سايبان ارزان كولر آبي» را جستجو كرده و به وبلاگ من رسيده و تعجب از اين‌كه ديده هنوز مي‌نويسم و تاريخ آخرين نوشته‌ام مربوط به چند روز اخير. چرا؟! مي‌گفت همه رفته‌اند از وبلاگ و با اين شبكه‌هاي مجازي روي موبايل چرا تو هنوز وبلاگ مي‌نويسي؟! اصرار كه بيا و كانال بزن و اين‌حرف‌ها. گفتم: نوشتن در شبكه‌هاي مجازي مانند ريختن اطلاعات درون چاه است. فقط كساني مي‌بينند كه مرتبطند و آن‌هم مدت كوتاهي. حرف‌ها نابود مي‌شود و دفن مي‌گردد. اين‌جا اما مي‌ماند و سال‌ها توسط همگان قابل جستجو و استفاده. پس همين‌جا مي‌مانم و خود را درگير فضايي نمي‌كنم كه «انحصار» دارد. اين با فلسفه پيدايش و اختراع اينترنت منافات دارد و در تضاد است. اينترنت آمد تا تمركز را بشكند و شگفتا كه شبكه‌هاي موبايلي تمركز را دوباره برپا كردند تا ما را از دنياي آزاد اطلاعات دور نمايند. در اينترنت من با تمام مردم جهان ارتباط دارم. بارها با افرادي از كشورهاي ديگر گفتگو كرده‌ام و تعامل داشته‌ام، ولي كانال و گروه در شبكه‌هاي مجازي، آدم را محدود به كساني مي‌كنند كه در دنياي واقعي بشناسد و اين يعني ايزوله شدن. اينترنت آمد تا اين حدّ و مرزها را بشكند!