ممنونم از شما. ولي ناراحت نباشيد. گذشته گذشته است و آينده هنوز نيامده. امروز را بايد زندگي كنيم و سعي كنيم بهترين را انجام دهيم. خب براي ايشان سؤال پيش آمده بود و نقدي داشتند كه به نظرشان منطقي و درست مي‌رسيد. من هم احساس كردم بهترين كار اين است كه با واقعيت‌ها بيشتر آشنا شوند، تا گمان نكنند همه زن‌ها مي‌توانند مادر باشند يا همه مردها پدر! بدانند داريم بعضي مادرها را كه نامادري مي‌شوند و بعضي پدرها كه از ناپدري هم بدترند! انسان موجود عجيبي‌ست. يعني خيلي عجيب خلق شده است. تفاوتش با سنگ و چوب، گياهان و حيوانات و حتي با فرشته‌ها و ملائكه در همين است؛ انسان مي‌تواند «خيلي خوب» و يا «خيلي بد» باشد. اين توانايي در بشر، شگفت‌انگيز است. واقعاً شگفت‌انگيز. ما نبايد تعجب كنيم كه بعضي چنگيز و يزيد شدند و بعضي پيامبر و امام. انسان انعطاف عجيبي در رفتار و اخلاق دارد. اين را بايد بفهميم، تا خيال نكنيم «هر مادري بالاخره مادره!» خير. اين‌طور نيست. حقيقتاً اين‌طور نيست. كافيست خاطرات جداشده‌ها از گروهك مجاهدين خلق را بخوانيم. جايي در اين‌جا بخش‌هايي را آورده بودم يك زماني http://rastan.parsiblog.com/posts/96 . حيلي عجيب است. اين‌ها فرزندان خود را و همسر خود را رها مي‌كردند تا بلكه بتوانند بهتر به آرمان‌هاي فرقه‌اي خود عمل نمايند! موفق باشيد و در پناه خدا. ولي ناراحت نباشيد. :) پ.ن. اين مطلب هم درباره تغيير ذائقه مادري‌ در فشار ايدئولوژيك است: http://rastan.parsiblog.com/posts/95